ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1058 จะดื่มน้ำไหม + ตอนที่ 1059 ใจคิดไม่ซื่อ

ตอนที่ 1058 จะดื่มน้ำไหม

หานป๋อหย่วนกับอู่เยวี่ย?

สองคนนี้สนิทสนมกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร?

คู่รักที่เดินตัวแนบชิดติดกันข้างหน้าคือหานป๋อหย่วนกับอู่เยวี่ย ทั้งสองเดินจูงมือกันอย่างแนบแน่น ไม่กลัวกลิ้งลงเขาเสียจริง

เหมยเหมยเบะปากและยิ่งนึกดูถูกดูแคลนคนอย่างหานป๋อหย่วนมากกว่าเดิม หลายวันก่อนยังสารภาพรักเธออย่างลึกซึ้งอยู่เลย ไม่นานก็ไปคั่วอยู่กับอู่เยวี่ยเสียแล้ว ดูท่าทางของสองคนนี้หากบอกปัดว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันผียังไม่เชื่อเลย

“พี่หมิงซุ่น เราตามไปดูเรื่องสนุกๆ กัน” เหมยเหมยพูดเสียงเบาด้วยความตื่นเต้น

เหยียนหมิงซุ่นปฏิเสธไม่ลงพลางหยิกแก้มเด็กสาวอย่างเอาใจ อดเสียดายไม่ได้ที่แก้มไม่ได้อวบอิ่มเท่าก่อนหน้านี้แล้ว

เหมยเหมยที่โตขึ้นยังคงเป็นหญิงงามอย่างหาที่เทียบไม่ได้ ส่วนที่ควรมีก็มี ส่วนที่ควรเล็กก็เล็ก รูปร่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ต่อให้เป็นคนเรื่องมากก็เฟ้นหาจุดบกพร่องไม่ได้

แต่สิ่งที่เขานึกเสียดายคือแก้มที่อวบอิ่มของเจ้าหญิงน้อยของเขาหายไปอย่างไม่มีวันกลับมาตามวันเวลา!

แก้มอูมแม้ขับให้ดูอ่อนเยาว์และไม่ดูดีเท่าตอนนี้ที่ดูโตเป็นผู้ใหญ่ แต่สัมผัสดีจริงๆ หยิกเป็นครั้งคราว ความรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างนั้น…ไม่อาจใช้คำไหนมาอธิบายได้เลย

เหยียนหมิงซุ่นมองใบหน้าอันงดงามของเด็กสาวแวบหนึ่งแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก ไม่เป็นไร หยิกไม่ได้แต่กัดได้ก็พอ!

รสชาติตอนกัดนับว่าใช้ได้ เพียงแค่เขาต้องควบคุมตัวเองให้ได้ เฮ้อ มีความสุขและเจ็บปวดในคราวเดียวกัน!

เหมยเหมยรู้สึกได้ถึงแววตาร้อนแรงของเหยียนหมิงซุ่นเลยหลงคิดว่าเขาคิดจะทำบางอย่างที่น่าอายเลยอดหน้าแดงไม่ได้ เมื่อวานกวนเธอทั้งคืน ตอนนี้กลับ…ช่างเป็นหมาป่าที่ไม่รู้จักอิ่มเอาเสียเลย!

มิน่าถึงบอกกันว่าผู้ชายคือหมาป่าหื่นกาม ไม่ผิดเลยจริงๆ!

เหยียนหมิงซุ่นเห็นท่าทางของเธอก็รู้ทันทีว่ายายเด็กคนนี้คิดไปไกลจึงโน้มหน้าไปพูดหยอกเย้าข้างหูเธอ “เหมยเหมย…พี่…”

เหมยเหมยตัวสะท้านเฮือกเหมือนโดนต่อต่อยเข้าจนกระเด้งตัวถอยห่างไปหลายก้าว มองเหยียนหมิงซุ่นอย่างระแวงพร้อมส่ายหน้าแดงก่ำไปมา “ไม่ได้นะ…ที่นี่คนเยอะ…กลางคืนค่อย…”

ประโยคท้ายแทบไม่ได้ยิน หากไม่ใช่เพราะเหยียนหมิงซุ่นเคยได้รับน้ำยาวิเศษพัฒนาระบบการฟังเกรงว่าจะไม่ได้ยินแม้แต่คำเดียว

เห็นคนตรงหน้าเขินถึงขีดสุดแต่ยังคงเป็นเด็กสาวน่ารักแสนเชื่อง เหยียนหมิงซุ่นใจอ่อนยวบละลายเป็นสายน้ำ ช่างโง่เสียจริงที่ไม่เคยรู้จักปฏิเสธเขา ปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจอยู่ได้

หากไม่ใช่เพราะเขาควบคุมตัวเองได้ดีกลัวก็แต่จะจับยายเด็กนี่กลืนลงท้องไปแล้ว โชคดีที่เขายังมีสติแน่วแน่ หลายครั้งที่เผชิญกับเรือนร่างแสนงามอย่างบ้าคลั่งของเด็กสาวเขาแทบควบคุมตัวเองไม่ให้ทำร้ายเหมยเหมยไม่ได้

มักเบรกทันในช่วงสำคัญสุดท้ายเสมอ อันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเรียกให้เขาผวาตัวเองทีหลังอยู่เรื่อย!

