ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1078 แหล่งชุมนุมหมาป่า + ตอนที่ 1079 แผนร้ายของหานป๋อหย่วน

ตอนที่ 1078 แหล่งชุมนุมหมาป่า

ทันใดนั้นในห้องก็วุ่นวายไปหมด ทุกคนต่างก็ปิดตา ไม่มีใครเห็นว่าใครเป็นใคร ควันลอยเต็มไปหมด

เหม่ยเหม่ยพ่นถังดับเพลิงเสร็จ ก็ยกมันขึ้นและโยนลงไปที่ผู้ชายคนที่ใกล้ที่สุด

“……โอ๊ย……”

ผู้ชายคนที่โชคร้ายคนนั้นร้องเสียงหลง ล้มกระแทกไปกับพื้น ในห้องเต็มไปด้วยควัน เห็นแค่เพียงเงาคน หน้าตาเลือนลางไปหมด เหมยเหมยเอามือมาปิดจมูก เบิกตากว้างและค้นหาเจียงซินเหมยไปทุกที่

แต่หาอยู่นานก็หาไม่เจอ เหมยเหมยจึงทำได้แค่เพียงเรียกหาเสียงดัง “ซินเหมยเธออยู่ไหน?”

เจียงซินเหมยที่อยู่ในฤทธิ์ยาบนโซฟาเสื้อผ้ายุ่งเหยิง มีสีแดงแปลกๆบนใบหน้าของเธอ มีเลือดที่มุมปาก เธอได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ก็มีสติรู้สึกตัวในทันทีดวงตาก็เป็นประกาย

เจียงซินเหมยพยายามลุกขึ้นจากโซฟา แต่ยาออกฤทธิ์เร็วเกินไป เธอไม่มีแรงเลยแม้แต่นิดเดียว เหมยเหมยร้องเรียกอยู่หลายครั้ง น้ำเสียงร้อนใจเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าควันเริ่มจางลง ถ้ายังไม่ไปกลัวว่าจะไม่มีโอกาสหนีแล้ว ที่สำคัญกว่านั้น เธอได้ยินเสียงเหมยเหมยเพียงคนเดียว เจียงซินเหมยคาดไม่ถึงว่าเหมยเหมยจะมาคนเดียว เธอไม่สามารถทำให้เพื่อนติดร่างแหไปด้วยได้

จึงส่งเสียงร้องฮึออกมา เจียงซินเหมยกัดลิ้นตัวเองไปอย่างแรง เลือดไหลออกมาจากมุมปากอีกครั้ง ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้เธอมีสติขึ้นมาก เจียงซินเหมยรีบลุกขึ้นวิ่งไปทางประตูและโบกมือให้ไม่หยุด

ควันจางลงแล้ว เหมยเหมยก็เห็นเจียงซินเหมยแล้ว จึงเกิดโมโหเดือดดาลขึ้นมาอย่างไม่มีอะไรเทียบได้

ตอนนี้ท่าทางของเจียงซินเหมยไม่ค่อยดีเลยจริงๆ เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าบวมเป่ง ยังมีเลือดซิบ ๆ อีก จะมองยังไงก็เหมือนว่าโดน……

ไอ้สารเลว!

เหมยเหมยเกลียดตัวเองที่มาสายเกินไป เกลียดพวกสารเลวในห้องนี้มากยิ่งขึ้น ในห้องมีผู้ชายประมาณสิบคน ยังคงเช็ดหน้าเช็ดตาอยู่ เหมยเหมยเกลียดมากที่สุด จึงหยิบแก้วที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะกาแฟ หันไปตีชายคนหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ และตีเข้าไปที่ศีรษะอย่างรุนแรง

ชายคนนั้นล้มพับลงกับพื้น เลือดไหลออกมาจากศีรษะเรียบร้อยไปหนึ่ง

ฉวยโอกาสที่คนเหล่านี้ไม่ทันตั้งตัว เหมยเหมยก็ฟาดลงไปที่คนทั้งสอง จะฟาดไปจนกว่าที่เขี่ยบุหรี่จะหักครึ่ง ตอนนี้ทุกคนต่างก็ได้สติคืนมาแล้ว สิ่งที่พวกเขาเห็นคือเด็กผู้หญิงและเธอเป็นสาวน้อยที่น่ารัก ทุกคนเริ่มมีความกล้าขึ้นมา

“มึง 艹 แค่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนเดียวรีบจับตัวไว้เลย ไว้สร้างความสุขให้ทุกคน!” มีคนร้องออกมา

ทุกคนต่างก็หัวเราะชอบใจ  บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มอันชั่วร้าย รุมล้อมเหมยเหมยเอาไว้

“ซินเหมยรีบมานี่!”

