ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 649
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 649
ซอนเดอร์ หนึ่งในแม่บ้านของกระท่อมโบยบินสู่จันทราเป็นคนส่งไวน์ไปให้ ดังนั้น จึงเห็นได้ชัดว่าเธอได้รับคำสั่งจากโจเซฟินให้ทำเช่นนั้น
แองเจลีนเป็นคนฉลาด เธอรู้ว่าโจเซฟินจะไม่ทำร้ายเธอ แต่ใครก็ตามที่มอบไวน์ให้โจเซฟิน ผู้นั้นกระทำด้วยเจตนาร้าย
แองเจลีนกังวลเรื่องความปลอดภัยของโจเซฟิน
ที่กระท่อมโบยบินสู่จันทรา โจเซฟินเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ เมื่อเธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนขึ้นและเดินโซเซไปมา
โจเซฟินทิ้งตัวนอนแผ่วลงบนโซฟาขณะที่เธอพูดว่า “บ้าชะมัด ฉันต้องการมีอะไรกับเขาขึ้นมาทันที หลังจากที่ฉันกินเข้าไปงั้นเหรอ?”
ประตูร้องลั่นดังเอี๊ยดเมื่อมีชายคนหนึ่งเข้ามา
สีหน้าของโจเซฟินซีดเมื่อรู้ว่าเป็นใคร
“ฮิโรชิ ไททัส นายมาทำอะไรที่นี่?”
ฮิโรชิยืนอยู่ข้างหน้าโจเซฟินและใช้มือยกคางของเธอเบา ๆ ขณะที่เขาพูดด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา “นายหญิงรอง ฉันมาอยู่กับเธอแล้ว”
โจเซฟินตระหนักได้ว่ามีการใส่ยาที่จะทำให้เธอหมดสติในมื้ออาหารของเธออย่างแน่นอน เธอยังเข้าใจด้วยว่าทำไมฮิโรชิถึงมาที่นี่ ความโกรธเร่าร้อนในตัวเธอ “ฮิโรชิ ไททัส นายกล้าดียังไงมาวางยาฉัน?”
ฮิโรชิดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาและกอดเธอแน่นขณะที่เขาพูด “นายหญิงรอง อย่าโกรธเลย ฉันรักเธอมากเหลือเกิน ไม่ต้องกังวลหรอกนะ ตราบใดที่เธอปฏิบัติต่อฉันอย่างสุภาพในคืนนี้ ฉัน ฮิโรชิ ไททัส จะไม่ปฏิบัติกับเธอในทางที่ไม่ดีเป็นอันขาด”
“ไร้ยางอาย”
แทนที่จะโกรธ แต่ฮิโรชิกลับหัวเราะ “ช่างเป็นผู้หญิงที่ร้อนแรงอะไรเช่นนี้ เธอเป็นประเภทผู้หญิงที่ฉันชอบเลยล่ะ”
เขาจับโจเซฟินไว้ในอ้อมแขน เขาเริ่มแทะตัวเธอ
“หยุดนะ นายไม่กลัวว่าพ่อแม่ของฉันจะไม่ยกโทษให้นายเมื่อพวกเขารู้เหรอ?”
ฮิโรชิหัวเราะและพูดว่า “พ่อแม่ของเธอชอบที่จะเห็นเราสองคนเข้ากันได้ดีน่ะสิ”
โจเซฟินรู้สึกว่าหัวใจของเธอปวดร้าวอย่างกังวลใจ “พ่อแม่ของฉันรู้เรื่องนี้ไหม?”
“คิดว่าฉันจะแตะต้องจานพวกนี้ได้โดยไม่ได้รับอนุญาตเหรอ?” นี้คือสิ่งที่กำลังคิดว่าพวกเขาจะกลายเป็นครอบครัวกันแล้วหลังจากคืนนี้ ฮิโรชิไม่ได้ระวังคำพูดของเขาขณะพูดกับโจเซฟิน
ผลของยาเริ่มรุนแรงขึ้น โจเซฟินไม่มีแรงหลงเหลือที่จะต่อสู้กลับและจำใจต้องยอมแพ้ น้ำตาของเธอไหลลงมา “ทำไมพวกเขาถึงทำกับฉันแบบนี้?”
ฮิโรชิอุ้มเธอขึ้นมา โจเซฟินไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากขอคำอธิษฐาน
“พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ โปรดส่งใครมาช่วยให้ฉันรอดทีเถอะ ช่วยฉันกำจัดขยะสกปรก ๆ ชิ้นนี้ด้วย แล้วฉันจะร้องเพลงสรรเสริญกับท่านทุกวัน”
“นายหญิงรอง จะไม่มีใครมาช่วยเธอได้หรอก พ่อแม่ของเธอได้พบเหตุผลที่จะพาทุกคนที่นี่ออกไปข้างนอกจากการประกาศของพวกเขาแล้ว” ฮิโรชิกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เขาฉีกเสื้อของเธอเป็นชิ้น ๆ และกล่าวอย่างชื่นชมว่า “เธอช่างมีรูปร่างที่ดีเลยทีเดียว”
เมื่อเอื้อมมือออกไป เขากำลังจะบีบรัดโจเซฟิน แต่เมื่อมีเสียงที่ชัดเจนและไพเราะดังขึ้น
“หยุดนะ!”
ฮิโรชิหันกลับมาด้วยความตกใจและเห็นแองเจลีนซึ่งดูสวยราวกับนางฟ้าในชุดยาวสีแดงวิ่งพุ่งเข้ามา
“พี่แองเจลีน เธอมาช่วยทันเวลาพอดี” โจเซฟินหลั่งน้ำตาแห่งความสุข
แองเจลีนทำให้ฮิโรชิคุกเข่าลงกับพื้นและคว้าเชือกที่โต๊ะข้าง ๆ มัดเขาไว้แน่น การกระทำของเธอคล่องแคล่ว ในขณะที่เธอจัดการสิ่งนี้เสร็จ เธอไม่ได้เสียเหงื่อออกมาเลย
“กล้าดียังไงมารังแกโจเซฟินของฉัน? ฮิโรชิ ไททัส ไอ้ชั่วอย่างนายไปเอาอารมณ์หื่นมาจากไหน?” แองเจลีนเริ่มเตะเขา
โจเซฟินพูดว่า “พี่แองเจลีน ช่วยฉันแต่งตัวหน่อย ให้ฉันเป็นคนจัดการดูแลเขาเอง ฉันจะยอมเปลี่ยนนามสกุลถ้ามันเป็นการที่ฉันไม่ทำให้เขาดูไร้ประโยชน์ในวันนี้”
แองเจลีนเดินไปที่เตียงและอดไม่ได้ที่จะแอบดูหน้าอกของโจเซฟิน เธอคลิ๊กลิ้นและพูดว่า “ช่างเป็นทรวดทรงที่สวยจริง ๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอได้รับความสนใจจากไอ้เศษสวะนี่”