มีครั้งแรกย่อมมีครั้งที่สอง มีครั้งที่สองก็มีครั้งที่สามตามมา หากเคยให้เขาได้ลิ้มรสชาติอันหอมหวาน เขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะควบคุมตัวเองไหวอีกหรือไม่ เขาไม่ต่อต้านการร่วมรักก่อนแต่งงานแต่ก็ไม่เห็นด้วย

อย่างน้อยระหว่างเขากับเหมยเหมยเขาไม่อยากเอารัดเอาเปรียบเด็กสาวคนหนึ่งก่อนแต่งงาน เขาอยากมอบสิ่งสมบูรณ์แบบให้เหมยเหมย และอยากมอบครั้งแรกที่เธอจะไม่มีวันเสียใจไปตลอดชีวิต!

เพียงแต่เด็กสาวของเขางดงามเกินไปแล้ว เขาควบคุมตัวเองยากขึ้นทุกวี่ทุกวัน!

“ยายโง่ เธอนี่มันโง่จริงๆ…”

เหยียนหมิงซุ่นถอนหายใจยาวพลางพยิกแก้มเหมยเหมยสองที ตอนนี้ก็มีเพียงพฤติกรรมไม่เสี่ยงอันตรายแบบนี้ถึงจะช่วยดับไฟราคะของเขาได้…ไม่อย่างนั้นเขาคงได้กลายร่างเป็นหมาป่าผู้หิวโหยจริงๆ!

เหมยเหมยกลอกตาใส่เขาแวบหนึ่งก่อนแค่นเสียงเบาๆ ใส่ทีหนึ่ง เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะน้อยๆ แล้วกระซิบข้างหูเธอเสียงเบา “ความจริงเมื่อกี้ฉันอยากถามว่าเธอจะดื่มน้ำมั้ย?”

เหมยเหมยเท้าชะงักกึก เห็นรอยยิ้มหยอกล้อบนใบหน้าของเหยียนหมิงซุ่นพลันเลือดจากฝ่าเท้าก็พุ่งขึ้นศีรษะ

คนนิสัยไม่ดี!

เหมยเหมยที่ทั้งเขินทั้งโกรธกระทืบเท้าดังปึงปังและมองค้อนใส่ ตัดสินใจว่าต่อจากนี้จะต้องทำตัวให้เย็นชาสัหน่อยแล้ว

…………………………

 ตอนที่ 1059 ใจคิดไม่ซื่อ

เพียงแต่ว่า–

หญิงบางคนเย็นชาได้เพียงสามนาที…อีกเพียงนิดเท่านั้นก็หลุดมาดหลังเห็นเหยียนหมิงซุ่นยื่นแก้วน้ำมาตรงหน้า

เหมยเหมยคว้าแก้วน้ำมากรอกใส่ปากอย่างนึกแค้นใจ แอบก่นด่าตัวเองว่าใช้ไม่ได้ ทำไมไม่ทำใจแข็งให้นานกว่านี้?

สาวน้อย ความอดทนที่เธอพูดถึงยังจับเวลาได้เพียงหน่วยนาทีเท่านั้น จะทนได้ขนาดไหนเชียว!

เหยียนหมิงซุ่นมองเด็กสาวที่ดื่มน้ำไปครึ่งแก้วในรวดเดียวอย่างขบขัน แม้ท่าทางตอนดื่มน้ำของเจ้าหญิงตัวน้อยจะดูดีมากแต่เขาต้องแย่งแก้วน้ำกลับมาก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวขาลงจากภูเขาจะไม่มีน้ำดื่ม

“พอแล้ว สองคนนั้นเดินไปไกลแล้ว”

โลกนี้คนที่เข้าใจเหมยเหมยมากที่สุดมีเพียงเหยียนหมิงซุ่น รู้จักลูกสาวพวกเขาดีกว่าสองสามีภรรยาจ้าวอิงหัวเสียด้วยซ้ำ สร้างความประทับใจแก่เหมยเหมยได้เสมอ

ตามคาดเหมยเหมยรีบคืนแก้วน้ำให้เหยียนหมิงซุ่นไปและลืมเรื่องเมื่อสักครู่ไปเสียสนิท แถมยังเป็นฝ่ายจับมือเหยียนหมิงซุ่นก่อนพลางพูดเร่งเร้า “เร็วสิ อย่าให้คลาดสายตาไป”

เหยียนหมิงซุ่นยิ้มอย่างได้ใจก่อนเก็บแก้วน้ำให้ดีถึงค่อยๆ เดินตามไปอย่างไม่เร่งรีบ

“สบายใจเถอะ ไม่คลาดสายตาหรอก!”