เหมยเหมยโยนที่เขี่ยบุหรี่อย่างสะเปะสะปะอีกครั้ง ฟาดไปทางหัวของผู้ชายคนหนึ่งแต่ก็โดนปัดหลบได้ หานป๋อหย่วนที่อยู่ด้านหลังดวงตาเป็นประกาย พูดกระซิบที่ข้างหูของผู้ชายตรงหน้า ดวงตาของผู้ชายก็เป็นประกายขึ้นทันที

ผู้ชายคนอื่น ๆ กลับหยุดชะงัก ลังเลไม่กล้าทำอะไร

“กลัวอะไร ตระกูลจ้าวจะล้มอยู่แล้ว ตาแก่หนังเหนียวของตระกูลจ้าว กำลังยุ่งอยู่กับการช่วยชีวิตลูกชายของเขา จะมีเวลามาดูแลหลานสาวข้างนอกที่ไหน!” ชายคนนั้นยิ้มแป้น สายตาที่มองไปยังเหม่ยเหม่ยมีความทะเยอทะยานที่อยากจะชนะ

เจียงซินเหมเดินโซเซไปอยู่ข้างกายของเหมยเหมย เหมยเหมยดึงเธอเดินถอยหลัง พวกผู้ชายก็เดินเข้าใกล้ทีละก้าว

“จ้าวเหมยเธอหนีไม่รอดหรอก คุณชายเช่อยกเธอให้ฉันนานแล้ว กังวลอยู่ว่าจะหาเธอไม่เจอ กลับส่งตัวเองมาถึงหน้าประตูอย่างว่านอนสอนง่ายเสียได้ ฮ่าๆ อย่ารีบร้อนไปเลย ฉันจะดูแลเธออย่างดี”

ผู้ชายที่เป็นหัวหน้าหัวเราะอย่างลำพองใจ คำพูดที่พูดออกมานั้นต่ำช้าสารเลวมาก

“คุณชายโอหยางคุณจะกินคนเดียวไม่ได้นะ คุณกินเนื้อ ก็ต้องเก็บซุปไว้ให้เราด้วย!” มีคนหยอกล้อเสริมขึ้นมา

คนอื่นก็คล้อยตามไปด้วย เดิมทีพวกเขายังคงกังวลเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่เฮ่อเหลียนเช่อเคยกล่าวไว้ก็ใจกล้าขึ้นมาทันที ช่วงนี้เฮ่อเหลียนเช่อมีอำนาจมากที่สุดในเมืองหลวง เขาพูดอย่างนั้นแล้วยังจะมีอะไรให้กังวลอีก!

…………………………………………..

ตอนที่ 1079 แผนร้ายของหานป๋อหย่วน

“เหมยเหมยรีบวิ่งหนีไป ฉันจะขวางไว้ให้เธอเอง!”

เจียงซินเหมยเสียใจมาก เธอไม่น่าส่งข่าวไปบอกเพื่อนเธอเลย ตอนนี้กลับกลายเป็นทำร้ายเพื่อนไปด้วยแล้ว!”

“ไม่ต้องกลัว พวกเราสามารถหนีไปด้วยกันได้!”

ถึงแม้ว่าเธอจะกลัว แต่แน่นอนว่าเธอไม่สามารถทิ้งเพื่อนและหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวได้ และเธอเชื่อในตัวเหยียนหมิงซุ่น คนที่เขาทิ้งเอาไว้จะต้องไม่ไร้ประโยชน์อย่างแน่นอน น่าจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้แล้วล่ะ

เธอแค่ต้องถ่วงเวลาเอาไว้หน่อย!

“แกเป็นอะไรกับโอหยางซานซาน? เป็นโอหยางซานซานที่ให้แกทำเรื่องแบบนี้ใช่ไหม?” เหมยเหมยถามเสียงสูง

เธอรู้ว่าแค่แรงของเธอคนเดียว ไม่สามารถพาเจียงซินเหมยหนีไปได้ ไม่สู้ยืนอยู่ที่เดิม พูดจารบกวนให้พวกคนเหล่านี้เสียสมาธิ เธอไม่เห็นหานป๋อหย่วน แต่ฟังจากคนอื่นเรียกหัวหน้าว่าคุณชายโอหยางถึงได้เกิดคำถามนี้ขึ้น

ผู้ชายคนนั้นส่งเสียงหัวเราะเยาะ “โอหยางซานซานไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน!”

