รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 232 ท่านเซียนให้ข้ามาที่นี่ บางทีอาจมีความนัยอย่างอื่น!
มารดาเจ้าสิ!
มังกรดำหัวฟัดหัวเหวี่ยง จมูกแทบมีไฟพ่นออกมา ปากส่งเสียงคำรามไม่หยุด!
ร้ายกาจยิ่งนัก สมบัติล้ำค่ากองพะเนินถูกพวกหยวนอีเก็บกลับไปกว่าครึ่งในชั่วพริบตา ว่องไวกันสุด ๆ!
หัวใจของมันกำลังหลั่งเลือด หลั่งอย่างหยุดไม่อยู่ด้วย!
สิ่งเหล่านี้คือสมบัติล้ำค่าที่มันใช้เวลารวบรวมมาทั้งชีวิต!
ทุกอย่างในนี้ล้วนเป็นของโปรดของมัน!
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
สองตาของมังกรดำแดงก่ำยิ่ง มันโมโหจนแทบสติหลุด พลังทั้งหมดในกายทะลักออกมา ก่อนจะบุกเข้าไปหาพวกหยวนอีอีกครั้ง!
แต่ไม่ว่ามันจะระเบิดพลังอย่างไร ก็พุ่งเข้าไปไม่ได้!
กระบี่หยกเปล่งประกาย ปราณกระบี่ดุดันทิ่มแทง ขวางทางมันไว้สนิท จนมันไม่สามารถพุ่งเข้าไปได้!
มันทั้งเดือดดาล ขณะเดียวกันก็หวาดกลัวอยู่ในใจ!
เป็นไปได้อย่างไรกัน?
เด็กสาวขอบเขตต่ำต้อยเยี่ยงนี้ เหตุไฉนถึงมีพลังมากมายไว้ใช้อานุภาพจากกระบี่หยกอันแกร่งกล้าเช่นนี้อย่างต่อเนื่อง
มันคิดไม่ตกเลย!
ที่กระบี่หยกเล่มนี้มีแสนยานุภาพประหวั่นพรั่นพรึงถึงเพียงนี้ พลังที่ใช้กับกระบี่หยกย่อมมีการเผาผลาญสูง มิใช่ระดับที่ขอบเขตอย่างหยวนอีจะรับไหว!
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าใช้อย่างต่อเนื่องมานานขนาดนี้!
ทว่าหยวนอีกลับทำได้สบาย ไม่ฝืนกำลังแม้แต่น้อย ประหลาดยิ่งนัก มันคิดอย่างไรก็คิดไม่ตก!
กระบี่หยกกับหยวนอี…มิได้ธรรมดาอย่างที่มันคิดแน่!
และความเป็นจริงก็เป็นเช่นนั้น
กระบี่หยกมิใช่ศาสตราธรรมดาทั่วไป หากถูกแกะสลักโดยหลี่จิ่วเต้าแล้ว ย่อมไม่อาจวิเคราะห์ด้วยกฎเกณฑ์ปกติ
การที่หยวนอีใช้พลังจากกระบี่จะไม่เข้าไปผลาญพลังในตัวของนางเอง อานุภาพที่กระบี่หยกสำแดงออกมาล้วนมาจากแก่นพลังภายในของกระบี่หยก
ต่อให้หยวนอีใช้กระบี่หยกไปอีกนานเท่านาน หยวนอีก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก ซ้ำยังไม่มีทางเผาผลาญพลังมากจนร่างกายรับไม่ไหว
“พวกเจ้าช่วยเป็นคนดีหน่อยเถิด เหลือไว้ให้ข้าสักนิด ข้าขอร้องพวกเจ้าล่ะ!”
สุดท้ายมังกรดำก็ร่ำไห้ ร่ำไห้ใหญ่โต น้ำตาไหลพรากสุด ๆ
สิ่งที่โปรดปรานที่สุดของเผ่ามังกรคือการสะสมสมบัติล้ำค่า นี่แทบจะเป็นเรื่องที่สลักเข้าไปในกระดูกดำของเผ่ามังกรทุกตัว!
ต้องมาเห็นสมบัติล้ำค่าที่มันรวบรวมทั้งชีวิตอย่างลำบากลำบน ถูกพวกหยวนอีเก็บเอาไปง่าย ๆ เช่นนี้ ทรมานยิ่งกว่าฆ่ามันเสียอีก แทบจะเป็นการเฉือนเนื้อมันออกไปทีละนิดเลยด้วยซ้ำ!
