ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 310
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 310
เกรย์สันนั่งตรงข้ามคู่พ่อลูก
เซ็ตตี้สังเกตเห็นเกรย์สัน และโดยทันทีเธอเรียกออกมาอย่างอ่อนหวาน “สวัสดีค่ะคุณลุง”
เกรย์สันถึงกับสะดุ้งด้วยความตะลึงแทบจะอ้าปากค้างจนถึงพื้น ‘นี่มันอะไรกัน… บางทีกรรมพันธุ์ของตระกูลอาเรสจะกลายพันธุ์ด้วยตัวมันเองในที่สุดหรือเนี่ย?’
ยีนส์ที่มีความเย็นชาและชอบใช้อำนาจที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ถูกทำให้กลายพันธุ์ไปเป็นบางสิ่งที่มีความเป็นมนุษยธรรมมากขึ้นในที่สุด
“เซ็ตตี้น้อย หนูโตมาด้วยการกินขนมหวานใช่ไหม? ทำไมถึงน่ารักอ่อนหวานแบบนี้?” เกรย์สันถูกเสน่ห์อย่างสูงสุดของเซ็ตตี้น้อยจนอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปลูบผมของเซ็ตตี้
เจย์ส่งสายตาสังหารไปยังมือของเกรย์สัน
“เอามือออกไปให้ไกล มือนายมันสกปรก”
เกรย์สันรู้สึกเหมือนถูกทิ่มแทง!
“ผมเพิ่งล้างมือมาครับท่านอาเรส”
“อยู่ให้ห่างเซ็ตตี้น้อยของฉัน”
เซ็ตตี้มองไปที่เจย์ผู้แข็งกร้าวและเกรย์สันผู้น่าสงสาร ทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือออกไปจับมือของเกรย์สันให้วางไว้บนหัวของเธอ
เจย์ “…” เธอทำแบบนี้เพื่อต่อต้านเขาหรือเปล่า?
เกรย์สัน “…” ทำไมเด็กคนนี้น่ารักมาก?
เซ็ตตี้น้อยชี้แจงกับเจย์ว่า “มันผิดนะคะที่คุณลุงทำแบบนั้น คุณลุงคนนี้จับผมของหนูเพราะเขาชอบหนู หนูไม่ปฏิเสธกับคนอื่นที่ทำดีกับหนู นั่นมันเป็นพฤติกรรมที่ไม่สุภาพค่ะ”
เจย์ “…”
เกรย์สัน “…”
เกรย์สันแอบชำเลืองมองไปที่ท่านประธานของเขาและเห็นสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันเป็นที่ประจักษ์ว่าเขายอมตามใจเซ็ตตี้น้อย
เขาแอบดีใจที่ในที่สุดพระเจ้าก็เปิดตาของท่านประธานและส่งคนที่น่ารักมาละลายภูเขาน้ำแข็งยักษ์ลูกนี้
มันเร็วเกินไปที่เกรย์สันจะฉลองความรักของเจย์มีต่อลูกสาวนั้นเหนือจินตนาการของเขา มันเกือบจะถึงจุดที่ไม่ปกติ
“อยู่ให้ห่างจากผู้ชายทุกคน เซ็ตตี้น้อย พวกนั้นอันตราย” เจย์มองมาที่เกรย์สันอย่างเย็นชา “อย่างเช่นคุณลุงที่อยู่ตรงนี้ แม้ว่าเขาจะดูดี แต่เขาเคยทำสิ่งที่ไม่ดีมาอย่างมากมายโดยที่เป็นความลับ”
เกรย์สัน “…”
‘ท่านอาเรส นี่มันดีแล้วหรือที่สอนลูกสาวของคุณแบบนี้?’
‘นอกจากนี้ สิ่งเลวร้ายที่ผมได้ทำก็ได้รับคำสั่งมาจากคุณ ท่านอาเรส’
เซ็ตตี้น้อยมองที่เกร์ยสันและพยักหน้า “หนูรู้ค่ะ คุณแม่บอกว่าผู้ชายที่ยิ่งดูดีก็ยิ่งอันตรายมาก”
จากนั้น ตาเล็ก ๆ ของเธอก็จับจ้องไปที่ตัวอย่างที่ดีที่สุดของความหล่อในจักรวาลนี้ เจย์ อาเรส “คุณแม่บอกว่าคนแบบคุณลุงก็คล้ายสัตว์ร้ายที่ใส่เสื้อผ้า เราจำเป็นต้องอยู่ให้ห่างเขาให้มากเท่าที่จะทำได้”
การแสดงออกล่าสุดของเจย์ยากเกินกว่าจะเข้าใจได้
เกรย์สันเกือบจะหัวเราะลั่นโต๊ะ แต่เมื่อเขาเห็นหน้าของท่านประธานที่มองมาที่เขาเหมือนเขากินหญ้า
เขารอที่จะเห็นปฏิกริยาตอบกลับของท่านประธาน
จากนั้นเจย์จับหัวของเซ็ตตี้น้อยอย่างใจเย็น “ถูกของคุณแม่ ผู้ชายที่หล่อที่สุดก็ยิ่งอันตราย เป็นกฎที่ถูกกำหนดขึ้น แต่ลุงเจย์เป็นข้อยกเว้น”
เซ็ตตี้น้อยเม้มปากของตนเองและพึมพำ “คุณลุง เห็นได้ชัดเลยว่าคุณลุงอันตรายกว่าคุณลุงที่หล่อคนอื่น ๆ เลย”
เจย์ “…”
เกรย์สันอดไม่ได้ที่จะพ่นอาหารบางส่วนออกมา
เจย์มองเขาอย่างดุกัน “ปิดปากให้สนิท”
จากนั้นเขาก็หันกลับไปหาเซ็ตตี้น้อย “ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?”
เซ็ตตี้น้อยตอบอย่างซื่อสัตย์ “เพราะคุณลุงจะเอาลูก ๆ ไปจากแม่”
เจย์ถึงกับพูดไม่ออก
ในทันใดนั้นเจย์ก็นึกถึงภาพตอนที่ได้เจอโรสที่สนามบิน ตอนนั้นเธอบอกกับลูก ๆ ว่าเขาเป็นผู้ค้ามนุษย์
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าสิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเธอคืออะไร
เธอกลัวมาโดยตลอดว่าเขาจะนำร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยจากเธอไป ดังนั้นเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะหลีกเลี่ยงเขา
อย่างไรก็ตาม
หากเธอรักลูก ๆ ของเธอมากขนาดนั้น ทำไมเธอจึงทิ้งเด็กทั้งสามคนไว้กับเขา?
‘เธออยู่ที่ไหน แองเจลีน?’
มีความโหยหาที่ไม่สิ้นสุด
