ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1152 โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ + ตอนที่ 1153 คุณปู่จ้าวเสียใจภายหลัง

ตอนที่ 1152 โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

จ้าวอิงสยงกับคุณย่าคล้ายวัวสันหลังหวะ พอเห็นคุณปู่จ้าวก็รีบหยุดแล้วมองไปที่ประตูตามสัญชาตญาณ เหมยเหมยทั้งโกรธและเกลียดสองคนนี้อย่างถึงที่สุด ก็เลยใช้แส้ฟาดไปอีกหนึ่งที จ้าวอิงสยงเจ็บจนร้องเสียงหลง

“ยัยเด็กบ้า ทำไมถึงได้ใจโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้”

คุณย่ารู้สึกสงสารลูกชายจึงตวาดใส่เสียงดัง

เหมยเหมยเลิกคิ้วเบา ๆ หัวเราะแล้วพูดขึ้นว่า “เทียบกับสองแม่ลูกอย่างย่ากับลุงแล้ว หนูจิตใจดียิ่งกว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์เสียอีก”

คุณปู่จ้าวสีหน้าเคร่งเครียด เขาเป็นกังวลว่าเหมยเหมยจะพูดเรื่องที่น่าอับอายของครอบครัวต่อหน้าทุกคน จึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆว่า  “มีอะไรค่อยกลับไปคุยกันที่บ้าน”

เหมยเหมยรู้ว่าคุณปู่จ้าวกำลังจะสื่อถึงอะไร เธอยิ้มมุมปากเยาะเย้ย แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

คุณย่าอยากจะด่าต่อ แต่คุณปู่จ้าวส่งสายตาปรามไว้ คุณย่าก็ได้แต่สงบปากสงบคำลงในทันที หล่อนไม่ได้โง่ถึงเพียงนั้น  รู้ว่าเรื่องวันนี้ที่วางแผนจับหลานสาว หากคุณปู่จ้าวรู้เข้าเขาคงไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่

“มื้อเที่ยงอาจารย์หยวนทำอาหารได้รสชาติไม่อร่อยเท่าไร ฉันเลยพาเหมยเหมยออกมากิน เจ้ารองก็ยังไม่ได้กินพอดี ก็เลย”

เรื่องราวหลังจากนั้นคุณย่าไม่สามารถพูดต่อได้อีก ยิ่งพูดยิ่งเสียงเบาจนสุดท้ายก็พูดอะไรไม่ออก บวกกับเจ็บแผลที่ถูกแส้ฟาด เธอก็คร้านจะพูดอะไรมากเลยนั่งลงดีกว่า

อย่างไรเสียคุณปู่จ้าวก็ทำอะไรเธอไม่ได้ อีกทั้งเธอยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยก็แค่หาคู่ครองให้หลานสาว ผู้ชายพอถึงเวลาก็ต้องแต่งงาน ผู้หญิงพอถึงเวลาก็ต้องหาสามีเหมือนกัน เธอทำอะไรผิดงั้นเหรอ

คนของเฮ่อเหลียนเช่อพอเห็นคุณปู่จ้าวก็รู้ทันทีว่าเรื่องวันนี้น่าจะไม่สำเร็จแล้วจึงถอยกลับไปอย่างเงียบ ๆ เตรียมกลับไปรายงาน แอบไว้อาลัยให้จ้าวอิงสยง 3 วินาที

เจ้าโง่นี้ทำให้คุณชายเช่อไม่พอใจครั้งแล้วครั้งเล่า แค่เกรงว่าคงมีจุดจบอย่างอนาถแน่นอน

แน่นอนว่ามันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขา

คนของเหยียนหมิงซุ่นยังไม่ไปไหน ยังคงแฝงตัวอยู่รอบ ๆติดตามสถานการณ์ของจ้าวเหมยตลอดเวลา ไม่กล้าอู้เลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นดวงใจของคุณชายหมิงของพวกเขา ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นพวกเขาจะมีอีกกี่ชีวิตมาชดใช้

เซียวเซ่อกลับบ้านไปคนเดียว สยงมู่มู่กลับบ้านใหญ่พร้อมกับเหมยเหมย ตลอดทางคุณปู่จ้าวไม่ได้พูดอะไรเลย สีหน้าดูแย่มาก จ้าวอิงสยงสภาพแย่ที่สุด สีหน้าพ่ายแพ้ ไม่ได้รู้สึกเจ็บแผลบนใบหน้าอีกต่อไป ทำแค่นั่งโง่ ๆเท่านั้น

เขาทำภารกิจที่เฮ่อเหลียนเช่อมอบหมายไม่สำเร็จ คุณชายเช่อไม่ปล่อยเขาไว้แน่ ตำแหน่งของเขาไม่มีอะไรเหลือแล้ว

