ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 873
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 873
ในตอนเที่ยง งานแต่งงานก็เริ่มขึ้น
แองเจลีนและเซย์นทำหน้าที่ในการต้อนรับแขกเสร็จแล้วเช่นกัน
แองเจลีนได้ยืนเป็นเวลานาน ไม่ใช่แค่นั้น แต่อาการแพ้ท้องอย่างหนักหลังจากที่เธอตั้งท้องได้นำไปสู่การขาดสารอาหารด้วย ทันใดนั้นเธอก็ล้มลงและแทบร่วงลงพ้นขณะที่เธอกำลังเดิน
โคลรวดเร็วและคว้าเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา
“แองเจลีน คุณโอเคไหม?” โคลถามด้วยความกังวล
เซย์นรีบดึงแองเจลีนเข้าสู่อ้อมแขนของเขาและจ้องไปที่โคลอย่างปกป้อง
โคลจ้องเซย์นอย่างพูดไม่ออก “คุณไม่มีอาการคลั่งน้องสาวใช่ไหม? เฝ้าน้องสาวของคุณไว้ให้ใกล้ชิดล่ะ…น้องสาวของคุณไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงานด้วยใช่ไหม?”
เซย์นพูดอย่างจริงจังว่า “แน่นอน น้องสาวของผมไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงาน แต่จนกว่าผมจะรู้รายละเอียดทั้งหมดของคุณ ผมจะไม่ยอมให้คุณมายุ่งกับน้องสาวของผมแน่นอน”
โคลยิ้มงี่เง่า “รายละเอียดของงั้นเหรอ?”
นี่คือจุดอ่อนของเขาจริง ๆ
เซย์นพูดอย่างน่าเกรงขามว่า “ก่อนที่คุณจะเดทกับน้องสาวของผม โปรดยื่นเรซูเม่ อย่าลืมบอกความจริงเรื่องที่อยู่บ้าน การศึกษา และอาชีพ แล้วก็ส่วนสูงและกรุ๊ปเลือด น้องสาวของผมจะคบกับผู้ชายไร้เดียงสาเท่านั้น”
โคลยิ้มสดใสแต่กำลังร้องไห้อยู่ภายใน
เรื่องเหล่านี้คือความลับอย่างแท้จริงที่เขาไม่สามารถเปิดเผยได้
เขาทั้งสองกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข…
อาหารที่อยู่ในท้องของแองเจลีนกำลังกลิ้งไปด้วยอาการคลื่นไส้อย่างรุนแรง เธอรู้สึกเหมือนจะอาเจียน
แองเจลีนใช้แรงทั้งหมดบีบที่เอวของเซย์นขณะที่เธอรีบพูดว่า “พี่ใหญ่ พาฉันไปที”
เซย์นรู้สึกถึงความเจ็บปวดและตะโกนออกมาว่า “แองเจิล เธอจะจับฉันทำไม? ฉันกำลังช่วยปกป้องเธออยู่นะ กลัวว่าเธอจะเจอเจ้าขยะอย่างเจย์อีก…”
“พี่ใหญ่…” เสียงของแองเจลีนดูอ่อนแอเล็กน้อย
เซย์นเห็นว่าจู่ ๆ หน้าของแองเจลีนเริ่มซีดมากและกลัวมากจนเขายกเธอขึ้นด้วยเอวในทันที เขารีบไปที่คลินิกชุมชนในทุ่งดอกไม้
เซย์นกระวนกระจายมากจนเขากำลังพูดอย่างไม่ปะติดปะต่อ “คุณป้า ได้โปรดอย่าวุ่นวายเลย คุณคือกระดูกสันหลังของตระกูลเซเวียร์ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ตระกูลเซเวียร์จะต้องจบสิ้นแน่”
เจย์อยู่ในทุ่งดอกไม้ สายตาของเขาจะมองไปที่แองเจลีนตลอดเวลา เมื่อเห็นเซย์กำลังกอดแองเจลีนอย่างกะทันหันก่อนที่จะพุ่งออกไป ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็หดหู่ในทันที
เจย์เริ่มผลักรถเข็นของเขาเข้าไป
เซย์นกอดแองเจลีนและวิ่งไปตลอดทาง ผ่านห้องน้ำสาธารณะที่แองเจลีนขอให้เขาวางเธอลง
“พี่ใหญ่ หยุด หยุดสิ”
เซย์นเงอะงะในทันทีเมื่อเขาได้ยินประโยคนี้
“งั้นเธออยากจะเข้าห้องน้ำงั้นเหรอ? เธอบีบเอวฉันทำไมถ้าเธอแค่อยากจะเข้าห้องน้ำ? เธอทำให้บรรยากาศตึงเครียดมากและทำให้ฉันกลัวจนใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยนะ แองเจลีน เธอแสดงได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ”
แองเจลีนวิ่งเข้าห้องน้ำและอาเจียนออกมาอย่างไหลพราก
“โอ้…”
มันดูมากขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับเซย์น “แองเจิล เธอกำลังอ้วกใช่ไหม?”
แองเจลีนหายใจเบาบางมากขณะที่เธอพูดว่า “ใช่”
หัวใจของเซย์นเริ่มแปลก ๆ ไปอีกครั้ง “เธอกินอะไรบางอย่างที่ปั่นป้่วนระบบย่อยอาหารรึเปล่า?”
แองเจลีนพูดอย่างอ่อนแอว่า “ก็อาจเป็นงั้น”
เซย์นกระทืบเท้าด้วยความเร่งรีบ “พี่จะไปซื้อยาแก้อาเจียนมาให้เธอนะ”
“เซย์น ไม่ต้องไป” แองเจลีนเดินออกมาอย่างปวกเปียก
เธอจับมือของเซย์นและพูดหลังจากที่หยุดว่า “ฉันท้อง”
