ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 44
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 44
ดูเหมือนว่าโรสจะเลือกอยู่ภายใต้แผนกของเขาโดยตรง นั่นแสดงให้เห็นว่าเธอยังไม่เลิกนิสัยเดิมของเธอ
“เยี่ยมมาก จำไว้ว่าต้องไปรายงานตัวที่แผนกทรัพยากรบุคลากรในศูนย์หลักของแกรนด์เอเซียสิบโมงเช้า ฉันจะทำให้มั่นใจว่าผู้สัมภาษณ์ในแผนกบุคลากรจะต้อนรับเธอเป็นอย่างยิ่งใหญ่” เจย์กัดฟันแน่นและเน้นคำว่า “ยิ่งใหญ่”
โรสรู้สึกถึงความรู้สึกดูถูกอันรุนแรงจากผลายสาย “ขอบคุณมากค่ะ ท่านอาเรส!” แม้ว่าเธอจะกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น แต่เธอก็ยังคงทำตัวเข้มแข็ง
หลังจากวางสาย โรสแต่งหน้าบาง ๆ
แม้ว่ามันจะบางและเป็นการแต่งแนวธรรมชาติ ผิวขาวผ่องและใบหน้าอันนุ่มนวลของเธอผสมเข้ากับชั้นแป้งบาง ๆ ทำให้เธอยิ่งดูสูงศักดิ์ คู่กับผมของเธอที่มัดทรงบันสูง และกระโปรงลูกไม้สีม่วงสว่าง เธอกลายเป็นแฟรี่แสนสวยไปเลย
เซ็ตตี้นำกระเป๋า Michael Kors ของแม่เธอออกมา ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เธอกล่าวเสียงหวาน “คุณแม่ กระเป๋าใบนี้เข้ากับเมคอัพวันนี้ คุณแม่ดูเหมือนแฟรี่เลย คุณแม่สวยมากค่ะ”
โรสรับกระเป๋ามาและจูบเซ็ตตี้ เธอขยิบตาให้เซ็ตตี้อย่างหยอกล้อแล้วกล่าว “แม่ดูเหมือนคนทำความสะอาดเหรอ?”
เจย์บอกว่าเธอเหมาะกับการเป็นพนักงานทำความสะอาดของแกรนด์เอเซีย เธอจึงกระตือรือร้นที่จะแสดงให้เขาเห็นว่าเขาคิดผิด
เจนสันกังวลเล็กน้อย บริษัทของพ่อเขานั้นมีมาตรฐานการรับสมัครที่เข้มงวด เฉพาะคนที่มีความสามารถเท่านั้นถึงจะได้รับการเลื่อนขั้น คนที่มีความสามารถแค่พอผ่านจะเป็นได้แค่คนรับใช้ และคนที่อ่อนแอจะถูกไล่ออก แม้ว่าคุณแม่จะงดงาม เขาก็ไม่แน่ใจนักว่าเธอจะมีทักษะที่เตะตาพ่อของเขาไหม
“คุณแม่ ไปได้แล้วครับ” เจนสันกลัวว่าแม่ของเขาจะสาย—การไม่ตรงต่อเวลาเป็นเรื่องที่ไม่ได้รับความเมตตาในแกรนด์เอเซีย เขาจึงได้เตือนโรส
โรสมองนาฬิกาของเธอ มันยังเช้าอยู่ “แม่จะส่งลูกทั้งสองไปที่โรงเรียนอนุบาลก่อน”
เจนสันรีบเสนอ เขากล่าวอย่างชัดเจน “ไม่ครับ คุณแม่ควรไปสัมภาษณ์งานตอนนี้”
โรสถึงกับเซ ร็อบบี้น้อยดูจะเป็นห่วงเรื่องงานของเธอมาก โรสเดินไปลูบหัว “ร็อบบี้น้อย” แล้วกล่าว “ร็อบบี้น้อย” ลูกอยากให้แม่ทำงานที่แกรนด์เอเซียขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ร็อบบี้น้อย” พยักหน้าของเขาไม่หยุด เขาอยากให้แม่ของเขาทำงานที่แกรนด์เอเซียมาก คุณพ่อกับคุณแม่จะได้มีโอกาสเจอกัน นี่คือความหวังสูงสุดของทั้งเขาและร็อบบี้น้อย
โรสพยักหน้า แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมลูกชายของเธอถึงดูแปลกไปเล็กน้อย เธอคิดว่าเขาคงโตขึ้นและมีความสุขุมมากขึ้น เขาคงอยากให้เธอทำงานที่เธอเคยชอบทำ
“แม่จะไม่ทำให้ลูกผิดหวัง” โรสยิ้ม
เมื่อโรสเร่งไปที่แผนกบุคลากรของแกรนด์เอเซีย มันก็เป็นเวลาสิบโมงพอดี
เหล่าผู้สัมภาษณ์นั้นมารออยู่นานแล้ว เมื่อโรสเปิดประตูเข้ามา แววตาของเหล่าผู้สัมภาษณ์ก็ลุกโชนทันที
ลมพัดผ่านอย่างนุ่มนวลในขณะที่แฟรี่ปรากฏตัว!
นั่นคือความประทับใจแรกของโรสสำหรับพวกเขา
โรสเดินอย่างสง่าและสุขุมมาที่ผู้สัมภาษณ์หลายคนด้วยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์และมั่นใจบนใบหน้า “อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน”
เธอกล่าวด้วยสำเนียงและการออกเสียงที่แสนสมบูรณ์แบบ มันทำให้เธอดูเหมือนพรีเซ็นเตอร์ในโทรทัศน์เลยทีเดียว
ผู้สัมภาษณ์มองหน้ากันอย่างสงสัย พวกเขาฉงนใจว่าทำไมผู้สมัครงานถึงได้ดูแตกต่างจากที่คุณอาเรสบอกไว้คนละโลก
‘ไม่ใช่ว่าเขาบอกว่าเธอเป็นคนไร้การศึกษา, ป่าเถื่อน, และไร้ความสามารถเหรอ?’
“ชื่อของคุณ?” ผู้ทดสอบกล่าวถาม และสงสัยว่าโรสจะมาผิดที่
“โรส ลอยล์” โรสตอบด้วยน้ำเสียงใสกังวาลเช่นเดิม
“ตำแหน่งอะไรที่คุณสมัครไว้?”
“ผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยของระบบค่ะ”
ผู้สัมภาษณ์ชี้ไปที่คอมพิวเตอร์ข้าง ๆ พวกเขา “คุณโรส นี่คือคำถามที่คุณอาเรสออกแบบมาให้คุณโดยเฉพาะ ถ้าคุณสามารถเจาะเข้าเว็บของแกรนด์เอเซีย และแฮ็คเข้าคอมพิวเตอร์เครื่องใด ๆ ในศูนย์ใหญ่ได้ ถือว่าคุณผ่าน”
โรสเดินเข้าไปที่คอมพิวเตอร์แล้วเริ่มทำงานทันที