ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 661
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 661
ใบหน้าของโจเซฟินแสดงออกถึงความโกรธ “มันเป็นความผิดของพ่อทั้งหมด ถ้าเขาไม่เป็นคนรับหน้าที่จับหาคู่ให้ฉัน แล้วคนขี้ขลาดอย่างฮิโรชิ ไททัสจะเข้ามาในอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนได้ยังไง?”
เมื่อเธอจำได้ว่าเธอเกือบถูกฮิโรชิกระทำชำเราได้อย่างไร โจเซฟินโกรธจนพูดไม่ออก “สามีที่ดีที่พ่อเลือกให้ฉันเป็นคนหน้าด้านมาก”
ขณะที่เธอพูด น้ำตาก็ไหลออกมา “พี่ชาย ทำไมพ่อถึงทำกับฉันแบบนี้?”
เจย์เงียบอยู่นาน ก่อนจะพูดอย่างเคร่งขรึม “อาจเป็นเพราะเธอกับฉันไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของเขา”
เขาหยุดก่อนจะพูดว่า “เพราะแม่มีลูกยาก”
โจเซฟินตกตะลึง
“ฉันอยากจะบอกเธอเพราะฉันไม่ต้องการให้เธอคิดหวังสูงเกินไปต่อความสัมพันธ์ทางครอบครัวนี้ ไม่อย่างนั้น ความโหดร้ายของโลกแห่งความจริงจะบดขยี้เธอ”
ความผิดหวังมีอยู่เต็มหน้าของโจเซฟิน ขณะที่เธอพูดว่า “ฉันไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของพวกเขาจริง ๆ สินะ”
เจย์พูดอย่างใจเย็น “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เธอยังคงเป็นน้องของฉันและเธอยังเป็นน้องสาวคนเล็กของแองเจลีน ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องประเมินตัวเองต่ำเกินไปหรอกนะ”
โจเซฟินฟังแล้วรู้สึกน้ำตาไหล “พี่ชาย!”
เจย์กล่าวว่า “ต่อไปนี้ต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง อย่าให้พี่แอนเจลีนเป็นห่วงเธอได้อีก”
โจเซฟินก้มหน้าลง “พี่แองเจลีนเคยกระโดดลงจากตึก แล้วทุบตีคนโรคจิตมาก่อนและรับความผิดแทนฉัน… ฉันจะไม่มีวันตอบแทนความเมตตาของเธอที่มีต่อฉันในชีวิตนี้ได้แน่!”
ดวงตาของเธอเป็นประกายเมื่อความคิดเกิดขึ้นกับเธอ “พี่ชาย ไม่ต้องกังวลเลยนะ ฉันจะรับโทษทั้งหมดด้วยตัวเองในการพิจารณาคดีนี้ ด้วยวิธีนี้ พี่แองเจลีนจะได้พ้นผิด”
เจย์ยิ้มเมื่อมองมาที่เธอ “พี่แองเจลีนของเธอไม่ได้รักเธอโดยไม่มีสื่งอื่นใด ถึงอย่างนั้น เธอไม่จำเป็นต้องดำเนินการใด ๆ ฉันมีวิธีที่จะทำให้แน่ใจว่าเธอจะปลอดภัยเช่นกัน”
โจเซฟินตกตะลึง
เจย์พูดต่อว่า “แองเจลีนรับโทษทั้งหมดเพราะเธอ หวังว่าเธอจะสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องวิตกกังวลกับสิ่งใด นี่คือความหวังของฉันสำหรับเธอเช่นกัน
“โจเซฟิน อย่าทำให้เราผิดหวัง”
โจเซฟินถึงกับสำลักเกือบพูดไม่ออก “ได้ค่ะ พี่ชาย ฉันเข้าใจแล้ว”
เจย์พยักหน้า การแสดงออกบนใบหน้าของเขามืดมนเมื่อมีความคิดบางอย่างเกิดขึ้นกับเขา
“โจซี่ พ่อแม่แท้ ๆ ของฉัน… พวกเขาตายแล้วนะ”
โจเซฟินอึ้ง…
เธอสัมผัสได้ถึงความเศร้าที่ห่อหุ้มพี่ชายของเธอเมื่อเขากล่าวถึงพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด
“แล้วเธอต้องการเจอพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอไหม? ฉันไม่ต้องการให้เธอเสียใจในชีวิตเหมือนฉัน”
เป็นคำถามที่กะทันหันมาก โจเซฟินไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน เธอยังคงนิ่งอึ้งก่อนที่จะส่ายหัว
เจย์พูดว่า “ถ้าเมื่อไหร่ที่เธออยากเจอพวกเขา บอกฉันมานะ”
“ตกลงค่ะ”
แล้วเจย์ก็จากไป
คลื่นอารมณ์เล็ก ๆ ได้เกิดขึ้นในดวงตาของโจเซฟิน
“พี่ชาย!” โจเซฟินวิ่งสะดุดขณะที่เธอตามเขาไป
เธอสะอื้นไห้ “แม้แต่พ่อกับแม่ก็ไม่รักฉัน แล้วทำไมนายถึงทำดีกับฉันล่ะ?”
เจย์ไม่ได้หันหลังกลับ ในขณะพูดด้วยความลำบากใจ “ฉันเป็นนักธุรกิจ ฉันรักและปกป้องเธอในฐานะน้องสาวคนเล็กของฉันมาเป็นเวลานานกว่า 20 ปี จะสละความพยายามถึง 20 ปีไปเสียเปล่า ๆ กับความมุ่งมั่นได้ไง!”
“ขอบคุณนะ พี่ชาย” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโจเซฟิน
“ไม่ต้องห่วง”
เจย์เพิ่งออกไป ในขณะที่คุณนายมาถึง
เมื่อเธอเห็นโจเซฟิน เธอก็ร้องเรียกหล่อนด้วยท่าทางที่แสนอบอุ่นและเห็นอกเห็นใจเป็นพิเศษ “โจซี่”
