ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 482
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 482
คุณนายอาเรส ช่วยเซร่าคลี่คลายสถานการณ์ทันที “เจย์ เซร่าเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ตอนแรกเธอมาที่แกรนด์เอเชีย เพื่อไปเยี่ยมคุณท่านเซเวียร์และบังเอิญพบกับฉัน ฉันก็เลยพาเธอมาเยี่ยมนาย นายไม่คิดว่ามันเป็นพรหมลิขิตเหรอ?”
สีหน้าของเจย์ยังคงเย็นชา ดูราวกับว่าเขาไม่สนใจจะฟังอะไรทั้งนั้น
คุณนายอาเรสมีเจตนาอื่น “นายรู้จักเซร่าตั้งแต่ยังเด็ก นายรู้ไหมว่าเซร่ามีความสามารถ และดีพอ ๆ กับแองเจลีน เนื่องจากแองเจลีนต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายและไม่สามารถรับความรักจากนายได้ ทำไมไม่ลองกับเซร่าดูล่ะ ?”
โรสรู้สึกเจ็บใจ เมื่อเห็นคุณนายอาเรสพยายามอย่างหนัก เพื่อพาเจย์และเซร่ามาอยู่ด้วยกัน
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาเหลือบมองไปที่โรส ซึ่งยืนอยู่ตรงมุมห้องและรู้สึกกังวลว่าเธอจะคิดมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงให้งานบางอย่างกับเธอ “รินน้ำให้ฉันสักแก้วสิ”
โรสลุกขึ้นไปหยิบน้ำหนึ่งแก้วและเมื่อเธอส่งให้เจย์ เซร่าก็คว้าแก้วน้ำจากเธอทันที “พี่เจย์ ให้ฉันช่วยเองนะ”
เจย์กล่าวว่า “ฉันมีมือและเท้าฉันไม่ต้องการให้เธอช่วยฉันหรอกนะ”
จากนั้นเขาก็พูดกับโรสว่า “ขอน้ำใหม่ให้ฉันสักแก้วทีนะ”
โรสเดินไปหยิบแก้วอีกใบ
เมื่อเธอนำมันมา เจย์มองมาที่เธอ และ พูดว่า “ป้อนฉันหน่อย”
คุณนายอาเรสและ เร่ามองเจย์ด้วยความงุนงง…
“เจย์ โรคย้ำคิดย้ำทำของนายหายหรือยัง?” คุณนายอาเรสรู้สึกอารมณ์ดีขึ้น
“ไม่!” เจย์พูดอย่างเซ็ง ๆ
แม้ว่าในตอนแรกจะมีความสุข แต่คุณนายอาเรสรู้สึกงุนงงเมื่อได้ยินเขา “แล้วทำไมนายถึงยอมให้คนนอกป้อนน้ำนายล่ะ? นายไม่เคยอนุญาตให้คนแปลกหน้าอยู่ใกล้นายมาก่อนหนิ”
เจย์จ้องไปที่โรส ความเย็นชาในแววตาของเขาค่อย ๆ ละลายลง
‘เธอไม่ใช่คนนอก!’
“เธอแตกต่าง!”
จากความอวดดฉลาดของเซร่า เธอสรุปว่า ต้องเป็นเพราะผู้ดูแลคนนี้ขี้เหร่มาก จึงไม่มีความคิดที่ไร้เหตุผลใด ๆ ต่อเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถโต้ตอบกับเธอได้ดีขึ้น
คุณนายอาเรสตัดสินใจ ไล่โรสออกจากห้องด้วยตัวเอง “เธอออกไปได้แล้ว”
หลังจากที่โรสออกไป คุณนายอาเรสก็กล่าวว่า “ผู้ดูแลคนนี้ ละเลยกฎและข้อบังคับของแกรนด์ เอเซีย เธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในแกรนด์ เอเซียอีกต่อไป”
การแสดงออกของเจย์กลายเป็นคนเย็นชา “แม่มีอำนาจตัดสินใจ ว่าใครจะจางใครที่แกรนด์ เอเซียตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ฉันเป็นแม่แกนะ! พูดกับฉันแบบนั้นได้ยังไง?” คุณนายอาเรสรู้สึกโกรธเล็กน้อย
เจย์ผู้ไม่ฟังใครและไม่ได้หวงแหนศักดิ์ศรีของเธอ “แม่ครับ แม่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในผู้บริหารของแกรนด์ เอเซีย ดังนั้นแม่ไม่มีสิทธิ์สั่งพนักงานของแกรนด์ เอเซียนะครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของคุณนายอาเรสก็พลันซีดเผือด
จากนั้นเจย์ก็หยิบแล็ปท็อปออกมาและเริ่มทำงานโดยไม่สนใจทั้งคุณนายอาเรสกับเซร่า
“สร้างความบันเทิงให้ตัวเองไปแล้วกันนะ!”
คุณนายอาเรสถอนหายใจอย่างไร้อำนาจ “เนื่องจากนายยุ่ง พวกเราจะไม่รบกวนนายอีกต่อไป ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน”
“อืม” เจย์ตอบอย่างเมินเฉย
หลังจากโรสออกจากห้องไป เธอก็ไปหาหัวหน้าพยาบาล “คุณช่วยจัดคนดูแลผู้ป่วยในห้อง VVIP เพิ่มอีกคนนะคะ”
หัวหน้าพยาบาลสังเกตเห็นว่า การแสดงออกของโรสดูไม่ค่อยดีนัก จึงนึกถึงสิ่งที่ท่านประธานกล่าว เนื่องจากเขาสั่งให้พวกเขาทำให้โรสมีความสุข เธอจึงตกลงตามคำขอของเธอ
“ได้สิ จากนั้นคุณสามารถกลับไปที่ห้อง 11 ในตอนบ่ายนะคะ”
โรสรู้สึกโล่งใจ
หลังจากนั้นไม่นาน พยาบาลใหม่ก็ถูกส่งไปที่ห้อง VVIP
เมื่อเจย์เห็นว่ามีพยาบาลคนใหม่เข้ามาแทนที่ สีหน้าของเขาก็คล้ำลง “ทำไมต้องเปลี่ยนพนักงานล่ะ?”
พยาบาลอธิบายอย่างระมัดระวังว่า “ท่านประธานคะ เลนนี่ ลอยล์ บอกให้เปลี่ยนค่ะ”
เจย์ตะโกน “ก็เปลี่ยนกลับสิ”
พยาบาลออกจากห้องไปด้วยความหดหู่
สักพักโรสก็กลับมาที่ห้อง VVIP
เมื่อเจย์เห็นเธอ ความระส่ำระส่ายของเขาก็ค่อย ๆ สงบลง
“ทำไมคุณถึงขอเปลี่ยนผู้ป่วยล่ะ” เจย์เลิกคิ้วขึ้น
โรสกล่าวว่า “ท่านประธาน การเจ็บป่วยของท่านไม่จำเป็นต้องฉีดยาหรือหยอดน้ำเกลือเลย ดิฉันอาจจะเอื่อยเฉื่อยถ้าฉันอยู่ที่นี่”
“ฉันเป็นผู้ดูแลคนใหม่ของที่นี่และต้องการโอกาสมากขึ้นในการเรียนรู้วิธีดูแลผู้ป่วยจริง ๆ … นั่นคือส่วนสำคัญของอาชีพของฉัน”
เจย์คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยื่นมือออกมา “ในเมื่อคุณต้องการฝึกใช้เข็ม ฉันจะให้คุณฝึกเอง”
ดวงตาของโรสเบิกกว้างกับข้อเสนอของเขา
