ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 83
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 83
ชายที่โจเซฟินกล่าวถึงคือพี่ชายของเธอ เซย์น เซเวียร์
ความรู้สึกที่โจเซฟินมีให้เซย์นนั้นเหมือนที่เธอรู้สึกกับเจย์—มันน่าเศร้าและน่าอนาถใจ พวกเธอเหมือนแมงเม่าสองตัวที่อยู่ต่อหน้าเปลวไฟ จุดจบของทั้งคู่อาจแตกต่างกัน แต่ทั้งคู่ก็ต่างน่าสงสารเหมือนกัน
โรสรู้สึกเหมือนมีตะกั่งติดอยู่ในลำคอ เธอยืนขึ้น เดินไปที่ตู้เก็บไวน์ นำไวน์ออกมาสองขวด ส่งขวดหนึ่งให้โจเซฟินและอีกขวดเป็นของเธอเอง
“ฉันคิดว่าคุณต้องการมันนะ” โรสกล่าว
โจเซฟินเผยรอยยิ้มขอบคุณ “พี่สะใภ้ พี่เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ” เธอหยิบที่เปิดจุกไวน์แล้วเปิดขวดไวน์ออก เมื่อเปิดเสร็จ เธอก็ยกหัวไปด้านหลังแล้วกระดกไวน์ลงไป
รอยน้ำสีแดงไหลตามร่องลำคอของเธอ เธอดูค่อนข้างน่าตะลึง
โรสยิ้มเล็กน้อย “คุณเป็นคนที่ดูไม่เหมือนนายหญิงน้อยชั้นสูงที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย”
โจเซฟินสูดหายใจเข้าเร็ว ๆ “มารยาทผู้ดีเฮงซวย!”
โจเซฟินกระดกไวน์หมดไปครึ่งขวดในรอบเดียว ปากของเธอก็ไม่หยุดพูดอีกเลยหลังจากเธอเริ่มเปิดปาก เธอพล่ามต่อไปไม่หยุด
“พี่สะใภ้ พี่รู้อะไรไหม? ฉันขายตัวเองเพื่อให้ได้เซย์นมา”
“ชายคนที่ฉันมีเซ็กส์ด้วยในคืนนั้นไม่ใช่เซย์น แต่เป็นนักเลงหื่นกามคนหนึ่ง ชายคนนั้นไม่เพียงแค่เอาความบริสุทธิ์ของฉันไป เขายังทำให้ฉันท้องด้วย”
“เมื่อพ่อของฉันรู้เรื่องเข้า เขาก็โกรธมากจนความดันโลหิตของเขาแทบเดือด เขาเกือบจะตายจากมันเลย หลังจากนั้น พวกเขาก็ส่งฉันไปให้พี่ชายฉันดูแล… เขาให้ฉันไปทำแท้งแล้วส่งฉันออกนอกประเทศ”
“ห้าปี ห้าปีเต็ม ๆ ที่ทุกคนเข้าใจว่าฉันไปต่างประเทศเพื่อเรียน ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันใช้ชีวิตแบบลูกผีลูกคนมาตลอดห้าปีที่ผ่านมา…” โจเซฟินเริ่มอารมณ์ไม่คงที่ เธอร้องไห้ออกมาเสียงดัง
โรสดึงโจเซฟินเข้ามาในอ้อมแขนในขณะที่ดวงตาของเธอก็มีน้ำหยดใสอยู่ด้วยเช่นกัน
เธอลูบหลังของโจเซฟินเบา ๆ เหมือนกำลังปลอบเด็กน้อย
“โจเซฟิน อย่าเศร้าไปเลยนะ คุณควรรู้ว่าการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ ไม่มีฤดูหนาวที่ไม่มีวันจบสิ้น และไม่มีฤดูใบไม่ผลิที่ไม่มีวันมาถึง สักวันหนึ่ง เวลาจะพาคุณออกไปจากมันได้”
โจเซฟินเงยหน้ามองโรสด้วยดวงตาที่รื้นน้ำตา “พี่สะใภ้ คุณใช้ชีวิตแบบนี้มาตลอดหลายปีเลยเหรอ?”
โรสพยักหน้า “ใช่สิ”
โจเซฟินพลันตื่นเต้นขึ้นมา “โรส มันน่าเศร้านะที่เราไม่ได้พบกันก่อนหน้านี้ เรามาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันเถอะ พี่คิดว่าไง?”
โรสไม่รู้ว่าเธอจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แต่เธอก็พยักหน้าในที่สุด
โจเซฟินยกขวดไวน์แล้วกล่าว “มาฉลองให้กับมิตรภาพชั่วนิรันดร์กันเถอะ”
หญิงสาวทั้งสองดื่มกันจนมึน พวกเธอลืมเรื่องเวลาและเรื่องเด็ก ๆ ไปเลย
หลังจากผ่านไปนาน โรสก็กระโดดขึ้นมากะทันหันแล้วตะโกนด้วยเสียงหวีดร้องน่าขนลุก “อ้า… เจนส์กับเซ็ตตี้ยังเล่นอยู่ข้างล่าง!”
โจเซฟินตื่นจากอาหารมึนเมาทันที เธอพึมพำด้วยความกระวนกระวาย “คงไม่มีเหตุการณ์ชวนปวดหัวอย่างการที่พี่ชายฉันไปพบพวกเขาเข้าหรอก ใช่ไหม?”
