ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1194 สามีผู้ซื่อสัตย์ + ตอนที่ 1195 เรื่องสนุกๆ ใกล้เปิดฉากขึ้นแล้ว

ตอนที่ 1194 สามีผู้ซื่อสัตย์

ความจริงจ้าวอิงหัวเองก็คิดไม่ตกว่า ทำไมจู่ ๆเหยียนหมิงซุ่นถึงกลายเป็นคุณชายหมิง?

แน่นอนว่าเช่นนี้ถึงจะอธิบายได้ว่าทำไมสามปีที่ผ่านมาเหยียนหมิงซุ่นมีพลังลึกลับเพิ่มขึ้นมากมายขนาดนี้ แต่เขาแปลกใจเหลือเกิน—เจ้าหมอนี่ไปรู้จักเฮ่อเหลียนชิงตั้งแต่เมื่อไรกัน?

หรือว่าจะเป็นลูกนอกสมรสของเฮ่อเหลียนชิงจริงๆ?

จ้าวอิงหัวปัดตกคำคาดเดาที่แสนจะเหลวไหลนี้อย่างรวดเร็ว เฮ่อเหลียนชิงมีลูกไม่ได้ตั้งนานแล้ว อยากมีก็มีไม่ได้ ไม่ได้การล่ะ เขาต้องไปถามจากลูกสาวให้รู้เรื่องไม่อย่างนั้นคืนนี้เขาต้องนอนไม่หลับแหง

“ไม่รู้!”

เหมยเหมยส่ายศีรษะปฏิเสธเด็ดขาด ทำเอาสองพ่อลูกตรงหน้าอัดอั้นตันใจแทบแย่ ได้แต่กัดฟันกรอดด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรเธอไม่ได้

ตีก็ทำใจตีไม่ลง ด่าก็ทำใจด่าไม่ลง พวกเขาจะทำอย่างไรได้อีก?

“โอ้ย พวกพ่อจะรีบทำไมล่ะ? พี่หมิงซุ่นบอกว่าอีกไม่กี่วันก็จะรู้เรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ? ดูพวกคุณพ่อแต่ละคนใจร้อนกันสิ หนูจะนอนแล้ว ออกไปช่วยปิดประตูให้ดีด้วย”

เหมยเหมยหาววอดทีหนึ่งอย่างไม่สบอารมณ์ น้ำตาคลอเบ้า จ้าวอิงหัวนึกฉุนจนเอานิ้วเคาะปลายจมูกเล็กของลูกสาวหนัก ๆไปทีหนึ่งถึงกัดฟันแล้วผละออกมาโดยมีจ้าวเสวียหลินที่เดินกัดฟันตามหลังมาด้วย

ลูกสาว(น้องสาว) เจ้าเล่ห์ ไม่ได้กล่อมง่ายเหมือนตอนเด็กอีกแล้ว!

แต่พวกเขาก็ยังปลื้มใจอยู่มาก หากครั้งนี้ไม่ใช่เหมยเหมยที่มีไหวพริบเองจะเอาตัวรอดจากแผนของคนในครอบครัวได้หรือ?

เหยียนหมิงซุ่นกลับมาแล้วเหมยเหมยก็สบายใจหลับสนิทตลอดคืนกระทั่งช่วงส่ายๆ ถึงตื่น หลายวันที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้นอนหลับเต็มอิ่มมัวแต่กังวลว่าคนในครอบครัวจะฉวยโอกาสตอนเธอนอนจับเธอมัดส่งไปให้เฮ่อเหลียนเช่อ

มื้อเช้าจ้าวอิงหย่งปรายตาสำรวจเหมยเหมยเป็นพัก ๆ เหมยเหมยขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้พาลทำให้หมดความอยากอาหารไปด้วย

ดูเหมือนว่าลุงสามของเธอก็ไม่ใช่คนสงบเสงี่ยมเหมือนกันนี่นา!

