รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 837 วีรชนแห่งภพเซียน สิ่งมีชีวิตมากมายในภพเซียนสนับสนุนสุดชีวิต!
บทที่ 837 วีรชนแห่งภพเซียน สิ่งมีชีวิตมากมายในภพเซียนสนับสนุนสุดชีวิต!
สะเทือนเลือนลั่นไปทั่วทั้งปฐพี!
ทั้งภพเซียนเดือดพล่านกันหมด!
ซ่างกวนอิ๋งปะทะเหล่ายอดฝีมือแห่งภพเซียน เป็นที่สะท้านไปทั่วทั้งภพเซียน สิ่งมีชีวิตทุกตนในภพเซียนต่างได้เห็นศึกนี้กันถ้วนหน้า
“ฆ่าได้ดี!”
“พวกเขาสมควรตายกันให้หมด! มือเปื้อนเลือดมากเกินไปแล้ว!”
สิ่งมีชีวิตในภพเซียนร้องไชโยอย่างลิงโลดกันนับไม่ถ้วน ต่างเห็นดีเห็นงามกับซ่างกวนอิ๋ง นับแต่แผนการกวาดล้างเริ่มขึ้น พวกเขาต้องใช้ชีวิตท่ามกลางความหวาดกลัวเรื่อยมา
เพราะไม่รู้เลยว่าเมื่อใดบรรดากองกำลังชั้นเยี่ยมในภพเซียนจะตวัดดาบมาตัดศีรษะพวกเขา!
พวกเขาเห็นสิ่งมีชีวิตจากตระกูลต่ำต้อยมากมายที่ถูกจัดการไปอย่างน่าสังเวช ชีวิตพวกเขาเสมือนผักปลา ที่กองกำลังชั้นเยี่ยมในภพเซียนสามารถริดรอนไปได้ตามอำเภอใจ
พวกเขาก็เคยคิดขัดขืน ทว่าสู้มิได้เลย กองกำลังชั้นเยี่ยมในภพเซียนแข็งแกร่งเกินไป การขัดขืนของพวกเขาเปรียบเหมือนกระเทาะหินด้วยเปลือกไข่ ตั๊กแตนห้ามรถ ซึ่งไม่อาจส่งผลกระทบใดได้เลย
บัดนี้ ซ่างกวนอิ๋งก้าวออกมา ทำให้กองกำลังชั้นเยี่ยมเหล่านั้นต้องชดใช้อย่างสาสม จะมิให้พวกเขาส่งเสียงสรรเสริญซ่างกวนอิ๋งได้อย่างไร!
ซ่างกวนอิ๋งได้ทำสิ่งที่สาแก่ใจยิ่งนัก!
ในใจพวกเขา ซ่างกวนอิ๋งถือเป็นวีรชนไปแล้ว!
“แย่แล้ว! อาจเกิดเรื่องกับนาง!”
“ตระกูลเฟ่ยเปิดใช้ค่ายกลใหญ่ ผนึกดินแดนตระกูลไว้ทั้งหมด นางอาจไม่สามารถยืมพลังปฐพีได้จริง น่ากลัวว่าจะวิกฤตแล้ว!”
“พวกเราต้องไปช่วยนาง! กระหน่ำโจมตีค่ายกลใหญ่ตระกูลเฟ่ยจากด้านนอก!”
พวกเขาจับตาดูซ่างกวนอิ๋งอยู่ตลอด ได้เห็นสถานการณ์ของซ่างกวนอิ๋งในดินแดนตระกูลเฟ่ย พวกเขามิได้ลังเล บุกไปยังดินแดนตระกูลเฟ่ยกันทั้งหมด
พวกเขามีกันยั้วเยี้ยเรียงรายเหนือฟ้าจรดแผ่นดิน ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตในภพเซียน เกินกว่าจะนับไหว!
พวกเขาโจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่งเพื่อทำลายค่ายกลใหญ่ตระกูลเฟ่ย ด้วยต้องการช่วยซ่างกวนอิ๋ง
หากซ่างกวนอิ๋งมิได้ก้าวออกมา พวกเขาย่อมเป็นได้เพียงลูกแกะรอเชือด ชะตาชีวิตอยู่ในกำมือของกองกำลังชั้นเยี่ยมทั้งหลาย
พวกเขาต่างมิได้ยั้งมือ เปล่งพลังฝีมือทั้งหมดที่มีออกไป ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องการช่วยซ่างกวนอิ๋งให้ได้!
