ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 703
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 703
พ่อบ้านเริ่มแสดงอาการหงุดหงิด “นายท่านเจย์ครับ ท่านปู่กำลังพักผ่อนอยู่ตอนนี้ ทำไมไม่รอเขาที่นี่”
ก่อนที่พ่อบ้านจะพูดจบ สตอร์มก็เข็นรถเจย์ไปที่ห้องของดีแลนแล้วกำลังเข้าไป เตรียมผลักประตูให้เปิดออก
“นายท่านเจย์?” พ่อบ้านกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด
บอดี้การ์ดแปดคนประจำการอยู่นอกห้องของดีแลน เมื่อพวกเขาเห็นเจย์เดินเข้ามาด้วยท่าทางเคร่งขรึม พวกเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติและเคลื่อนตัวยืนเรียงตัวกันใหม่เป็นสองแถว เพื่อมายืนขวางทางเจย์ที่กำลังมุ่งหน้าไปที่ประตู
รถเข็นของเจย์หยุดตรงพวกเขา ทว่า เจย์ไม่ได้คิดจะมีความเมตตาต่อพวกเขาอยู่แล้ว นาทีที่เขายกมือส่งสัญญาณขึ้น สตอร์มและเทมเพสก็เข้าใจในทันทีว่าเขาต้องการอะไร
มีเสียงแตกหักของร่างกายเมื่อยืนอยู่ตรงกลางของการต่อสู้ทั้ง 2 ฝ่าย สตอร์มและเทมเพสทำการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมาก ภายในเวลาไม่นาน บอดี้การ์ดทั้งแปดคนก็นอนเป็นอัมพาตอยู่บนพื้นทันที
ประตูห้องนอนเปิดจากด้านในและผู้ช่วยส่วนตัวของท่านปู่อาเรสปรากฏตัวขึ้น ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ ในขณะที่เขากวาดสายตาผ่าน ๆ ไปที่สตอร์มและเทมเพสในขณะที่เขาเห็นบอร์ดี้การ์ดทั้งแปดคนนอนราบอยู่บนพื้น
“นายท่านเจย์ ท่านปู่อยากให้คุณเข้ามา”
เกรย์สันเข็นเจย์เข้ามาในห้องในขณะที่สตอร์มและเทมเพสเดินตามหลัง
ท่านปู่อาเรสที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงกระพริบตาอย่างง่วงนอน
ตามลักษณะนิสัยก้าวร้าวของเขา เจย์ถามท่านปู่อย่างตรงไปตรงมาว่า “แองเจลีนอยู่ที่ไหน?”
ท่านปู่อาเรสกำลังหาวออกมา พร้อมดวงตาของเขาซึ่งพร่ามัวเพิ่งตื่น กลับเปลี่ยนเป็นสายตาแหลมคมราวกับมีดตัดเนื้อที่เย็นเยียบได้เลยเมื่อเขาจ้องมองไปที่เจย์
“เจย์ นายทำให้ฉันผิดหวังมาก”
เสียงของท่านปู่อาเรสถูกปกคลุมด้วยความเยือกเย็น ขณะที่ไหล่ของเขาสั่นด้วยความโกรธ “นายมาถามฉัน ปู่ของนาย กับการกล่าวหาเรื่องผู้หญิงที่ไม่มีหลักฐานเนี่ยนะ? นี่หรือคือวิธีที่นายตอบแทนปู่ของนายตลอดหลายปีที่เขาเลี้ยงดูนายมา?”
“แล้วจะมีใครเป็นไปได้อีกนอกจากคุณ?
เจย์พูดอย่างโกรธเคืองว่า “ใครจะสามารถซ่อนผู้กระทำความผิดในเมืองอิมพีเรียลทั้งหมดได้อีก? ใครจะแตะต้องผู้หญิงของ เจย์ อาเรส ได้? นอกจากตระกูลอาเรสแล้ว มีใครอีก?”
ท่านปู่อาเรสค่อย ๆ คลายความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเขา ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาพูด “นั่นเป็นวิธีที่นายต้องคิดเอง”
“เจย์ ถ้าฉันไม่ได้เป็นคนทำล่ะ? นายควรชดใช้สำหรับความประมาทของนายในวันนี้ยังไง?” ความเห็นอกเห็นใจกลับออกมาจากน้ำเสียงของท่านปู่อาเรส แม้ว่าจะเป็นการสัมผัสกับความเป็นกลางตามปกติของเขา
“ถ้าคุณบริสุทธิ์ใจจริง ๆ คุณมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจที่คุณอยากจะทำกับผมเลย” เจย์พูดเสียงดัง
ท่านปู่อาเรสพยักหน้า “เอาล่ะ งั้นก็ออกไปซะ แล้วไปค้นหากันต่อได้เลย”
เจย์มองดูสตอร์มและเทมเพส แล้วพวกเขาก็ออกจากห้องไปค้นหาทันที
เกือบครึ่งวัน สตอร์มและเทมเพสต์กลับมาและส่ายหัวให้เจย์
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเจย์เกิดความสงสัยขึ้น “พวกนายได้ตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมดแล้วหรือยัง?”
สตอร์มและเทมเพสพยักหน้า
“พวกนายได้ตรวจสอบในโรงรถหรือเปล่า?”
สตอร์มและเทมเพสพยักหน้า
“แล้วห้องใต้ดินล่ะ?”
สตอร์มและเทมเพสก็ยังคงพยักหน้า
หัวใจของเจย์จมดิ่งลง ถ้าแองเจลีนไม่ได้อยู่ในบ้านของอาเรส เธอจะอยู่ที่ไหนได้?
ท่านปู่อาเรสพูดกับพ่อบ้านที่ยืนอยู่หน้าประตู “นายท่านเจย์ทำเรื่องประมาท นาย ไปเอาแส้มา”
พ่อบ้านนำแส้มา มันทำมาจากป่านและมีความหนาพอ ๆ กับขนาดของนิ้วโป้ง
พ่อบ้านยื่นแส้ป่านหนา ๆ ให้ท่านปู่อาเรสด้วยความเคารพ มีแส้ใอยู่นมือ เขาลุกขึ้นจากเตียง แส้เหวี่ยงหมุน ๆ และบิดตัวไปมารอบมือของเขา
