ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1180 การคาดเดาที่ไม่น่าเชื่อถือ + ตอนที่ 1181 แผนของเฮ่อเหลียนเช่อ

ตอนที่ 1180 การคาดเดาที่ไม่น่าเชื่อถือ

สยงมู่มู่ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าความคิดของตนนั้นคือความจริง สาธยายอย่างตื่นเต้นว่า “เหยียนหมิงซุ่นหน้าตาไม่มีความละม้ายคล้ายคลึงกับคนตระกูลเหยียนสักนิด คนตระกูลเหยียนทั้งโง่ทั้งอัปลักษณ์ เหยียนหมงซุ่นต้องไม่ใช่เชื้อสายตระกูลเหยียนแน่ พ่อแท้ ๆของเขาต้องเป็นคนเก่งกาจที่อยู่ในเมืองหลวงอย่างแน่นอนแล้วตามหาเหยียนหมิงซุ่นเจอ จากนั้นก็…”

สมกับที่เป็นนักเรียนหัวกะทิ ปรับแต่งเรื่องราวต่าง ๆได้จนไม่เหลือเค้าความจริงอยู่เลยสักนิด ทั้งยังทำให้คนอื่นรู้สึก…ใช่เลย…ความจริงต้องเป็นแบบนี้ถึงจะสมเหตุสมผล!

เซียวเซ่อกลับไม่ได้ให้ความสนใจต่อฐานะของเหยียนหมิงซุ่น เธอยังคงลอยแพอยู่บนเรือลำนั้น!

“หากพูดตามความจริง สามปีก่อนมีชายลึกลับขับรถทหารชอบบุกมารับเธอที่บ้านของฉัน นั่นก็คือเหยียนหมิงซุ่น!”

ในที่สุดเซียวเซ่อก็ได้ค้นพบกับเรื่องบางอย่างเข้า สยงมู่มู่คิดไปไกลจนกู่ไม่กลับแล้ว

ชายลึกลับคนนั้นแน่นอนว่าเธอยังจำได้ เพราะชายผู้นี้พี่หกถึงกับร้อนรนจนทนไม่ไหว หนำซ้ำยังให้เขาและเจ้าเด็กอ้วนศึกษาถึงการแต้มจุดแดงพรหมจรรย์ด้วย ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือตุ๊กแกในบ้านของเธอถูกทำร้ายไปจนหมดไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว

มาจนถึงตอนนี้การแต้มจุดแดงพรหมจรรย์ก็ไม่คืบหน้าแม้แต่น้อย

“ไม่แปลกเลยที่เมื่อสามปีก่อนเหยียนหมิงซุ่นไม่เข้าร่วมสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่เลือกไปเป็นทหารแทน”

พ่อของเขาต้องเป็นหัวหน้าใหญ่ในกองแน่ถึงให้เหยียนหมิงซุ่นไปฝึกซ้อมโดยตรง

ท้ายที่สุดสยงมู่มู่ก็ยังคงวนกลับมาถึงพล็อตเรื่องบ้า ๆนั่นต่อ เซี่ยวเซ่อเองก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง

“คงจะเป็นแบบบนั้นแหละ กลับไปค่อยถามเหมยเหมยว่าพ่อสามีในอนาคตของเธอเป็นใครกันแน่!”

เซียวเซ่อไม่สบายใจนัก เธอรู้สึกว่าเหมยเหมยไม่ได้ซื่อสัตย์พอ เรื่องใหญ่ขนาดนี้กลับปกปิดเธอมาตลอดสามปี และที่สำคัญไปกว่านั้นคือนึกไม่ถึงว่าสมองอันชาญฉลาดของเธอจะถูกเด็กหัวขี้เลื่อยหลอกเอาได้

ช่างน่าอับอายเหลือเกิน!

ลูกน้องของเหยียนหมิงซุ่นที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างก็รู้สึกอึดอัด

เพื่อนของนายหญิงในอนาคตของพวกเขานี่ ช่างมีจินตนาการที่ล้ำเลิศเสียจริง!

