ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1128 ที่แท้ก็ผู้ร้ายที่ไม่รู้เข็ดหลาบ + ตอนที่ 1129 เจอหมัดฮุคอีกสักที

 ตอนที่ 1128 ที่แท้ก็ผู้ร้ายที่ไม่รู้เข็ดหลาบ

 คำของเหมยเหมยเปรียบดั่งระเบิดหนึ่งลูกที่ระเบิดจนทุกคนเปลี่ยนสีหน้า โดยมีจ้าวอิงหย่งกับจ้าวอิงหนานที่ดูตกใจที่สุด

จ้าวอิงหนานไม่รู้เรื่องจ้าวอิงสยง ครั้นพอเธอเลือกไปจากเมืองหลวงรวมถึงแวดวงสังคมนั้น  จ้าวอิงหัวเลยไม่บอกเรื่องนี้ให้เธอรับรู้ แค่อยากให้เธอใช้ชีวิตเยี่ยงคนทั่วไปอย่างสงบสุข

เธอหันไปมองจ้าวอิงสยงด้วยสายตาโกรธแค้น พลางซักถาม “พี่สอง ที่เหมยเหมยพูดคือความจริงหรือเปล่า?”

สายตาหลบหลีกของจ้าวอิงสยงได้บ่งบอกทุกอย่างแล้ว จ้าวอิงหนานโกรธจนหน้าซีดเลยตบโต๊ะเสียงดัง คุณพ่อสยงรีบถลาเข้าไปห้ามเธอไว้เพราะกลัวอารมณ์ร้ายของภรรยาจุดติดขึ้นมาคงเละไม่เป็นท่า

ณ เวลานี้ในที่สุดคุณพ่อสยงก็พอเข้าใจบ้างแล้วว่าทำไมภรรยาถึงดึงดันจะอยู่ให้ห่างบ้านตัวเอง

น้ำของบรรดาตระกูลยักษ์ใหญ่ช่างลึกเสียจริง!

“จ้าวอิงสยง หานซู่ฉิน พวกเธอนี่มันหมาที่ไม่แก้นิสัยกินขี้จริงๆ ตอนนั้นพวกเธอคิดจะวางแผนใส่ฉัน ตอนนี้ก็คิดจะขายหลานสาว ถุย พวกเธอยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?”

จ้าวอิงหนานหวนนึกถึงเรื่องในอดีตก็ยิ่งเดือดพล่าน ห้วงความแค้นทำให้หยิบที่เขี่ยบุหรี่บนโต๊ะเขวี้ยงไปทางจ้าวอิงสยง ดีที่จ้าวอิงสยงไหวพริบดีเลยหลบทัน ที่เขี่ยบุหรี่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

คุณปู่จ้าวสีหน้าเปลี่ยนไปเลยรีบถาม “อิงหนานเธอว่ายังไงนะ? ตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

น้ำตาของจ้าวอิงหนานไหลพราก ชี้นิ้วไปที่จ้าวอิงสยงแล้วพูดเสียงติดสะอื้น “ตอนนั้นที่เกิดเรื่องที่บ้าน พี่สองกับพี่สะใภ้สองคิดจะให้หนูแต่งงานกับหลิวจินซาน บอกว่าทำแบบนี้จะรักษาตระกูลจ้าวไว้ได้ พี่สามกับพี่เล็กช่วยหนูหนีออกมาได้ ไม่งั้นหนู…”

แม้เรื่องจะผ่านไปหลายสิบปีแต่เหตุการณ์แสนระทึกขวัญค่ำคืนนั้นยังฝังแน่นอยู่ในความทรงจำ หากไม่ใช่จ้าวอิงหย่งกับจ้าวอิงหัวมาช่วยไว้เธอคงถูกตาแก่น่ารังเกียจอย่างหลิวจินซานนั่นย่ำยีไปแล้ว

ไอ้สารเลวหลิวจินซานอาศัยตอนที่ตนมีอำนาจมาก ไม่รู้ย่ำยีหญิงสาวดีๆ ไปตั้งเท่าไร ส่วนหญิงสาวเหล่านั้นล้วนมาจากตระกูลผู้ดีหน้าตาสะสวยมีอนาคตไกล หากไม่ใช่เพราะคนชั่วช้านั่นพวกเธอคงมีชีวิตที่มีความสุขมาก

แต่ความสุขทั้งหมดถูกไอ้ปีศาจชั่วร้ายหลิวจินซานทำลายทิ้งแล้ว!

มีหญิงสาวบางคนที่ทนฟังเสียงติฉินนินทาจากคนภายนอกไม่ได้เลยเลือกจบชีวิตตัวเอง หญิงสาวที่เข้มแข็งหน่อยแม้จะเลือกมีชีวิตต่อ แต่ก็ไม่ได้มีความสุขนักเพราะช่วงเวลาที่แสนเจ็บปวดนั่น

ซึ่งก็เป็นเหตุผลสำคัญที่จ้าวอิงหนานไม่ยอมกลับเมืองหลวง เธอกลัวจริงๆ

วันเวลาล่วงเลยผ่านไปเธอค่อยๆ ลดความเกลียดชังที่มีต่อสองสามีภรรยาจ้าวอิงสยงลง กลับคิดไม่ถึงว่าสองคนนี้จะวางแผนใส่ตัวเหมยเหมย เหมือนเธอในยามนั้นไม่ผิดเพี้ยน

“พวกเธอมันสัตว์เดรัจฉาน…ฉันจะตีพวกเธอให้ตาย!”