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เหมยเหมยรีบวิ่งไปรับสายซึ่งเป็นสายจากเหยียหมิงซุ่นพอดี “อีกสิบนาทีพี่จะไปรับ”

“ได้เลย” เหมยเหมยยิ้มร่า

ไม่ถึงสิบนาทีเหยียนหมิงซุ่นก็มาถึงแต่เขาไม่ได้เข้ามาแค่บีบแตรตรงหน้าประตูไม่กี่ที เรียกให้เหมยเหมยตาเป็นประกาย

“หนูออกไปแล้วนะ”

เธอสะพายกระเป๋าวิ่งออกไปอย่างร่าเริง แถมยังหันกลับมาขยิบตาให้สยงมู่มู่ทีหนึ่ง สยงมู่มู่เข้าใจความหมายทันทีเลยบอกลาคุณปู่รวมถึงคนอื่น ๆ ก่อนจะวิ่งตามออกไป

“พี่หมิงซุ่น ไปหอศิลป์ วันนี้มีเรื่องสนุก ๆ ให้ดูล่ะ!” ดวงตาของเหมยเหมยประกายระยิบระยับ

วันนี้เป็นงานแจกลายเซ็นหนังสือเล่มใหม่ของโอหยางซานซาน เท่าที่เซียวเซ่อสืบมาได้เห็นว่าหวงอวี้เหลียนให้ความสำคัญกับงานแจกลายเซ็นครั้งนี้มาก ทุ่มเงินซื้อหน้าม้ามาจำนวนไม่น้อยเพื่อสร้างภาพให้ลูกสาวเธอจึงทุ่มเงินไม่อั้น

เหยียนหมิงซุ่นบีบแก้มเหมยเหมยทีหนึ่งด้วยสายตาเอ็นดูพลางคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ ใบหน้าเย็นชาแข็งกระด้างที่อ่อนโยนขึ้นมากนั้นทำเอาสยงมู่มู่ตาโตอ้าปากค้าง

โอ้โห เจ้าเหยียนหมิงซุ่นเย็นชาเหมือนน้ำแข็งมาตั้งแต่เด็ก ภาพลักษณ์สามีผู้ซื่อสัตย์ในตอนนี้มันช่างแยงเข้าตาเกินไปจริง ๆ!

ดูเหมือนว่ายายบ้าจ้าวเหมยก็ถนัดเรื่องอบรมผู้ชายอยู่นะเนี่ย!

ชิ ชิ ชิ!

“พี่หมิงซุ่น หลักฐานพวกนั้นที่พี่หามาได้วันนี้จะได้ใช้ประโยชน์สักที ฉันจะดูว่าโอหยางซานซานจะแก้ตัวยังไง?” เหมยเหมยทำหน้าเหมือนรอดูเรื่องสนุก ๆ

หน้าม้าที่หวงอวี้เหลียนจ้างมามากเท่าไร เรื่องก็ยิ่งสนุกมากขึ้นเท่านั้น!

เข้าทางเธออย่างจังเลยว่าไหมล่ะ!

“อย่างมากโอหยางซานซานก็แค่ไม่อยู่ในวงการนักเขียนแล้ว ไม่มีความเสียหายอะไรมาก” เหยียนหมิงซุ่นไม่ได้อยากจะทำลายความหวังของเจ้าหญิงตัวน้อยของตนเลยแต่ความจริงก็คือเช่นนั้น ต้องบอกให้เหมยเหมยรู้ล่วงหน้า เผื่อถึงเวลานั้นถ้าผลลัพธ์กลับต่างไปจากที่คาดหวังไว้มาก เจ้าหญิงน้อยของเขาจะได้ไม่ต้องผิดหวังมาก

สยงมู่มู่มุ่นคิ้วแน่นเริ่มเผยสีหน้าลังเลใจ เหมยเหมยกลับยังทำท่าตื่นเต้นเหมือนไม่ส่งผลอะไรต่อเธอเลยสักนิด

“ไม่เป็นไร แน่จริงเธอก็เข้าวงการบันเทิงสิ ถึงตอนนั้นฉันก็จะฉุดเธอลงมาเหมือนเดิม…”

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะน้อยๆ อย่างไม่ใส่ใจซึ่งเหมยเหมยเองก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ แต่พวกเขากลับคาดไม่ถึงว่าคำของเหมยเหมยจะกลายเป็นลางบอกเหตุร้ายในสักวัน

………………………………………………………..