ภายในรถที่ประกายแสงอรุณรุ่งในฤดูใบไม้ผลิ

เหยียนหมิงซุ่นทำใจยอมปล่อยมือหญิงสาวใต้ร่างที่ดูสุกใสราวกับน้ำในแม่น้ำช่วงฤดูใบไม้ผลิไป เหมยเหมยรู้สึกอับอายจนต้องหลับตาปี๋ สัมผัสลื่นบนฝ่ามือได้เรียกสติเธอไว้ว่าเมื่อครู่ได้ทำอะไรลงไป

ทำไมเธอถึงได้ไร้สติไปชั่วขณะได้นะ?

พี่หมิงซุ่นจะคิดว่าเธอไร้ยางอายไหมนะ?

เหยียนหมิงซุ่นที่ได้รับการปลดปล่อยเป็นครั้งแรกจึงรู้สึกสบายใจมาก วันนี้เขาได้สัมผัสกับตัวเองแล้วว่าสัมผัสอันนุ่มนวลไร้กระดูกจากฝ่ามือเล็กนั้นสูบวิญญาณได้ระดับไหน ทำไมเขาถึงคิดไม่ได้ตั้งแต่แรกนะ!

เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดมือเหมยเหมยจนสะอาด เมื่อเห็นว่าเธอยังคงหลับตาอยู่ ใบหน้าแดงราวสีเลือดจึงนึกใจอ่อนขึ้นมา

“เมื่อยมือหรือเปล่า…”

เหยียนหมิงซุ่นกระซิบเบา ๆที่ข้างหูเธอ เหมยเหมยยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก เธอจึงเลือกที่จะซุกหน้าหลบในอ้อมแขนของชายหนุ่ม

พอได้ยินเสียงหัวเราะขบขันที่ข้างหู เหมยเหมยทั้งอับอายและขุ่นเคือง พลันหยิกเข้าที่ช่วงเอวอันผอมบางของชายหนุ่มไปแรง ๆหนึ่งที พอได้ยินเสียงโอดครวญเธอถึงรู้สึกเหมือนว่าได้ระบายอารมณ์แล้ว

เมื่อครู่เธอไม่ควรจะใจอ่อนเลยจริง ๆ!

“เหมยเหมยคราวหน้าเอาแบบนี้อีกนะ!” เหยียนหมิงซุ่นกลับเหย้าหยอกเธอไม่หยุด พอได้ลิ้มรสสัมผัสอันหอมหวาน เขาก็ไม่อยากจะใช้นิ้วมือทั้งห้าของตัวเองอีกแล้ว พูดง่าย ๆก็คือเทียบไม่ติดเลยสักนิด!

และเป็นอีกครั้งที่ออกแรงหยิกเข้าที่เอว แต่เธอก็ยังออมแรงไว้ แรงหยิกแค่นั้นสำหรับเหยีนหมิงซุ่นแล้วก็เหมือนถูกมดกัดไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิด แต่เพื่อเป็นการทำให้เจ้าหญิงตัวน้อยของเขาได้ระบายอารมณ์ เขาจึงต้องส่งเสียงร้องอย่างให้ความร่วมมือ

หัวหน้าใหญ่ในอนาคตเอาใจสาวน้อยถือว่ามีการพัฒนาขึ้นมาก!

“ต่อให้นางฟ้าลงมาจุติก็ไม่เข้าตาพี่ พี่ก็ชอบแค่ยัยโง่ตัวเล็กคนนี้เท่านั้นแหละ…”

คำพูดของเหยียนหมิงซุ่นยิ่งพูดก็ยิ่งน่าฟัง ทำเอาเหมยเหมยดีใจจนลืมความโกรธไปพลางจ้องหน้าเขาอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะเอ่ยว่า “ฉันไม่ได้โง่ ตอนนี้ฉันสอบได้แปดสิบคะแนนขึ้นทั้งนั้นเลยนะ”

“เก่งมาก สวยก็สวย หนำซ้ำยังเรียนเก่งอีกด้วย เหมยเหมยเธอต้องอยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนอื่นให้มาก คนพวกนั้นไม่ได้มีเจตนาดีนักหรอก”

เหยียนหมิงซุ่นแสดงออกถึงอาการหึงหวง ความสนใจของเหมยเหมยเปลี่ยนไปได้ใจแทน ริมฝีปากอมยิ้มเล็กน้อยและกลั้นยิ้มไว้ไม่ได้อีกต่อไป

ชอบนักที่ได้เห็นเหยียนหมิงซุ่นหึงหวงเนี่ย!