จ้าวอิงหนานขืนตัวให้หลุดพ้นจากพันธนาการของคุณพ่อสยงพลางคว้าไม้ขนไก่มาฟาดจ้าวอิงสยงด้วยดวงตาแดงก่ำ เกลียดจนอยากจะกินหัวใจสีดำสนิทของสองคนนี้ให้รู้แล้วรู้รอด

“จ้าวอิงหนานพอแล้วนะ ฉันจะเอาคืนแล้วนะ”

จ้าวอิงสยงโดนไปหลายทีรู้สึกเจ็บแสบไปทั้งตัวหมายจะแย่งไม้ขนไก่มา คุณปู่จ้าวนิ่งไปครู่ใหญ่กว่าจะเข้าใจเรื่องความเป็นมา พลันกลับเห็นลูกชายคนรองกำลังจะลงไม้ลงมือกับลูกสาว ไฟโทสะพุ่งพรวดชั่วขณะเลยเดินเข้าไปยกขาเตะใส่

คุณปู่จ้าวเตะใส่หัวเข่าของจ้าวอิงสยง จ้าวอิงสยงเลยคุกเข่าลงอย่างห้ามไม่ได้และไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย

“ฉันก็ว่าตอนนั้นทำไมอิงหนานถึงไปอยู่ทางเหนือ ที่แท้ก็เพราะไอ้ลูกไม่รักดีอย่างแก ฉันจะตีคนชาติชั่วอย่างแกให้ตาย ตัวเองทำผิดก็คิดแต่จะขายน้องสาวขายหลานสาว ทำไมแกไม่ขายเมียตัวเอง!”

ท่านผู้เฒ่าโกรธจนพูดไม่ยั้งคิด หานซู่ฉินสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ไม่พอใจต่อคุณปู่จ้าวอย่างมาก

เหมยเหมยกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย และเริ่มกลับมาเชื่อในตัวคุณปู่จ้าวอยู่บ้าง ดูท่าคุณปู่จ้าวจะไม่ได้รวมหัวกับกับไอ้สารเลวสองคนนี้

………………………………………………

 ตอนที่ 1129 เจอหมัดฮุคอีกสักที

 คุณปู่จ้าวกระทืบจ้าวอิงสยงติดต่อกันหลายทีจนตัวโงนเงน  จ้าวอิงหย่งรีบถลาเข้าไปประคองไว้ กลับพบว่าคุณปู่จ้าวสีหน้าขาวซีดและหายใจหอบ

เหมยเหมยหัวใจหล่นวูบหยิบแก้วที่คุณปู่จ้าวใช้ดื่มชาโดยเฉพาะไปเติมน้ำและสบโอกาสที่คนไม่ทันสังเกตแอบหยอดน้ำยาใส่ในน้ำชาแล้วยกให้คุณปู่จ้าว “คุณปู่กินน้ำหน่อยค่ะ”

คุณปู่จ้าวรับน้ำชามาดื่มหมดทีเดียวก่อนจะรู้สึกว่าไม่ได้รู้สึกอึดอัดตรงหน้าอกแล้ว แถมรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นไม่น้อย เขามองหลานสาวด้วยความรู้สึกผิดพลางถอนหายใจยาวเฮือกหนึ่ง

เมื่อครั้งเหยียนซินหย่าโทรมาบอกว่าตระกูลจ้าวขายหลานสาวเพื่อเงินทองอำนาจ คุณปู่จ้าวได้ด่าสองสามีภรรยาจ้าวอิงสยงไปยกหนึ่ง สั่งห้ามไม่ให้พวกเขาคิดไม่ดีต่อเหมยเหมย เมื่อนั้นทั้งคู่ยังรับปากไว้ดิบดี กลับไม่คิดว่าพวกเขาจะแค่รับปากส่ง ๆ เท่านั้น!

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกปวดใจมากยิ่งกว่าคือนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สองสามีภรรยาลูกชายคนรองทำแบบนี้ คุณปู่จ้าวเกลียดที่ตัวเองโง่เขลา กลับปล่อยให้สองสามีภรรยาลูกชายคนรองทำร้ายคนในครอบครัวต่อหน้าต่อตาเขา!

