รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 346 น่ากลัวเหลือเกิน รากฐานตระกูลหานสยองเกินกว่าที่คาดไว้!
“จ้าวสูงสุด? เป็นไปไม่ได้กระมัง!”
ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานขมวดคิ้ว ไม่เห็นด้วยกับความเห็นของบรรพชนเผ่าฉงฉี
จริงอยู่ที่ไม่มีวี่แววการต่อสู้ส่งออกมาจากทางนั้นสักนิด ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าหลี่จิ่วเต้าแข็งแกร่งมากอย่างไม่ต้องสงสัย มีพลังเหนือชั้นกว่าผู้นำตระกูลมาก จัดการผู้นำตระกูลได้ในพริบตาเดียว
แต่หากบอกว่าหลี่จิ่วเต้าเป็นจ้าวสูงสุดคนหนึ่ง เขากลับคิดว่ามันเกินไป
จ้าวสูงสุดวัยเยาว์เยี่ยงนี้จะเป็นไปได้อย่างไร?
ต่อให้มีความเป็นไปได้สูงว่าเกี่ยวข้องกับยอดนิกาย เขาก็ยังคิดว่าเป็นไปไม่ได้!
กลิ่นอายความอ่อนเยาว์เปี่ยมล้นอยู่ในตัวหลี่จิ่วเต้า เรื่องนี้จริงแท้แน่นอน หลี่จิ่วเต้ามิใช่ปีศาจเฒ่าแต่อย่างใด อายุของเขาเป็นตามรูปลักษณ์ภายนอกของเขา
หากมีจ้าวสูงสุดที่อายุน้อยเยี่ยงนี้ เช่นนั้นยอดนิกายคงน่ากลัวถึงขีดสุด พรสวรรค์ในตัวหลี่จิ่วเต้าลึกล้ำเกินหยั่ง!
นับแต่ประวัติศาสตร์เริ่มต้นยังไม่เคยมีจ้าวสูงสุดอ่อนเยาว์เช่นนี้มาก่อน!
“นอกจากนี้ ที่พวกเราไม่เคยล่วงรู้ว่าขอบเขตพลังที่แท้จริงของเขาเป็นเยี่ยงไร มิใช่เพราะเขานั้นเก่งกาจเหลือคณา เราเคยตั้งใจสืบเสาะในตัวเขาที่ไหน”
ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานกล่าวต่อ
ถึงแม้พวกเขาสะกดรอยตามมาทั้งทาง กระนั้นเพื่อป้องกันมิให้เปิดเผยตัว พวกเขาจึงมิได้ใช้ประสาทสัมผัสจ้าวสูงสุดไปจับสัมผัสสถานการณ์ของพวกหลี่จิ่วเต้า
คำพูดท่อนหลังของบรรพชนเผ่าฉงฉีจึงไม่มีน้ำหนัก
เขาคิดว่าหลี่จิ่วเต้าทรงพลังแน่นอน อยู่เหนือนักบุญ ทว่ายังไม่ถึงขั้นจ้าวสูงสุด หากพวกเขาตั้งใจสัมผัสพลังของหลี่จิ่วเต้า น่าจะสัมผัสพลังขอบเขตที่แท้จริงของหลี่จิ่วเต้าได้
“เป็นเช่นนั้นจริง!”
บรรพชนเผ่าฉงฉีทบทวนดูแล้ว คิดว่าผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานพูดไม่ผิด มันแตกตื่นเกินไป
เมื่อครู่มันด่วนตัดสิน เมื่อเห็นว่าหลี่จิ่วเต้าปรากฏตัวโดยไม่เป็นอะไร จึงทึกทักไปตามสัญชาตญาณว่า หลี่จิ่วเต้าแข็งแกร่งมาก บวกกับในใจของมันเข้าใจว่าหลี่จิ่วเต้าเป็นปุถุชนธรรมดามาโดยตลอด ไม่ทันคิดว่าพวกเขาไม่เคยตั้งใจจับสัมผัสหลี่จิ่วเต้ามาก่อน
จ้าวสูงสุดอายุน้อยเยี่ยงนี้ มันเองก็เชื่อไม่ลง
บรรลุของเขตสูงสุดในอายุราว ๆ ยี่สิบ ต้องสะท้านโลกันตร์เพียงใด!
“เจ้าว่าพวกเขารู้หรือไม่ว่าพวกเราอยู่ที่นี่”
บรรพชนเผ่าฉงฉีหันไปถามผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหาน
“ข้าไม่ทราบ แต่ข้าคิดว่าผู้นำตระกูลคงไม่โง่เขลากล่าวถึงพวกเรากระมัง!”
