ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - ตอนที่ 561 คนที่ร่ำรวยที่สุดของบ้าน + ตอนที่ 562 พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่

ตอนที่ 561 คนที่ร่ำรวยที่สุดของบ้าน

คืนส่งท้ายปีนี้เป็นค่ำคืนที่มีความสุขที่สุดในสองชาติที่ผ่านมาของเหมยเหมย และเป็นคืนที่ได้รับอะไรไปมากมาย

สยงมู่มู่กับจ้าวเสวียกงปล่อยประทัดที่ลานหน้าบ้าน เหมยเหมยกลับแอบนับเงินอั่งเปาใต้ไฟข้างทาง เมื่อครู่คนที่บ้านให้เงินอั่งเปาเธอทุกคนรวมถึงพี่ชายคนโตกับคนรองให้แค่เธอส่วนเดียวไม่มีส่วนของสยงมู่มู่ เหมยเหมยตาวาวเป็นแสงสีทอง ยิ้มตาหยีรีบนับธนบัตรใหม่เอี่ยมด้วยความไวแสง

คนตระกูลจ้าวใจป้ำให้แต่ธนบัตรใบละสิบหยวน แม้พี่คนโตกับพี่คนรองจะให้น้อยไปนิดแต่นั่นก็ตั้งห้าหยวน โอ้โห แค่คืนเดียวเธอได้มาตั้งร้อยกว่าหยวนแหนะ!

“ดูท่าทางของเธอสิ ขายหน้าชะมัด อย่าดีใจกับเงินแค่นั้นได้มั้ย เราเป็นคนตระกูลจ้าวเชียวนะ”

สยงมู่มู่ที่กักเก็บความอิจฉามาทั้งวัน พอได้เห็นเหมยเหมย ก็อดพูดกระแนะกระแหนทีหนึ่งไม่ได้ ใครให้ยายนี่แย่งตำแหน่งประจำของเขาไปล่ะ!

อดีตคืนสิ้นปีคนที่นั่งข้างฮูหยินผู้เฒ่าคือเขาเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์ ตอนนี้กลับตาลปัตรกลายเป็นที่ประจำของยายนี่ไปแล้ว!

ความจริงสยงมู่มู่ไม่ได้คิดมาก แค่อยากหาข้ออ้างหยอกลูกพี่ลูกน้องคนนี้ของตนสักหน่อยเท่านั้น ใครให้เขาเกิดคึกคะนองคันไม้คันมืออยากแกล้งคนกันล่ะ!

สยงมู่มู่พูดไปพลางยื่นมือไปกระชากผมถักเปียของเหมยเหมย ไม่ได้ดึงมาหลายวันรู้สึกไม่สบายมือเสียเลย

“มู่มู่นายอยากโดนตัดแขนหรือไง!”

จ้าวเสวียกงตบฉาดใหญ่จนบนแขนขาวเนียนของสยงมู่มู่เกิดรอยนิ้วมือแดงเป็นปื้น เจ็บจนเขาอดสูดปากทำหน้าบิดเบี้ยวไม่ได้

เหมยเหมยยิ้มหวานใส่พี่ชายคนที่ห้า “พี่ห้า พรุ่งนี้เราไปเดินเที่ยวกัน หนูจะเลี้ยงของอร่อยๆ พี่เอง หนูมีเงินเยอะแยะเลย!”

จ้าวเสวียไห่ที่อยู่อีกฟากได้ยินรีบสอดตัวเข้ามาตบแขนสยงมู่มู่อีกฉาดหนึ่งให้รอยแดงเด่นชัดขึ้นไปอีก สยงมู่มู่น้ำตาแทบไหลพราก

“พี่สี่ หนูเลี้ยงพี่ด้วย เราอยู่บนเรือลำเดียวกัน แล้วก็พี่ชายหนูด้วย” เหมยเหมยยิ้มหวานหยด เงินธนบัตรในมือเปล่งประกายแสงวิบวับยั่วเย้าพวกจ้าวเสวียไห่จนอดกลืนน้ำลายไม่ได้

น้องสาวเงินเยอะเสียจริง!

“เกรงใจจังเลย ความจริงคนเป็นพี่อย่างพี่ควรเลี้ยงเหมยเหมยมากกว่า”

จ้าวเสวียไห่คิดว่าทางที่ดีตนต้องเก็บอาการสักหน่อย ต่อให้เงินอั่งเปาในกระเป๋าเขาจะไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป ผ่านคืนนี้ไปธนบัตรแสนงดงามเหล่านี้จะโบยบินไปอยู่ในอ้อมอกของพี่สาม จ้าวเสวียเอ๋อร์ ไม่ใช่ของเขาอีกแล้ว

ทำไมกันล่ะ?