“เหลือไว้ให้สักนิด? ได้สิ เจ้าบอกข้ามาก่อนว่าเจ้ากำลังวางแผนอะไรอยู่”
หยวนอีชะงัก ก่อนจะหันไปมองมังกรดำพลางกล่าว
“เจ้าพูดเรื่องอะไร เหตุใดข้าถึงฟังไม่รู้เรื่อง!”
สีหน้ามังกรดำเปลี่ยนไปเล็กน้อย หยวนอีตงิดใจเรื่องใดขึ้นมาหรือ?
“มังกรที่มีชีวิตอยู่ดี ๆ กลับถูกลือว่าตายไปแล้ว ข้าอยากรู้เหลือกันว่าข่าวลือเช่นนี้มาจากที่ใด…”
หยวนอีจ้องมังกรดำ ก่อนจะเอ่ยขึ้น “อีกอย่าง นับแต่โบราณกาลมา ดินแดนของเผ่ามังกรถือเป็นแดนต้องห้ามสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งปวง ผู้ใดหาญกล้าเข้าใกล้แดนมังกรย่อมต้องเจอกับโทสะของเผ่ามังกร ตายโดยไร้ที่ฝัง! ข้าอยากรู้นักว่าเหตุใดสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บนเกาะมังกรยังอยู่รอดมาได้จนถึงป่านนี้ เจ้าถูกจองจำอยู่ในโพรงมังกรแห่งนี้ ออกไปไม่ได้หรือ?”
นางเว้นจังหวะนิดหน่อย นัยน์ตาเป็นประกายเจิดจ้า “ประเด็นสำคัญที่สุดคือ ข้าอยากรู้ว่าเหตุใดเจ้าถึงอยู่มาได้นานขนาดนี้ ต่อให้เผ่ามังกรมีอายุขัยยืนยาวเพียงใด ก็ไม่พอให้เจ้ามีชีวิตอยู่มาจนถึงบัดนี้กระมัง!”
นางเฉลียวฉลาด ตระหนักได้ว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำมากกว่านี้ และต้องมีแผนร้ายบางอย่างแอบแฝงอยู่ภายในแน่นอน!
หลังจากถามออกไปสามคำถาม หัวใจของมังกรดำพลันเต้นโครมครามอย่างรุนแรง
มันคิดไม่ถึงว่าหยวนอีจะมีไหวพริบเยี่ยงนี้!
“ช่างเถิด พวกเจ้าไปเสีย นำสมบัติล้ำค่าไปด้วย ข้าไม่เอาอะไรแล้ว!”
มังกรดำไม่ร้องขอสิ่งใดอีก
แม้ว่าสมบัติล้ำค่าจะสำคัญ ทว่าเรื่องบางเรื่องสำคัญยิ่งกว่าสมบัติล้ำค่า!
“ข้าอยากเห็นว่าข้างในนั้นมีอะไร!”
หยวนอีมองเข้าไปด้านใน ถึงแม้ที่นี่จะมีสมบัติล้ำค่ากองอยู่เต็มไปหมด กระนั้นที่นี่หาใช่ส่วนลึกที่สุดไม่ เพราะข้างในยังมีพื้นที่อีก
เมื่อครู่มังกรดำออกมาจากข้างในนั้น
นางรู้สึกว่าภายในนั้นต่างหากคือส่วนสำคัญอย่างแท้จริง บางทีนางสามารถหาคำตอบที่นางต้องการได้จากข้างในนั้น!
มีกระบี่หยกที่ท่านเซียนประทานให้ นางจึงอยากเข้าไปดูสักครา!
“เป็นไปไม่ได้!”
มังกรดำคำราม พร้อมกับเฝ้าอยู่ตรงนั้นด้วยทีท่าแน่วแน่!
