ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! - บทที่ 975
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 975
จู่ ๆ แองเจลีนก็สารภาพกับเขาว่า “ฉันชอบนาย”
ท่าทีของเจย์เต็มไปด้วยการปฏิเสธ “ผมไม่สนใจหรอก”
แองเจลีนอ้าปากค้างเล็กน้อย… ความรู้สึกของความผิดหวังปะทะเธออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“นายจะไม่คิดสักหน่อยเหรอ?”
เจย์มองเธอราวกับว่าเขากำลังบอกเธออยู่ในใจว่า ‘จะเสียเวลากับเรื่องแบบนี้ไปทำไมกัน?’
แองเจลีนทำหน้าบึ้งแต่ยังคงยืนกรานและเริ่มคุยโอ้อวดว่า “นายก็รู้ว่าฉันเป็นคนดี ฉันใสซื่อ รวย และฉันรู้วิธีเอาใจคน มีผู้ชายนับไม่ถ้วนในเมืองอิมพีเรียลที่ชอบฉัน”
มุมปากของเจย์กระตุกอย่างแรง!
“คุณแน่ใจเหรอว่าที่ผู้ชายพวกนั้นตามคุณไม่ใช่เป็นเพราะว่าเงินของคุณ?”
แองเจลีนตอบ “เป็นไปไม่ได้ ฉันเป็นผู้หญิงที่น่าดึงดูดอันดับหนึ่งของทั้งเมืองอิมพีเรียลนี้”
เจย์มองไปที่ ‘หนังสือสุดยอดคนดัง’ เล่มใหม่ที่เขาเพิ่งซื้อมาที่อยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ ริมฝีปากของเขากระตุกขึ้น “นั่นเป็นเพราะชื่อคุณเป็นตัวอักษรแรกในรายชื่อต่างหาก”
แองเจลีน “…”
บทสนทนาจบลงที่ทางตัน
แองเจลีนคิดว่าวิธีการจีบของเธอต้องผิดพลาดตั้งแต่เริ่มบทสนทนาแล้วเป็นแน่
การพูดว่า ‘ฉันชอบนาย’ กับผู้ชายนั้นมันล้าสมัยเกินไป
“ตราบใดนายยอมรับฉันได้ ฉันก็ให้เงินนายได้ เงินจำนวนมหาศาลเลยแหละ” แองเจลีนพูดด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
ช่างมันเถอะ เงินมันเป็นของเขาอยู่แล้ว!
เงินที่ปลิวไปทั้งหมดเดี๋ยวมันจะกลับมาเองในที่สุด!
เจย์โกรธจัดขณะที่เขาจ้องไปที่แองเจลีนและพูดว่า “ผมไม่ได้มีไว้ขาย”
แองเจลีนตอบ “ฉันจะให้เงินและตัวฉันเองกับนาย!”
เจย์ “…”
แองเจลีนนั่งข้างเขาด้วยความท้อแท้ใจ
เธอไม่มีทางเลือกมากนัก ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงพยายามทำให้เขาเห็นใจเธอ “ฉันรู้ว่านายไม่อาจยอมรับความจริงที่ว่าผู้หญิงนั้นแข็งแกร่งกว่าผู้ชายนักในความสัมพันธ์ นายกลัวว่าฉันจะควบคุมชีวิตนายในอนาคต
“ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเราได้อยู่ด้วยกัน ฉันจะทำให้แน่ใจว่า นายจะอยู่เหนือกว่าฉันในทุก ๆ วัน”
เจย์ “…”
เธอจะหยุดคิดสักพักหนึ่งจะได้ไหม?
เจย์หายใจเข้าลึก ๆ และพูดกับเธออย่างจริงจังว่า “คุณเซเวียร์ ผมเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว”
แองเจลีนหยุดชะงักไปชั่วคราวขณะที่เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร
เธออยากบอกเขาจะแย่ว่าเธอคือภรรยาที่แท้จริงของเขา แต่อย่างไรก็ตาม หากเธอยังไม่รู้ถึงความลึกซึ้งของความสัมพันธ์ระหว่างเขากับมาริลิน เธอก็ไม่กล้าที่จะทำเช่นนั้น
เธอไม่อยากให้เขาต้องติดอยู่ระหว่างกลางของเธอทั้งสองคน
เธอกลัวว่าเขาจะแตกสลายภายใต้ความจริงอันโหดร้ายนั้น
สิ่งเดียวที่แองเจลีนทำได้คือลองและประจบประแจงเขา บางทีด้วยวิธีการแบบนี้ เธออาจทำให้เขารักเธอได้อีกครั้งและทำให้เขากลับมาอยู่เคียงข้างเธอได้
ผ่านไปครู่หนึ่ง อารมณ์ของทั้งคู่ก็สงบลง
แองเจลีนไม่สามารถทำอะไรได้ตอนที่เขาบอกว่า ‘ผู้ชายที่แต่งงานแล้ว’
เจย์กลอกตา พูดอย่างเย็นชาและไร้ความเมตตา “ต่อจากนี้ กรุณาอย่าตามหาผมอีกนะครับ”
“เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้เหรอ?”
เหตุผลที่เจย์ชี้แจงอาจทำให้คนขนลุกได้ “เมล็ดแม่พันธุ์ควรถูกกำจัดทิ้งก่อนที่มันจะมีโอกาสเจริญเติบโต”
แองเจลีนโกรธมากเมื่อได้ยินที่เขาพูด เธอยืนขึ้นและกัดฟันของเธอ “นายจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้”
“ไม่มีคำว่า ‘เสียใจ’ ในพจนานุกรมของผม”
แองเจลีนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ถ้าคุณเสียใจแล้วกลับมาขอร้องฉันล่ะก็ ฉันจะ…” เธออยากพูดบางอย่างที่เสียดแทง แต่มีคำพูดอื่นออกมาจากปากของเธอแทน “ฉันก็ยังคงเอาใจคุณเหมือนคนบ้าอยู่ดี”
ท่าทีของเจย์เย็นชา “คุณกลับไปได้แล้ว”
