ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1134 ต้องแข็งแกร่งกว่านี้ + ตอนที่ 1135 ความชั่วร้ายของเฮ่อเหลียนเช่อ

ตอนที่ 1134 ต้องแข็งแกร่งกว่านี้

 รถตู้พุ่งทะยานออกไป พวกเหมยเหมยคลานออกมาจากดงหญ้าแล้วคอยมองรถยนต์ที่ค่อยๆ ลับตาไปอย่างพอใจ

“พวกเธอว่าเฮ่อเหลียนเช่อจะจัดการพวกเขายังไง?” สยงมู่มู่ถาม

เซียวเซ่อแค่นเสียง “ยังรักษาชีวิตไว้ได้แต่คงต้องเจอศึกหนักไม่น้อย เฮ่อเหลียนเช่อคงจะ…ฮิฮิ!”

สยงมู่มู่เห็นรอยยิ้มอันร้ายกาจบนใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ก็อดตัวสั่นเฮือกไม่ได้ แอบอธิษฐานให้สองอาหลานในใจเงียบๆ

โชคดีนะ!

“ไป ฉันเลี้ยงเป็ดย่างพวกเธอเอง ไม่เกินพรุ่งนี้ต้องได้เห็นเรื่องสนุกๆ แน่นอน!” เหมยเหมยโบกมือไปมาด้วยอารมณ์เบิกบาน

ทำไมวันนี้ถึงราบรื่นได้ขนาดนี้?

ดูเหมือนพระเจ้าก็ช่วยเธออยู่นี่นา!

เหยียนหมิงซุ่นเห็นท่าทางได้ใจของเหมยเหมยจากกล้องส่องทางไกลก็ยิ้มมุมปาก รอยยิ้มเฉิดฉายราวกับดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิ แววตาหลงเหลือเพียงความอ่อนโยนไม่เห็นวี่แววความเย็นชาเฉกเช่นปกติ

หากมีเขาคอยปกป้อง เด็กน้อยของเขาต้องมีความสุขแบบนี้ตลอดไปได้แน่ๆ!

แต่นึกถึงว่าตัวเองทำได้เพียงแอบปกป้องเจ้าหญิงน้อย  เหยียนหมิงซุ่นก็อดมุ่นคิ้วไม่ได้ หากเป็นไปได้เขาอยากเฝ้าอยู่เคียงข้างเหมยเหมย จัดการสองอาหลานนั่นด้วยน้ำมือตัวเองแต่เขารับปากเฮ่อเหลียนชิงไว้แล้วเลยผิดคำพูดไม่ได้

แม้แต่การกลับมาเมืองหลวงคราวนี้เขายังปิดบังพ่อบุญธรรม ทั้งมีความช่วยเหลือจากเสี่ยวเมิ่ง ไม่เช่นนั้นอาศัยความสามารถของเขาในตอนนี้จะปิดบังเฮ่อเหลียนชิงได้เสียที่ไหนกัน?

เหยียนหมิงซุ่นอดหงุดหงิดไม่ได้ ศักยภาพของเขายังน้อยเกินไป!

แม้แต่เฮ่อเหลียนเช่อเขายังเทียบไม่ได้ เหยียนหมิงซุ่นเม้มปาก ความได้ใจที่ผุดขึ้นมาชั่ววูบเมื่อครู่หายไปทันตา แค่ปกป้องคนรักยังต้องพึ่งพลังของพ่อบุญธรรมแล้วเขาจะมีสิทธิ์ได้ใจได้เช่นไร

เหยียนหมิงซุ่นสุขุมลงฉับพลันราวกับมีน้ำแข็งราดใส่ตัว อาการได้ใจที่ฉายบนใบหน้าเมื่อครู่ได้แปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชา เขามองไปยังทิศทางของพวกเหมยเหมยด้วยสายตาล้ำลึกแวบหนึ่งแล้วถึงหมุนตัวจากไป

เท่าที่เขาทราบมาเฮ่อเหลียนเช่อกับและพวกโอหยางปินอยู่ห่างจากตรงนี้ขับรถประมาณหนึ่งชั่วโมง เท่ากับว่าอย่างมากเฮ่อเหลียนเช่อจะรู้ว่าเหมยเหมยโดนสลับตัวในหนึ่งชั่วโมงกว่า  ด้วยนิสัยของเฮ่อเหลียนเช่อผิดพลาดหนึ่งครั้งก็ไม่มีวันตกหลุมพรางเดิมอีกเป็นครั้งที่สอง

เหมยเหมยยังปลอดภัยอยู่ชั่วคราว แต่ทุกอย่างต้องป้องกันไว้ก่อนเขาเลยส่งคนมาเฝ้าตามเหมยเหมย เขาต้องไปจากที่นี่ ครั้งนี้เขาละจากหน้าที่โดยพลการก็ถือว่าทำผิดมหันต์แล้ว

“ปกป้องคุณหนูไว้ให้ดี มีเรื่องอะไรต้องรายงานฉัน!”

