ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 923
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 923
โคลนั่งอยู่ในเครื่องบินรบของเขา เขาถอดหน้ากากรูปจิ้งจอกออกแล้วมองลงไปที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน ประหนึ่งว่าเป็นผู้ชนะที่จ้องมองคู่ต่อสู้ของเขาจากเบื้องบน รอยยิ้มแห่งชัยชนะก็ผุดขึ้นในดวงตานกอินทรีย์ของเขา
“พวกแกทุกคนจะต้องชดใช้สำหรับการตายของป้าโคลอี้ เจย์ อาเรส”
เครื่องบินขับไล่ได้ทะยานขึ้นจากพื้นพร้อม ๆ กันและเริ่มบินไปรอบ ๆ พื้นที่ พ่นละอองฝนที่เป็นอาวุธชีวเคมีเข้มข้นลงมา
ในขณะเดียวกัน รถถังของเจย์ก็เริ่มคลั่งราวกับปีศาจที่ในที่สุดก็ได้รับการปลดปล่อยหลังจากถูกกักขังเป็นเวลานับพันปี มันยิงระเบิดขนาดใหญ่จากด้านหลังในขณะที่มันก็พุ่งชนภายในพื้นที่นั้นอย่างไม่ยั้ง
หลังจากรถถังหลายร้อยคันถูกทำลายโดยเครื่องบินขับไล่ เจย์ก็ได้เริ่มทำลายตัวของเขาเองเช่นกัน
“ขอให้ความรุ่งโรจน์ของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนถูกจดจำในประวัติศาสตร์ด้วยเถอะ” ดวงตาของเจย์เป็นประกายด้วยน้ำตาที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้
“ตู้ม!”
อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนก็ระเบิดราวกับเหมือนมีดาวเคราะห์ขนาดใหญ่พุ่งชน
เปลวเพลิงสีแดงลุกโชนขึ้นในอากาศ ในขณะที่เศษเชื้อเพลิงก็รวมตัวกันและจุดไฟจนกลายเป็นทะเลเพลิง
โคลอ้าปากค้างด้วยความตกใจพร้อมดวงตาเบิกโพล่งขณะที่เขาจ้องไปที่ทะเลสีส้ม
“แกช่างเป็นคนอำมหิตจริง ๆ เจย์ อาเรส”
ไม่นานนัก ผู้คุมวิญญาณก็เดินเข้ามาและรายงานว่า “อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนได้ถูกแก๊ซพิษปกคลุมไปทั่วแล้วครับ นายน้อย ไม่มีทางที่คนในอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนจะรอดพ้นจากสิ่งนี้ไปได้ ถ้าไม่ใช่ว่า เจย์ อาเรส ใช้แก๊ซเผาไหม้แบบพิเศษครับ”
โคลตกตะลึงจนสับสนมึนงงไปหมด
“เขาต่อสู้โดยตั้งใจที่จะตายอยู่แล้วใช่ไหม เจย์ อาเรส ฉันไม่คู่ควรกับความกล้าหาญ สติปัญญา หรือความแข็งแกร่งของแกเลยจริง ๆ”
“พระอาทิตย์ใกล้จะขึ้นแล้วครับ นายน้อย พวกเรากลับกันเถอะครับ”
โคลจ้องมองทะเลเพลิงเบื้องล่างอย่างว่างเปล่า
“มันไม่มีทางเป็นไปได้ที่รถถังของเจย์จะรอดจากไฟที่ลุกลามขนาดนี้ได้ใช่ไหม?”
ผู้คุมวิญญาณตอบ “ผมคิดว่าไม่ครับ เว้นแต่เขาจะเป็นเทพพระเจ้า”
โคลยกมือขึ้น “ภารกิจเสร็จสมบูรณ์แล้ว”
เครื่องบินขับไล่ที่อยู่เหนือพื้นที่เริ่มแยกย้ายตัวกันไป ยกความมืดหม่นที่เคยกดทับลงบนพื้นที่นี้ไปด้วย
จากเชิงเขาด้านหลังพื้นที่ โจเซฟินมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในทัวร์มาลีนด้วยดวงตาเบิกโพล่งที่หวาดกลัว
เธอมองดูเจย์ควบคุมรถถังและเธอก็มองดูเจย์ระเบิดพื้นที่ด้วยตัวเอง
“ไม่นะ…”
หลังจากนั้นไม่นาน โจเซฟินก็กรีดร้องด้วยหัวใจที่ถูกบีบคั้น จนทำให้เซย์นเอื้อมมือไปปิดปากของเธอ
“อย่าร้อง โจเซฟิน!”
“แต่เจย์-” โจเซฟินโมโหเกินกว่าจะพูดออกมา หัวใจของเธอได้มอดไหม้อยู่ในอกและลำคอของเธอถูกอุดตัน ไม่มีทางระบายออกสำหรับความปวดร้าวในตัวเธอเลย
เซย์นพร้อมกับดวงตาที่แดงก่ำกอดเธอแน่นไว้กับตัวเอง “มันจบลงแล้ว โจเซฟิน ตอนนี้มันจบแล้ว”
เท่าที่พวกเขาได้รับรู้คือ เจย์ได้ใช้ความตายของเขาเพื่อปกป้องสายตาจากสังคมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน พวกเขาได้เห็นด้วยตาทั้งสองข้างของพวกเขาเองว่าว่าเจย์ได้พลิกสถานการณ์องค์กรโลกาวินาศจากหน้ามือเป็นหลังมือด้วยสติปัญญาของเขาได้อย่างไร และวิธีที่เขาแสดงความกล้าหาญที่มากล้นเกินปกติด้วยการเริ่มทำลายตัวของเขาเอง
อย่างน้อยที่สุด องค์กรโลกาวินาศไม่สามารถทำให้ภายหลังของตระกูลอาเรสต้องเสียเกียรติ เช่นเดียวกับที่พวกเขาทำกับผู้คนในหมู่บ้านจันทร์สว่างได้
ความเสียสละของเจย์ทำให้ทุกคนที่เฝ้าดูนั้นยากที่จะสามารถหายใจได้
แสงแรกส่องผ่านขอบฟ้าเมื่อโลกพบกับรุ่งอรุณแห่งวันใหม่
เสียงของสัญญาณเตือนไฟไหม้ดังขึ้นภายในเมืองอิมพีเรียล
ผู้คนได้มาล้อมรอบด้านนอกของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนแล้ว
อนิจจา พวกเขาต้องเผชิญกับไฟที่แผดขึ้นสูงเป็นเมตร
ภายในปราสาทลับ
หลังจากการพักผ่อนช่วงเวลาสั้น ๆ ข้ามคืน แสงสว่างก็ส่องเข้ามาในดวงตาของแองเจลีนอีกครั้ง