“เจ้าสาม อิงหนาน ทำไมตอนนั้นพวกแกไม่บอกเรื่องนี้กับฉัน?” คุณปู่จ้าวถาม

คุณย่าสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยเลยอดก้มหน้างุดลงไม่ได้ แสร้งว่ารู้สึกไม่ค่อยสบายตัวให้จ้าวอิงหนานพยุงเธอกลับไปพักผ่อนที่ห้อง เหมยเหมยแค่ดูปราดเดียวก็รู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณย่าผู้สติเลอะเลือนคนนี้แน่

จ้าวอิงหนานเองก็แอบโทษคุณย่าในใจ ตอนนั้นตระกูลจ้าวผงาดขึ้นอีกครั้งเธอคิดจะบอกคุณปู่จ้าว แต่คุณย่าห้ามเธอไว้เพราะกลัวคุณปู่จ้าวจะฆ่าลูกหลานเพราะผดุงความยุติธรรม ทำโทษจ้าวอิงสยงอย่างหนัก

คุณย่าทำใจเห็นลูกชายลำบากไม่ได้เลยขอร้องลูกสาวกับจ้าวอิงหย่งให้ช่วยปิดบังเรื่องนี้ ทั้งคู่ทนเสียงวิงวอนของแม่ตัวเองไม่ไหวเลยจำใจต้องรับปาก

แต่คู่นี้กลับไม่รู้จักแก้ไข เริ่มวางแผนใช้หลานสาว จ้าวอิงหนานจะทนได้อย่างไร?

ตอนนั้นเธอหนีไปจากเงื้อมมือร้ายของหลิวจินซานได้นับว่าจ้าวอิงหัวมีส่วนช่วยอย่างมาก แน่นอนว่าเธอจะปล่อยให้ลูกสาวสุดที่รักที่พี่ชายคนเล็กตามหากลับมาได้อย่างยากเย็นคนนี้เดินตามรอยของเธอไม่ได้

“หนูอยากบอกแต่แม่ไม่ให้หนูบอก แม่เป็นผู้อาวุโส หนูจะกล้าขัดคำสั่งแม่ได้ยังไง!” จ้าวอิงหนานพูดเสียงเย็นชา แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงร้องขอของคุณย่า

คุณปู่จ้าวเบนหน้ามองไปทางคุณย่าด้วยแววตาผิดหวัง

เหมยเหมยลอบยิ้มในใจ ยายแก่สติเลอะเลือนนี่มันตัวปัญหาจริงๆ นอกจากจะทำร้ายสามี ทำร้ายลูกสาวยังทำร้ายหลานสาวอีก ตัวกาลกินีชัดๆ!

“อิงหนานก็ยังอยู่ดีนี่นา อิงสยงเองก็โดนบีบบังคับมา ฉันกลัวคุณโมโหเลยไม่ให้พวกเขาบอก…”

คุณย่ารีบอธิบายด้วยความหวาดผวาแต่ถ้อยที่เปล่งออกมากลับยิ่งทำให้คนฟังเดือดพล่าน จ้าวอิงหนานถอนหายใจเฮือกหนึ่งด้วยความผิดหวัง เธอรู้อยู่แล้วว่าแม่ของเธอต้องพูดเช่นนี้

“ถ้าคุณอาโดนทำร้ายจริงๆ กลัวก็แต่คุณย่าจะพูดแบบนี้อีก สูญเสียลูกสาวไปคนหนึ่งแล้วจะให้ลูกชายเป็นอะไรไปอีกคนไม่ได้ ใช่ไหมล่ะ?” เหมยเหมยอดพูดประชดไม่ได้

คุณย่าทำหน้าไม่ถูกเลยถลึงตาใส่ เหมยเหมยหันหน้าหนีเพราะคร้านจะมองใบหน้าแก่ๆ นี้

ในเมื่อมั่นใจถึงจุดยืนของคุณปู่จ้าวแล้วเหมยเหมยจึงตัดสินใจออกหมัดฮุค ให้คุณปู่จ้าวรีบตัดขาด เธอเองก็จะได้รีบกลับเมืองจิน

เธอหยิบเครื่องอัดเสียงจากกระเป๋าขึ้นมายิ้มให้หานซู่ฉินน้อยๆ แล้วถึงกดปุ่มเล่น ตอนแรกมีแต่เสียงดังครืนครานตามด้วยเสียงของหานซู่ฉิน

……

“นี่คือจุดประสงค์ที่พวกคุณทำทุกวิธีทางเพื่อล่อให้หนูมาเมืองหลวง?”

เหมยเหมยแค่นหัวเราะพลางซักไซ้ ความเย็นชาในแววตาทิ่มแทงใจคุณปู่จ้าว เขาไม่รู้ว่าควรพูดอะไรเพราะเป็นเขาเองจริงๆ ที่ขอให้หลานสาวกลับมา

จ้าวอิงหนานลุกพรวดพุ่งไปหน้าหานซู่ฉินแล้วตบหน้าเธอฉาดใหญ่

“เหมยเหมย เรากลับเมืองจินกัน กลับตอนนี้เลย ฉูฉู่ไปซื้อตั๋วรถไฟคืนนี้” จ้าวอิงหนานกระชากเหมยเหมยหมายจะไปจากที่แห่งนี้อย่างแน่วแน่เหมือนดั่งที่จ้าวอิงหัวพาเธอไปจากเมืองหลวงแห่งนี้

……………………………………………