ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 969

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 969

เจย์พูดว่า “ผมไม่มีเงินในตอนนี้ แต่ผมจะหาวิธีชำระค่ารักษา”

แองเจลีนแทบจะหัวเราะใส่เขา

ชายคนนี้จะไม่มีเงินได้อย่างไรในเมื่อทั้งแกรนด์ เอเซียเป็นของเขา?

“ถ้านายไม่มีเงิน บางทีนายจ่ายด้วตัวของนายก็ได้นะ” เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

มันยากที่เจย์จะเริ่มพูดให้ถูกใจเธอ และในตอนนี้ทั้งหมดมันได้หลอมละลายไปในทันที

เขาจ้องเธอด้วยความแค้น…

แองเจลีนรีบข่มตัวเองไว้

เธอคิดว่าเธอควรจะเอ่ยเรื่องนั้นกับตัวเองดีกว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันหนึ่งเจย์ได้ความทรงจำกลับมา? แน่นอนว่า เขาจะมีความแค้น พิเคราะห์จากนิสัยของเขา

ในตอนเย็น เสียงไซเรนของรถพยาบาลก็เสียงดังผ่านอากาศ ไซเรนยังคงดังต่อเนื่องในขณะที่จอดอยู่หน้าทางเข้าของโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย

เจย์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความวิตกกังวล

มาริลินบอกกับเขาว่าอาการของเทมเพสแย่มาก

เทมเพสคือสำคัญสำหรับเขามาก

คนที่เต็มใจที่จะเสียสละตัวเองเพื่อเขาถือว่าเป็นครอบครัวสำหรับเจย์

แองเจลีนเดินเข้าไปหาเจย์ วางมือบนไหล่ของเขาในขณะที่ปลอบและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา”

เจย์ทำได้แค่จ้องเธออย่างเหม่อลอย เมื่อเธอพูดเช่นนั้น มันให้ความรู้สึกว่าเป็นการสัญญากับเขา

ด้วยเหตุผลบางอย่าง อารมณ์ของเขาก็ค่อย ๆ สงบลง

หลังจากนั้นไม่นาน เทมเพสก็ถูกรีบพาตัวไปยังชั้นบน

แองเจลีนและเจย์เดินเข้าไปหาเทมเพส ในตอนนั้น เทมเพสกำลังหลับตา หน้าผากของเขามีสีเข้มในขณะที่ผิวของเขาเหี่ยวแห้งและมีรอยย่น

ชายคนนั้นไม่แสดงสัญญาณของการมีชีวิตเลย

เมื่อเจย์เห็นเทมเพส หัวใจของเขาแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี

“เทมเพส” เขากล่าวอย่างขมขื่น

แองเจลียมองเจย์ เธอเข้าใจได้โดยสมบูรณฺ์ว่าเขารู้สึกอย่างไร

สำหรับเทมเพส แองเจลีนคงได้แค่ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

เธอเฝ้ารอมาแสนนาน และมันเป็นเพราะเทมเพสที่ช่วยเจย์บี้ของเธอที่เธอได้เจอกับเขาอีกครั้ง

ไม่ว่าราคาเท่าไหร่ เธอต้องช่วยชีวิตเขา

แองเจลีนออกคำสั่งในทันที “ถ่ายทอดคำสั่งไปยังแพทย์และพยาบาลทุกคนในทุก ๆ แผนกให้เตรียมพร้อมและส่งผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุดมาวินิจฉัยผู้ป่วยเดี๋ยวนี้”

หลังจากนั้นไม่นาน เทมเพสก็ถูกส่งเข้าห้องไอซียู

แองเจลีนเรียกผู้เชี่ยวชาญเพื่อเข้าประชุมฉุกเฉิน

เจย์ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งอยู่ในห้องของเขาและรออย่างกังวล

ในห้องถัดไป เขาก็ได้ยินเสียงของครอบครัวหนึ่งกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นในขณะที่พาผู้ป่วยออกไปเพราะพวกเขาไม่สามารถจ่ายค่ารักษาได้อีกต่อไปแล้ว

ในทางเดิน พ่อแม่ของผู้ป่วยด้วยโรคร้ายแรงหลายคนกำลังอ้อนวอนกับผู้บริหารโรงพยาบาล บอกว่าพวกเขาจะจ่ายทุกอย่างเพื่อให้คนรักของพวกเขาได้แอดมิทที่โรงพยาบาล!

ในตอนกลางคืน มันถึงเวลาที่เจย์ต้องรับยา พยาบาลผลักประตูเปิดออกและเห็นสีหน้าที่กังวลของเจย์ เธอปลอบเขาว่า “คุณเบ็นคะ แม้แต่ท่านประธานที่รักของเราก็ไปจัดการประชุมเพื่อช่วยคุณเทมเพส คุณยังห่วงเรื่องอะไรเหรอคะ?”

เจย์ตอบกลับว่า “เรื่องอาการของเทมเพส มันต้องใช้เงินมากเลยใช่ไหม?”

พยาบาลคนนั้นตอบกลับตามตรง “แน่นอนค่ะ เขาต้องใช้ยาที่ดีสุดเพื่อที่จะทำให้เขามีชีวิตในทุก ๆ วัน แม้แต่ยาขวดเดียวก็อาจจะมีราคาสูงถึงหนึ่งล้านค่ะ ในหนึ่งวัน ฉันเกรงว่าค่าใช้จ่ายคงจะเพิ่มสูงขึ้นถึงสิบล้านได้ค่ะ”

“ผมอยากจะบริจาคอวัยวะของผมเพื่อช่วยรักษาเขา”