ดวงตาผู้อาวุโสสูงสุดทอประกาย “ทว่าไม่ว่าพวกเขารู้หรือไม่ เราก็หมดทางถอยแล้ว!”
ผู้นำตระกูลตาย ตระกูลหานเผยตัวแล้วอย่างสิ้นเชิง เขาไม่มีทางปล่อยให้พวกหลี่จิ่วเต้านำเรื่องนี้ไปรายงานยอดนิกาย
หากยอดนิกายล่วงรู้เรื่องนี้ ตระกูลหานของพวกเขาได้เจอดีแน่ ถึงครานั้น ทุกสิ่งที่พวกเขามั่นหมายย่อมปิดไม่มิด และต้องพบจุดจบอย่างน่าอนาถ!
“เรารึ? พวกเราเว้นระยะห่างกันหน่อยดีกว่า”
บรรพชนเผ่าฉงฉีกล่าว ตอนนี้มันไม่ต้องการร่วมมือกับตระกูลหานอีกต่อไปแล้ว อยากลงจากเรือลำนี้ มันรู้สึกว่าร่วมมือกับตระกูลหานไม่เข้าท่า ได้ซวยบรมแน่
“ไม่ว่าเจ้าเต็มใจหรือไม่ พวกเราก็ต้องร่วมหัวจมท้าย!”
ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานกล่าว “เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าผู้นำตระกูลมิได้บอกทุกสิ่ง แต่เดิมพวกเจ้ามีความแค้นกับเซี่ยเหยียนอยู่แล้ว หากยอดนิกายเบื้องหลังพวกเขาทราบเรื่องนี้อีก เจ้าคิดว่ายอดนิกายจะยอมปล่อยพวกเจ้าหรือ พวกเจ้าต้องถูกจับไปเป็นกองทัพแนวหน้าในสมรภูมิแน่!”
เขาเอ่ยต่อ “สิ่งที่ข้าพูดมายังดี เป็นไปได้ว่าถึงขั้นยอดนิกายไม่เห็นพวกเจ้าอยู่ในสายตา ล้างบางพวกเจ้า ไม่ให้โอกาสพวกเจ้าได้ลงสนามรบก็เป็นไปได้”
บรรพชนเผ่าฉงฉีเงียบ
สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนจุติ ยุคสมัยนี้ขาดแคลนพลังรบระดับสูงอย่างยิ่งยวด ทว่าเป็นดั่งที่ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานว่า ยอดนิกายอาจไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาจริง ๆ…
บิดาของฉงคูเป็นถึงอสูรร้ายราชันศักดิ์สิทธิ์ เซี่ยเหยียนยิงศรสังหารอย่างง่ายดาย หากมิใช่ว่าบิดาฉงคูหนีได้ไว ครานั้นคงตายด้วยศรของเซี่ยเหยียนไปแล้วอย่างแน่นอน
ถึงอย่างไรนั่นก็อสูรร้ายราชันศักดิ์สิทธิ์เชียวนะ พลังรบมิได้ต่ำต้อย เซี่ยเหยียนคิดจะฆ่าก็ฆ่า ยอดนิกายอาจไม่แยแสพวกมันจริง ๆ…
“ไฉนข้าถึงลงเรือโจรของพวกเจ้าเสียได้!”
มันกัดฟันกรอด เจ็บใจเป็นหนักหนา
ตอนนี้มันผูกหนี้แค้นกับยอดนิกายมากขึ้นเรื่อย ๆ คิดจะล่าถอยอย่างปลอดภัยเป็นไปไม่ได้แล้ว มันเสียใจจริง ๆ เสียใจในวันนั้น มันไม่ควรตกลงรับปากผู้นำตระกูลหานเลย สุดท้ายส่งผลให้มันในตอนนี้อยู่ในจุดที่เสียการควบคุมต่อสถานการณ์มากกว่าเดิม
“นี่มิใช่เรือโจร พวกเราทั้งหมดเพียงอยากรอดชีวิตเท่านั้น!”
