ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 822
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 822
“เท่าไหร่?”
บางทีตระกูลยอร์กอาจรวยเกินไป ดังนั้นทุกครั้งที่ลูกหลานขอเงิน คุณท่านจะไม่ถามเหตุผลว่าทำไม
คาร์สันมองไปที่โคล “นายน้อย คุณท่านถามคุณว่าต้องการเท่าไหร่ครับ?”
โคลตอบว่า “ไม่จำกัด”
คาร์สันเปลี่ยนคำพูดของโคลว่า “นายน้อยบอกว่ายิ่งมากยิ่งดี”
คุณท่านรู้สึกรำคาญ “ในที่สุดเจ้าโง่ก็รู้วิธีใช้เงินแล้วสินะ?”
คาร์สันถึงกับพูดไม่ออก จากนั้นเขาก็มองโคลอย่างระมัดระวัง
คุณท่านมักจะบ่นอยู่เสมอว่านายน้อยไม่รู้ว่าจะใช้เงินอย่างไร แต่นายน้อยทำตามเป้าหมายอยู่เสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาใช้จ่ายเงินมากนัก
ดังนั้นคุณท่านจึงตั้งฉายาว่า ‘เจ้าโง่’ ให้โคล
คุณท่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงถามว่า “ทำไมเขาถึงต้องการเงินมากขนาดนั้น?”
คาร์สันตอบอย่างตื่นเต้น “คุณท่านครับ นายน้อยกำลังมีความรัก”
โคลจ้องไปที่คาร์สันอย่างโกรธจัด “หุบปาก”
ที่นั่น คุณท่านทุบมือลงบนโต๊ะอย่างตื่นเต้น จากนั้น เขาก็ร้องส่งเสียงด้วยความเจ็บปวด “โอ้! ในที่สุดความเห็นแจ้งได้เกิดขึ้นกับนายแล้ว! หากนายไม่ได้เริ่มมองหาผู้หญิง เราจะเริ่มสงสัยรสนิยมทางเพศของนายแล้วจริง ๆ ยอดเยี่ยม! ลูกฉันก็เป็นคนปกติเหมือนชาวบ้านเขานะเนี่ย!”
หน้าผากของโคลสั่น เขามองดูความเป็นชายของเขาอย่างเงียบ ๆ เขาหลั่งฮอร์โมนเพศชายและคุณท่านกำลังสงสัยรสนิยมทางเพศของเขาอย่างนั้นเหรอ?
นั่นมันตรรกะอะไรกัน?
คุณท่านดีใจมากจนเริ่มโรดเต้น “นายกำลังมีความรัก ดังนั้นนายต้องใช้เงินมากขึ้น รอเดี๋ยว…”
คุณท่านรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง “ลูกชาย นาย… พี่น้องของนายกอบโกยเงินเข้ามาในบ้านมากขึ้นเมื่อพวกเขาออกเดทกับใครสักกคน ทำไมนายถึงกลับใช้จ่ายเงินมากขึ้น? สมมติว่านายมีข้อกำหนดที่ดีในแบบนั้น ผู้คนที่อยู่ในระดับสูงและสุภาพสตรีจำนวนมากต้องการจัดหาเงินให้นายสิ ทำไมนายถึงเสียเงินแทนที่จะได้รับเงินล่ะ ฮะ?”
มุมปากของโคลกระตุก
คาร์สันอธิบายด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “คุณท่านครับ นายน้อยหลงรักผู้หญิงที่ไม่ได้ชอบเขา”
คุณท่านตื่นเต้นมาก “เด็กดีจริง ๆ! ฉันรู้ว่านายเป็นแบบอื่น นายมีสิ่งของของนายเองอยู่เสมอและแตกต่างจากคนที่เหลือออกไป ฉันสนับสนุนนายก็แล้วกัน ฉันจะให้นาย 5 แสนล้าน! ฉันต้องการดูว่าความงามที่ยังไม่เห็นตัวตนสามารถทำให้นายตกหลุมรักเธอได้ยังไง นี่เป็นเหตุการณ์ที่หายากมาก!”
คาร์สันพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณท่าน นั่นคือหญิงสาวที่เคยแต่งงานแล้ว”
จากนั้นเสียงของคุณท่านก็หายไป
หลังจากนั้นไม่นาน คุณท่านก็ยอมรับการโจมตีที่รุนแรงนี้ “เป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว มันก็ยังดีกว่าผู้ชายที่เคยแต่งงาน”
โคลรู้สึกเศร้าใจในทันใด
โคลหัวเราะ “คุณท่าน คุณเป็นคนมองโลกในแง่ดี”
“เจ้าหมอนี่ แค่ก แค่ก… ทำไมมันยากสำหรับนายที่จะหาผู้หญิงล่ะ?”
โคลขอให้คาร์สันวางสายอย่างรวดเร็ว
หากพวกเขายังคงสนทนาต่อไป คุณท่านคงจะต้องขุดคุ้ยเรื่องที่ผ่านมาเกี่ยวกับความกล้าหาญของเขาในการไล่ตามแองเจลีนอย่างแน่นอน เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เขาจะกลายเป็นตัวตลกของครอบครัว
ไม่มีตระกูลยอร์กคนไหนที่สูญเสียความสัมพันธ์ของพวกเขาไป เขาจะเป็นคนแรกที่ล้มเหลว
เขาจะเสียใจมาก เมื่อน้ำตาของเขาจะเพียงพอที่จะเติมเป็นแม่น้ำได้!
…
เช้าวันรุ่งขึ้นฝนตกปรอย ๆ
สภาพอากาศที่มืดมนทำให้แองเจลีนขี้เกียจมากขึ้น
แอนเคาะประตูแล้วร้องเรียกว่า “แองเจลีน ตื่นแล้วหรือยัง?”
แองเจลีนตอบอย่างเกียจคร้าน “เข้ามาสิ”
ไม่รู้ว่าเป็นใบหน้าของแอนหรืออาจเป็นเพราะเธอหน้าเปลือยสด ดังนั้นวันนี้เธอจึงไม่ได้ดูทำตัวห่างเหินมากนัก เธอมีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าขณะที่เธอถามแองเจลีนอย่างสุภาพว่า “แองเจลีน ขอยารักษาที่ยอร์กให้เมื่อวานหน่อยได้ไหม?”
แองเจลีนมองเธอด้วยความตกใจ มันเป็นแค่หลอดยารักษาอาการและมันสามารถทำให้อาคอนเนอร์ปฏิบัติต่อเธออย่างสุภาพแบบนี้ได้เลยเหรอ?
“ทำไมกัน? มันได้ผลกับเซร่างั้นเหรอ?”