หยวนอีไม่พูดจาอีก แต่รีดเร้นพลังจู่โจมเข้าไปด้วยกระบี่หยก หมายจะฝืนบุกเข้าไป
น่าเสียดาย มังกรดำตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ยอมถอย มันเฝ้าอยู่ตรงนั้น นางจึงไม่อาจบุกเข้าไปได้
พลังทัดเทียมกัน มังกรดำทำอะไรนางไม่ได้ นางก็ทำอะไรมังกรดำไม่ได้
หมดสิ้นหนทางโดยแท้ นางได้แต่เก็บสมบัติล้ำค่าทั้งหมดที่เหลืออยู่แล้วไปจากที่นี่
“ข้ายังต้องกลับมาอีก!”
หลังออกจากโพรงมังกร นางก็หันมองโพรงมังกรพลางกล่าว
นางแค่ทำอะไรมังกรดำไม่ได้ในตอนนี้เท่านั้น รอจนขอบเขตของนางและวิถีกระบี่ของนางยกระดับขึ้นเมื่อใด จนสามารถแสดงแสนยานุภาพที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ออกมาจากกระบี่หยก ทุกอย่างย่อมไม่เหมือนเดิม และมังกรดำจักมิใช่คู่ต่อสู้ของกระบี่หยกอีกต่อไป!
นางไม่กลัวว่ามังกรดำจะหนีไปที่อื่น
เพราะเท่าที่คาดเดา มีความเป็นไปได้ว่ามังกรดำไม่อาจไปจากโพรงมังกรได้!
นึกถึงเมื่อครั้งพวกเขาเพิ่งเข้าไปในโพรงมังกร มังกรดำปรากฏตัว ถึงแม้จะไม่พอใจในขอบเขตของพวกเขาเท่าใด กระนั้นยังตั้งใจจะบีบบังคับรับพวกเขาเป็นทาส ให้พวกเขาอยู่รับใช้
หากมังกรดำออกจากโพรงมังกรได้ ไฉนเลยต้องทำเยี่ยงนี้?
บนเกาะมังกรมีสิ่งมีชีวิตมากมาย และสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ต่างมีขอบเขตสูงส่ง มังกรดำจับสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นมาเป็นทาสคอยรับใช้ไม่ดีกว่าหรือ?
ทว่ามังกรดำมิได้ทำเช่นนั้น
พอเดาได้ว่า ด้วยเหตุผลบางอย่าง มังกรดำไม่สามารถออกจากโพรงมังกรได้ แต่มังกรดำมีเรื่องบางอย่างที่อยากทำ เพราะอย่างนั้น ต่อให้มังกรดำไม่พึงใจในขอบเขตของพวกเขานัก ก็ยังต้องการเก็บพวกเขาไว้เป็นทาสรับใช้!
นัยน์ตาหยวนอีหรี่ลง “มังกรดำต้องการให้เราทำสิ่งใดกัน”
เรื่องที่มังกรดำต้องการให้พวกเขาทำ ย่อมเป็นเรื่องที่เพิ่งอยากทำในช่วงนี้ อย่างไรเสีย หากเป็นเรื่องที่อยากทำมานาน มังกรดำคงไม่ถึงขั้นสังหารจนสิ้น ปลิดชีพสิ่งมีชีวิตยอดฝีมือทุกตนที่เข้าไปในโพรงมังกรจนหมด!
ในอดีตมีสิ่งมีชีวิตยอดฝีมือบุกเข้าไปในโพรงมังกรมากมาย…
“เรื่องที่เพิ่งอยากทำเร็ว ๆ นี้หรือ…”
หยวนอีหันมองสิ่งแวดล้อมอันดีงามรอบ ๆ ทรัพยากรฝึกฝนระดับสูงกระจายอยู่เต็มไปหมด นางเอ่ยขึ้นอย่างใช้ความคิด “ข้าพอจะรู้แล้ว…”
“รู้แล้วรึ? ว่ามา!”
บิดาของหยวนอีกล่าว เขาเองก็อยากรู้เรื่องนี้มาก
“สิ่งแวดล้อมรอบโพรงมังกรไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงเลยในกาลเวลาอันยาวนานที่ผ่านมา เหตุใดจู่ ๆ ถึงเปลี่ยนแปลงไปล่ะ”
หยวนอีเอ่ย “ตอนที่พวกเราเข้าไปในโพรงมังกร มิได้เห็นซากศพโครงกระดูกใหม่ ๆ ล้วนแล้วแต่เป็นซากศพเก่า สะท้อนให้เห็นว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใหม่ ๆ เข้าไปในโพรงมังกรมานานแล้ว…”
นางอธิบายข้อสันนิษฐานของนาง
“สิ่งแวดล้อมรอบ ๆ โพรงมังกรสูงส่งน่าทึ่งถึงเพียงนี้ จักส่งผลใดเล่า หากข่าวนี้โพนทะนาไปทั่ว ย่อมมีสิ่งมีชีวิตจำนวนมหาศาลกรูกันเข้ามา! ไม่ว่าอย่างไรสิ่งแวดล้อมที่นี่ก็น่าทึ่งจริง ๆ!”