เหยียนหมิงซุ่นสั่งเสียงเย็นด้วยสีหน้าจริงจัง ลูกน้องด้านข้างโค้งตัวรับคำสั่งอย่างไม่ขัดขืน

ต่อให้เหยียนหมิงซุ่นอยากอยู่ชมภาพอันน่าเกลียดของสองอาหลานหานซู่ฉินที่โดนเฮ่อเหลียนเช่อที่อยู่ในห้วงอารมณ์โกรธจัดการก็ตาม และยิ่งอยากปกป้องอยู่เคียงข้างเหมยเหมยแต่เขาก็ต้องไปจากที่นี่

บุคคลที่นำอันตรายมาสู่เหมยเหมยไม่ได้มีเพียงสองสามีภรรยาจ้าวอิงสยง สองคนนี้เป็นเพียงตัวละครเล็กๆ ที่คอยเบิกทางก่อนเท่านั้นไม่มีค่าให้พูดถึง อันตรายที่ยิ่งกว่านี้มาจากคนโรคจิตอย่างเฮ่อเหลียนเช่อ

เฮ่อเหลียนเช่อเป็นคู่ปรับด้านการเมืองกับตระกูลจ้าวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อันตรายเรื่องวันนี้ของเหมยเหมยต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว อีกทั้งหลังผ่านเรื่องคราวนี้เหมยเหมยก็ใช่ว่าจะนอนหลับไร้กังวลได้ เพียงแค่กำจัดเฮ่อเหลียนเช่อไม่ได้หนึ่งวันเขาก็ไม่สบายใจไปเช่นนี้เรื่อย ๆ

การน้อมรับเฮ่อเหลียนชิงเป็นพ่อบุญธรรมแม้ได้สร้างโอกาสให้เขาสามารถไต่เต้าสู่จุดสูงสุดภายในเวลาอันสั้น แต่มีทุกข์ก็มีสุขได้ มีสุขก็มีทุกข์ เขาได้รับประโยชน์จากเฮ่อเหลียนชิง ขณะเดียวกันก็ต้องแบกรับภัยความเสี่ยงที่ตามมาด้วยเช่นกัน

เขาปกปิดสถานะมาสามปี เฮ่อเหลียนเช่อเองก็ตามสืบมาหลายครั้ง ปีนี้คงปิดไม่ได้แล้ว นอกจากนี้เขาเองก็ไม่คิดจะปกปิดต่อไป ถึงเวลาต้องเปิดตัวแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นรู้ว่าหากเขาเปิดเผยตัวตนต้องเกิดคลื่นใหญ่ในเมืองหลวง ส่วนคนเป็นคู่หมั้นของเขาอย่างเหมยเหมยเองก็ต้องแบกรับอันตรายมากกว่านี้

ฉะนั้นเขาต้องแข็งแกร่งขึ้น กลายเป็นเสาหลักอำนาจของวงการนี้ เช่นนี้ถึงจะสามารถปกป้องเจ้าหญิงน้อยของเขาได้

…………………………

ตอนที่ 1135 ความชั่วร้ายของเฮ่อเหลียนเช่อ

 พวกเฮ่อเหลียนเช่อรออยู่ภายในบ้านพักตากอากาศที่อยู่ห่างออกไปในระยะเวลาขับรถหนึ่งชั่วโมงตามคาด โดยมีโอหยางสยงแล้วก็ลูกน้องคนอื่นๆ รวมถึงลูกน้องของเฮ่อเหลียนเช่อด้วย

“คุณชายเช่อ อีกนานแค่ไหนถึงจะมาถึงครับ?” คนที่ถามคือโอหยางสยงที่สูญเสียดวงตาไปหนึ่งข้าง

ดวงตาข้างซ้ายของโอหยางสยงโดนฉิวฉิวควักออกไป หากส่งตัวไปโรงพยาบาลทันเวลาไม่แน่อาจใส่กลับคืนได้ทันหรือยังมองเห็นได้อยู่บ้าง แต่เหมยเหมยเกลียดความไร้มารยาทของโอหยางสยงถึงที่สุดเลยใช้เศษกระจกทำลายลูกตาของโอหยางสยง

ตอนเพื่อนของโอหยางสยงตามหาลูกตาเจอ  บนนั้นก็เต็มไปด้วยเศษกระจกทำให้ลูกตาใช้งานไม่ได้อีกต่อไป ต่อให้ใส่คืนที่เดิมก็ใช้งานไม่ได้อยู่ดี

ช่วยไม่ได้ คุณหมอจำต้องใส่ลูกตาเทียมไว้ในกรอบตาข้างซ้ายให้โอหยางสยง ภายนอกดูไม่ผิดปกติเท่าไรแต่ความจริงไม่มีผลอะไรเลย ทั้งยังต้องควักออกมาล้างทุกวัน ยุ่งยากเหลือเกิน

สิ่งที่สร้างความแค้นแก่โอหยางสยงมากที่สุด เทคโนโลยีในยุคนี้ไม่ได้ก้าวหน้ามาก แม้ลูกตาเทียมจะดูไม่ต่างจากลูกตาปกติแต่หากดูดีๆ ก็ยังเห็นความแตกต่าง ดูไร้ชีวิตชีวาราวกับลูกตาของปลา

ทั้งที่เขาเป็นคุณชายมาดผู้ดีแต่กลับสูญเสียดวงตาไปหนึ่งข้างกลายเป็นคนพิการ ทั้งยังต้องทรมานจากอาการปวดทางตาที่อาจส่งผลกระทบต่อการมองเห็นของดวงตาข้างขวาได้

เขาโอหยางสยงเคยเสียเปรียบขนาดนี้เสียเมื่อไรกัน?