เพราะจ้าวเสวียเอ๋อร์ปล่อยเงินกู้ให้เหล่าน้องชายโดยเก็บเงินดอกเบี้ยไม่สูงมาก ไม่มีระยะเวลากำหนดและจำนวนเงิน ขอแค่คืนก็พอ ส่งผลให้จ้าวเสวียกงกับจ้าวเสวียไห่สองพี่น้องมักตกอยู่ในสภาพยาจกที่อิ่มหนำสำราญใจบ่อยครั้ง

เหมยเหมยจะรู้ทันความคิดเหล่าพี่ชายของเธอได้อย่างไร เธอแค่อยากสนิทกับพวกพี่ๆ ให้มากขึ้น นอกจากของกินเธอเองก็คิดหาวิธีอื่นไม่ได้แล้ว

“เราไม่พูดถึงเหตุผล จะพูดถึงแค่เงิน ใครมีเงินเยอะคนนั้นเลี้ยง!”

เหมยเหมยสะบัดเงินไปมายั่วยุให้หัวใจคนที่เหลือเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ความคิดที่ให้เก็บอาการของจ้าวเสวียไห่หลุดไปโลกไหนไม่รู้ จ้าวเสวียกงเองก็ยิ้มตาหยีพยักหน้ารัว

“เหมยเหมยพูดถูก ใครมีเงินคนนั้นเลี้ยง คนบ้านเดียวกันไม่ต้องเกี่ยงกันขนาดนั้นก็ได้ เหมยเหมย พรุ่งนี้พี่จะพาเธอไปเดินถนนที่มีของทานเล่น ของทานเล่นที่นั่นต่างหากที่เรียกได้ว่าสุดยอด ทานเสร็จเราไปเล่นสเก็ตน้ำแข็ง แล้วค่อยไปดูหนัง ดีมั้ย?”

“ค่ะ ตามใจพี่ห้าเลย”

เหมยเหมยยอมรับแต่โดยดี จ้าวเสวียกงยิ้มจนตาปิด น้องสาวคนเล็กโอ๋ง่ายแบบนี้แหละ ไม่เหมือนเจ้าสยงมู่มู่ยิ่งโตยิ่งไม่น่ารัก!

สยงมู่มู่เองก็มุดหน้ามาร่วมวงอย่างเคอะเขินแสดงท่าทีว่าเขาจะไปด้วย เหมยเหมยไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว ถึงเจ้าสยงมู่มู่จะชอบคิดเล็กคิดน้อยมากไปหน่อยแต่อย่างไรเสียก็เป็นเพื่อนคนแรกของเธอ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ต้องแน่นแฟ้นอยู่แล้ว!

………….

ตอนที่ 562 พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่

วันรุ่งขึ้นเหมยเหมยตื่นแต่เช้าเพราะเสียงปลุกจากประทัด ซึ่งเป็นประเพณีวัฒนธรรมของชาวจีนมาแต่ดั้งเดิมที่ต้องจุดประทัดแต่เช้าตรู่ของวันขึ้นปีใหม่เพื่อเป็นการสวัสดีส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่!

ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวเหมยเหมยก่อนจะเด้งตัวลุกจากเตียงลงไปโทรศัพท์ที่ห้องโถงโดยไม่ทันใส่เสื้อกันหนาวด้วยซ้ำ เธอจะโทรไปสวัสดีปีใหม่กับเหยียนหมิงซุ่น

อีกฟากของสายรออยู่นานถึงมีคน ซึ่งคนรับสายคือคุณย่าหยาง เหมยเหมยพูดเสียงหวาน “สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะคุณย่าหยาง!”

คุณย่าหยางนิ่งไปพักหนึ่งถึงฟังเสียงเหมยเหมยออก พูดอย่างดีใจ “เหมยเหมยนี่เอง สุขสันต์วันปีใหม่ สุขสันต์วันปีใหม่!”

เหยียนโฮ่วเต๋อที่กำลังเตรียมไปจุดประทัดที่ลานหน้าบานหูตั้งทันที เหมยเหมย?

คุณหนูประจำบ้านตระกูลจ้าวไม่ใช่หรือ?

เขาไม่คิดจะจุดประทัดแล้วรีบวิ่งเหยาะๆ มาหน้าโทรศัพท์บ้าน ตาจ้องคุณย่าหยางอย่างคาดหวังด้วยใจที่คิดอยากแย่งโทรศัพท์มาสวัสดีปีใหม่กับท่านรองนายกเทศมนตรีจ้าวสักหน่อย แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่มีความกล้านี้ ได้แต่คันในใจยุบยิบ ตั้งหน้าตั้งตาเฝ้ารออยู่ข้างโทรศัพท์บ้านไม่ยอมไปสักที

“คุณย่าหยาง พี่หมิงซุ่นอยู่บ้านมั้ยคะ?” เหมยเหมยถาม

“อยู่ๆๆ หมิงซุ่น เหมยเหมยหาหลานแหนะ!”

