ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 853
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 853
“ผู้ที่เกษียณอายุพวกนั้นอาศัยอยู่ที่ไหน?” เจย์ถาม
เกรย์สันตอบ “อยู่ที่บ้านไร่ในชานเมืองทางใต้ของเมืองนี้ครับ”
“พาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”
“ครับ”
เกรย์สันขับรถพาเจย์และฟินน์ไปยังนอกเมือง ระหว่างทาง เจย์รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรง น้อยครั้งนักที่เขาจะมีความรู้สึกตึงเครียดเช่นนี้
“เกรย์สัน เร็วหน่อย” เจย์เร่ง
เกรย์สันขับด้วยความเร็วสูงสุด เสียงเครื่องยนต์ดังสนั่น
หลังจากนั้นไม่นาน หลังคากระเบื้องสีดำของบ้านไร่หลังนั้นก็ปรากฏขึ้น
เมื่อรถโรลส์-รอยซ์ได้จอดลงที่หน้าบ้านไร่ ข้าวโพดสีทองที่เรียงเป็นแถวทำมุมกับใต้ชายคาของหลังคาบ้านก็สามารถมองเห็นได้จากมุมของพวกเขา
มีหญิงสาวใบหน้ากลม รูปร่างอวบและมีหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อยคนหนึ่งกำลังเก็บข้าวโพดที่อยู่ปลายเท้าของเธอ
เจย์เห็นหญิงสาวมีครรภ์หน้าแดง และดวงตานกอินทรีของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อย
หลังจากที่เกรย์สันและฟินน์ลงมาจากรถ เจย์ยังคงมองดูหญิงสาวคนนั้นอยู่ ดูเหมือนเขาจะจมอยู่ในห้วงความคิด
“ท่านประธานอาเรส” ฟินน์เปิดประตูรถฝั่งเขาและเรียกอย่างเบา ๆ
เจย์ละสายตาออกมาและมอบหน้าที่แปลก ๆ ให้ “อีกสักครู่ ฉันต้องการให้นายช่วยฉันถามเธออย่างละเอียดว่าเธอกินอะไรบ้างระหว่างที่เธอตั้งท้องอยู่ จดมาให้ฉันทุกอย่างอย่างละเอียด”
เจย์ดันรถเข็นของเขาและมุ่งตรงไปข้างหน้า
เกรย์สันดึงฟินน์มาข้าง ๆ และถามว่า “ทำไมท่านประธานอาเรสถึงมอบหน้าที่แปลก ๆ แบบนี้ให้นาย?”
ฟินน์ยิ้มและตอบว่า “คุณเซเวียร์ตั้งท้องอยู่และเธอก็ไม่สามารถทานอะไรได้เลย ท่านประธานคงอิจฉาความมีน้ำมีนวลของผู้หญิงท้องคนนั้น เลยอยากรู้อาหารการกินของเธอไงล่ะ”
เกรย์สันตกตะลึง “คุณเซเวียร์ท้องเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? พวกเขาไม่ได้เลิกกันแล้วเหรอ?”
ฟินน์กระซิบไม่กี่คำที่ข้างหูเกรย์สัน แล้วเขาก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
เขาอุทาน “คุณเซเวียร์ช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก!”
เจย์เห็นว่าทั้งสองคนไม่ได้เดินตามเขามาและสีหน้าของเขาก็ตึงขึ้นมาทันที “นายสองคนยังกล้าพูดเรื่องของฉันลับหลังฉันเหรอ? พวกนายเชื่อไหมว่าฉันจะโยนพวกนายเข้าไปในคลับ?”
เกรย์สันและฟินน์ตกใจกลัวจนเหงื่อแตก พวกเขาก้มหน้าลงและไม่กล้าพูดอะไรอีก
หญิงสาวเห็นว่ามีแขกกำลังเดินมาที่บ้าน จึงเรียกหาชายในบ้าน “โนอาห์ เรามีแขก”
ชายชาวไร่ผู้มีเสน่ห์สวมแจ็กเก็ตแมนดารินสีดำเดินออกจากบ้าน แขนของเขาที่อยู่นอกเสื้อเป็นสีแทนเนื่องจากแสงแดด
เมื่อเขาเห็นเจย์และคนอื่น ๆ โนอาห์ก็ผงะไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “คุณมาแล้ว อาการป่วยของแม่ผมดีขึ้นแล้ว ผมกำลังคิดที่จะแจ้งให้คุณทราบในไม่ช้านี้ครับ”
เจย์มีท่าทีตกใจเล็กน้อย โนอาห์คนนี้กำลังเข้าใจผิดว่าพวกเขาเป็นคนที่เคยมาก่อนหน้านี้งั้นหรือ?
ดูเหมือนว่าพวกคนก่อนหน้านี้จะไม่เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของพวกเขา!
เจย์ปล่อยให้เขาเข้าใจผิดต่อไป เขาพยักหน้าและพูดว่า “คุณช่วยพาพวกเราไปพบกับหญิงชราได้ไหม?”
โนอาห์ยื่นมือออกมา “ทางนี้ครับ”
ผู้คนหลายคนได้เข้ามายังห้องนอนของหญิงชราผู้หนึ่ง
โนอาห์เริ่มพูดถึงแม่ของเขากับพวกเขาว่า “แม่ของผมอายุเกือบ 80 ปีแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นโรคสมองเสื่อม แต่ตาและหูของเธอยังคงดีอยู่ครับ”
เมื่อครั้นเจย์เข้ามาในห้องครั้งแรก หญิงชรายังคงสงบนิ่งอยู่ เสียแต่ว่าหลังจากที่เธอเห็นเจย์ เธอรีบคลานไปที่ขอบเตียงด้วยความกลัวพร้อมกับร่างกายที่สั่นเทาของเธอ “นายน้อย ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ !”
แล้วเธอก็คลานไปยังตรงหน้าเจย์ ในขณะที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย แต่ทว่ากลับไม่มีน้ำตาในดวงตาที่แห้งผากของเธอ “นายน้อย ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย ฉันไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้”
ดวงตานกอินทรีย์ของเจย์หรี่ลงเล็กน้อย หญิงชราคนนี้ต้องเข้าใจผิดว่าเขาคือ จอร์แดน อาเรส ผู้ซึ่งเป็นพ่อของเขาเป็นแน่
“บอกมาสิ เธอทำอะไรผิดเหรอ?” เสียงของเขาเป็นเสียงเมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก
หญิงชราพูดออกมาอย่างคลุมเครือ “มันเป็นความลับที่ฉันบอกกับนายท่าน…หุหุ ฉันผิดไปแล้ว”
