ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 777

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 777

แองเจลีนหัวเราะคิกคัก “นายพูดว่าอะไรนะ ท่านอาเรส? ไม่มีวันไหนที่ฉันฝันว่าจะไม่ได้พบนายอีกครั้งหรอกนะ”

รอยยิ้มที่เบิกบานของเธอทำให้ตัวของเจย์สั่นสะท้าน

“ฉันเคยเตือนเธอก่อนหน้านี้แล้วนะ แองเจลีน เซเวียร์ อย่าเอาตัวเองเข้าไปยุ่งกับผู้ชายลึกลับนั่น” น้ำเสียงของเจย์เข้มขึ้น

ดวงตาของแองเจลีนเบิกกว้างด้วยความขุ่นเคือง “อย่างกับว่าฉันต้องการให้นายมาเตือนฉันอย่างนั้นแหละ ท่านอาเรส แม่ของฉันไม่เคยอนุญาตให้ฉันใช้เวลาอยู่กับคนที่ลึกลับตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก ลืมไปได้เลยพวกผู้ชายลึกลับนั่น แล้วเธอยังไม่ยอมให้ฉันอยู่ใกล้ผู้หญิงที่ดูลึกลับอีกด้วย”

“เธอยังจะแสร้งทำเป็นซื่ออยู่อีกเหรอ?” น้ำเสียงแหลม ๆ ของเจย์

ทันใดนั้น จิตใจของแองเจลีนสั่นไหว และเธอรู้ว่าเธอไม่สามารถปิดบังสถานการณ์ได้อีกต่อไป

เธอพึมพำอย่างเงียบ ๆ “แล้วเด็กคนไหนไม่ตัดสินใจแบบโง่ ๆ บ้างล่ะ ท่านอาเรส?”

สิ่งที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเธอคือการที่เจย์ทำแบบเดียวกันนี้ เมื่อตอนที่เขายังเด็ก

คำพูดของเธอทำให้เจย์นึกถึงสิ่งที่เคยทำเมื่อตอนที่เขายังเด็กและตอนที่ตกหลุมรัก

จูบเธอตอนที่เธอเป็นไข้ เพราะเขาอดไม่ได้ที่จะจบลงด้วยความเย็นชาของตัวเอง

เขาไปเยี่ยมเธอเกือบทุกสุดสัปดาห์เมื่อเธอไปเรียนต่างประเทศ เพราะเขาไม่สามารถทนรับความคิดถึงอย่างรักใคร่ในใจของเขาได้

มีช่วงเวลาที่ดื่มชาขิงกับเธอ ในขณะที่เธอมีประจำเดือน

…

อดีตช่างดูตลกเหลือเกินเมื่อนึกถึงมัน

การแสดงสีหน้าที่หล่อเหลาของเจย์เริ่มเข้มขึ้นในช่วงเวลานั้น เพราะเขาตระหนักได้ว่าความรักของโคลที่มีต่อ โรส ลอยล์เป็นเหมือนแบบจำลองของเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมา นั่นคือการหลงรักอย่างบ้าคลั่ง

“เธอชอบเขาไหม?” มือของเจย์จับราวจับของรถเข็น หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นเมื่อเขาถาม

เขาไม่รู้ว่าเขาจะเผชิญกับอนาคตอย่างไรหากเธอตอบว่าใช่ในคำถามนั้น

แองเจลีนเอียงหน้าลงมอง ในขณะที่เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัดและไม่พอใจ “ฉันค่อนข้างแน่ใจว่านายคงรู้ดีว่าฉันชอบใครกันแน่ ท่านอาเรส”

ด้วยคำตอบของเธอ เจย์รู้สึกว่าหัวใจที่ส่ายไปมาของเขาเริ่มเต้นตามปกติอีกครั้ง

เมฆมืดครึ้มเหนือศีรษะของเขาดูเหมือนจะหลีกทางให้แสงแดดส่องมาเช่นกัน

น้ำค้างแข็งในดวงตาของเขาละลายหายไปในขณะที่เสียงของเขาสดใสขึ้นเมื่อริมฝีปากของเขาแยกออกเพื่อพูดอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้นก็อย่าไปจีบคนอื่นอีกเลย”

เขากลัวว่าเธอจะลงเอยด้วยการแสดงท่าทางไร้ยางอายต่อหน้า โคล ยอร์ก ทั้งที่เธอไม่ได้มีความรู้สึกต่อเขา เจย์อยากให้เธอเป็นตัวของตัวเองที่น่ารักและกระฉับกระเฉง

เขากังวลว่าเธอจะปฏิบัติต่อโคลเหมือนที่เธอปฏิบัติต่อเขาที่ดูมีความเจ้าชู้อยู่ตลอดเวลา

ทว่า คำพูดของเขาลงเอยด้วยการเติมเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟเพิ่มความโกรธของแองเจลีนไปอีก

“ฉันไม่ได้จีบเขา” เธอตะโกนพร้อมกับกำหมัดแน่น

แม้ว่าเธออาจยอมรับว่าเธอได้แสดงท่าทีไร้ยางอายต่อหน้าเจย์ในบางครั้งก็ตามและอาจพูดโดยไม่คิด แต่นั่นมันเป็นเพียงเพราะเธอยังชอบเจย์

ไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดของพวกเขาและการที่เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่อายุยังน้อย มันเป็นเรื่องปกติที่เธอต้องการจีบเขาอย่างไม่อาย เพราะเธอรักเขามาทั้งชีวิต

ถึงอย่างนั้น ผู้ชายคนอื่น ๆ เธอก็หลีกเลี่ยงพวกเขาด้วยการใช้ชีวิตในแบบของเธอเอง

ด้วยความโกรธที่ผุดขึ้นถึงขีดสุดของแองเจลีน เจย์ตระหนักได้ว่าบางทีเขาอาจใช้คำพูดผิดไปและลงเอยด้วยการทำร้ายเธอ

“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ในแกรนด์ เอเซียล่ะ?” เขารีบเปลี่ยนเรื่องทันที

แองเจลีนยังคงโกรธเคือง ตอบอย่างเฉยเมยว่า “จะพาน้องสาวกลับบ้าน”

เจย์ขมวดคิ้ว “ฉันไม่คิดว่าพ่อของฉันจะปล่อยหล่อนไปนะ”

แองเจลีนกล่าวอย่างแน่วแน่ว่า “ฉันสัญญากับคุณปู่ว่าจะพาเธอกลับบ้าน ดังนั้นฉันจะทำ ฉันจะเอาเรื่องสกปรก ๆ ทั้งหมดของเขาออกไปบอกสื่อ หากเขาพยายามจะหยุดฉัน”

เจย์ตอบว่า “เรื่องอื้อฉาวของเขากำลังเป็นที่นิยมอยู่แล้ว ฉันเกรงว่าคำขู่แบบนี้จะช่วยได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น”