ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 496
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 496
เจย์ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างเห็นได้ชัดและเกรย์สันก็รีบไล่ตามเขาไปทันที “ท่านประธานครับ คนพาลคนนั้นได้พานายหญิงไปที่บาร์เมื่อชั่วโมงที่แล้ว”
เปลวไฟแห่งความโกรธเกรี้ยวไหลออกมาจากดวงตาที่เย็นชาของเจย์ “ไอ้บ้าเอ้ย!”
เขายืนอย่างสง่างาม น้ำค้างแข็งไหลออกมาจากร่างที่อ่อนแรงของเขาด้วยคลื่นที่ซัดเข้ามาจากการแสดงอารมณ์นั้น
วินาทีต่อมา ขาเรียวยาวของเขาก็เดินไปที่ประตู
เกรย์สันไม่กล้าพูดออกมาขณะที่เขาคิดว่าเขาควรยืนอยู่มุมไหนสักที่อย่างเงียบ ๆ ท้ายที่สุด ในการยุติคนพาลนี้ ท่านประธานคงต้องมีความขัดแย้งกับนายหญิง
“ขอโทษที่รบกวนนะคะ เจนิสต้องการพบคุณค่ะ ท่านประธาน” เลขารายงานขณะที่เธอมีน้ำเสียงที่หอบเพราะรีบวิ่งมา
ผู้หญิงคนนี้คือเจนิส เป็นคนออสเตรเลียที่ติดต่อโครงการใหม่ระหว่างแกรนด์ เอเซียและโครงการในปรเทศออสเตรเลีย
“ปล่อยให้เธอรอไปก่อน”
เลขารีบตอบกลับว่า “เจนิสบอกว่าเวลาคือสิ่งสำคัญ ท่านประธาน เธอต้องขึ้นเครื่องหลังจากเจรจารายละเอียดกับคุณเสร็จ”
“บอกเธอไปว่าตอนนี้สวนหลังบ้านของฉันถูกไฟไหม้”
เลขาอ้าปากค้างขณะมองไปที่เขา
เกรย์สันโบกมือไล่เธอออกไป “ตามนั้นเลย ไปบอกให้เธอรอสักครู่”
แต่ทว่า เจนิสกำลังเดินออกมาจากลิฟต์ขณะที่เจย์กำลังจะเดินเข้าไปในลิฟต์
เธอจึงยืนขวางทางเขา
ทำให้เขาไม่สามารถดึงตัวเองออกมาได้ เขาเลยยอมสรุปการเจรจาด้วยวิธีที่รวดเร็วที่สุดที่พวกเขาพอจะเข้าใจได้
จากนั้นเขาก็รีบมุ่งหน้าไปที่บาร์
ภายในบาร์
ทั้งโรสและโจซี่ต่างก็เมา โรสจึงได้โอกาสนี้ต่อต้านเจย์
“พี่ชายของเธอ… เพียงเพราะ… เขาเป็นคนมีรูปลักษณ์ชวนให้ดึงดูด เขาคิดว่าเขาสามารถหยาบคายกับฉันยังไงก็ได้ ฉันขอบอกเธอหน่อยนะว่า เมื่อไหร่ที่ฉันกลายเป็นเหมือนเจ้าหญิง ออเดร แฮบเบิร์น ดั่งในฝันของเขา ฉันจะเดินเชิดหน้าให้เขาตลอดเวลาจนกว่าเขาจะเดินตรงไม่ได้อีกต่อไป แล้วฉันจะ… ฉันจะทำให้เขาทรมาน…”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ขายาว ๆ ที่กำลังก้าวเดินไปของเจย์ก็หยุดลงทันที
เขายืนอยู่นอกประตูบาร์ เขากลับทำให้อากาศรอบ ๆ เปลี่ยนไปเป็นอุณหภูมิร้อนจากภายนอกบาร์ให้เป็นช่องแช่แข็งราวกับว่าเขาเป็นเครื่องปรับอากาศกำลังสูง
จู่ ๆ เสียงเพลงที่ดังอยู่ได้หยุดลง และเยาวชนที่กำลังโยกหัว เต้น และโยกสะโพกไปมาได้แสดงสีหน้าสับสนกันถ้วนหน้า
“ออกไปให้หมด” ริมฝีปากบางของชายผู้นั้นขยับเล็กน้อยเพื่อสร้างเสียงที่สามารถระบุได้ว่าเป็นเสียงของซาตาน
ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ชายรูปงามที่ดูโกรธแค้นตรงหน้าประตู
ในทันที ทุกคนรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่บอดี้การ์ดยืนนิ่งไม่ต้องขยับตัวเพื่อจะจัดการผู้คนเหล่านั้นเลย
พระเจ้า ผู้ชายคนนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
ความครึกครื้นในบาร์เงียบลงทันที
เจย์มองผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่บาร์ เธอดูน่าหลงใหลมากขึ้นเมื่ออยู่ภายใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และเธอเอนศีรษะแนบไปกับหน้าอกของชายคนนั้น
เกรย์สันเริ่มภาวนาสวดอ้อนวอนภายในใจขอให้ท่านประธานลืมคำสัญญาที่จะยุติคนพาลไป
อย่างไรก็ตาม ภูเขาน้ำแข็งได้หลีกทางให้เปลวเพลิงแห่งความโกรธเกรี้ยวในดวงตาของเขา เมื่อพวกเขามาถึงตรงหน้า ‘คนพาล’ และโรสกำลังพิงตัวกันอยู่
“ไปจัดการ หักแขนคนพาลนั่น”
เกรย์สันมองดูแล้วออกคำสั่งกับบอดี้การ์ดทันที
บอดี้การ์ดรีบเดินไปลาก ‘คนพาล’ ลงบนพื้น ทำให้โจเซฟินร้องด้วยความตกใจเมื่อถูกกระชากอย่างกะทันหัน
“อ๊า! ช่วยด้วย!”
โรสลุกขึ้นเพื่อแสดงเป็น ‘หญิงสาวในชุดเกราะผู้เข็งแกร่งส่องแสงสว่างภายในตัว’ และฟาดขวดแอลกอฮอล์ลงบนใบหน้าของบอร์ดี้การ์ด ตลอดเวลาเธอได้ตะโกนออกมาว่า “นี่สำหรับที่รังแกผู้ชายของฉัน ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก…”
ต้องขอบคุณปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วของเขา เจย์ได้คว้าเพื่อยับยั้งมือของเธอไว้กลางอากาศก่อนที่จะทำอันตรายมากไปกว่านี้
“ดูนั่นสิครับ ท่านประธาน…”
เมื่อตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสถานการณ์ สีหน้าของบอร์ดี้การ์ดก็ซีดเผือดด้วยความตกใจ
“คนพาลนั่นเป็นคุณผู้หญิงหรอกเหรอ?”
เมื่อหันกลับมา ดวงตาของเจย์ก็พบกับใบหน้าของโจเซฟินและสีหน้าของเขาก็มืดลงไปอีก
“ลากเธอออกไป”
เกรย์สันมองดูบอร์ดี้การ์ดใช้วิธีพาเธอออกไปอย่างยากลำบากในขณะที่ขาของโจเซฟินพยายามลากไปกับพื้นอย่างดื้อดึงเพื่อยื้อตัวเองไม่ให้ออกไปข้างนอก
จนกระทั้งพวกเขาเปลี่ยนเป็นอุ้มเธอไว้ที่ไหล่แล้วเดินออกไปแทน