แม้แต่ชีวิตของเขาก็อาจจะไม่สามารถรักษาไว้ได้ด้วยซ้ำ

จ้าวอิงสยงมองไปที่เหมยเหมยที่อยู่ด้านหน้าด้วยสายตาโกรธแค้น เป็นเพราะยัยเด็กบ้านี่แท้ ๆ ถ้าหล่อนเชื่อฟังดี ๆ กลางคืนเขาก็จะสามารถไปสถานบำเรอได้อย่างสบายใจแล้ว

ได้ยินมาว่าช่วงนี้สถานบำเรอมีผู้หญิงรัสเซียเข้ามา มีความสามารถในการกระตุ้นอารมรณ์ได้สูง แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้สัมผัสแม้แต่ปลายนิ้วมือของสาวงาม

แล้วอาจจะต้องไปใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก

บรรยากาศเงียบตลอดทางไม่มีใครพูดอะไรสักคำ พอมาถึงบ้านตระกูลเจ้า คุณปู่จ้าวก็ปิดประตูบ้านลง แล้วถีบไปที่หัวเข่าของจ้าวอิงสยงตอนที่เขาไม่ทันตั้งตัว จ้าวอิงสยงล้มคุกเข่าลงไปกับพื้น

“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน เมื่อคืนแกสัญญากับฉันไว้ว่าอย่างไร สอนเท่าไรไม่จำ ทำไมแกถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้”

คุณปู่จ้าวใช้ขาถีบอีกครั้งหนึ่งด้วยความรู้สึกเจ็บปวดจับใจ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าลูกชายคนรองของเขาจะเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกลงมือทำร้ายหลานสาวหลายครั้งแต่ยังดีที่ไม่สำเร็จ ไม่เช่นนั้นหากใครรู้ว่าตระกูลจ้าวขายหลานสาวกินเพื่อตำแหน่งลาบยศ ยังไม่รู้เลยว่าจะต้องโดนเขาหัวเราะเยาะกันขนาดไหน

“ตาแก่ไม่ต้องตีแล้ว เจ้ารองก็ถูกบังคับมา คุณคงไม่นั่งดูดายให้ลูกชายไปตายหรอกใช่ไหม”

คุณย่ารู้สึกสงสารลูกชาย เดินตัวสั่นจะไปจับคุณปู่จ้าวไว้ แต่คุณปู่จ้าวกำลังโมโหมากจะฟังหล่อนเสียที่ไหนกัน เขาจึงสะบัดมือทิ้ง คุณย่าถูกสะบัดล้มลงพื้นลุกอย่างไรก็ลุกไม่ขึ้น

…………………………………………

ตอนที่ 1153 คุณปู่จ้าวเสียใจภายหลัง

ร่ายกายของคุณย่าเจ็บปวดรวดร้าว  เธอเรียกสยงมู่มู่มาช่วยพยุงตัวลุกขึ้น ถึงแม้ว่าสยงมู่มู่จะเกลียดที่เธอทำไม่ดีกับเหมยเหมย แต่อย่างไรเสียก็นับว่าเป็นผู้ใหญ่ ทำได้แค่เพียงเดินไปพยุงเธอขึ้นมาด้วยความไม่เต็มใจ เขาแสดงสีหน้าไม่พอใจ ทำให้คุณย่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ยิ่งทำให้หล่อนเกลียดเหมยเหมยมากขึ้นไปอีก

ทั้งหมดนี่ก็เป็นเพราะยัยเด็กบ้านั่น

เหมยเหมยฟังคำพูดของคุณย่าพลันรู้สึกขบขัน พูดจาเสียดสีอย่างอดไม่ได้ว่า “คำพูดของคุณย่าน่าสนใจดีนะคะ คุณย่าทนเห็นลูกชายไปตายไม่ได้ แต่คุณย่าทนเห็นหนูไปตายได้งั้นสิ”

“ไร้สาระ ฉันเพียงแค่หาคู่ครองให้แกได้แต่งงาน มีผู้หญิงคนไหนที่โตแล้วไม่ต้องแต่งงานบ้าง แกแล้งน้ำใจจะให้ลุงรองของแกไปตายให้ได้เลยใช่ไหม”

คุณย่านึกถึงสิ่งที่จ้าวอิงสยงพูดกับหล่อน ถ้าหากไม่ส่งตัวจ้าวเหมยให้กับเฮ่อเหลียนเช่อ เขาก็จะต้องติดคุกหรืออาจจะถึงขั้นต้องกินลูกกระสุน คำพูดเหล่านี้ทำให้คุณย่ารู้สึกตกใจอยู่มาก

“ตาแก่ พวกเราต้องช่วยเจ้ารองนะ เจ้าใหญ่ไม่อยู่แล้ว ถ้าเจ้ารองเป็นอะไรขึ้นมาอีก ฉันอยู่ต่อไปไม่ได้แน่”

