ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 672
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 672
เจย์และท่านปู่เซเวียร์รีบออกมาจากห้องทำงาน “เกิดอะไรขึ้น?”
คุณนายเซเวียร์และโทมัสดูกังวล ในขณะที่โจเซฟินยิ้มทั้งน้ำตา “พี่แองเจลีนอาจจะทะเลาะกับเซย์นอยู่”
หลังจากนั้นไม่นาน แองเจลีนและเซย์นก็ลงมาที่ชั้นล่างโดยที่เซย์นดูมีรอยฟกช้ำบนใบหน้า ในขณะที่แองเจลีนไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ
ทุกคนตกตะลึงกับภาพที่เห็น
โทมัสกรีดร้องและวิ่งไปหาเซย์นทันที “เซย์น คุณไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?”
แองเจลีนพล่ามออกมาอย่างอาฆาตว่า “ไม่ต้องกังวลหรอกนะ เป็นเหมือนความหายนะที่มักจะทำลายไม่ได้ เขาจะไม่ตายหรอก”
โทมัสน้ำตาซึม “แองเจลีน เขาเป็นพี่ชายของคุณนะ คุณทำรุนแรงกับเขาแบบนี้ได้ยังไง?”
แองเจลีนพึมพำ “ฉันมีเมตตาเพียงพอหรอกนะ สำหรับสิ่งที่เขาทำ มันเป็นพรของเขาเลยนะเนี่ยที่ฉันไม่ได้ถึงกับตัดไอ้นั่นเขาไปด้วยซ้ำ”
เซย์นจ้องไปที่แองเจลีน “ทำไมเธอถึงไม่ฉลาดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แทนที่จะคล่องตัวมากขึ้น?”
แองเจลีนพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ดูเหมือนว่านายจะฉลาดขึ้น แต่นายก็ยังไม่เป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควรกับฉัน มันเป็นความผิดของนายเองที่โดนทำร้าย”
คุณนายเซเวียร์ไม่รู้ว่าเธอควรจะเสียใจหรือหัวเราะเยาะการแสดงตลกของลูก ๆ ของเธอดี “พวกลูกทั้งคู่ควรพิจารณาเวลาและสถานที่ด้วย หากพวกลูกวางแผนที่จะทำอึกทึกครึกโครมในบ้านกันเองล่ะก็ ช่วยทำตัวให้ดี ๆ หน่อย วันนี้เรามีแขกรับเชิญพิเศษอยู่ที่บ้าน ”
เจย์กล่าวว่า “พวกเราก็คือครอบครัวครับ คุณแม่ อย่ารู้สึกแย่กับมันไปเลย”
คุณนายเซเวียร์ต้องการไกล่เกลี่ยเรื่องระหว่างลูก ๆ ของเธอและพูดกับแองเจลีนว่า “แองเจิล ช่วยเอายาทาแผลมาให้พี่ชายลูกหน่อย”
หลังจากที่แองเจลีนเจอยาทาแผลแล้ว โทมัสก็เอื้อมมือไปหาอย่างอ่อนโยน “ให้ฉันทำนะ”
แองเจลีนเหลือบมองโจเซฟินและตัดสินใจว่าเธอไม่ต้องการให้โจเซฟินรู้สึกแย่ลงไปอีก “เชอร์ลี่ย์ ฉันจะทำมันเอง”
จากนั้น เธอก็บีบยาทาแผลออกมาแล้วถูแรง ๆ บนรอยฟกช้ำของเซย์น
เซย์นสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเขา “ช่างเลวทรามจริง ๆ”
แองเจลีนกระซิบ “นายอยากให้โทมัสช่วยนายแทนไหม?” เขาเหลือบมองโทมัส จากนั้นก็มองโจเซฟินก่อนจะกลืนน้ำลายและพูดว่า “เธอทำนั่นแหละ”
แองเจลีนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “งั้นก็ทนเอาสิ”
เซย์นรู้สึกราวกับว่าเขาได้ไปเที่ยวขุมนรกแล้วได้กลับมาเมื่อแองเจลีนทายาให้เขา เมื่อเธอทำเสร็จ เขาดูมีใบหน้าทีซีดเซียวและหน้าผากของเขามีเหงื่อออกเป็นแถบ ๆ
โทมัสรู้สึกเสียใจและเข้าไปช่วยพยุงเซย์นให้ลุกขึ้น “เซย์น ให้ฉันช่วยพาคุณไปที่ห้องเพื่อพักผ่อนก่อนนะ”
“อืม”
แองเจลีนกำมือแน่นขณะที่มองดูพวกเขาจากไป “ฉันน่าจะทำร้ายนายจนนายไร้สมรรถภาพไปเลย ด้วยวิธีนี้ นายจะไม่สามารถทำให้ภรรยาของนายพอใจได้อีก”
ท่านปู่เซเวียร์ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และบ่นกับเจย์ “เจย์ นายทำให้แองเจลีนนิสัยเสียมากเกินไปนะ”
เจย์มองแองเจลีนอย่างไม่เต็มใจและยิ้ม “ผมให้เธอมาอยู่กับผมเพื่อเอาใจเธอ ไม่ใช่หรือครับ?”
โจเซฟินมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างพูดไม่ออก “พี่ชาย โปรดเกรงใจคนโสดอย่างฉันด้วย”
เจย์เสียใจกับสิ่งที่โจเซฟินประสบในวันนี้เช่นกันและกล่าวว่า “โจเซฟิน ฉันจะหาผู้ชายคนอื่นที่เก่งกว่าเขาเป็น 100 เท่า และปล่อยให้คนอย่างเขาจมอยู่กับความเสียใจไปตลอดชีวิต”
“อืม” โจเซฟินพยักหน้าและยิ้มอย่างขมขื่น