เหมยเหมยใจเต้น ยิ่งเพิ่มความมั่นใจขึ้นไปอีกว่าผู้ชายคนนี่เกี่ยวข้องกับโอหยางซานซาน ดูจากอายุเขา น่าจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของโอหยางปิน

แต่ว่าได้ยินน้ำเสียงของผู้ชายคนนี้ เรื่องนี้อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับโอหยางซานซาน

“พวกแกอย่าไปฟังผู้ชายคนนี้พูดจาไร้สาระ ฉันเป็นหลานสาวของจ้าวหวายซาน ตระกูลของฉันพูดว่าจะล้มลงก็ล้มได้งั้นเหรอ พวกแกคิดว่ามันเป็นต้นอ่อนหรือยังไง? ถ้าปู่ของฉันรู้ว่าพวกแกกล้าที่จะปฏิบัติต่อฉันไม่ดีล่ะก็ เชอะ……กลัวว่าพวกแกมีเก้าชีวิตก็ยังไม่พอ!” เหมยเหมยขึ้นเสียงสูง จงใจเสแสร้งทำเหมือนเป็นคุณหนูที่หยิ่งยโส

คนอื่นเริ่มจะลังเลแล้วจริงๆ คนเหล่านี้ล้วนเป็นลูกผู้ลากมากดีของเจ้าหน้าที่ของรัฐเมืองจิน ทั้งดื่มกินเล่นพนันมีครบทุกวงจร การรังแกเด็กผู้หญิงธรรมดาๆแบบวันนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก

อาศัยอำนาจของพ่อแม่พวกเขา เด็กผู้หญิงที่ถูกรังแกก็จะไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แค่เพียงจัดการเป็นการส่วนตัวก็เท่านั้น ในที่สุดก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

และพวกผู้ลากมากดีเหล่านี้ ในครั้งแรกอาจจะมีความกลัวอยู่บ้าง แต่เมื่อทุกครั้งกลับไม่ถูกลงโทษ ความกล้าของพวกเขายิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  การรังแกเด็กผู้หญิงก็มากขึ้นเช่นกัน

แต่พวกเขารู้สิ่งหนึ่งนั่นคือเด็กผู้หญิงที่พวกเขารังแกจะเป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้น ไม่กล้าหาเรื่องหญิงสาวที่มีความสำคัญแบบจ้าวเหมย!

ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเหมยเหมย พวกเขาก็เริ่มลังเลแล้ว

ดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท พ่อของพวกเขาเป็นเพียงพนักงานธรรมดา ไหนเลยจะกล้ายั่วยุผู้นำระดับสูงของเมืองหลวง ไม่กล้าเทียบชั้นกับโอหยางสยงและหานป๋อหย่วนหรอกนะ

“คุณชายโอหยาง คุณชายหาน อยู่ดีๆ ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าบังเอิญมีธุนะกับที่บ้าน ไปก่อนนะ!” มีคนพูดออกมาก่อน คนอื่น ๆ ก็พูดตามเตียมพร้อมจะจากไป ทุกคนต่างก็ทำหน้ายิ้มแย้มนอบน้อมถ่อมตัว

เหมยเหมยแอบดีใจอยู่ในใจ ถ้าหากคนพวกนี้ไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็จะเหลือแค่เพียงคนแซ่โอหยางแล้วก็คนแซ่หานคนนั้นแล้ว……

แซ่หาน?

เหมยเหมยมองไปข้างหลังโอหยางสยง แม้ว่าหานป๋อหย่วนจะปรากฏแค่เพียงครึ่งศีรษะและยังก้มศีรษะลงอีก แต่เธอก็ยังจำไอ้สารเลวนี่ได้

“หานป๋อหย่วน!”

เหมยเหมยร้องเสียงดัง หานป๋อหย่วนจึงต้องเดินออกมา หันมายิ้มให้เหมยเหมยอ่อนโยนและสุภาพเช่นเคย แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกรังเกียจสะอิดสะเอียน!

“ที่แท้ก็เป็นนายที่เป็นคนทำ หานป๋อหย่วนนายนี่มันดีจริงๆ!” เหมยเหมยตวาดด้วยเสียงอันดัง

ในตอนนี้เองเธอปะติดปะต่อทุกอย่างได้แล้ว จะว่าไปเจียงซินเหมยต้องมาติดร่างแหไปด้วยเพราะเธอ หานป๋อหย่วนมักจะขอให้เธอไปงานวันเกิด ลึก ๆ ก็รู้สึกอยู่แล้วว่าไอ้สารเลวนี่ไม่ได้มีเจตนาดีหรอก เธอไม่ตอบตกลงหลังจากนั้นหานป๋อหย่วนก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่เจียงซินเหมย

แม้ว่าการคาดเดาของเหมยเหมยจะไม่ถูก แต่ก็เดาถูกไปแปดถึงเก้าในสิบ!

ทั้งหมดนี้เป็นแผนการร้ายของหานป๋อหย่วนจริงๆ!

“จ้าวเหมยนังหน้าไม่อาย เชิญมาก็ปฏิเสธที่จะมา แต่แกกลับประเคนตัวเองมาถึงประตู คุณชายสยงคนแรกผมจะไม่แย่งกับคุณ ผมแค่ต้องการคนที่สอง!”

หานป๋อหย่วนก็ไม่แสร้งทำเป็นสุภาพบุรุษอีกต่อไป เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของคนเลวทรามต่ำช้าออกมา

………………………………………….