คุณย่าร้องห่มร้องไห้หวังว่าคุณปู่จะใจอ่อน จ้าวอิงสยงก็หวังเช่นนั้นจึงมองไปที่ตาแก่หัวใจพลันเต้นระรัว ความเป็นความตายของเขาขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณปู่ในตอนนี้แล้ว

สยงมู่มู่กลั้นความโกรธไว้ไม่ไหว พูดจาแดกดันว่า “เหมยเหมยเพิ่งจะอายุ 17 กฎหมายยังไม่อนุญาตให้แต่งงานได้เลยด้วยซ้ำ อีกอย่างถ้าเฮ่อเหลียนเช่อตั้งใจจะมาขอแต่งงานจริง ๆ จะใช้วิธีสกปรกชั่วช้าอย่างนี้ได้อย่างไร เฮ่อเหลียนเช่อเป็นคนอย่างไร นี่กำลังจะบังคับให้เหมยเหมยไปตายใช่ไหม”

คุณย่ากลับไม่คิดเช่นนั้น “ก็แค่แต่งงานเท่านั้นเองจะตายได้อย่างไร มู่มู่โดนยัยเด็กบ้านี่ปั่นหัวแล้ว ถ้าน้ารองเกิดซวยขึ้นมาจริง ๆ บ้านเราก็ต้องพังลงไปด้วย ในฐานะที่เป็นหลานสาวบ้านตระกูลจ้าว ในเมื่อใช้ชื่อเสียงของตระกูลจ้าวก็ควรเสียสละให้ตระกูลจ้าวบ้างสิ”

เหมือนสมัยก่อนเวลาออกรบเรียกให้ใครไปอยู่หน่วยกล้าตาย คนนั้นก็ต้องไปจะมาเลือกอะไรได้ที่ไหนกัน

เหมยเหมยฟังแล้วก็รู้สึกขบขัน อยากจะผ่าสมองของย่าแก่นี่ออกมาดู อยากจะรู้จริง ๆว่ามันหน้าตาเป็นอย่างไร สมองนี่มันช่าง…เสียจริง

“คุณย่าระวังคำพูดด้วยนะคะ ถึงแม้ว่าหนูจะแซ่จ้าว แต่ชื่อเสียงเกียรติยศของตระกูลจ้าวหนูไม่เคยเสพสุขใช้มันมาก่อนเลย ถ้าจะพูดขึ้นมาจริง ๆหนูว่าบ้านตระกูลเจ้ายังพึ่งพาชื่อเสียงหนูมากกว่า บุญคุณเพียงเล็กน้อยแล้วต้องให้ชดใช้มหาศาลหนูยังพอช่างมันได้  แต่จะให้หนูเสียสละตัวเองเพื่อช่วยตัวอะไรก็ไม่รู้ ถุย ฝันไปเถอะ”

เหมยเหมยยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกโมโห กล้าดีอย่างไรมาให้เธอเสียสละ

หน้าตาของคุณย่ากับจ้าวอิงสยงน่าขยะแขยงเสียยิ่งกว่าเฮ่อเหลียนเช่ออีก

“ตาแก่ คุณดูยัยเด็กบ้านี่มันพูดเข้า คุณดูสิคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าแม่กิวเฟียนเหี่ยงนึ่งลงมาเกิดหรืออย่างไร” คุณย่าชี้หน้าด่าเหมยเหมย

“หุบปาก”

คุณปู่สั่งสอนด้วยความรำคาญ เขาเริ่มรู้สึกรังเกียจย่าแก่นี่ แล้วก็รู้สึกเสียใจที่มาแต่งงานกับผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้

เมื่อก่อนได้ยินมาว่าจะหาภรรยาต้องหาภรรยาที่ดี หาผู้หญิงที่ดี ตระกูลถึงจะเจริญรุ่งเรือง เจริญก้าวหน้า แต่ถ้าแต่งกับตัวกาลกิณี ตระกูลจะดีแค่ไหนก็ต้องพังพินาศ

ตระกูลจ้าวจะพังทลายลงแล้ว

สายตาดุดันของคุณปู่ทำให้คุณย่าไม่กล้าโมโห รู้สึกกระวนกระวายใจ

จ้าวอิงสยงกอดขาของคุณปู่ ร้องขอให้คุณปู่ช่วยเหลือเขา เหมยเหมยฟังแล้วก็รู้สึกรำคาญ ด่าขึ้นว่า “สมองของคุณลุงโดนหมากินไปแล้วเหรอ เฮ่อเหลียนเช่อจะปล่อยคุณลุงไปจริง ๆได้อย่างไร คุณลุงเชื่อไหมพอส่งตัวหนูไป คนโรคจิตนั่นก็จะส่งคุณลุงเข้าคุกทันที แถมยังจะเอาหนูไปเป็นตัวล่อให้ตระกูลจ้าวกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมือง”

……………………………..