ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 829
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 829
โคลพูดด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยการดูถูก “พิมพ์เงินได้งั้นเหรอ? หากเป็นกรณีนี้ เงินจะมาช้ามากเลยนะ!”
เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ทุกคนในบ้านก็มองเขาราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้า
ผู้ชายคนนี้กำลังดูถูกโรงงานผลิตเงิน คนบ้าอะไรเนี่ย?
เจย์พูดอย่างเป็นลางร้ายว่า “พวกนายใช้เงินเหมือนเงินเศษกระดาษปลอม ๆ ที่เผาเป็นเครื่องเซ่นไหว้คนตายได้เลยเหรอ?”
แองเจลีนหัวเราะออกมา
เจย์มีคำพูดที่ฉลาดมาก เขาสามารถทำให้คน ๆ หนึ่งโกรธเคืองได้เสมอ
โคลไม่ได้บ้า ในทางกลับกัน เขาเริ่มหัวเราะ “คุณนี่ช่างโง่จริง ๆ”
คำเหล่านั้นราวกับตบหน้าเจย์อย่างหนัก
แอนไม่สนใจเรื่องการโต้เถียงที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคน เธอเพียงต้องการเงินสำหรับขายบ้านนี้ “ท่านอาเรส ในเมื่อนายต้องการให้เงิน 5 แสนล้านเพื่อซื้อบ้าน แล้วเราจะได้เงินเมื่อไหร่กัน?”
แองเจลีนกลัวว่าเจย์จะโต้เถียงเรื่องราคาบ้านกับโคลเพราะเกิดจากการแข่งขันของเขาที่เป็นสิ่งกระตุ้น เธอกังวลว่าเขาจะไม่สามารถเอาเงินออกมาได้มากขนาดนั้น เธอจึงกล่าวว่า “ตระกูลเซเวียร์ล้วนเป็นนักธุรกิจที่ซื่อสัตย์และมีความรับผิดชอบ ราคาตลาดของบ้านหลังนี้อยู่ที่ประมาณ 2.6 หมื่นล้าน ต้องจ่ายในราคานี้เท่านั้น”
ในสายตาของเซร่า แองเจลีนกำลังพยายามเอาอกเอาใจเจย์
“เธอคือคนเดียวที่อยากจะเป็นคนดี แล้วทำไมเธอถึงต้องการขายคฤหาสน์เซเวียร์ในราคาต่ำแบบนี้ล่ะ?” เซร่าไม่มีความสุข ราคาของบ้านหลังนี้อยู่ที่ 5 แสนล้าน แต่หลังจากที่แองเจลีนเข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ มันก็ลดราคาลงอย่างมาก
แอนเสริมว่า “ใช่”
เจย์และโคลโกรธจัด
แม่และลูกสาวคิดว่าคฤหาสน์เซเวียร์เป็นอัญมณีล้ำค่ามาก
เจย์พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “เด็กอายุแค่ 8 ขวบเท่านั้น เธอจะเชื่อเขาได้อย่างไร? ราคา 5 หมื่นล้าน”
เจย์ยืนยันราคาอีกครั้ง
โคลเริ่มเสียงดัง “เจย์ อาเรส! คะ-คะ-คุณช่างใจร้ายมาก! ผมรู้ว่าคุณไม่สามารถผลิตเงินได้ถึง 5 แสนล้านหรอก คุณก็เลยจงใจขอให้เจสันยื่นประมูลราคากับผม ผมไม่เห็นด้วย!”
แอนหัวเราะเยาะ “ท่านอาเรส คุณไม่สามารถเอาทรัพย์สินนับแสนล้านออกมาได้สินะ? ทำไมคุณไม่บอกเราให้เร็วกว่านี้ล่ะ? แต่คุณกลับมาขอให้เด็กที่ไม่มีไหวพริบและหุนหันพลันแล่นมาเสียเวลากับทุกคนแทน”
จากนั้น เธอก็ยิ้มให้โคลและพูดอย่างประจบว่า “คุณยอร์ค บ้านหลังนี้เป็นของคุณแล้ว”
โคลสามารถบอกได้ว่าแอนกำลังใช้เขาเพื่อรวมหัวต่อต้านแองเจลีน “ฮึ่ม ถ้าแองเจลีนไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านที่น่าเกลียดนี้ ผมก็ไม่ต้องการมันเช่นกัน แม้ว่าคุณจะให้มันกับผมก็ตาม”
ใบหน้าของแอนเปลี่ยนจากความอึดอัดเป็นหน้าซีดทันที
จากนั้น เธอก็หันไปหาแองเจลีน “ตัดสินใจสิ นายหญิง”
แองเจลีนมองไปที่เจย์ เขาเป็นนักธุรกิจที่หวังผลกำไรมาก แต่คราวนี้ เขาก็เต็มใจที่จะถอยออกมามาก เธอสงสัยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“ในเมื่อท่านอาเรสเต็มใจที่จะทุ่มเงิน 5 หมื่นล้าน ฉันก็จะไม่เกรงใจอีกต่อไป”
เจย์พยักหน้า
ในเวลานี้ที่คฤหาสน์เซเวียร์ได้ถูกขายให้กับเจย์ในราคา 5 หมื่นล้าน
เจย์ทดสอบเจนสันอย่างอดทน “ลูกน่าจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไปใช่ไหม?”
“รู้ครับ” เจนสันพยักหน้า
เจย์มองมาที่แองเจลีน เขาเห็นว่ามีความกังวลในดวงตาของเธอ เธอดูกังวลใจมาก
“แองเจลีน ฉันจะรีบกลับมาหาเด็ก
แองเจลีนมองเขาด้วยความประหลาดใจ
“ดูแล… เด็ก ๆ ให้ดี” เขาอยากจะบอกให้เธอดูแลตัวเองดี ๆ แต่เขาเปลี่ยนใจกับคำพูดที่อยู่ใกล้ริมฝีปากของเขาไปทันที
“เราไปกันเถอะ” เขาสั่งด้วยเสียงแหบ ๆ
ฟินน์เข็นเขาออกไป
แองเจลีนไล่ตามเขา “ท่านอาเรส!”
ฟินน์หยุด แองเจลีนยืนมองดูหลังเจย์ เธอกล่าวว่า “ขอบคุณที่ช่วยฉันในวันนั้น”
ดวงตาของเจย์เริ่มเคร่งขรึม วันนั้นที่คฤหาสน์หุบเขา เขาโกรธที่เธอดูแลตัวเองไม่ดีนัก เขาลืมคิดไปเลยกับสิ่งที่เขาพูด ดังนั้นเขาจึงรุนแรงเกินไปและลงเอยด้วยการทำร้ายเธออย่างมาก
ทำไมเธอถึงขอบคุณเขาตอนนี้?
“มันเป็นแค่ความพยายามช่วยเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” เขาพูดเรียบ ๆ
แองเจลีนตกใจมาก เขาปฏิบัติต่อเธอด้วยความเยือกเย็นและไม่มีอะไรอื่นเลย