ภูเขาลูกใหญ่พื้นที่หมื่นตารางเมตรเขายังต้องตามหาร่องรอยศัตรูให้ได้ ตอนนี้เป็นแค่ภูเขาลูกเล็กๆ แถมยังเป็นคนกระจอกโง่เขลาสองคน หากเขาคลาดสายตาไปได้ถ้าอย่างนั้นเขาก็เอาหัวชนเต้าหู้ให้ตายๆ ไปเถอะ

ไม่ต้องแต่งงานแล้ว!

หานป๋อหย่วนจูงมืออู่เยวี่ยโดยที่ร่างเขาอยู่เบื้องหน้าเล็กน้อยบ่งบอกว่าเขาเป็นคนนำทาง ส่วนอู่เยวี่ยซบอิงเขาเหมือนลูกนกตัวน้อยๆ ทั้งคู่คุยกันหัวร่อต่อกระซิกหยอกเย้ากันไปมาเหมือนโลกนี้มีกันสองคน สวีทกว่าคู่รักอื่นเป็นไหนๆ

เมื่อปีนเขาไปได้ครึ่งทางก็เจอสามแยก สองทางถนนค่อนข้างเรียบดูเหมือนมีคนเดินอย่างไม่ขาดสาย ส่วนอีกทางค่อนข้างขรุขระและมีต้นหญ้าขึ้นเต็ม แค่ดูก็รู้ว่ามีคนใช้เส้นทางนี้น้อย

คู่รักอื่นล้วนเลือกสองเส้นทางที่ราบเรียบ หานป๋อหย่วนก้มมองอู่เยวี่ยที่ดวงตาเคลิบเคลิ้มก็เปลี่ยนใจ นิ้วชี้ไปยังถนนเส้นขรุขระแล้วว่า “เราไปทางนั้นกัน วันนี้คนมาปีนเขากันเยอะมาก เสียงดังเหลือเกิน เราไปหาที่สงบๆ กันดีกว่า ฉันชอบคุยกับเยวี่ยเยวี่ยนะ…!”

ประโยคสุดท้ายหานป๋อหย่วนกดเสียงพูดและเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้หูซ้ายของอู่เยวี่ยซึ่งเป็นหูข้างที่ไม่ได้สวมใส่เครื่องช่วยฟัง ลมหายใจร้อนผ่าวรดใบหูขาวละเอียดของเธอให้ขึ้นสีระเรื่อรวมถึงลำคอระหงส์ขาวเนียน

อู่เยวี่ยคิดจะปฏิเสธตามิสัญชาตญาณของคนเป็นผู้หญิง ต่อให้เป็นคนโง่ยังเดาได้ว่าการไปในที่ลับตาคนกับชายหนุ่มสองต่อสอง จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น…

แต่เมื่อได้ยินประโยคท้ายของหานป๋อหย่วนอู่เยวี่ยก็เปลี่ยนใจอย่างรวดเร็ว เธอก้มหน้าต่ำกว่าเดิม พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อยิ่งกว่าดอกท้อที่บานในช่วงฤดูใบไม้ผลิ

ผู้หญิงอายุสิบแปดเปรียบดั่งดอกไม้ เป็นช่วงเวลาที่งดงามที่สุดของผู้หญิง ต่อให้เป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดามากแค่ไหนก็ล้วนมีโฉมงามเช่นกันในวัยสิบแปดปี ยิ่งไปกว่านั้นอู่เยวี่ยยังเป็นเด็กหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง วัยแรกแย้มขับให้เธอดูสวยสดงดงาม เย้ายวนใจมากกว่าปกติหลายเท่าตัว

หานป๋อหย่วนเห็นแล้วก็ชะงัก คันยุบยิบในใจหนักกว่าเดิม บางจุดในร่างกายเริ่มตื่นตัว…

เดิมทีเขาแค่คาดหวังเท่านั้น ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไรในเมื่อเป็นเพียงสาวงาม หากไม่เห็นแก่ว่าอีกฝ่ายยังเป็นสาวพรหมจรรย์ เขาไม่มีทางลงมือกับเด็กเรียนแย่แถมยังพิการอย่างอู่เยวี่ยแน่ๆ

อย่างน้อยคุณชายใหญ่หานอย่างเขาก็มีชื่อเสียงพอสมควร หาผู้หญิงทั้งทีก็ต้องหาที่มีระดับหน่อยสิ!

แต่ตอนนี้เขาถูกอู่เยวี่ยดึงดูด หน้าตานับว่าไม่เลว รสชาติก็ต้องไม่แย่เกินตัว!

หานป๋อหย่วนดวงตาเป็นประกายพลางจูงมืออู่เยวี่ยเดินเข้าไปในป่า ยิ่งเดินก็ยิ่งลับตาคน ต้นหญ้าสูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคู่คนหนึ่งใจคิดไม่ซื่ออีกคนจิตใจฟุ้งซ่าน กลับไม่ทันสังเกตว่ามีพวกเหมยเหมยเดินตามอยู่ด้านหลัง

…………………………