ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 663
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 663
โจซี่เชื่อเจย์เกี่ยวกับแผนการของแม่ของพวกเขา
หลังจากที่เจย์เห็นข้อความในโทรศัพท์ เขาก็รู้สึกไม่สนใจสิ่งรอบข้างเป็นเวลานาน
แม่ที่อ่อนโยนและเห็นอกเห็นใจของพวกเขาไม่ใส่ใจความเจ็บปวดของแองเจลีน? เป็นเพราะเธอรักโจเซฟินหรือเพราะแรงจูงใจแอบแฝง?
รู้สึกราวกับว่ามีมือที่มองไม่เห็นอยู่ข้างหลังเขากำลังจัดการทุกคนโดยมีเป้าหมายสุดท้ายในการลากแองเจลีนลงนรก
การพิจารณาคดีในศาลจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
เจย์กำลังอยู่บนน้ำแข็งบาง ๆ
มันเกี่ยวข้องกับแองเจลีน ดังนั้นเขาจึงไม่อาจปล่อยให้ตัวเองทำผิดพลาดได้
เขาคิดไตร่ตรองอย่างรอบคอบในขณะที่เตรียมการวางกลยุทธ์
ในท้ายที่สุด เจย์ก็ตัดสินใจเล่นไพ่ใบที่เหนือกว่าอีกหนึ่งใบ
เจย์เรียกหาเกรย์สัน เขาถามว่า “ใครคือทนายที่มีอำนาจของฮิโรชิ?”
เกรย์สันกล่าวว่า “ครอบครัวไททัสใช้เงินเป็นจำนวนมากและจ้าง โคนัน วอเตอร์ ซึ่งเป็นทนายความชั้นนำในเมืองอิมพีเรียล ทนายความของเราคือ เวส คีทติ้ง ซึ่งเป็นทนายความที่มีประสบการณ์เช่นกัน เขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกฝ่ายหนึ่ง”
เจย์ตอบว่า “ทนายความของแองเจลีนต้องเป็นคนที่สามารถเอาชนะทนายความชั้นยอดคนใดก็ได้ในเมืองอิมพีเรียลโดยให้รู้สึกถึงความประหม่ากับคนอย่าง เวส คีทติ้ง และ โคนัน วอเตอร์ ที่ดูเท่าเทียมกัน”
“แล้วผมจะจ้างใครดีล่ะ?” เกรย์สันรู้สึกสับสน บุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดสองคนในด้านทนายความนี้ก็มีแค่ โคนัน วอเตอร์และเวส คีทติ้ง
“ฟินน์ กัลลาเกอร์” เจย์กล่าว
เกรย์สันคิดไม่ออกอยู่สักพักใหญ่
“ท่านประธานอาเรส เขาทำงานอยู่ในต่างประเทศนะ”
“ไปขึ้นเครื่องบินส่วนตัวแล้วพาเขากลับมาทันที”
เกรย์สันพยักหน้า “เข้าใจแล้วครับ”
เกรย์สันคิดว่ามันดูเกินเหตุมากไปในส่วนของท่านประธานอาเรส เพราะพวกเขาได้พบคนที่จะทำผิดในคดีนี้อยู่แล้วและค้นพบคนที่ทำแผนที่ให้เข้าใจผิดได้แล้ว อย่างไรก็ตาม ท่านประธานอาเรสยังคงต้องการแผนการที่เข้มแข็งโดยไม่มีช่องโหว่ที่สุดอยู่ดี
เมื่อภรรยาของเขาเข้าไปพัวพันกับสิ่งใด ๆ ก็ตาม ท่านประธานอาเรสก็แสดงท่าทีผิดปกติเล็กน้อยเสมอ
ในที่สุด วันพิจารณาคดีของแองเจลีนก็มาถึง
ในช่วงเช้าตรู่ ขบวนรถของครอบครัวอาเรสขับไปที่ศาลอย่างมีอำนาจ
ขบวนรถด้านหน้าคือรถโรลส์-รอยซ์ของเจย์ ตามด้วยรถลินคอล์น สเตรท ลีมูซีนของแจ็คและรถบีเอ็มดับเบิลยูของโจซี่
รถคันสุดท้ายเป็นของทนายความที่ครอบครัวอาเรสได้จ้างมา
ทางเข้าศาลเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
นักข่าวถ่ายภาพอย่างต่อเนื่องที่ถนน
ดวงตาของสตอร์มเต็มไปด้วยความเกลียดชังและหมัดของเขากำแน่น “ดูเหมือนว่าจะมีคนมาจัดงานแถลงข่าวให้เราด้วย ท่านอาเรส นี่จะเป็นครั้งแรกที่คุณปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนหลังจากที่คุณได้รับบาดเจ็บที่ขาเลยนะ ผมเกรงว่าคำถามของนักข่าวจะทำให้หนักใจมาก”
เจย์รู้ว่าน้ำท่วมครั้งใหญ่กำลังซัดเข้ามา แต่เขาพร้อมรับมือ “อืม”
สตอร์มลงจากรถก่อน แล้วเดินไปข้างหลังเพื่อเปิดประตูให้เจย์ รถเข็นของเขาเลื่อนลงมาตามทางลาดที่ทำขึ้นมาชั่วคราว
กล้องของนักข่าวหันเข้าหาใบหน้าของเจย์ทันทีในขณะที่พวกเขาเริ่มถ่ายรูป
“ท่านอาเรส จริงหรือเปล่าที่คุณไม่สามารถยืนได้อีกแล้ว?”
“ท่านอาเรสจริงหรือเปล่าที่ขาของคุณไม่สามารถใช้งานได้แล้ว คุณได้ออกจากตำแหน่งของคุณในบริษัท อาเรส ใช่ไหม? นี่เป็นการตัดสินใจของคุณหรือคุณถูกบริษัทอาเราทอดทิ้งอย่างไร้ความปราณีกันแน่?”
“ท่านอาเรส ตอนนี้เป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะเคลื่อนตัวไปรอบ ๆ เป็นไปได้ไหมที่คุณจะก้าวลงจากตำแหน่งซีอีโอของแกรนด์ เอเซียในอนาคตอันใกล้นี้?”
สี่งเหล่านี้ล้วนเป็นคำถามที่ละเอียดอ่อน ซึ่งมีเพียงนักข่าวรายใหญ่ ๆ และมีชื่อเสียงเท่านั้นที่กล้าถาม
