ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1158 ไม่ควรค่าแก่การสงสาร + ตอนที่ 1159 ไม่มีวันเอาชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ

 ตอนที่ 1158 ไม่ควรค่าแก่การสงสาร

หานซู่ฉินโดนตีจนระบมไปทั้งตัว ทั้งอายทั้งโมโห ยิ่งไปกว่านั้นคือความโกรธแค้น

แค้นที่เหมยเหมยส่งเธอไปที่ถ้ำเสือ แค้นที่คุณย่าตีเธออย่างเจ็บแสบไม่หยุด แล้วก็แค้นความไม่เอาไหนของจ้าวอิงสยง

“ฉันถูกบังคับ เฮ่อเหลียนเช่อวางยาฉัน เขาตั้งใจทำร้ายฉัน”

หานซู่ฉินร้องไห้โอดครวญหลบการโจมตีของคุณย่าไม่หยุด แต่คุณย่าสวมจิตวิญญาณนักรบ รองเท้าของเธอเปรียบเหมือนกับดาบ หานซู่ฉินโดนตีไปหลายทีเจ็บแทบปางตาย

“หยุดตีได้แล้ว ตีฉันไปแล้วจะช่วยอะไรขึ้นมา ไม่ใช่เพราะลูกชายของแม่ไม่เอาไหนเหรอถึงทำให้ฉันตกอยู่ในสภาพแบบนี้”

หานซู่ฉินไม่มีท่าทีเคารพอย่างเคย เธอยื่นมือไปผลักคุณย่า ทำให้คุณย่าล้มลงไปกองกับพื้น

“เจ็บจัง”

คุณย่าล้มลงไปกระแทกอย่างรุนแรงจนได้ยินเสียงเหมือนกระดูกหัก เธอหน้าซีดไปในทันทีสักพักเหงื่อท่วมตัว ดูท่าจะบาดเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว

เหมยเหมยที่กำลังดูอยู่ก็รีบวิ่งไปพยุงคุณย่าขึ้นมา แต่แค่ขยับเพียงเล็กน้อยคุณย่าก็ร้องโหยหวนเสียงดังราวกับหมูกำลังถูกเชือด เธอทำได้เพียงโทรเรียกหมอมาเท่านั้น ยังดีที่หมอก็พักละแวกนี้ด้วย เพียงไม่กี่นาทีก็มาถึง

คุณหมอบอกว่ากระดูกเชิงกรานของคุณย่าหัก จะต้องใช้เวลารักษาอย่างน้อย 3 เดือน คุณย่าอายุมากแล้วกระดูกเปราะบาง อาจจะต้องอยู่บนเตียงไปเลยถึงครึ่งปี

คุณปู่จ้าวโมโหกับรูปภาพพวกนั้นเช่นกัน เขารู้ว่าเฮ่อเหลียนเช่อไม่ได้อย่างที่หวังก็เลยอยากจะทำลายบ้านตระกูลจ้าว เขาทำสำเร็จแล้วจริง ๆ รูปภาพฉาวโฉ่พวกนี้ทำให้ตระกูลเจ้าอับอายขายหน้า ชื่อเสียงป่นปี้ย่อยยับ

ยังดีที่นายใหญ่ออกโรงช่วยเหลือให้คนเก็บรูปภาพฉาวโฉ่พวกนั้น แล้วก็ยังให้สำนักพิมพ์ต่าง ๆลบภาพออก ไม่ถึงสองวันข่าวฉาวเชิงชู้สาวภายในเมืองก็มลายหายไป

ไม่มีใครกล้าวิพากวิจารณ์เรื่องของตระกูลจ้าว หรือแม้แต่พูดลับหลังก็ไม่กล้า

พวกเขาไม่มีใครกล้าที่จะเป็นศัตรูกับทางหลวงหรอก ทุกคนต่างก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป

ถึงกระนั้นชื่อเสียงของหานซู่ฉินก็พังย่อยยับไปแล้ว โลกก็เป็นเช่นนี้ผู้หญิงไม่ว่าจะถูกรุมโทรมหรือถูกข่มขืน ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นผู้ถูกกระทำ แต่คนที่โดนดูถูกเยาะเย้ยก็ยังคงต้องเป็นผู้หญิงอยู่วันยันค่ำ

ถึงแม้ว่าหานซู่ฉินไม่ได้ถูกใส่ร้ายแต่นี่ก็ถือว่าเป็นโทษที่ควรได้รับ ทว่าในเมื่อเธอเกิดมาเป็นผู้หญิงก็ย่อมที่จะต้องเสียเปรียบในเรื่องนี้ ชื่อเสียงของเธอในเมืองหลวงตอนนี้พังย่อยยับไปแล้ว

“ให้ยัยสำส่อนนี่หย่ากับเจ้ารอง แล้วให้ไสหัวออกไปเสีย อย่าให้มาทำลายชื่อเสียงตระกูลจ้าวอีก” คุณย่าตะโกนด่ากราด ดูถูกหานซู่ฉินเป็นอย่างมาก

