ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 621
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 621
แจ็คมองเจย์อย่างเย็นชาและพูดว่า “นายมาทันเวลาพอดีเลยนะ”
โจเซฟินหยุดรถเข็นของเจย์ตรงหน้าแจ็คและแองเจลีนได้เดินตามหลังเขามาทันที
การกระทำของเธอคล้ายกับนกน้อยที่ต้องการความคุ้มครองจากนกอินทรี
โจเซฟินจ้องสายตาอันแหลมคมไปที่แองเจลีนและพูดว่า “ตัวสร้างปัญหา”
แองเจลีนเพียงแค่ยิ้มให้เธอ
โจเซฟินเห็นท่าทีแบบนี้แล้วกลับรู้สึกสับสน ผู้หญิงคนนี้มีความกล้าที่จะท้าทายและดูหมิ่นผู้คนใน ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ได้เพียงนี้เลยเหรอ แต่เธอคนนี้ก็ยอมที่จะเชื่อฟังเหมือนกับสัตว์ตัวเล็ก ๆ ต่อหล่อน ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?
เมื่อได้ยินในสิ่งที่โจเซฟินพูด คนในซีคามอร์ แอนเน็กซ์ก็คิดว่าเธอพาเจย์เข้ามาเพื่อขอโทษ
แม้แต่แจ็คก็คิดอย่างนั้น เขาแสดงท่าทางเย่อหยิ่งเพื่อรอรับฟังการขอโทษของเจย์
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ริมฝีปากบางของเจย์ก็พูดขึ้นว่า “คุณพ่อ เธอทำอะไรผิดกับคุณทำไมถึงต้องสั่งให้พวกเขาฆ่าเธอด้วย?”
เสียงของเขาอาจจะเบา แต่ก็หนักแน่นด้วยการท้าทาย
ในตอนนี้แจ็คได้คิดไว้แล้วว่า ถ้าเจย์ยังไม่ยอมขอโทษเขาอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน เขาอาจจะไม่ปล่อยให้แองเจลีนหลุดพ้นอย่างอิสระได้อย่างง่ายดาย
เขาไม่คาดคิดว่าคำแรกที่เจย์พูดจะเต็มไปด้วยการท้าทาย
“เจย์ เธอเป็นคนเข้ามาที่ซีคามอร์ แอนเน็กซ์ ซึ่งเป็นอาณาเขตของฉันและทำให้เกิดความวุ่นวาย ฉันควรลงโทษเธอไม่ใช่เหรอ?” แจ็คเก็บความโกรธที่ก่อตัวขึ้นอยู่ภายในตัวเขาและคงรอยยิ้มของความเป็นพ่อเอาไว้
“ถ้าเธอไม่เคารพคุณ คุณควรลงโทษเธอ ผมไม่มีปัญหากับเรื่องนั้น” เจย์ตอบ
แองเจลีนตกตะลึง
ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเธอมากนัก ใช่ไหม?
“นายยังดูโตเป็นผู้ใหญ่พอ” แจ็คพูด
เขายกมือขึ้นและสั่งคนของเขาว่า “ไปจัดการกับเธอซะ”
แองเจลีนกอดขาของเจย์อย่างรวดเร็วและขอร้อง “ท่านอาเรส คุณจะทิ้งฉันไว้แบบนี้ไม่ได้ ฉันคนเป็นของคุณนะ”
“คนของฉันอะไรกัน?” เจย์มีแววตาของความคาดหวังในดวงตาของเขา
“พนักงานของคุณไงล่ะ” แองเจลีนไม่กล้าที่จะระบุสถานะของเธอให้แน่ชัด
การแสดงออกของเจย์เริ่มเย็นลง “เธอกล้าที่จะสร้างปัญหาแต่ไม่กล้าที่จะเผชิญกับผลที่ตามมางั้นเหรอ?”
เธอเริ่มร้องไห้ “ไม่นะ ท่านอาเรส หน้าฉันทำมาแพงมาก ถ้ามันพังล่ะ”
ท่าทางของเจย์เย็นชาเช่นเคย
การทำศัลยกรรมทำให้เขารู้สึกโกรธยิ่งขึ้น
แจ็คตั้งใจอย่างหนักที่จะจัดการเรื่องนี้เองทั้งหมด “พวกแกรออะไรอยู่ ไปจัดการสิ”
บอร์ดี้การ์ดเริ่มลากตัวแองเจลีนออกจากตรงนั้นทันที
“ท่านอาเรส ช่วยด้วย!” เธอเสียใจกับพฤติกรรมที่ไม่ใส่ใจของเจย์ เธอเพียงต้องการทดสอบความจริงใจของเขาที่มีต่อเธอ
“ท่านอาเรส ฉันชื่นชมคุณนะ คุณคือไอดอลของฉันเสมอมา ฉันซื่อสัตย์กับคุณจริง ๆ โปรดช่วยฉันด้วย ฉันมีประโยชน์มากเลยนะ ฉันจะฟังคุณตอนอยู่บนเตียง ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ…”
ดวงตาของเจย์เริ่มกระตุก
ทุกคนขนลุกเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูด
โจเซฟินถามว่า “พี่ชาย นายปล่อยผู้หญิงแบบนั้นมาได้ยังไง?”
หากบอร์ดี้การ์ดของแจ็คลากแองเจลีนออกไป เธออาจต่อสู้กับพวกเขาได้แต่เธอเลือกที่จะไม่ทำ เธอก้มหน้าลง แล้วแอบมองเจย์
“หยุด…”
เสียงของเจย์ฟังดูจงใจเพื่อยับยั้ง เขารีบตะโกนออกมา
แองเจลีนกระโดดด้วยความดีใจ “ท่านอาเรส ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ปล่อยให้ฉันตาย”
เจย์เห็นสีหน้าดีใจของเธอแบบนั้นและมันกลับทำให้สีหน้าของเขามืดลงไปทันที
เพราะเขาคิดว่าเธอจะต่อสู้กลับ เขาไม่คิดว่าเธอจะหยุดการต่อสู้เพื่อตอบโต้กลับแบบนี้ แต่ที่เธอทำไปเพราะเธอกำลังรอให้เขาช่วยชีวิตเธออยู่