ตอนที่ 1195 เรื่องสนุกๆ ใกล้เปิดฉากขึ้นแล้ว

โอหยางซานซานแต่งตัวดูดีสง่างามมาก เพราะตอนนี้เธอเป็นถึงนักเขียนสาวที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ นับว่าสร้างหน้าตาให้กับวงศ์ตระกูล ฉะนั้นคราวนี้สองแม่ลูกกลับมาบ้านโดยพลการแต่ท่านผู้เฒ่าโอหยางกลับไม่โกรธมากเท่าไร

ท่านผู้เฒ่าโอหยางเป็นคนมีเหตุผล ใครช่วยสร้างชื่อเสียงให้ตระกูลเขาก็ชอบคนนั้น!

อีกทั้งไม่ถือสาเรื่องในอดีต!

คุณย่าโอหยางกลับตรงกันข้ามกับสามี เธอไม่ชอบใจสองแม่ลูกคู่นี้ อดีตเคยขัดตามากแค่ไหนตอนนี้ก็ยิ่งไม่ถูกตาต้องใจมากเท่านั้น ใครให้พวกหล่อนเป็นต้นเหตุให้หลานเธอเสียทั้งดวงตาและหูกันล่ะ

“พ่อคะแม่คะ วันนี้มีงานแจกลายเซ็นต์ซานซาน ถึงตอนนั้นจะมีนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์กับสำนักพิมพ์มาสัมภาษณ์ คนที่บ้านจะไปให้กำลังใจซานซานกันมั้ยคะ?”

หวงอวี้เหลียนพูดเสียงอ่อนโยนและยิ้มหวานแต่คำที่เอ่ยออกมากลับแฝงด้วยด้วยความเย้ยหยัน คุณย่าโอหยางกลอกตาทีหนึ่งพลางกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงค่อนแคะ

“ก็แค่ขายหนังสือเองกลัวคนทั้งประเทศจะไม่รู้หรือไงกัน ไหนจะสถานีโทรทัศน์ทั้งสำนักพิมพ์ ยังคิดว่าตระกูลโอหยางเราขายหน้าไม่พอเหรอ?”

หวงอวี้เหลียนหน้าถอดสีเล็กน้อย เธอเข้าใจความนัยของประโยคนี้ คงไม่พ้นที่จะสื่อถึงชีวิตของโอหยางซานซาน ยายแก่บ้านี่รออนาคตขยับตัวไม่ได้เธอจะไม่มีวันดูแลเป็นอันขาด!

ภรรยาของโอหยางปินแค่นหัวเราะทีพร้อมตอบกลับ “ฉันว่านะถ่อมตัวหน่อยดีกว่า ยิ่งปีนสูงตกลงมาก็ยิ่งเจ็บ ตัวเองตกไม่พอแต่อย่าพาลเดือดร้อนมาถึงพวกเราแล้วกัน!”

โอหยางปินปรายตามองเธอเป็นการเตือนวูบหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้แค่นหัวเราะเสียงเบาแล้วคร้านจะพูดอีก อย่างไรเสียของปลอมไม่มีวันกลายเป็นของจริงได้หรอก เธอจะรอดูสองแม่ลูกหวงอวี้เหลียนอับอายขายหน้า

เหอะ เจ้าโง่อย่างโอหยางซานซานจะแต่งบทความดี ๆอะไรออกมาได้ ต้องเป็นนางแพศยาหวงอวี้เหลียนจ้างคนมาเขียนแน่ กระดาษห่อไฟไม่อยู่ เท่าที่เธอรู้หลานสาวคนเก่งของตระกูลจ้าวเตรียมจะลงมือแล้ว!