ถึงแม้ว่าจะโดนศัตรูจับตัวไป แต่มันก็มีตั้งหลายวิธีฆ่าตัวตายเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของตัวเอง แต่ผู้หญิงคนนี้กลับยังมีหน้ากลับมา

เธอจะมีหน้ามีชีวิตอยู่ต่อไปเช่นไร

คุณปู่จ้าวรู้สึกลังเลใจเล็กน้อย เขารู้สึกว่าการที่หานซู่ฉินโดนทำร้ายเช่นนี้ก็เป็นความผิดของจ้าวอิงสยง พูดถึงตระกูลจ้าวก็ทำไม่ดีต่อเธอเช่นกัน

เหมยเหมยกลับสนับสนุนให้จ้าวอิงสยงหย่ากับหานซู่ฉิน เดิมทีเธออยากเลิกแล้วต่อหานซู่ฉินไปเสีย แต่รูปภาพพวกนี้กลับทำให้เธอใจแข็งขึ้นมาอีกครั้ง

ถ้าหากวันนั้นคนที่ถูกจับตัวไปเป็นเธอ ถ้าอย่างนั้นตัวละครหลักของรูปภาพพวกนี้ก็ต้องเป็นเธอจ้าวเหมยที่ถูกผู้ชายนับสิบรุมโทรม แล้วยังถูกสุนัขสองตัวรูปร่างคล้ายลูกควาย….

สุดท้ายยังถูกแฉภาพฉาวโฉ่ไปทั่วเมือง ทำให้ทุกคนรู้กันไปทั่ว

เธอจะยังกล้าไปเผชิญหน้ากับเหยียนหมิงซุ่นได้อย่างไร

เหมยเหมยไม่กล้าคิด แค่รู้สึกโชคดีและหวาดกลัวขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้นยังเกลียดชังหานซู่ฉินจับใจ

“คุณปู่จ้าวคะ ปู่รู้ไหมว่าทำไมหานซู่ฉินถึงถูกจับตัวไป” เหมยเหมยมองออกว่าคุณปู่จ้าวลังเลใจก็เลยตั้งใจจะเติมเชื้อเพลิงใส่เข้าไป

หานซู่ฉินสีหน้าเลิ่กลั่กในทันที รีบวิ่งพุ่งเข้าไปหาเหมยเหมย “ยัยเด็กชั่ว ฉันจะฆ่าแก”

……………………………………

  ตอนที่ 1159 ไม่มีวันเอาชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ

เหมยเหมยหลบการโจมตีของหานซู่ฉินอย่างง่ายดาย จ้าวอิงหย่งขมวดคิ้วแล้วรีบไปจับตัวหานซู่ฉินไว้ แล้วให้ภรรยาอันหย่าฟางเอาเชือกมามัดตัวหล่อนเพื่อไม่ให้ยัยผู้หญิงคนนี้บ้าขึ้นมาได้อีก

แต่ว่าทุกคนก็เห็นถึงความไม่ชอบมาพากล หรือว่าการที่หานซู่ฉินถูกจับตัวไป เหมยเหมยจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยงั้นเหรอ

เหมยเหมยหัวเราะร่าพลางพูดขึ้นว่า “หานซู่ฉิน ป้าทำชั่วเอง คิดจะทำร้ายคนอื่นแต่ตัวเองโดนเสียเอง ใครใช้ให้ป้าจิตใจสกปรก”

คุณปู่จ้าวเดาถึงสาเหตุได้เล็กน้อย ถามเหมยเหมยว่าเกิดอะไรขึ้น

สยงมู่มู่ชิงพูดขึ้นก่อน เขาเล่าเรื่องที่หานซู่ฉินสองน้าหลานตั้งใจใช้ชื่อจ้าวอิงหนานหลอกเหมยเหมยไปที่สวนฟาร์ม จ้าวอิงหย่งโมโหจนง้างมือขึ้นมาแต่ก็ไม่ได้ลงมือ อันหย่าฟางเป็นคนลงมือแทน

“เธอยังเป็นคนอยู่ไหม ความเก่งกาจต้องเอามาใช้กับคนในครอบครัวหรือไง ที่เธอเป็นอย่างนี้เพราะตัวเธอเอง มันก็สมควรแล้ว”

ตอนนี้อันหย่าฟังกลับรู้สึกโชคดีที่ไม่ได้คลอดลูกสาวของตัวเองออกมา หล่อนไม่แน่ใจว่าลูกสาวของตัวเองจะฉลาดแบบจ้าวเหมยไหม 80-90 เปอร์เซ็นต์น่าจะหนีไม่พ้นแผนการชั่วร้ายของหานซู่ฉินแหง แค่คิดว่าลูกสาวของหล่อนอาจจะถูกเฮ่อเหลียนเช่อ…

หัวใจของอันหย่าฟางก็เจ็บแปล๊บขึ้นมา สิ่งเดียวที่รู้สึกในตอนนี้คือรู้สึกว่าโชคดีแล้ว