“เจ้าพวกเดนตาย! พวกเจ้าต้องตายกันทั้งหมด!”
“บังอาจช่วยนางหรือ พวกเจ้ากำลังรนหาที่ตาย!”
กองกำลังชั้นเยี่ยมมาถึงกันหมดแล้ว ไฉนเลยจะปล่อยให้สิ่งมีชีวิตในภพเซียนช่วยเกื้อหนุนซ่างกวนอิ๋ง
ซ่างกวนอิ๋งสังหารยอดฝีมือเหนือขอบเขตโกลาหลส่วนใหญ่ของพวกเขาไป เป็นผลให้อำนาจของพวกเขาบั่นทอนลงอย่างไม่ต้องสงสัย จิตสังหารของพวกเขาพลุ่งพล่าน ไม่มีทางยอมปล่อยซ่างกวนอิ๋งไป!
พวกเขานั้นโหดเหี้ยมอำมหิต คิดจะสังหารสิ่งมีชีวิตภพเซียนในที่แห่งนี้จนเกลี้ยง ซ่างกวนอิ๋งถูกกักขังไว้ในดินแดนตระกูลเฟ่ย นี่คือโอกาสอันดีในการฆ่าซ่างกวนอิ๋ง พวกเขาไม่มีทางยอมให้สิ่งมีชีวิตภพเซียนเหล่านี้ทำลายค่ายกลใหญ่ตระกูลเฟ่ยลง
“พวกเจ้า…สมควรตาย!”
ภายในดินแดนตระกูลเฟ่ย ซ่างกวนอิ๋งได้เห็นสถานการณ์ด้านนอก จิตสังหารพุ่งพรวดขึ้นมาในบัดดล
เดิมนางคิดไปว่าฆ่ายอดฝีมือเหล่านี้ก็พอ ไม่คิดถือสาหาความไปมากกว่านี้
หารู้ไม่ว่ายอดฝีมือจากกองกำลังชั้นเยี่ยมเหล่านี้ไม่มีความสำนึกสักนิด ยังบังอาจรุดหน้ามาก่อกรรมทำเข็ญเช่นนี้อยู่ด้านนอก!
อย่างที่คิด กองกำลังชั้นเยี่ยมเหล่านี้เป็นพวกเห็นแก่ตัวในกมลสันดาน!
“วันนี้พวกเจ้าต้องตายกันหมด!”
สีหน้าของนางเย็นชา ยอดฝีมือตนใดที่ฆ่าล้างผู้อื่นอยู่ด้านนอกล้วนไม่พ้นมือนาง นางจะสังหารให้สิ้น!
“ยังมัวฝันกลางวันอยู่อีกหรือ พูดจาเพ้อเจ้ออยู่ได้!”
“เจ้าไม่ดูสถานการณ์ของตัวเจ้าเองในยามนี้บ้างเลย! เจ้าเอาตัวไม่รอดด้วยซ้ำ!”
“ยังคิดจะช่วยเหล่าคนข้างนอกนั่นอีกหรือ น่าขันจริง!”
“ฆ่า!”
บรรดาบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยระเบิดพลัง มิได้ยั้งมือแต่อย่างใด โอกาสเช่นนี้หายาก พวกเขาอยากรีบประหารซ่างกวนอิ๋งเสีย กลัวจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดอีก!
“พวกเจ้าคิดจริงหรือว่าสามารถตัดการเชื่อมต่อระหว่างข้ากับฟ้าดินได้ พวกเจ้าต่างหากที่น่าขัน!”
ซ่างกวนอิ๋งแค่นเสียงเย็น สำแดงวิชาลับที่ช่วยยืมพลังจากปฐพีผืนนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างนางและฟ้าดินนั้นใกล้ชิดอย่างยิ่ง ลำพังค่ายกลหนึ่งของตระกูลเฟ่ยไม่มีทางกีดขวางได้
วิชาลับแผลงฤทธิ์ ฉับพลันนั้น ด้านนอกพายุโหม พลังในปฐพีหลั่งไหลไปหาซ่างกวนอิ๋งอย่างบ้าคลั่ง!