หญิงสาวเขม่นมองสองแม่ลูกโอหยางซานซานอย่างดูถูกอีกทีหนึ่ง พวกโง่!

ทำเรื่องไร้ยางอายออกมาได้ยังกล้าประชาสัมพันธ์ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ กลัวคนอื่นจะไม่รู้หรือไง?

หวงอวี้เหลียนเป็นคนพูดเก่ง ท่านผู้เฒ่าโอหยางถูกเธอพูดจนใจหวั่นไหวจนตอบตกลงยอมไปให้กำลังใจถึงที่จัดงาน รวมถึงโอหยางปิน สองวันนี้ถ่านไฟเก่าของเขากับหวงอวี้เหลียนถูกจุดติดขึ้นมาใหม่

แม้ร่างกายจะทำอะไรไม่ได้ เพราะน้องชายใช้การไม่ได้แล้ว โอหยางปินถึงได้เริ่มมีเยื่อใยต่อลูกสาวแท้ ๆ ของตัวเอง ย่อมต้องไปให้กำลังใจอยู่แล้ว

งานแจกลายเซ็นของโอหยางซานซานจะเริ่มในเวลาเช้าสิบโมงครึ่ง เมื่อพวกเหมยเหมยเดินทางถึงจุดหมายปลายทางหอศิลป์ก็แออัดไปด้วยผู้คน คนพลุกพล่านเสียจนแทบไม่มีที่ยืน

“รอบนี้หวงอวี้เหลียนลงทุนจริง ๆ!” สยงมู่มู่พูดประชด

เหมยเหมยกลับเผยรอยยิ้มชั่วร้าย “หวงอวี้เหลียนกำลังช่วยเราประหยัดเงินอยู่แหนะ ตอนแรกฉันกะจะจ้างคนมาสักหน่อยแต่ตอนนี้คงไม่ต้องแล้วล่ะ!”

สยงมู่มู่เข้าใจความหมายของเธอเลยอดยิ้มร่าไม่ได้ รู้สึกคาดหวังกับการมาถึงของงานแจกลายเซ็นต์เหลือเกิน

“โอหยางซานซานทำไมยังไม่มา ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ!” สยงมู่มู่กวาดตามองไปรอบๆ เวทีกลางสนามตระเตรียมเสร็จแล้ว เจ้าหน้าที่เองก็มาถึงแล้วเหลือเพียงตัวเอกที่ยังไม่ปรากฏตัว

“มาแล้ว!”

เหยียนหมิงซุ่นตาดี เห็นครอบครัวโอหยางซานซานทำท่าได้ใจมาแต่ไกล ด้านหลังเธอมีหวงอวี้เหลียนกับกลุ่มเครือญาตินำด้วยโอหยางปินที่มาช่วยเสริมทัพให้ดูยิ่งใหญ่

เหมยเหมยเริ่มกังวล ถามสยงมู่มู่ “ฝั่งเซ่อเซ่อไม่มีปัญหาใช่มั้ย?”

“สบายใจได้ ไม่มีปัญหาแน่นอน ตอนนี้ทางสำนักพิมพ์น่าจะเริ่มวางแผงขายแล้ว ไม่แน่อาจมีคนเห็นแล้วก็ได้!” สยงมู่มู่โบกไม้โบกมือให้เหมยเหมยสบายใจด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจ

เหมยเหมยยังค่อนข้างไว้วางใจกับการจัดการของเซียวเซ่อ เธอยกแขนขึ้นดูเวลา สิบโมงยี่สิบห้านาที โอหยางซานซานขึ้นเวทีแล้ว พิธีกรก็เข้าที่แล้ว

เหมยเหมยกระตุกยิ้มที่มุมปาก เรื่องสนุกๆ ใกล้เปิดฉากขึ้นแล้ว!

…………………………………………………………