ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 441
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 441
ไม่นานก่อนที่เซย์นจะออกมาและวิ่งเข้าหาโรสที่ยืนตรงหน้าอย่างเหมาะเจาะ เขามองดูโรสที่แต่งตัวเซ็กซี่อยู่หลายครั้ง
“โรส ลอยล์ เธอแต่งตัวแบบนี้ในวันที่อากาศหนาว ๆ อย่างนี้ เธอไม่กลัวหนาวตายหรือไง?”
“มันดูไม่ดีเหรอ?” โรสหมุนตัววนอยู่ในจุดนั้น
เธอยังส่งขยิบตาให้เซย์นอีกด้วย
เซย์นกอดแขนของเขาและตัวเริ่มสั่น “มันแย่มาก ความรู้สึกน่าขนลุกในตัวฉันกำลังจะพุ่งออกมาแล้ว”
“ฮัดชู่! โรสจามทันที
เซย์นตะโกนออกมาทันทีว่า “เธออยากดูสง่างามมากกว่ารู้สึกอบอุ่นใช่ไหม? ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสมองของเธอทำจากเยื่อกระดาษบาง ๆ หรือเปล่า?”
โรสซบตัวเองลงบนตัวเซย์นและกอดเขาไว้แน่น “ฉันหนาว คุณเซเวียร์ คุณให้ความอบอุ่นกับฉันได้”
เซย์นหดคอของเขาเหมือนนกกระจอกเทศ “พระเจ้า โรส ลอยล์ เธอกำลังพยายามฉวยโอกาสกับฉันจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย?”
โจเซฟินหมอบอยู่บนเบาะหลังของรถ เธอมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอเห็นโรสและเซย์นกอดกันอย่างเสน่หาและวิธีที่เซย์นไม่ได้พยายามผลักเธอออกไป เธอกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ
โรสพิจารณาถึงความจริงที่ว่าเธอกับเซย์นเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก การกอดเหล่านี้เป็นเรื่องปกติในสมัยนั้น ดังนั้นเซย์นอาจจะไม่แสดงท่าทีต่อต้านมากนัก
เว้นแต่…
โรสโอบใบหน้าของเซย์น และเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ กำลังจะโน้มไปจูบเขา
เซย์นอึ้งไปทันที!
ในที่สุดริมฝีปากของโรสก็สัมผัสลงที่แก้มของเขา
เมื่อโรสรู้สึกว่าแผนการของเธอล้มเหลว เซย์นก็ฟื้นคืนสติและตะโกนใส่เธอทันที
“เธอจูบฉันเหรอ โรส ลอยล์? เธอมีศีลธรรมอันชั่วร้ายและร้ายกาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
โรสคิดว่าเธอมาได้ตั้ไกลถึงขนาดนี้แล้ว เธอจึงทำต่อไป
“เพราะว่าฉันชอบคุณล่ะมั้ง?”
เซย์นลูบหัวของเธอ “ฉันรู้?”
โรสก็กอดเขาแน่น “คุณก็ชอบฉันเหมือนกัน ไม่ใช่เหรอ?”
เซย์นตกตะลึงในขณะที่เขาตอบอย่างอ่อนแอ “ทำไมเธอต้องถามอย่างนั้น?”
“เพราะเรารักกันมาก แต่งงานกันไหม?”
เซย์นได้ยินถึงกับเกือบสำลักน้ำลาย
“ตะ-แต่งงาน? เราสองคนเนี่ยนะ?”
เซย์นแยกมือของโรสออกจากร่างกายของเขาทีละนิ้ว “เธอถอยออกไปเลย”
เขาดึงโรสที่ทำตัวเหมือนพลาสเตอร์ยาแปะติดออกจากเขาอย่างยากลำบากและผลักเธอออกไป จากนั้น เขาพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “โรส ลอยล์ อยู่ให้มันสบายใจเถอะ!”
โรสหัวเราะคิกคัก “คุณรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร ใช่ไหม?”
เซย์นไม่ได้โกรธเลย เขาแค่เอื้อมมือไปบีบหน้าโรสอย่างแรง “ยัยผู้หญิงโง่ ฉันรู้ว่าเธอทำตัวเหมือนตัวพังพอนที่มาที่นี่วันนี้ ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้มีเจตนาดี เธอมาที่นี่เพื่อทดสอบฉันสินะใช่ไหมล่?”
แล้วเขาก็กลอกตาอย่างโกรธเคือง “แน่นอน ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร”
“ฉันเป็นใคร?” โรส ลอยล์พยายามให้เซย์นพูดความจริงเพื่อให้โจเซฟินได้ยินอย่างชัดเจน
เซย์นมองไปรอบ ๆ และทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ ๆ จากนั้น เขาก็เอาปากไปใกล้โรสเพื่อกระซิบและพูดว่า “เธอคือปีศาจตัวน้อยที่น่ารำคาญของครอบครัวฉัน”
โรสเตะเขาที่ก้นแล้วพูดว่า “โอเค ในเมื่อนายรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร นั่นหมายความว่านายจงใจใส่ร้ายฉันต่อหน้าท่านอาเรสเมื่อสองสามวันก่อน นายตายแน่ เซย์น เซเวียร์!”
เซย์นวิ่งเร็วกว่ากระต่ายและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ เขาชี้ไปที่โรสขณะที่เขาหอบและพูดว่า “เธอเป็นคนอวดดีจนแม้แต่ผู้ชายก็ยังกลัวเธอเลย ฉันกำลังเห็นใจน้องเขยของฉันอยู่นะ”
