ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 620
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 620
ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์ต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ
เซร่าตะโกนอย่างโกรธเคือง “ทำไมพวกแกถึงยังยืนมองกันอยู่อีกล่ะ? จับเธอสิ!”
คนรับใช้กลุ่มหนึ่งพุ่งเข้ามาหาพวกเขา แองเจลีนทำให้พวกเขาล้มลงด้วยท่ากวาดเตะรวบ
เซร่าแสดงท่าทางด้วยการวางมือไปสัมผัสบนใบหน้าทั้งสองข้างของเธอซึ่งกำลังร้อนไหม้ด้วยความเจ็บปวด “เธอกล้าตบฉันเหรอ?”
“ไปสิ! วิ่งไปหาชายชราคนนั้นที่สนับสนุนคอยช่วยเหลือเธอเลย” แองเจลีนพูดขณะยืนจับเล่นนิ้วมืออยู่
เธอเน้นคำว่า ‘ชายชรา’ เหยียบย่ำความเย่อหยิ่งภายในหัวใจของเซร่า
ใบหน้าของเซร่าแดงขึ้น
“เธอรอเลยนะ แองเจลีน เซเวียร์” เธอพูดด้วยความโกรธ
“ฉันกำลังรออยู่เนี่ย ถ้าเธอไม่ไปพาแจ็ค อาเรสมา ฉันจะออกไปแล้ว” เธอตอบ
เซร่าจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ดุร้าย
แองเจลีนรู้จักน้องสาวคนนี้ของเธอดี หล่อนเห็นคุณค่าในศักดิ์ศรีของหล่อนมากเกินกว่าจะไปหาคนมาช่วยหล่อน แม้ว่าสิ่งนี้อาจไม่เป็นความจริงในเรื่องส่วนตัวมากนัก
หลังจากลงโทษเซร่าแล้ว แองเจลีนก็หันหลังกลับและเริ่มเดินจากไป
นั่นคือตอนที่เธอเห็นแจ็ค อาเรสยืนโกรธจัดอยู่ข้างหลังเธอ
“แองเจลีน เซเวียร์ เธอเป็นคนกล้ามากที่เข้ามาเหยียบถึงบ้านของฉันและทำให้เกิดความโกลาหลทั้งหมดนี้” แจ็คเกือบจะยับยั้งความโกรธไม่ได้แล้ว
เธอหัวเราะ “คุณท่านอาเรส คุณรู้ไหมว่าฉันอยู่กับใครในตอนนี้”
“เจย์ต้องการประกาศสงครามหรือเปล่านะ?”
แองเจลีนถาม “คุณท่านอาเรส คุณจะโกรธไหมถ้าฉันเรียกคุณว่าคนพิการ?”
ร่างกายของแจ็คสั่นด้วยความโกรธ “เธอกล้าเรียกฉันว่าคนพิการเหรอ? ลากเธอออกไปข้างนอกแล้วทำร้ายเธอให้ตาย!”
แองเจลีนหัวเราะ “คุณท่านอาเรส คุณอยากให้ฉันถูกทำร้ายจนตาย ถ้าฉันเรียกคุณว่าคนพิการสินะ แล้วเซร่าที่อยู่ตรงนี้เรียกลูกชายของคุณว่าคนพิการ ทำไมเธอถึงไม่ถูกทำร้ายให้ตายล่ะ?”
แจ็คถึงกับพูดไม่ออก
ถึงอย่างนั้น แจ็คใช้ความคิดที่ว่า ‘ที่ของฉัน กฎของฉัน’ และเพิกเฉยต่อคำพูดแองเจลีนโดยไม่คำนึงถึงจุดดีที่เธอทำ เขาสั่งคนรับใช้ของเขาว่า “ทำไมพวกแกยังยืนเซ่ออยู่ตรงนี้อีก?”
เซร่าหัวเราะออกมา “เธอมันหาเรื่องใส่ตัว แองเจลีน”
แองเจลีนถูกล้อมรอบไว้ แต่ก็ยังสามารถหัวเราะเยาะได้ “คนใน ซีคามอร์ แอนเน็กซ์รู้เพียงแต่จะเกียจคร้านไปตลอดทั้งวัน ฉันจะกลัวไปทำไมกัน?”
แจ็ครู้ว่าเขาถูกรวมอยู่ในการดูถูกของแองเจลีน เขาแทบระเบิดความโกรธ
“แองเจลีน เซเวียร์ ฉันต้องการให้เธอชำระกับการกระทำของเธออย่างสาสม จับตัวเธอไว้ แล้วทำร้ายเธอให้ตาย!”
เธอไม่สะทกสะท้านกับความโกรธของเขาและหัวเราะดังกว่าเดิม
“คุณท่านอาเรส คุณควรควบคุมเมียน้อยของคุณให้อยู่ภายใต้การดูแลบ้างนะ หรือไม่เช่นนั้น บางทีอีกไม่นาน ซีคามอร์ แอนเน็กซ์จะตกอยู่ในความโกลาหล”
การถูกเรียกว่าเป็น ‘เมียน้อย’ นั้นยิ่งทำให้เซร่ากระตุ้นอารมณ์ เธอกัดฟันอย่างโกรธเคือง “เธอกำลังร้องขอความตายอยู่นะแองเจลีน”
แจ็คตะโกนด้วยความโกรธ “จับตัวเธอมาเดี๋ยวนี้!”
บอร์ดี้การ์ดทุกคนกระตือรือร้นที่จะเริ่มการโจมตี
โดยทันที…
“คุณพ่อ!” เสียงทุ้มต่ำดังมาแต่ไกล
โจเซฟินที่กำลังเข็นเจย์เข้ามาหาพวกเขา
บอร์ดี้การ์ดต่างแตกตื่นจากเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันนี้และยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นกับการเคลื่อนไหวก่อนหน้าของพวกเขา
