ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 818

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 818

“ทำไมเขาถึงอุ้มฉันไว้ในตอนที่ออกมาล่ะ?” แองเจลีนระงับความตื่นเต้นของเธอและแสร้งทำเป็นถามอย่างใจเย็น

โคลนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น และยังคงมีความกลัวอยู่ในใจของเขา “วันนั้นคุณหมดสติไปและเลือดก็ไหลออกที่หัวของคุณ ทุกคนคิดว่าคุณตายแล้วแน่ ๆ เมื่อโจเซฟินอุ้มคุณขึ้นหลังและพาคุณลงไปข้างล่าง คุณก็มีเลือดเต็มไปหมด

เจย์รับคุณมาไว้ในอ้อมแขนของเขาทันที ผมคิดว่าเขาจะให้การรักษาฉุกเฉินแก่คุณ แต่เขากลับรีบวิ่งไปพร้อมกับคุณในอ้อมแขนของเขาแทน”

“แองเจลีน ผมผวามากในวันนั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่สามารถตอบสนองเพื่อช่วยคุณได้ทันที หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมเสียใจอย่างมาก ทำไมผมถึงยอมมอบผู้หญิงที่รักของผมให้ผู้ชายคนอื่นแบบนั้นด้วย?”

แองเจลีนพึมพำ “ฉันไม่โทษคุณหรอก คุณเป็นคนตาขาว”

โคลไม่เห็นด้วย เขาต้องการที่จะแข่งขันกับเจย์ในทุกด้าน “แองเจลีน ไม่ใช่ผมคนเดียวที่โประหลาดใจ เจย์ก็มึนงงเมื่อเห็นหน้าคุณเช่นกัน เมื่อเขาสบตาคุณ ดวงตาของเขา… กระเจิดกระเจิง ฮึ่ม ใจเสาะกว่าผมอีก.. .”

เขายังคงพูดจาโผงผางเพื่อพิสูจน์ว่าเขาแข็งแกร่งกว่าเจย์

ทว่า แองเจลีนกำลังตัวสั่นอย่างมาก

เจย์ใจร้ายกับเธอจริง ๆ เหรอ? ตอนนี้เธอไม่ค่อยมั่นใจเลย

เฉกเช่นดอกไม้ที่เบ่งบานในสายหมอก เป็นการยากที่จะแยกแยะว่าสิ่งไหนจริงและสิ่งไหนไม่จริงได้เลย

ราวกับว่ามีคนฉีดน้ำแร่เย็น ๆ ลงในบ่อน้ำที่แห้งแล้งในใจของเธอ เธอรู้สึกเหมือนกำลังฟื้นคืนชีพ

โคลกัดฟันอย่างขมขื่นเมื่อเอ่ยถึงชื่อเจย์ “ถ้าเจย์ไม่เข้าไปทำลายสิ่งนี้ทั้งหมดในวันนั้น คุณคงเป็นผู้หญิงของผมไปแล้ว แองเจลีน”

แองเจลีนมองไปที่โคลอย่างแน่วแน่และมองเห็นคำใบ้ของความมุ่งมั่นในดวงตาของเขา เธอรู้สึกหนาวเหน็บไปถึงกระดูกของเธอ

เธอดีใจที่เจย์มาช่วยเธอได้ทันเวลา

แองเจลีนโกรธมากกับเรื่องของโคล “โคล ยอร์ก ถ้าคุณกล้าที่จะหลอกฉันอีกครั้งในครั้งต่อไป ฉันสาบานได้เลยว่าเราจะกลายเป็นศัตรูกันทันที”

เมื่อโคลสังเกตเห็นว่าแองเจลีนกำลังโกรธจัด ในที่สุด เขาก็ตระหนักได้ว่าการกระทำของเขาทำให้เธอเจ็บปวดเพียงใด

“ผมรักคุณ เท่านั้นเอง” เขารู้สึกเหมือนทำผิด

“คุณควรเคารพใครสักคน ถ้าคุณได้รักเธอจริง ๆ”

“ก็ได้ ไม่เป็นไร ๆ ผมเข้าใจแล้ว”

มีคนยืนอยู่ด้านหลังพุ่มไม้กุหลาบไม่ไกลนัก ชายร่างสูงและรูปงามสองคนกำลังจ้องมองไปที่ประตูหลักของบ้านเซเวียร์

คนหนึ่งกำลังยืน ส่วนอีกคนกำลังนั่งอยู่

เจย์ทำหน้าบูดบึ้ง โคลกลับมาในตอนดึกเพื่อรบกวนแองเจลีน เขาแน่ใจว่าเป็นคนหมกหมุ่นในกามสินะ?

“เราไปดูกันหน่อยดีไหม ท่านประธานอาเรส?” ฟินน์ถามอย่างเห็นอกเห็นใจ

ขณะที่เจย์กำลังจะพยักหน้า เขาเห็นโคลกำลังเดินออกจากบ้านของเซเวียร์

เขาก็เลยเปลี่ยนใจ “ไม่ล่ะ เราไปกันเถอะ”

ตอนนี้ เขาจะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ยั่วยุแองเจลีน เพราะเขาเจ็บปวดทุกครั้งที่เขาทำ

เจย์และฟินน์กลับมาที่คฤหาสน์ถนนแอปเปิ้ล เดิมทีที่นี่คือคฤหาสน์ของครอบครัวเซเวียร์ แต่เจย์ได้คว้ามันมาได้โดยใช้อุบาย เพียงเพราะเขากังวลว่าแองเจลีนจะพ่ายแพ้ในการแข่งขันเกี่ยวกับมรดกและสมบัติของตระกูลเซเวียร์ด้วยสภาวะอารมณ์ที่ไม่มีส่วนร่วมของเธอ

เธอไม่ใช่คนที่มีความผูกพันกับครอบครัวของเธอมากเช่นกัน

ในกรณีนั้น เขาจะช่วยเธอให้มีทรัพย์สินที่ดีที่สุดของตระกูลเซเวียร์

ทรัพย์สินนี้ได้มาภายใต้ชื่อของแองเจลีน

เป็นเพราะคฤหาสน์ได้เป็นของแองเจลีนในตอนนี้ ดังนั้นเจย์จึงไม่รู้สึกถึงการต่อต้านอย่างรุนแรงต่อสภาพแวดล้อมที่อยู่ที่ไม่คุ้นชินในตอนนี้

นี่เป็นสภาพแวดล้อมใหม่สำหรับฟินน์ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมใหม่นี้

เขาเดินไปรอบ ๆ และตรวจสอบสถานที่

ในที่สุด เขาหยิบกล่องไม้จากที่ไหนสักแห่งมา และนำไปให้เจย์ด้วยใบหน้าที่อยากรู้อยากเห็นและรายงานว่า “ผมเพิ่งค้นพบสิ่งที่น่าตกใจครับ ท่านอาเรส”