ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 42
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 42
เจย์รู้สึกเหมือนเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลกมาก ๆ อยู่ ใบหน้าหล่อเหลาแสนเย็นชาของเขาแข็งค้าง
‘โรสเป็นนักเรียนระดับท็อปของสถานบันที่หนึ่ง?’
‘เธอไม่ได้ส่องกระจกมองตัวเองรึไง ก่อนจะพ่นอะไรไร้สาระออกมาน่ะ นักเรียนทุกคนของสถานบันที่หนึ่งล้วนเป็นคนที่น่าทึ่ง’
‘เธอโกหกเจนสันแบบนั้นได้ยังไง?’
“เจนสัน” เจย์บอกด้วน้ำเสียงที่เพิ่มระดับมากขึ้น “ต่อให้เธอจบมาจากสถาบันที่หนึ่ง ความรู้เฉพาะทางและความเชี่ยวชาญของเธอก็ยังไม่ถึงระดับพนักงานของแกรนด์เอเซียที่เราต้องการ คุณพ่อไม่สามารถยกเว้นให้เธอได้ แบบนั้นจะไม่ยุติธรรมกับผู้สมัครคนอื่น”
เจย์นั้นผิดหวังมากกับคำโกหกอันไร้ยางอายของโรส แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ค่อยอยากจะทำให้โรสขายหน้าต่อหน้า “เจนสัน”
มันคือการปกป้องลูกของเขา—เขาไม่อยากเป็นคนที่ทำลายภาพของคุณแม่ที่งดงามในใจของลูกชาย
ร็อบบี้น้อยนั้นมั่นใจกับความสามารถของคุณแม่เขามาก เขาย้ำและขอร้องเจย์ “คุณพ่อเชื่อผมเถอะครับ โรสน่ะเก่งจริง ๆ ได้โปรดให้เธอทำงานในบริษัทพ่อนะ? นะคร้าบ?”
เจย์ถึงกับมึนงง “เจนสัน” ไม่เคยอ้อนวอนเขาเลย นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากมาก แล้วมันก็มีความจริงใจในน้ำเสียงของเขามากเหลือเกิน จนเจย์ไม่สามารถที่จะปฏิเสธหัวใจอันเปราะบางของลูกชายของเขาได้อีก
“ก็ได้ คุณพ่อจะโทรหาเธอพรุ่งนี้ และเชิญให้เธอมาทำงานในบริษัท ฟังดูเป็นไง?”
ร็อบบี้น้อยส่งเสียงออกมาอย่างดีใจ “วูฮู้!”
เจย์คิดพึมพำกับตัวเอง ‘ต่อให้ฉันโยนใบประกาศหางานใส่หน้าเธอ เธอจะกล้าพอที่จะรับมันเหรอ?
เพื่อป้องกันไม่ให้ “เจนสัน” ผิดหวัง เจย์จึงเจตนาลดความคาดหวังของเขาก่อน
“เจนสัน คุณพ่อแค่ให้โอกาสเธอทำงานในแกรนด์เอเซีย เธอจะสามารถทำงานในแกรนด์เอเซียได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับความสามารถของเธอ ถ้าเธอไม่สามารถผ่านงานได้ ลูกก็อย่าผิดหวังมากไปล่ะ คุณพ่อสามารถจัดการให้เธอทำงานในบริษัทของเพื่อนคุณพ่อแทนได้ โอเคไหม?”
“เจนสัน” แสดงความมั่นใจที่ไม่สั่นคลอนต่อตัวโรสออกมา “คุณพ่อไม่ต้องห่วง คุณโรสจะผ่านการทดสอบแน่นอน”
ร็อบบี้น้อยคิดในใจแล้ว ทักษะการแฮ็คมาจากแม่ของเขา ถ้าขนาดเขาเองยังสามารถป่วนระบบของแกรนด์เอเซียได้ นั่นแปลว่าช่างเทคนิคของระบบเครือข่ายความปลอดภัยของแกรนด์เอเซียนั้นย่อมไม่ใช่คู่มือของคุณแม่
เจย์ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจเมื่อเห็นลูกชายของเขามั่นอกมั่นใจกับในตัวโรสเกินไป
‘โรสก็เป็นแค่ลูกนอกสมรสจากบ้านนอก แม้แต่มหาวิทยาลัยที่เธอจบก็เป็นมหาวิทยาลัยท้องถิ่น ฉันไม่รู้ว่าเธอใส่ความคิดอะไรในหัวของเจนสัน จนทำให้เขายึดติดกับเธอนัก’
‘แต่บางที…’
เขาควรกระชากหน้ากากของเธอออก เพื่อแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงที่ปรุงแต่งคำโกหกมาเพื่อหลอกเด็กแบบเธอมันทำอะไรไม่ได้นอกจากพูด สุดท้าย เจนสันก็จะเห็นความจริงของเธอ เขาจะสอนไม่ให้เจนสันมองใครที่ภายนอกและคำลวง
หลังจากร็อบบี้น้อยกลับไปที่คฤหาสน์ เขาก็แอบออกมาขณะที่พ่อของเขาหลับ และแอบส่งข้อความเสียงไปให้เจนสันผ่านทางสมาร์ทวอชท์ “นายต้องแน่ใจว่าคุณแม่จะรับการสัมภาษณ์งานจากแกรนด์เอเซีย”
หลังจากเจนสันรับข้อความ เขาก็ยิ้มเล็กน้อย “รับทราบ!” เขาส่งกลับ
วันต่อมา
ชุมชนเจิดจรัส
เมื่อโรสตื่นขึ้นมา เธอก็พบงานวาดสีน้ำอยู่บนเตียง มันคือเมล็ดที่แตกหน่อขึ้นมาจากดิน ใต้ลมและฝน ภาพพื้นหลังเป็นรูปของด้านหลังของหญิงสาวที่เดินจากต้นไม้ต้นเล็ก
เมื่อโรสเห็นรูป เธออดไม่ได้ที่จะคิดถึงเจนสันผู้น่าสงสาร ทันใดนั้น หยาดน้ำตาก็ไหลออกมาจากตาเธอ
สำหรับเด็กน้อยที่ปราศจากแม่ ถึงเขาจะใช้ชีวิตที่หรูหรา แต่เขาก็เป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์ที่ถูกลืม ต้องเจออุปสรรคแห่งฟ้าฝนมากมายหลังจากโผล่พ้นมาจากดิน
เมื่อคิดถึงเจนสันที่ไร้แม่ มันทำให้เธอใจสลาย
ในตอนนั้นเอง เจนสันเดินเข้ามาอย่างเงียบ เขายืนนิ่งอยู่ข้างเตียงแม่ของเขา มองจ้องเธอไม่วางตา
