ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 690
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 690
จู่ ๆ แองเจลีนก็ส่งเสียงโวยวายและกระทืบเท้าตรงหน้าเจย์ เธอวางมือบนกระจกรถ เมื่อเธอเริ่มเข้ามาดึงที่ประตู สีหน้าของเจย์ก็เปลี่ยนไปทันที
วินาทีถัดมา แองเจลีนได้ดึงประตูรถของเขา
ดวงตาของเจย์เบิกกว้าง
ผู้หญิงคนนี้หนิ!
ลมพัดเข้ามาในรถและเจย์รู้สึกว่าเลือดของเขาเริ่มแข็งตัวด้วยอากาศหนาวเย็นที่พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
เขาจ้องไปที่แองเจลีนอย่างตกตะลึง “เธอต้องการอะไร?” เขาถามอย่างใจร้อน
สายตาของแองเจลีนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ทำไมนายไม่รับสายฉัน?”
“เราไม่มีอะไรจะพูดกันอีก”
ทัศนคติที่ไม่แยแสของเขาทำให้แองเจลีนเริ่มหายใจอึดอัดขึ้นทันที
ดวงตาที่แดงก่ำของแองเจลีน สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างแรง จ้องมาที่เขาอย่างตั้งใจขณะที่เธอพยายามซักไซ้ “ดีล่ะ สิ่งที่นายต้องทำคือตอบคำถามสามข้อของฉันก่อน ถ้าฉันพอใจกับคำตอบ อะไรก็ตาม ระหว่างเราก็จะจบลงตรงนี้”
“ถามมาสิ!”
แองเจลีนถามว่า “นายบอกว่านายจะรักฉันตลอดไป การเรียกร้องเรื่องนี้ยังคงใช่อยู่ไหม?”
เจย์ “…”
แองเจลีนยิ้มอย่างโหยหา “นายบอกว่าในฐานะสามีภรรยา เราต้องจริงใจต่อกัน นายยังจำคำพูดที่นายพูดได้ไหม?”
เจย์ “…”
“มีอะไรที่นายบอกฉันไม่ได้เหรอ เจย์บี้?”
เจย์ “…”
เจย์ไม่สามารถพิสูจน์ว่าไม่จริงกับเธอได้เลย
แองเจลีนยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะถือว่าการไม่โต้ตอบของนายเป็นข้อตกลงเงียบ ๆ ก็แล้วกัน”
“เธอแค่หลอกตัวเธอเองอยู่” น้ำเสียงของเจย์ปนไปด้วยความเย้ยหยันเล็กน้อย “คำถามไร้สาระอะไรกันเนี่ย”
แองเจลีนรู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอหยุดนิ่ง ในขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธออย่างควบคุมไม่ได้
“มันไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ?”
เจย์รู้สึกว่ากำปั้นของเขากำแน่นขณะที่เขาจ้องไปที่ดวงตาของเธอ ซึ่งเต็มไปด้วยน้ำตาอันเจ็บปวด
เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการทำร้ายตัวเองในตอนนี้เลย มันเป็นเพียงการปฏิเสธเธออยู่ ทำไมเขาต้องทำให้เธออึดอัดใจด้วย?
แองเจลีนใช้หลังมือเช็ดน้ำตาของเธอเอง
จากนั้น เธอก็จับมือเขาและยกขึ้นมาทันที “นายจะสาบานต่อพระเจ้าไหม ถ้านายไม่รักฉันแล้ว สิ่งที่นายต้องทำก็คือพูดตามคำสาบานหลังจากนี้ออกมาอีกครั้งกับฉัน หลังจากนั้นฉันสัญญาว่าฉันจะไม่รบกวนนายอีก”
“พูดเหรอ” เจย์รู้สึกหงุดหงิดเพราะความรุนแรงของเธอ
“ฉัน เจย์ จะไม่รักแองเจลีนอีกแล้ว”
เจย์ตกใจคำพูดที่ต้องพูดซ้ำตามเธอเบา ๆ “ฉัน เจย์ จะไม่รักแองเจลีนอีกแล้ว”
แองเจลีนตัวสั่นด้วยน้ำตาในดวงตาของเธอ
เขาพูดคำสาบานที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ได้อย่างไร?
เธอขมวดคิ้ว “หากฉัน หรือเจย์ กำลังโกหก แองเจลีนจะถูกฟ้าผ่าและถูกเนรเทศออกจากโอกาสที่จะกลับชาติมาเกิดได้อีก”
ลูกกระเดือกของเจย์กระดกขึ้นในขณะที่เขาจ้องแองเจลีนอย่างดุเดือด เส้นเลือดในดวงตาของเขาวาววับ…
คำสาบานนั้นโหดร้ายเกินไป
มันโหดร้ายมากจนเขาพบว่าตัวเองไม่สามารถพูดซ้ำตามเธอได้อีก
“เธอหายโกรธแล้วหรือยัง?” เขาถามอย่างใคร่ครวญ
“ฉันไม่ได้โกรธ ที่รัก แต่ฉันแน่ใจว่านายรู้ว่าฉันไม่อยากอยู่ไปมากกว่านี้ถ้าหากอยู่ในโลกโดยไม่มีนายอยู่กับฉัน”
เมื่อรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะเสียสติจากเกมของเธอ เจย์ก็ตะคอกใส่เธอโดยพูดว่า “เธอบ้าไปแล้ว ออกไป”
ทันใดนั้น เกรย์สันก็เข้ามากับฟินน์และคนอื่น ๆ
พวกเขาลากแองเจลีนออกไปอย่างแรง ทำให้รถโรลส์-รอยซ์ได้เคลื่อนตัวขับเข้าไปในลานจอดรถชั้นใต้ดินของแกรนด์เอซีย
ผู้คนที่สัญจรไปมาก็เริ่มชี้นิ้วไปที่แองเจลีน “ไร้ยางอายมาก เธอยังคงยึดติดกับท่านอาเรสหลังจากที่เขาบอกให้เธอออกไปแล้วก็ตามเนี่ยนะ”
“ครอบครัวเซเวียร์ไม่ได้เป็นอะไรไปนอกเสียจากครอบครัวที่ล้มละลายเลย เธอยังคงคิดว่าตัวเองเป็นหญิงสาวที่เฟื่องฟูร่ำรวยในสมัยนั้นอยู่อีกเหรอ? ทำไมเธอไม่ลองมองดูตัวเองบ้างล่ะ? เธอไม่คู่ควรกับท่านอาเรสเลย”
