ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 933
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 933
โคลหันหลังและจากไป
แองเจลีนมองแผ่นหลังของโคลที่ยาว สูงและเด็ดเดี่ยว ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันทับซ้อนกับรูปร่างของเจย์ขณะที่เธอนึกถึงเขา
ตาที่ไร้ชีวิตชีวาและหมองคล้ำของแองเจลีนค่อย ๆ เพิ่มการโฟกัสขณะที่เกิดความสับสนในน้ำตาที่เป็นประกายระยิบระยับและชัดเจน
เจย์บี้จากไปแล้ว และภารกิจในเมืองอิมพีเรียลของโคลก็สำเร็จ
โคลบอกเธอว่าเหตุผลที่เขามาที่เมืองอิมพีเรียลคือเพื่อตามหาคนที่หายไปเมื่อประมาณ 40 ถึง 50 ปีก่อน นั่นอาจจะใช่ป้าโคลอี้ไหม?
ด้วยเหตุที่ว่านามสกุลของแม่ของเจย์บี้…คือยอร์คเหมือนกันใช่ไหม?
เป็นไปได้ไหมว่านี่อาจจะเป็นความบังเอิญ หรือ…
จู่ ๆ แองเจลีนก็พุ่งออจากเตียงและวิ่งออกไปข้างนอกเหมือนเธอเป็นบ้า
ที่ประตูห้องวอร์ด เกรย์สันบอกกับเธอว่า “เขาจากไปแล้วครับ นายหญิงเซเวียร์”
แองเจลีนเดินงุ่มงาม
ไม่มีใครรู้ว่านานแค่ไหนก่อนที่สายตาที่สงบของแองเจลีน ที่เหมือนกับพระแก่ ๆ ที่กำลังนั่งสมาธิจะเริ่มกับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
เกรย์สันได้ยินเสียงเบา ๆ ของแองเจลีนพูดว่า “เตรียมมีดคม ๆ ให้ฉันสักเล่มที เกรย์สัน ยิ่งคมยิ่งดี”
แม้ว่าเสียงของเธอจะเบา มันก็แบกรับความแหลมคมด้วยความตั้งใจที่จะทำลายทุก ๆ อย่าง
เกรย์สันตะลึงงัน “คุณต้องการมันไปทำไมเหรอครับ นายหญิงเซเวียร์?”
แองเจลีนเดินเซไปที่เตียง เสียงของเธอดูสงบและเยือกเย็นแปลก ๆ “ฉันรับลูกสุนัขที่น่ารักและเชื่องมาในวันก่อน หลังจากที่ป้อนข้าวป้อนน้ำได้ไม่กี่วัน ฉันก็รู้ตัวว่ามันกัด มันจะนำมาซึ่งความหายนะเพื่อคงความป่าเถื่อนไร้กฎเกณฑ์เช่นนี้ต่อไป”
เกรย์สันดูสงสัยเป็นอย่างมาก “ได้ครับ นายหญิงเซเวียร์”
จากนั้น แองเจลีนก็ขจัดความสิ้นหวังของเธอออกไป เธอไม่เพียงแต่ไม่กิน ไม่ดื่ม และไม่นอน แต่เธอยังเริ่มฝึกฝนร่างกายอีกด้วย
เธอขอให้แพทย์สั่งของเหลวที่ให้พลังงานแก่เธอ
เซย์นมองแองเจลีนเวอร์ชั่นนี้และตัดสินใจไม่ได้ว่าเขามีความสุขหรือกังวล
“ฉันว่านะ โจเซฟิน เธอคิดว่าแองเจลีนออกมาจากความมืดแล้วรึยัง?”
โจเซฟีนกลอกตาใส่เขา “มันน้อยกว่าสองวันและนายก็อยากจะให้เธอออกมาจากความมืดแล้วงั้นเหรอ? ความรักของผู้ชายหมดอายุหลังจาก 48 ชั่วโมงรึไง เซย์น?”
เซย์นดูเสียใจ “ฉันกำลังพูดเรื่องน้องสาวของฉัน ทำไมเธอถึงโยนความผิดให้ฉันล่ะ?”
เซย์นชำเลืองมองแองเจลีนที่กำลังยัดอาหารและรู้สึกงุนงง “พี่ชายของเธอทำเรื่องเลวร้ายตั้งมากมมายเพื่อที่จะทำร้ายน้องสาวของฉันในตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ ใครจะรู้ล่ะ? บางทีความเสน่หาที่มีต่อพี่ชายเธอของน้องสาวฉันอาจจะลดลงจริง ๆ ก็ได้? อย่าลืมสิว่า พี่ชายของเธอเป็นอัจฉริยะที่หายาก เขาเจอกับปัญหามากมายเพื่อเตรียมการเรื่องนี้และถ้าเรื่องนี้ไม่ได้ผล ชื่อเสียงของเขาจะถูกลบเลือนไปในวันเดียวใช่ไหมล่ะ?”
โจเซฟีนมองที่เซย์นด้วยท่าทีที่พูดไม่ออกอย่างเหลืออด “ฉันจะพูดตรง ๆ กับนายนะ เซย์น บางอย่างผิดปกติมาก ๆ กับพฤติกรรมที่ไม่เหมือนเคยของพี่แองเจลีน นายควรจะเฝ้าจับตามองเธอเอาไว้เพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำเรื่องโง่ ๆ”
เซย์รู้สึกเหนื่อยล้าอย่างสะเทือนใจ “เฮ่อ ทำไมผู้หญิงถึงคาดเดายากนักนะ?”
มีทั้งฟ้าผ่าตามมาด้วยฝนตกหนัก
เปลวไฟที่พุงพล่านที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนดับไปในที่สุดหลังจากที่เผาไหม้เป็นเวลาสองวันสองคืน
ทีมกู้ภัยเริ่มเข้าช่วยวังใต้ดินของหอท่าเรือหอมหวน ตามคำสั่งของเจย์ก่อนที่เขาจะตาย คนเหล่านั้นที่ยังคงมีชีวิตรอดใต้ดินควรจะได้รับการช่วยเหลือก่อน
ณ วิลล่าแห่งขุนเขาของโคล ร่องรอยของที่พักอาศัยทั้งหมดถูกทำลายโดยฝนที่ตกหนัก
เหล่าผู้ล่าวิญญาณที่ถูกส่งออกไปปฏิบัติภารกิจก็กลับมา
สายตาของโคลเริ่มมืดมนในตอนที่เขาจ้องไปยังมือที่ว่างเปล่าของพวกเขา
“เด็กอยู่ไหน?”
คาร์สันตอบกลับ “นายน้อยครับ เราไปยังสถาบันเยาวชนในตำนานมาแล้วแต่ก็ไม่เจอเจนสัน ตามคำแนะนำของคุณแล้ว เธอเจอแพะรับบาปแทนครับ”
โคลพยักหน้า “ร็อบบี้น้อยอยู่ไหน?”
คาร์สันพูดเสริมว่า “ร็อบบี้น้อยหายตัวไปอย่างลึกลับในประเทศเอส คนของเราได้เริ่มค้นหาแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถระบุที่อยู่ของบุคคลปริศนาคนนั้นที่พาร็อบบี้น้อยไปได้ครับ ยังไงก็ตาม มีสัญญาณบ่งบอกมากมายว่ามีความเป็นไปได้สูงที่ร็อบบี้น้อยได้ถูกมอนสเตอร์ลักพาตัวไปครับ”
โคลประหลาดใจเป็นอย่างมาก “มอนสเตอร์งั้นเหรอ?”