……………………………………….

ตอนที่ 1181 แผนของเฮ่อเหลียนเช่อ

 โอหยางสยงถูกคนของเฮ่อเหลียนเช่อพบเข้าที่ห้องน้ำในห้างสรรพสินค้า ส่วนทำไมเฮ่อเหลียนเช่อถึงรู้ว่าเกิดเรื่องกับโอหยางสยงนั่นเป็นเพราะเฮ่อเหลียนเช่อได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง

ถึงเขาจะไม่อยากรู้ว่าเป็นฝีมือใครก็ต้องรู้อยู่ดี!

ลูกน้องของเหยียนหมิงซุ่นใส่ใจอย่างมาก แม้จะตัดหูของโอหยางสยงแต่กลับช่วยห้ามเลือดให้เขา แม้ไม่ได้ช่วยบรรเทาความเจ็บแต่ก็ทำเอาโอหยางสยงสลบหมดสติไปทั้งอย่างนั้นเพราะติดนิสัยลูกคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก

เฮ่อเหลียนเช่อรู้จากปากของโอหยางสยงว่าเป็นฝีมือของคุณชายหมิง เจ้าตัวก็ไม่สบอารมณ์ทันที

คุณชายหมิงเป็นหนามที่ยอกอยู่ก้นบึ้งหัวใจของเขา เพราะเจ้าบ้าคุณชายหมิงนี่ทำเขาโดนคุณอาตำหนิดุด่าหลายต่อหลายครั้ง  แถมยังส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของเขากับเหมยซูหานอีกด้วย

เพราะคุณอาคิดว่าเขาทุ่มเทให้ความรักต่อเหมยซูหานมากเกินไปจึงกระทบต่องาน ถึงเปิดช่องให้คุณชายหมิงได้สบโอกาสเข้ามาแทรกแซงแย่งชิงพื้นที่พวกเขาไปได้ไม่น้อย

หนิงเฉินเซวียนไม่เคยชอบเหมยซูหาน เขาไม่คัดค้านเฮ่อเหลียนเช่อเรื่องหาคู่นอนและไม่สนว่าคู่นอนคือผู้ชายผู้หญิงคนแก่หรือเด็ก หรืออาจเป็นคนชนชาติอื่น เรื่องพวกนี้เขาล้วนไม่สนใจ

แต่เขาไม่อนุญาตให้เฮ่อเหลียนเช่อทุ่มเทกับความรักมากไปเด็ดขาด!

สำหรับเขาแล้วมีเพียงคนที่ไร้ความรักถึงจะยิ่งใหญ่ได้ การมีความรักจะทำให้อ่อนแอลง

ทั้งที่เขาฝึกฝนเฮ่อเหลียนเช่อให้กลายเป็นหุ่นยนต์ที่เลือดเย็นไร้หัวใจ แต่ตอนนี้กลับถูกเหมยซูหานทำลายจนสิ้น หนิงเฉินเซวียนจะไม่โกรธได้อย่างไร?

แต่เสียดายที่ตอนนี้เฮ่อเหลียนเช่อเติบโตแล้ว มีพลังเป็นของเขาเอง เขาส่งคนไปลอบฆ่าเหมยซูหานหลายครั้งแต่ล้วนถูกเฮ่อเหลียนเช่อจับได้เขาจึงต้องรามือชั่วคราวอย่างระอา ไม่อยากให้คนชั้นต่ำนั่นทำลายความสัมพันธ์พ่อลูกของพวกเขา

แม้บุญคุณความแค้นนี้ทำให้เฮ่อเหลียนเช่อเกิดข้อบาดหมางในใจต่อหนิงเฉินเซวียน  แต่เขาเกลียดเหยียนหมิงซุ่นมากกว่า หากไม่ใช่เพราะเจ้าหมอนั่นที่เข้ามาก่อกวนเป็นระยะๆ คุณอาต้องไม่ห้ามความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเหมยซูหานแน่ๆ