คุณย่าหยางตะเบ็งเสียงเรียกไปลานหน้าบ้านทำเอาเหยียนหมิงซุ่นที่กำลังจะจุดประทัดมือสั่นกึก ส่งไฟแช็กให้ท่านผู้เฒ่าเหยียนแล้วก้าวขายาวกลับห้องนั่งเล่น

เมื่อคืนเขาเป็นห่วงยายหนูไปตลอดทั้งคืน ไม่รู้ว่าเหมยเหมยที่อยู่บ้านตระกูลจ้าวจะเป็นอย่างไรบ้าง?

จะอึดอัดไหม?

จะกลัวคนแปลกหน้าหรือเปล่า?

แม้จะรอแค่สองนาทีสั้นๆ เหมยเหมยกลับรู้สึกยาวนานเหมือนผ่านไปสองชั่วโมง ได้ยินเสียงคุ้นเคยดังมาจากอีกฟากของหูโทรศัพท์เหมยเหมยก็ยิ้มกว้าง รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

“พี่หมิงซุ่น สุขสันต์วันปีใหม่!”

เหยียนหมิงซุ่นยิ้มปากโค้ง “สุขสันต์วันปีใหม่ เหมยเหมย!”

ทั้งคู่หยุดพูดในเวลาเดียวกันเหลือเพียงเสียงของประทัดดังก้องในสาย แต่กลับเงียบสงบเป็นอย่างมาก เหยียนหมิงซุ่นอ้าปากเอ่ยก่อน “เมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ย?”

“ดีค่ะ คุณปู่คุณย่าดีกับหนูมาก หนูมีพี่ชายอีกหลายคนเลย พวกเขาก็ดีมากเหมือนกัน เดี๋ยวพี่สี่กับพี่ห้าจะพาหนูไปเดินเล่น พี่หมิงซุ่น ขากลับหนูจะเอาของฝากไปให้พี่นะ!”

เหมยเหมยพูดเสียงเจื้อยแจ้วไม่หยุด เหยียนหมิงซุ่นแค่ฟังก็รู้แล้วว่ายายหนูนี่ต้องสบายดี เขาถึงได้โล่งอก มุมปากยกยิ้มกว้างกว่าเดิมเพราะรู้สึกดีใจแทนเหมยเหมยจากใจจริง

หลังผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมายในที่สุดเหมยเหมยก็ตามหาครอบครัวที่รักเธอได้สักทีแถมยังมีพี่ชายอีกมาก อนาคตเธอต้องมีความสุขแน่ๆ!

เหยียนหมิงซุ่นในขณะนี้ยังรู้สึกดีที่เหมยเหมยมีพี่ชายหลายคนคอยรักเธอ แต่หลายปีให้หลังเขาจะรู้ว่าการที่ผู้หญิงมีพี่ชายมากเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร

โดยเฉพาะกลุ่มพี่ชายที่ตกเป็นทาสของน้องสาว!

เหมือนกับหายนะชัดๆ!

“ได้ รอเธอกลับมาแล้วพี่จะไปรับ” เหยียนหมิงซุ่นตอบ

“อืม ขากลับหนูจะโทรหาพี่นะ งั้นหนูวางสายก่อนนะ!”

ฮูหยินผู้เฒ่าเห็นหลานสาวไม่ใส่เสื้อกันหนาวแถมยังยืนคุยโทรศัพท์เท้าเปล่าก็รีบเร่งไปหาเสื้อกันหนาวกับรองเท้าแตะมาสวมให้เธอพร้อมบ่นไปพลางๆ แม้จะบ่นแต่เหมยเหมยกลับรู้สึกอบอุ่นในใจ

ความรู้สึกที่มีคนคอยเป็นห่วงมันดีจังเลยนะ!

“เหมยเหมย เมื่อกี้โทรหาใครเหรอ?” ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้มถามแต่กลับตาเป็นประกาย คนแก่อย่างเธอไม่ได้หูหนวก เมื่อครู่หลานสาวเรียกว่าพี่ชาย ฟังดูท่าทางจะสนิทสนมกันไม่น้อย แค่ไม่รู้ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร

“พี่หมิงซุ่นค่ะคุณย่า พี่หมิงซุ่นดีมากเลย หน้าตาดี การเรียนดี แล้วยังหาเงินเก่งอีก อนาคตต้องประสบความสำเร็จแน่ๆ ค่ะ” เหมยเหมยอยากแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกให้กับฮูหยินผู้เฒ่าอย่างมาก เธอเองก็อยากบอกคนในครอบครัวว่าเหยียนหมิงซุ่นเป็นเพื่อนที่ดีของเธอ เพื่อนที่ดีมากๆ

ฮูหยินผู้เฒ่กลับเริ่มสนใจในตัวเหยียนหมิงซุ่นขึ้นมา จะดีเด่ขนาดไหนเชียวถึงทำให้หลานสาวชมไม่ขาดปากขนาดนี้

………….