หยวนอีกล่าวต่อ “ข้ามีเหตุผลพอให้สงสัยว่าทั้งหมดนี้เป็นความจงใจของมังกรดำ มังกรดำเห็นว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใหม่ ๆ เข้ามานาน จึงใช้วิธีการบางอย่างเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมรอบโพรงมังกร ดึงดูดสิ่งมีชีวิตให้มาที่นี่! จากนั้นย่อมต้องมีสิ่งมีชีวิตที่อดไม่ไหวอยากจะเข้าไปในโพรงมังกร…”
“เจ้าหมายความว่า ทั้งหมดนี้เป็นแผนของมังกรดำ ข่าวลือเรื่องศพมังกรก็เป็นการแพร่งพรายโดยความตั้งใจของมังกรดำเอง เพื่อดึงดูดให้สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เข้าไปในโพรงมังกรให้เขาได้เข่นฆ่า!?”
บิดาของหยวนอีเอ่ยพร้อมกับสายตาไหวระริก
“น่าจะเป็นเช่นนั้น!”
หยวนอีพยักหน้า “มังกรที่มีชีวิตอยู่ดี ๆ ไยจึงถูกลือออกไปว่าตายแล้ว กลายเป็นศพมังกร? หากเรื่องเหล่านี้มิใช่ความจงใจของมังกรดำ ข้าไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่…”
เมื่อตรึกตรองดูดี ๆ จุดน่าสงสัยในเรื่องนี้มีอยู่มากมาย มังกรดำไม่มีปัญหาสิแปลก!
“แต่…เพื่อสิ่งใดล่ะ”
บิดาของหยวนอีถามอย่างไม่เข้าใจ
ดึงดูดให้สิ่งมีชีวิตตนอื่นเข้าไปในโพรงมังกรส่งผลดีอย่างไรต่อมังกรดำ
“คำตอบนั้นคงอยู่ในส่วนลึกสุดของโพรงมังกร…”
หยวนอีเอ่ยด้วยสายตาวาวโรจน์
มังกรดำสู้สุดชีวิตไม่ยอมถอย ส่วนลึกสุดของโพรงมังกรต้องมีความลับใหญ่หลวงซ่อนอยู่เป็นแน่!
“จวบจนบัดนี้มังกรดำยังไม่ตาย คำตอบก็คงอยู่ในส่วนลึกสุดของโพรงมังกรเช่นกัน!”
เวลานั้น ตาของหยวนอีเป็นประกายคล้ายกับนึกอะไรขึ้นได้
“บางทีคุณชายอาจมิได้แค่ต้องการให้ข้ามาเอากระถางดอกไม้อย่างเดียว…!”
นางเอ่ยอย่างใช้ความคิด
ท่านเซียนสั่งให้นางมาเอากระถางดอกไม้ที่นี่ แต่ที่นี่กลับมีความลับใหญ่หลวงเยี่ยงนี้ซ่อนอยู่ ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือ
จะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญได้อย่างไร
นางคิดว่าไม่ใช่!
ท่านเซียนมีระดับสูงส่งปานใด หนึ่งความคิดพลันตระหนักรู้ทั่วฟ้าดิน ไฉนเลยจะเป็นเรื่องบังเอิญได้
นางคิดว่าที่ท่านเซียนให้นางมาที่นี่จะต้องมีความนัยอื่นแฝงอยู่เป็นแน่!
“เข้าใจแล้ว รอจนขอบเขตของข้ายกระดับเมื่อใด ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องมาที่นี่อีกสักครา!”
นางเอ่ยด้วยสายตาลุกวาว พร้อมไปจากที่นี่กับบิดาและบรรพจารย์ของนาง กลับไปมอบกระถางดอกไม้ให้ท่านเซียน
