ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 648
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 648
“แองเจลีนของฉันคู่ควรกับงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เธอไม่ควรต้องแต่งงานกับฉันในสภาพที่น่าสมเพชนี้” เจย์พูดอย่างเคร่งขรึม
แองเจลีนพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพชเลย มีเงินมากมายในบัตรธนาคารที่นายให้ฉันไว้ มันมากจนฉันไม่สามารถใช้จ่ายได้ตลอดชีวิต”
สีหน้าของเจย์มืดลงอย่างผิดปกติเมื่อกล่าวถึงเงิน…
“เธอต้องการอะไร?”
“เจย์บี้ บัตรธนาคารสามารถใช้เป็นสินสอดทองหมั้นกับฉันได้” แองเจลีนตอบยิ้ม ๆ
เจย์มองดูเธออย่างเงียบ ๆ ก่อนที่เขาจะดึงคางของเธอเข้าหาเขาและจูบเธอเบา ๆ ที่ริมฝีปาก
“แล้วสรุปว่า นายจะให้อะไรฉันล่ะ?” ดวงตาของแองเจลีนเป็นประกายเมื่อเธอคาดหวังของขวัญจากความรักของเธอ
“ตัวฉันเอง!” เจย์พูดพลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
แองเจลีนเกือบสำลักน้ำลาย ขณะที่ไอออกมาอย่างรุนแรง เธอพึมพำ “นั่นไม่ดีเท่าเงินนะ”
เจย์ผลักเธอออกไปและจ้องไปที่เธอด้วยความโกรธ “เธอไม่ชอบฉันเหรอ?”
แองเจลีนหัวเราะแห้ง ๆ “ที่รัก ฉันต้องการเงิน”
“แล้วฉันไม่สำคัญเหรอ?” เจย์ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีสักวันหนึ่งที่เขาจะต้องมาอิจฉาเงิน
แองเจลีนส่ายหัว “แน่นอน ความรักของฉันสำคัญกว่าเงิน แต่…”
ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างขี้เล่น
เจย์มีความรู้สึกว่าเขาเริ่มไม่ชอบสิ่งที่เธอจะพูดต่อ
ตามที่คาดไว้ คำพูดถัดไปของแองเจลีนเกือบทำให้เขาต้องระเบิดอารมณ์พลุ่งพล่านในสมอง
“ถ้าฉันต้องการความรักของฉัน ฉันสามารถจู่โจมเขาได้ทุกเมื่อที่ฉันต้องการอยู่แล้ว”
เจย์ “…”
เจย์ไม่คิดว่าจะสอนเด็กผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ได้อย่างไรอีกแล้ว เขาหยิบขวดไวน์ ชาโต ลาฟิต ร๊อธชิลด์ ที่วางอยู่บนโต๊ะ เปิดออกและเอาแต่ดื่ม
“ที่รัก นายแพ้แอลกอฮอล์ไม่ใช่เหรอ?”
แองเจลีนดึงขวดไวน์ออกจากเขาและยิ้มขณะที่เธอพูดว่า “นี่เป็นไวน์ที่ยอดเยี่ยม โจเซฟินให้ฉันนะ” เธอเงยหน้าขึ้นและเริ่มดื่มเมื่อพูดจบ
เจย์คิดกับตัวเองว่า ‘ผู้หญิงคนนี้เป็นคนกล้าหาญและไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ เมื่อมีสติ แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อเธอดื่มเข้าไปแล้วเธอต้องเผชิญกับสิ่งที่แสดงออกมาอย่างไม่เหมาะสมในรูปแบบใดภายใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์’
แองเจลีนรู้สึกร่างกายเริ่มอุ่นขึ้นเมื่อดื่มไวน์เข้าไป เธอเอาตัวไปลูบไล้กับเขาโดยไม่ยับยั้งชั่งใจ
เธอนั่งตักเขา กอดรัดและกัดเขาทีละนิด
ความผูกพันของเธอที่มีต่อเขาเป็นไปตามธรรมชาติและเกิดจากการได้รับฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ด้วย เจย์เลือกที่จะเพิกเฉยต่อการกระทำที่เป็นผลกระทบมาจากแอลกอฮอล์
“ที่รัก…” เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
เขาทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธเธอ…
หลังคาที่บังแดดพลิ้วไหวตามสายลมอ่อน ๆ ที่พัดมา
พวกเขาเป็นเหมือนลูกไฟสองลูกที่ลุกโชน หมดหวังที่จะหลอมรวมเข้าด้วยกัน พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าพวกเขาจะเป็นขี้เถ้า
ในท้ายที่สุด เจย์ก็หลับไปอย่างหมดเรี่ยวแรง
“ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก”
แองเจลีนจูบเขาเบา ๆ ที่หน้าผากหลังจากที่เธอแต่งตัวให้เขาเสร็จแล้ว
จากนั้น เธอก็หยิบเสื้อผ้าและแต่งตัวด้วยความรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่งไปที่กระท่อมโบยบินสู่จันทราของโจเซฟิน
เพราะมันมีบางอย่างผิดปกติในขวดไวน์นั่น
