ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 897
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 897
เธออยากจะไปจากเจย์ ด้วยความคิดที่รุนแรงเช่นนี้ เธอจึงเดินโซเซและวิ่งออกจากสวนบันทึกรัก
อย่างไรก็ตาม เพราะเธอใช้แรงมากเกินไป เธอได้ใช้พลังงานที่สำรองไว้ในร่างกายจนหมด ในที่สุด เธอก็ล้มลงที่ประตูสวนและลุกขึ้นมาอีกครั้งไม่ได้
รถสปอร์ตของโคล ยอร์คบังเอิญผ่านสวนบันทึกรัก เมื่อเห็นแองเจลีนฟุบอยู่บนพื้น เขาก็กระโดดลงจากรถ
“แองเจลีน”
“โคล พาฉันไปที ได้โปรด”
เมื่อเจย์ไล่ตามเธอ เขาก็ได้ยินแองเจลีนร้องขอความช่วยเหลือจากผู้ชายอีกคนด้วยน้ำเสียงที่หมดหนทาง
เขารู้สึกปวดใจ
โคลยื่นมือออกไปปละกอดแองเจลีนในตอนที่เจย์ปรณามอย่างรุนแรงในทันที “หยุดนะ”
เขาเอาชนะขาที่แข็งทื่อของเขาและวิ่งเข้าไป เขาอยากที่จะพาแองเจลีนกลับบ้าน
ใครจะรู้ว่าในตอนที่แองเจลีนเห็นเขา เธอจะรู้สึกกลัวมากและไม่สบายใจราวกับว่าเธอเพิ่งจะเห็นปีศาจร้าย เธอบีบมือของโคลแน่นและอ้อนวอนเข้าว่า “โคล พาฉันไปจากที่นี่ที”
โคลมองเจย์ด้วยความสงสัย การเยาะเย้ยอย่างเย็นชาค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันสูงส่งและอ่อนโยนของเขา
จากนั้น เขาก็อุ้มแองเจลีนขึ้นและเดินไปที่รถ
“แองเจลีน!” เจย์คำรามเหมือนกับสิงโต
“เขาไม่ใช่คนดี” เจย์เตือนเธอ
ความเย้ยหยันที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังก็ปรากฎขึ้นบนหน้าของแองเจลีนที่ซีดกว่ากระดาษแผ่นหนึ่ง “นายเป็นคนดี แต่นายทำร้ายฉันมาโดยตลอด”
เจย์สะอึกกับคำพูดของเธอขณะที่ลำคอของเขาถูกกั้นด้วยคำพูด โคลส่งยิ้มแห่งชัยชนะให้กับเจย์ “เจย์ อาเรส ฉันจะดีกับเธอ ฉันจะทำให้นายเสียใจ ผู้หญิงที่นายไม่ต้องการอีกต่อไปยังคงใช้ชีวิตเยี่ยงราชินีได้”
จากนั้น โคลก็อุ้มแองเจลีนเข้าไปในรถ
รถสปอร์ตคันนั้นพุ่งออกไป
ราวกับว่าแผ่นดินไวที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนได้ทับร่างกายที่ใหญ่โตและแข็งแรงของเจย์ เขาสั่นเล็กน้อยและคุกเข่าลงกับพื้นเสียงดังฟุ่บ
“แองเจลีน ฉันขอโทษ เจย์บี้ขอโทษจริง ๆ”
“ถ้าชาติหน้ามีจริง ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธออีก”
ในรถสปอร์ต ผมสีดำของแองเจลีนสวยเหมือนน้ำตก แต่มันบดบังใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเธอ ทำให้มันดูซีดเซียวและหมองคล้ำ
สีดำและสีขาวดูเหมือนกับภาพวาดสีน้ำหมึก แต่มันแสดงถึงความโศกเศร้าที่ไร้สิ้นสุดเท่านั้น
“โคล ฉันกลับไปที่บ้านของเซเวียร์แบบนี้ไม่ได้ คุณช่วยพาฉันไปที่บ้านของเพื่อนฉันได้ไหม?” แองเจลีนถามอย่างอ่อนแอ
โคลเคยเห็นแต่ด้านที่ดุร้ายของแองเจลีน ด้านที่เย่อหยิ่งและกดขี่ของเธอ รวมถึงด้านไหวพริบและความชั่วร้ายของเธอ
อย่างไรก็ตาม เขาไม่คยเห็นเธอดูตกต่ำ หมดหนทางและเต็มไปด้วยความสิ้นหวังมาก่อน นี่ต้องขอบคุณกับความรักของเธอที่มีต่อเจย์
เธอรักเขามากถึงจุดที่เธอเจ็บไปทั้งหมด
“ได้สิ” เขาตอบกลับอย่างเอื่อยเฉื่อย สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่นของแสงแดดที่เผาความเยือกแข็งเพียงเล็กน้อย
เจย์ อาเรส
เขายิ้มอย่างชั่วร้าย
ด้วยคำของของแองเจลีน โคลส่งแองเจลีนไปยังบ้านเช่าของโจเซฟินในเมืองแคปปิตอล
เมื่อโจเซฟินเห็นโคล ยอร์คต่อหน้าเธอขณะที่อุ้มแองเจลีน เธอตกใจมากทั่วทั้งหน้าของเธอเปลี่ยนสี
ในใจของเธอ โคล ยอร์คคือปีศาจร้าย ดังนั้น เธอจึงเชื่อในทันทีว่าแองเจลีนอ่อนแอมากก็เพราะปีศาจตนนี้
โจเซฟีนเงื้อหมัดและชกโคล “ฉันจะชกแกให้ตาย แกรังแกพี่แองเจลีน แกรังแกพี่แองเจลีน…”
โคลอึ้ง “คุณเป็นผู้หญิงที่ไร้เหตุผลงั้นเหรอ?”
โจเซฟีนกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด “ทำไมฉันถึงต้องมีเหตุผลกับคนอย่างแก?”