ผู้อาวุโสสูงสุดกล่าว “ต่อให้ยอดนิกายแข็งแกร่งเพียงใดก็ไม่อาจทัดเทียมสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวน พวกเราอยากมีชีวิตรอดต่อไป จำต้องเลือกอยู่ฝ่ายเดียวกับอาณาจักรเทียนหยวน”
“เฮ้อ เกิดมาในกลียุค ไม่อาจเลือกสิ่งใดได้เลย…”
บรรพชนเผ่าฉงฉีถอนหายใจเฮือกใหญ่
สิ่งแวดล้อมในอาณาจักรของพวกเขาย่ำแย่เกินไป สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนที่จุติลงมาอีกครั้งย่อมทรงพลังกว่าพวกเขามาก ต่อให้ยอดนิกายมีภูมิหลังลึกล้ำปานใดก็ไม่อาจต่อกรกับสิ่งมีชีวิตระดับนี้จากอาณาจักรเทียนหยวนได้ไหว
ความดับสูญคือชะตากรรมสุดท้ายของสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรแห่งนี้ของพวกเขา
หากต้องการฝืนชะตากรรมนี้ พวกเขามีแต่ต้องเข้าสวามิภักดิ์ต่อสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเทียนหยวนเท่านั้น
“โอกาสมีเพียงครั้งเดียว ทันทีที่พวกเขากลับไปถึงยอดนิกาย หรือได้ติดต่อกับยอดฝีมือจากยอดนิกาย พวกเราจักหมดสิ้นหนทาง ได้แต่ปล่อยให้ยอดนิกายเชือดเฉือด”
สายตาผู้อาวุโสสูงสุดฉายแววโหดเหี้ยม “เพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไป ครั้งนี้พวกเราต้องทุ่มสุดชีวิต!”
เขาเอ่ยต่อ “กำราบพวกเขาด้วยอุบายไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว การเผยตัวของผู้นำตระกูลทำให้พวกเขาระวังตัวขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย”
“เจ้าหมายความว่าเราสองคนต้องลงมือโดยตรงหรือ”
บรรพชนเผ่าฉงฉีกล่าว
“หนนี้สำคัญอย่างยิ่ง พวกเราไม่อาจล้มเหลวได้อีกแล้ว!”
ผู้อาวุโสสูงสุดเอ่ยด้วยท่าทีจริงจัง “หนนี้พวกเราต้องโจมตีด้วยกำลังทั้งหมด สำเร็จในคราเดียว! ไปเรียกผู้อาวุโสสูงสุดตนอื่นในตระกูลหานมา เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีทางพลาดแน่!”
“รุนแรงปานนี้เชียว!”
สีหน้าบรรพชนเผ่าฉงฉีเปลี่ยนไป คิดไม่ถึงว่าหนนี้ผู้อาวุโสสูงสุดแน่วแน่ถึงเพียงนี้
ผู้อาวุโสสูงสุดที่มีชีวิตมาตั้งแต่ยุคโบราณ เมื่อใดที่ตื่นจากการนิทราจักเกิดการผลาญพลังมหาศาล ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานคิดจะปลุกจ้าวสูงสุดตนอื่นในตระกูลหานมาช่วยด้วย ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นราคาที่สูงมาก
“ไม่เหลือทางถอยแล้ว พวกเราต้องแน่ใจว่าไม่ผิดพลาดอีก!”
ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลกล่าว “ข้าอยากปลุกจ้าวนภาสูงสุดสักคนมาช่วยเราด้วยซ้ำ!”
“จ้าวนภาสูงสุด? ตระกูลของเจ้ามีจ้าวนภาสูงสุดรอดชีวิตจากยุคโบราณด้วยรึ?”
บรรพชนเผ่าฉงฉีเอ่ยด้วยท่าทางคิดไม่ถึง
มันคิดว่ากำลังรบระดับที่อยู่เหนือจ้าวสูงสุดขึ้นไปล้วนตายไปสนามรบยุคโบราณแล้ว
จ้าวนภาสูงสุด คือตัวตนที่อยู่เหนือจ้าวสูงสุด
“ร่วมมือกับพวกเราเจ้าไม่เสียเปรียบหรอก!”
ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหานมองบรรพชนเผ่าฉงฉีอย่างมีความหมาย ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ภูมิหลังตระกูลหานของเราเกินกว่าที่เจ้าจินตนาการได้แน่! ไม่เพียงแต่จ้าวนภาสูงสุด พวกเรายังมีจ้าววิถีสูงสุด กึ่งจักรพรรดิ จักรพรรดิ และมหาจักรพรรดิตนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่!”
“อะไรนะ!”
บรรพชนเผ่าฉงฉีตกตะลึงอย่างแท้จริง ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าตระกูลหานน่ากลัวถึงเพียงนี้!
มีกระทั่งมหาจักรพรรดิที่ยังมีชีวิตอยู่หรือ!
ตระกูลหานน่าสยดสยองปานนี้เชียว!