หานซู่ฉินกลับไม่รู้สึกถึงความผิดของตัวเองสักนิด พูดขึ้นว่า “จ้าวเหมยใจของแกมันช่างเหี้ยมโหดนัก ในเมื่อแกรู้ว่าฉันจะหลอกแก แกไม่มาก็พอแล้ว ทำไมจะต้องส่งฉันกับป๋อหย่วนไปที่นั่นด้วย ทำไมแกถึงใจอำมหิตได้ขนาดนี้”

เหมยเหมยฟังแล้วก็ขบขัน พูดเสียดสีว่า “แปลกจัง หรือว่าคุณกับหานป๋อหย่วนทำร้ายฉันได้อย่างเดียว หนูตอบโต้กลับไม่ได้เลยใช่ไหม หนูเพียงแค่ใช้วิธีที่คนอื่นทำร้ายฉันทำร้ายเขากลับเท่านั้นเอง หนูคงจะไม่เอาชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธหรอกนะ”

คุณปู่จ้าวคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้  เขามองหลานสาวด้วยความละอายใจ เขาเป็นคนเรียกหลานสาวให้กลับมาเมืองหลวงเอง แต่กลับทำให้หลานสาวของเขาตกอยู่ในอันตราย ยังดีที่หลานสาวของเขาเป็นคนฉลาด ไม่เช่นกันเขาจะบอกกับลูกชายคนเล็กของเขาว่าอย่างไร

“หย่าเสียเถอะ ผู้หญิงชั่วร้ายขนาดนี้ตระกูลจ้าวของเรารับไม่ได้เด็ดขาด”

คุณปู่จ้าวโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ เดิมทีเขาคิดว่าบ้านตระกูลจ้าวเป็นคนทำให้หานซู่ฉินต้องถูกเหยียดหยาม แต่ตอนนี้เขาคิดเพียงว่าผู้หญิงคนนี้ทำตัวเอง

หานซู่ฉินกระวนกระวายใจ ถ้าออกจากบ้านตระกูลจ้าวหล่อนจะไปไหนได้

บ้านแม่ของเธอไม่ยอมรับหล่อนแน่ หานป๋อหย่วนถูกจ้าวเหมยเล่นงานเสียจนไม่เป็นผู้เป็นคน สะใภ้ใหญ่ทำอะไรบ้านตระกูลจ้าวไม่ได้ คงจะต้องเอาความโมโหมาลงที่หล่อนแน่นอน

“พ่อคะ ฉันผิดไปแล้ว ให้อภัยฉันเถอะนะ เห็นแก่หน้าเสวียไห่พวกเขาสามพี่น้องก็ได้ ให้โอกาสฉันอีกสักครั้งเถอะนะคะ”

คุณปู่จ้าวเริ่มลังเลใจอีกครั้ง หานซู่ฉินคลอดหลานให้บ้านตระกูลจ้าว 3 คน ทุกคนมีความสามารถทั้งนั้น ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนไม่ดีแต่เธอก็ยังเป็นแม่ของหลาน ๆเขา

เหมยเหมยรีบพูดขึ้นว่า “พวกพี่ ๆมีแม่ที่ชื่อเสียงป่นปี้อย่างป้า มีแต่จะทำลายอนาคตของพวกเขา ถ้าป้าคิดแทนพวกพี่ ๆเขาจริงละก็ควรเดินออกไปเอง อย่าทนหน้าด้านเกาะตระกูลจ้าวอีกต่อไปเลยค่ะ”

ผู้หญิงโหดร้ายที่ทำร้ายเธอมานับครั้งไม่ถ้วน เธอจะไม่มีวันใจอ่อนให้เด็ดขาด เธอจะเหยียบให้จมดิน

คุณปู่จ้าวเริ่มแน่วแน่ขึ้นมาอีกครั้ง หลานสาวพูดไม่มีผิดหานซู่ฉินชื่อเสียงป่นปี้พังย่อยยับหมดแล้ว มีแต่จะทำให้พวกเสวียไห่ได้รับความอับอาย อีกทั้งผู้หญิงที่จิตใจโหดเหี้ยมเช่นนี้ ถ้ายังอยู่ก็คงต้องสร้างเรื่องให้กับตระกูลจ้าวเป็นแน่

หานซู่ฉินเห็นสีหน้าท่าทางของคุณปู่จ้าว ก็เริ่มรู้สึกใจหายขึ้นมา

เธอพูดขึ้นด้วยความโมโหว่า “ถ้าจะพูดถึงความร้ายกาจ ฉันคงสู้คุณย่าของตระกูลเราไม่ได้หรอก ฉันกับจ้าวเหมยไม่มีความเกี่ยวพันทางสายเลือด แน่นอนว่าไม่มีทางใจอ่อนแน่ แต่คุณย่าเป็นย่าแท้ ๆของจ้าวเหมยแต่กลับไม่ใจอ่อนเลย พ่อคะ พ่อยังสามารถให้ผู้หญิงใจอำมหิตคนนี้อยู่ต่อไปได้อีกเหรอคะ”

……………………………………