นี่คือความสัมพันธ์ที่ไม่มีทางตัดได้ขาด เหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยต่างหากที่เพ้อพก!
เสียงดังตู้ม ค่ายกลผนึกของตระกูลเฟ่ยทลายในบัดดล มิอาจหยุดยั้งพลังปฐพีที่หลั่งไหลไปหาซ่างกวนอิ๋งได้!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน?!”
“นางเป็นใครกันแน่!”
บรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยทั้งหลายสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก คิดไม่ถึงเลยว่าในสถานการณ์ที่ดินแดนของตระกูลถูกผนึก ซ่างกวนอิ๋งก็ยังเชื่อมต่อกับฟ้าดินได้!
สวรรค์ นางเป็นคนระดับใดกันแน่ แล้วมีสัมพันธ์เช่นไรกับฟ้าดิน?!
“แย่แล้ว!”
“พวกเราไป!”
ด้านนอก เหล่ายอดฝีมือจากกองกำลังต่าง ๆ หวาดผวาเหลือแสน พวกเขามิได้ลังเล แหวกมิติหนีไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
ซ่างกวนอิ๋งผู้ผสานกับพลังปฐพีแล้ว มิใช่ระดับที่พวกเขาต่อกรไหว!
“พวกเจ้าหนีไม่พ้นหรอก!”
ซ่างกวนอิ๋งเอ่ยเสียงเย็น พลังมากล้นพลันเล็งไปที่ยอดฝีมือจากกองกำลังต่าง ๆ เหล่านั้น
ท่ามกลางเสียงระเบิดมากมาย ยอดฝีมือจากกองกำลังต่าง ๆ เหล่านี้กลายเป็นหมอกเลือดกันหมด ถูกสังหารจนสิ้นโดยไม่มีข้อยกเว้น!
“ผู้ไม่ประสงค์ดี ย่อมไม่มีทางรอด!”
นัยน์ตาซ่างกวนอิ๋งเย็นเยียบ หากมิใช่ว่านางมีสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับฟ้าดิน ยังยืมพลังปฐพีมาใช้ได้ บรรดาสิ่งมีชีวิตภพเซียนที่เดินทางมาช่วยนางในคราวนี้ต้องพบจุดจบอย่างน่าอนาถแน่ จักต้องถูกยอดฝีมือจากกองกำลังต่าง ๆ เหล่านี้เข่นฆ่าไปทีละคน
“ท่านรีบออกมาช่วยพวกเราทีเถิด!”
“ท่านจ้าวเฉิน!!!”
เหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยร้องเรียกเสียงฟูมฟาย ขอร้องให้ท่านจ้าวเฉินผู้พำนักอยู่ในดินแดนตระกูลของพวกเขายื่นมือช่วยเหลือ
ท่านจ้าวเฉินผู้นี้คือสิ่งมีชีวิตจากนอกอาณาจักร เคยสำแดงขอบเขตพลังที่เหนือชั้นกว่าพวกเขามากให้เห็น
“ช่วยพวกเจ้าหรือ?”
เสียงหนึ่งดังออกมาจากส่วนลึก ช่างเป็นเสียงที่เกียจคร้านอย่างยิ่ง “เหตุใดข้าต้องช่วยพวกเจ้าด้วย”
เหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยชะงัก คิดไม่ถึงเลยว่าท่านจ้าวเฉินจะตอบกลับพวกเขาเช่นนี้!
พวกเขาเคารพนับถือท่านจ้าวเฉินผู้นี้ถึงเพียงนั้น ปรนนิบัติท่านจ้าวเฉินอย่างสุดความสามารถ สุดท้ายแล้ว ท่านจ้าวเฉินกลับไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาสักนิด!
“เห็นแก่ที่พวกเราทุ่มเทกายใจรับใช้ท่าน ช่วยพวกเราด้วยเถิด!”