นางแพศยาจ้าวเหมย เขาจะปล่อยไปง่ายๆ ได้หรือ?

เฮ่อเหลียนเช่อมองโอหยางสยงแวบหนึ่งด้วยสายเรียบนิ่ง ยกยิ้มมุมปากเย้ยก่อนจะพูดเสียงเย็นชา “อย่างมากก็อีกครึ่งชั่วโมง เหล่าเพื่อนพ้องมีของเล่นให้สนุกกันล่ะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้ยินมาว่าหลานสาวของตระกูลจ้าวนั่นเป็นสาวงามหาตัวได้ยากคนหนึ่งในสมัยนี้เลย วันนี้เรามีบุญกันจริงๆ”

“อีกอย่างเป็นดอกไม้สดที่รอถูกเด็ดอยู่แหนะ รสชาติต้องหอมหวานมากแน่ๆ!”

“ถึงคนแรกจะเป็นคุณชายเช่อแต่เราก็มีบุญปากได้เพราะคุณชายเช่อทั้งนั้น แค่ได้ชิมน้ำซุปหน่อยก็พอใจแล้ว”

“……”

เฮ่อเหลียนเช่อแค่นเสียงอย่างไม่ใส่ใจ ตอนนี้เขามีดอกเหมยน้อยแล้ว จะไปสนใจคนธรรมดาแบบนั้นได้อีกหรือ?

“ไม่ต้อง คนแรกก็ให้เป็นของโอหยางสยงเถอะ ในเมื่อครั้งนี้โดนมาเยอะ”

ถ้อยคำของเฮ่อเหลียนเช่อทำเอาโอหยางสยงชะงักไปพักใหญ่ ไม่นานก็ทำหน้าดีใจเอ่ยขอบคุณเป็นพัลวัน “ขอบคุณคุณชายเช่อ”

“แกอย่าถนอมเชียวล่ะ!” เฮ่อเหลียนเช่อพูดหยอกเย้า

โอหยางสยงทำหน้าเย็นยะเยือกพูดเล็ดลอดไรฟัน “คุณชายเช่อวางใจได้ ผมไม่ปล่อยนางแพศยานั่นไปง่ายๆ แน่”

เฮ่อเหลียนเช่อยิ้มอย่างพอใจเพราะต้องการให้เป็นเช่นนี้อยู่แล้ว แม้ในยามนี้เหมยซูหานจะสมยอมอยู่กับเขาแต่เมื่อก่อนจ้าวเหมยเป็นถึงคนที่เหมยซูหานหมายปอง จุดนี้สร้างความไม่พอใจแก่เขามาก ราวกับเป็นหนามที่คอยทิ่มแทงใจเขามาโดยตลอด เขาต้องดึงมันออกมาให้ได้

อยากจะดึงหนามมีพิษก็ต้องให้จ้าวเหมยตาย!

แน่นอนว่าครั้งนี้เขาไม่เอาจ้าวเหมยถึงตายเพราะยังไม่ถึงเวลา มีโอกาสอีกมากในอนาคต ต้องให้จ้าวเหมยได้ลิ้มรสชาติของการตกอยู่ใต้ร่างคนนับหมื่นให้ดีก่อน

ถึงเมื่อนั้นเขาค่อยเอารูปเปลือยของจ้าวเหมยส่งไปให้สำนักข่าวใหญ่ต่าง ๆ  รูปโป๊เปลือยของหลานสาวตระกูลจ้าว แค่หัวข่าวนี้ก็ดึงดูดคนได้มากทีเดียวเลยใช่ไหมล่ะ?

แค่นึกถึงสีหน้าของไอ้แก่ตระกูลจ้าวเวลาเห็นรูปเปลือยหลานสาวตัวเอง เฮ่อเหลียนเช่อก็มีความสุขอย่างอดไม่ได้ ส่วนเหมยซูหานจะโกรธหรือไม่นั้นเฮ่อเหลียนเช่อยังไม่ค่อยกังวลเท่าไร

ดอกเหมยน้อยของเขาหูเบา ถึงตอนนั้นพูดเอาใจไม่กี่ประโยคก็ไม่เป็นไรแล้ว อีกอย่างผู้หญิงที่ผ่านมือผู้ชายมานักต่อนัก คิดว่าดอกเหมยน้อยเองก็คงไม่เก็บมาใส่ใจแล้วล่ะ!

“คุณชายเช่อ พวกเขามาแล้ว” ลูกน้องมารายงาน

ทุกคนในห้องต่างตื่นเต้นหันไปมองลานหน้าบ้านอย่างพร้อมเพรียง

……………………………………………