เฮ่อเหลียนเช่อรู้ว่าเหยียนหมิงซุ่นต้องได้รับการฝึกฝนมาจากเฮ่อเหลียนชิงมาโดยเฉพาะ ถึงจะหวาดระแวงแต่เขาไม่ได้เก็บมาคิดมาก

ตัวเขาเองก็ถูกปั้นด้วยมือของเฮ่อเหลียนชิงเลยรู้วิธีการเหล่านั้นของเฮ่อเหลียนชิงละเอียดเป็นอย่างดี เขาสามารถบอกได้อย่างมั่นใจว่าคิดจะหาใครที่แข็งแกร่งทัดเทียมเขาอีกคนในโลกนี้มันเป็นไปไม่ได้!

เหยียนหมิงซุ่นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!

“คุณชายเช่อ คุณต้องแก้แค้นให้ผมด้วยนะ…”

โอหยางสยงร่ำไห้อ้อนวอน การปะทะกับจ้าวเหมยถึงสองครั้งทำให้เขาต้องสูญเสียดวงตาข้างซ้ายกับหูข้างขวาไปตามลำดับ

ดวงตาไม่มีก็ใส่ลูกตาปลอมได้ แต่ไม่มีหูจะให้เขาทำอย่างไรเล่า?

หรือว่าใส่หูปลอมได้หรือ?

รู้สึกถึงอาการแสบร้อนจากหูข้างขวาโอหยางสยงก็อดพูดไม่ได้ว่า “คุณชายเช่อ นางแพศยาจ้าวเหมยนั่นเหิมเกริมเกินไปจริง ๆ เธอน่าจะยุ่งเกี่ยวกับคุณชายหมิงนั่นนานแล้ว เอางี้คุณหาทางจับตัวจ้าวเหมยมาให้พวกพี่ๆ น้องๆ สนุกกันหน่อย สวมเขาให้หมอนั่นสักที”

เฮ่อเหลียนเช่อหน้าเรียบตึง ความคิดของโอหยางสยงไม่เลว

หากเขารู้แต่แรกว่าจ้าวเหมยเป็นคนของฝั่งเฮ่อเหลียนชิงแล้ว จะปรานีนางแพศยาคนนี้ได้ที่ไหนกัน?

“เรื่องจ้าวเหมยยังไม่ต้องรีบ ลงมือกับแม่ของเธอก่อน ถึงอายุจะมากไปหน่อยแต่สวยมากจริงๆ รสชาติน่าจะดีกว่าเด็กผู้หญิงเยอะ” เฮ่อเหลียนเช่อยิ้มคลุมเครือ

จ้าวเหมยไม่สนใจความเป็นความตายของคุณย่า แต่กับแม่แท้ๆ ของตัวเองคงต้องสนใจสินะ!

ขอแค่ได้ยาวิเศษมาอยู่ในมือ เขาจะสวมเขาให้เหยียนหมิงซุ่น!

ไม่มีใครเคยลอยนวลหลังจากท้าทายเฮ่อเหลียนเช่ออย่างเขาไปได้!

เหมยซูหานซ่อนตัวอยู่ตรงมุมกำแพงชั้นสองด้วยสีหน้าย่ำแย่ สองวันนี้เฮ่อเหลียนเช่ออยู่ที่นี่กับเขาตลอด สวีทหวานอย่างไรก็ไม่พอ เดิมทีเขาอยากเกลี้ยกล่อมเฮ่อเหลียนเช่อเพื่อจะได้ไปเยี่ยมเยียนเหมยเหมยสักหน่อย

ตอนนี้ตระกูลจ้าวล้มแล้วเหมยเหมยต้องรู้สึกแย่แน่ ในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดเขาจะเมินเฉยต่อเหมยเหมยไม่ได้

แต่ตอนนี้เขาได้ยินอะไร?

เฮ่อเหลียนเช่อจะลงมือกับน้าเหยียน!

แล้วก็คุณชายหมิงนั่นเป็นใครกันแน่? เหมยเหมยเกี่ยวข้องอะไรกับเขา?

…………………………………………………