บรพจารย์ตระกูลเฟ่ยตนหนึ่งตะโกน
เวลานั้นร่างหนึ่งก้าวออกจากส่วนลึก เป็นบุรุษวัยกลางคนผู้หนึ่ง
เขาตบบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยผู้นั้นร่วงลงกับพื้น โลหิตหลั่งริน เละไปครึ่งร่าง!
“ได้รับใช้ข้าถือเป็นวาสนาสูงสุดของทาสชั้นต่ำอย่างพวกเจ้า เจ้ายังบังอาจขอให้ข้าช่วยพวกเจ้าอีกหรือ”
บุรุษวัยกลางคนผู้นั้นก็คือจ้าวเฉิน เขาหัวเราะพรืดพลางกล่าว “พวกเจ้าจะเป็นหรือตายเกี่ยวอันใดกับข้า เป็นเพียงทาสชั้นต่ำจำนวนหนึ่งเท่านั้น ตายไป ก็แค่เปลี่ยนชุดใหม่”
เหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยหัวใจเย็นวาบ ท่านจ้าวเฉินที่พวกเขาหวังพึ่งมิได้แยแสพวกเขาแม้แต่น้อย!
“แม่นางฝีมือเก่งกาจยิ่ง คนเหล่านี้เจ้าฆ่าได้ตามใจชอบ ข้าไม่ยื่นมือกีดขวางแม่นางหรอก”
จ้าวเฉินหันมองซ่างกวนอิ๋งพลางเอ่ยยิ้ม ๆ
เขามาอยู่ที่ภพเซียนได้ระยะหนึ่งแล้ว เริ่มแรกยังมิกล้าบุ่มบ่าม กลัวว่าภพเซียนอาจมีรากฐานน่าสะพรึงบางอย่างดำรงอยู่ ทว่าบัดนี้ เขาไม่มีความเกรงกลัวเช่นนั้นอีกแล้ว
ระหว่างนี้ เขาล่วงรู้สถานการณ์ในภพเซียนได้หมดแล้ว ภพเซียนเป็นเพียงอาณาจักรปิดสนิทแห่งหนึ่งเท่านั้น จุดกำเนิดของสสารระดับสูงที่พวยพุ่งอยู่ก็มิใช่ที่นี่ ซ้ำภพเซียนก็มิมีรากฐานน่าสะพรึงกลัวแต่อย่างใด
ยอดฝีมือจากจักรวาลโกลาหลอื่น ๆ ก็เป็นเช่นเดียวกัน ยามมาถึงภพเซียนต่างทำตัวกลมกลืนมิกล้าสร้างความวุ่นวาย ต่างเข้าไปที่กองกำลังต่าง ๆ ในภพเซียนด้วยท่าทีเป็นมิตร
ทว่าสถานการณ์เช่นนี้ ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย
ยอดฝีมือเหล่านี้ล่วงรู้ตื้นลึกหนาบางของภพเซียนกันหมดแล้ว ไม่มีทางอยู่อย่างเงียบเชียบอีกต่อไป หลังจากนี้ ย่อมต้องลงมือในภพเซียนอย่างยิ่งใหญ่ ช่วงชิงสถานที่ซึ่งมีสสารระดับสูงที่สุด
“เพียงแต่ ข้าหวังว่าหลังแม่นางฆ่าพวกเขาแล้วจะมาเป็นทาสของข้าแทนพวกเขา”
จ้าวเฉินเอ่ยยิ้ม ๆ “ข้าเล็งเห็นอนาคตจากตัวแม่นาง มองว่าแม่นางมีศักยภาพมหาศาล ข้าจะตั้งใจสั่งสอนเจ้า ให้เจ้าแข็งแกร่งยิ่งขึ้น”
“ไม่จำเป็น!”
ซ่างกวนอิ๋งปฏิเสธทันควัน ไม่มีทางตอบตกลง
“อย่าได้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเช่นนี้! ข้าหวังว่าเจ้าจะถนอมโอกาสตอนที่ข้ายังยอมสนทนากับเจ้าดี ๆ อย่ายั่วโมโหข้า!”
จ้าวเฉินเอ่ยเสียงเรียบ
