ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 489
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 489
อย่างไรก็ตาม เปลวเพลิงแห่งความโกรธก็ลดน้อยลงอีกครั้ง ในขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาที่เบิกกว้างของโรส
ในท้ายที่สุด เขาฝืนพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะติดหนี้รางวัล สำหรับการตั้งใจทำงานของคุณนะ”
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการจะพูด!
โรสจ้องมองเจย์อย่างมีความหวัง โดยไม่รู้ว่าเขาหมายถึง ‘รางวัล’ อะไร
“มีอะไรอยากได้หรือเปล่า?” เจย์มองเข้าไปในดวงตาที่อยากรู้อยากเห็นของเธอ
เธอแค่โกหกและพูดว่า “ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉัน ท่านประธาน ไม่จำเป็นต้องให้รางวัลหรอกค่ะ”
แสร้งว่าเธอเป็นคนโลภ เจย์ไม่ได้พูดอ้อมค้อม “แล้วรางวัลเงินสดล่ะ?”
แววตาของโรสหรี่ลงทันที
เจย์ขมวดคิ้ว ทุกวันนี้เธอไม่ได้ขัดสนเหรอ?
“ไม่ต้องการเงินสดเพิ่มเหรอ?” เขาถามด้วยความสงสัย
โรสส่ายหน้า
เมื่อถึงจุดนี้ เขาก็ผวาภายในใจว่า ‘เธอไม่ได้บอกจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงหรอกหรือว่าเธอขาดเงิน?’
‘บางทีเธออาจได้รับความช่วยเหลือจากที่อื่นแล้ว’
เซร่าพูดตรง ๆ เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงทำงานเป็นคนดูแล ถ้าเธอไม่ต้องการเงินเพิ่ม?”
โรสตอบด้วยท่าทีขบขันว่า “ฉันมีเพื่อนออนไลน์ที่เป็นเด็กรวยและเอาแต่ใจ เขาเสียเงินจำนวนมากจากการต่อสู้กับฉัน”
ริมฝีปากของเจย์กระตุกอย่างรุนแรง
เธอกล้าดียังไงมาเรียกเขาว่า ‘เด็กรวยที่เอาแต่ใจ’ ลับหลังเขา?
“ถ้าเธอไม่ต้องการเงินรางวัล ก็ไม่เป็นไร” เขาจึงตัดสินใจยึดผลประโยชน์ของเธอ
โรสไม่อยากปล่อยให้โอกาสทองหลุดมือไป จู่ ๆ เธอก็โพล่งออกมาว่า “คุณจ้างฉันเป็นข้าราชการได้ไหมคะ ท่านประธาน?”
เจย์อ้าปากค้างเล็กน้อย ด้วยความประหลาดใจ
ปรากฏว่า นี่เป็นความตั้งใจที่แท้จริงของเธอ
“ไม่ ฉันทำไม่ได้” เจย์ปฏิเสธคำขอของเธออย่างห้วน ๆ
ภาพลักษณของผู้หญิงที่ทำงานอย่างหนักเพื่อเอาใจและให้บริการแก่ผู้ป่วยรายอื่น ๆ เพียงเพื่อได้รับการรักษาตามอารมณ์ของพวกเขาทำให้เจย์ ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง
โรสทรุดตัวลงไปข้างหน้า อย่างไร้เรี่ยวแรง
สายตาของเธอดูหนักอึ้ง ด้วยความกังวลภายในใจ เธอทำลายความตั้งใจของเจย์
เขาหันไปพูดกับหัวหน้าพยาบาลว่า “คุณช่วยดำเนินการหน่อยนะ”
ทันใดนั้น โรสก็คุกเข่าลงอย่างมีความสุข “ขอบคุณค่ะ ท่านประธาน”
สีหน้าของเจย์มืดลงยิ่งขึ้นไปอีก ในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “ฉันไม่ใช่พระเจ้าของคุณ!”
จากนั้น เจย์ก็เดินไปหาท่านปู่เซเวียร์
“ทุกคนออกไป ฉันอยากคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว”
ทั้งโรสและเซร่าเดินตามหัวหน้าพยาบาลออกไป
ห้องพยาบาลถูกปล่อยให้เงียบผิดปกติ
เจย์จ้องไปที่ท่านปู่เซเวียร์ซึ่งนั่งอยู่ที่หัวเตียง
ดวงตาที่แห้งและมึนงงของท่านเซเวียร์จดจ่ออยู่กับเจย์
“เห็นไหม คุณปู่? หลานสาวที่มีค่าของปู่ เป็นผู้ดูแลที่เชื่อถือได้สำหรับคุณปู่นะ”
“ผมขอโทษที่ปกป้องเธอไม่ดี แต่อย่ากังวลไป ผมจะคืนแองเจลีนผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องให้คุณปู่ทันทีเมื่อหายดีแล้ว”
ดวงตาของท่านปู่เซเวียร์เจิ่งนองไปด้วยน้ำตา
ประสบการณ์บอกเขา จากฉากที่เขาได้ยินเมื่อสักครู่นี้ ความรักที่เจย์มีต่อแองเจลีนยิ่งทวีความเข้มข้นขึ้นเมื่อวันเวลาผ่านไป
เพียงแค่คู่นี้มีอุปสรรคมากเกินที่จะเอาชนะ และนั่นทำให้เขาเศร้ามาก
เจย์เป็นคนพูดน้อย เมื่อสิ่งสำคัญได้กล่าวไปแล้ว เขาก็เงียบไป
เขาเอื้อมมือไปกดปุ่มเรียกพยาบาลเพื่อให้โรสผู้น่ารักน่าเอ็นดูเข้ามาเปลี่ยนบรรยากาศในห้อง
แต่เซร่ากลับเข้ามาในห้องเป็นคนแรก
“เกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉันคะ พี่เจย์?”
ลักษณะที่หล่อเหลาของเจย์นั้น ดูเย็นชา “ฉันเรียกคนดูแล”
เซร่าถอนหายใจแบบหมดความมั่นใจไปทันที
แล้วโรสก็เดินตามมา
ด้วยความตื่นตระหนก เธอจึงรีบไปที่เตียงและตรวจดูอาการของท่านปู่เซเวียร์
