ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1240 ความทะเยอทะยานของอู่เยวี่ย + ตอนที่ 1241 เหมาะสมลงตัว

 ตอนที่ 1240 ความทะเยอทะยานของอู่เยวี่ย

เหอปี้อวิ๋นได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจจนเหมือนตายทั้งเป็นแต่เหมยเหมยอารมณ์ดี จนกระทั่งเดินออกจากประตูคุก มุมปากของเธอก็ขยับกว้างขึ้นเรื่อย ๆ รอยยิ้มหวานเยิ้มมีเสน่ห์

แต่พี่เสือกลับรู้ว่าหัวใจของคุณหนูของเขาไม่ได้หวานเยิ้มเหมือนกับรอยยิ้ม เมื่อครู่ตอนที่ทรมานเหอปี้อวิ๋น จิตใจโหดเหี้ยมเป็นที่สุด!

แต่ก็ถูกใจเขาอยู่ ไม่แปลกใจเลยที่คุณชายหมิงจะรักเดียวใจเดียวซื่อสัตย์ต่อคุณหนูจ้าว คุณหนูจ้าวทั้งสวยและโหดเหี้ยมพอกัน เหมาะสมกับคุณชายหมิงที่สุด

ข้อบกพร่องหนึ่งเดียวคือไอคิว แต่ว่าคุณชายหมิงฉลาดมาก คุณหนูจ้าวจะโง่หน่อยก็ไม่เป็นไรนี่!

“พี่เสือ พี่ว่าอู่เยวี่ยจงใจวางแผนให้เหอปี้อวิ๋นฆ่าพ่อเลี้ยงและพี่ชายของเธอเพราะมีจุดประสงค์อะไรเหรอ?” เหมยเหมยยังไม่ค่อยเข้าใจ

“คุณหนู อยากจะรู้จุดประสงค์ของคน ๆหนึ่งก็ต้องดูว่าหลังจากก่อเรื่องแล้วคน ๆนั้นได้อะไร” พี่เสือพูดอย่างนิ่มนวล

เหมยเหมยขมวดคิ้วแน่น อู่เยวี่ยได้อะไร?

“เธอจะได้อะไร? ตระกูลซ่งยากจนเกินไป มีบ้านพัง ๆเพียงหลังเดียว อู่เยวี่ยน่าจะไม่สนใจหรอก” เหมยเหมยพูดเองเออเอง ยังคงไม่เข้าใจ

พี่เสือถอนหายใจทำได้แค่เพียงเตือนสติอีกครั้ง “ตอนนี้อู่เยวี่ยอาศัยอยู่กับอู่เจิ้งซือ อู่เจิ่งซือเป็นถึงผู้จัดการใหญ่ของหัวหยู่มีเดียถือได้ว่าเป็นพวกชั้นสูง และซ่งเป่าเลี่ยงหาเมียแต่งงานไม่ได้จึงมีความคิดที่จะเอาอู่เยวี่ยยังไงล่ะ”

การช่วยเตือนนี้เทียบเท่ากับการพูดคำตอบออกมา เหมยเหมยไหนเลยจะไม่เข้าใจ ทำให้ต้องทำความเข้าใจใหม่กับความโหดเหี้ยมของอู่เยวี่ย

ถึงแม้ว่าพ่อลูกแซ่ซ่งจะทำไม่ถูกแต่ก็มีวิธีแก้ปัญหามากมาย ไม่เห็นต้องถึงขนาดฆ่าแกงกันเลยและเหมยเหมยก็รู้สึกว่าเป้าหมายสูงสุดของอู่เยวี่ย น่าจะเป็นการได้กลับไปอยู่ข้างกายอู่เจิ้งซือเป็นลูกสาวของผู้จัดการใหญ่

มีศักดิ์ศรีกว่าเป็นลูกสาวของคนขายปลาเยอะ!

เพียงเพื่อความน่าสงสารและเกียรติยศไร้สาระนั่น อู่เยวี่ยจึงคิดแผนก่อคดีฆ่าคนได้ ใจเหี้ยมเหลือเกิน!

“พี่เสือ มีวิธีเอาผิดอู่เยวี่ยตามกฎหมายไหม?” เหมยเหมยถาม

“ไม่มีครับ อู่เยวี่ยฉลาดมาก ไม่มีหลักฐานว่าเธอเกี่ยวข้องโดยตรงกับคดีนี้และเธอก็ยังเป็นเหยื่ออีกต้องได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย” พี่เสือส่ายหัว

เหมยเหมยถอนหายใจอย่างเสียดาย คำตอบของพี่เสือไม่เกินการคาดการณ์ของเธอ เมื่อกี้แค่คิดว่าอาจจะพอมีโชคอยู่บ้างจึงลองถามดู เนื่องจากกฎหมายไม่สามารถลงโทษนังผู้หญิงสารเลวนี้ได้ ถ้างั้นเธอก็จะลงโทษมันเอง!

เรื่องนี้เหมยเหมยไม่ได้บอกจ้าวอิงหัว เหอปี้อวิ๋นใช้ชีวิตทุกข์ลำบากขนาดนั้น แบบนี้ก็ถือว่าดี ไม่จำเป็นต้องไปเปลี่ยนแปลงอะไร

ส่วนอู่เยวี่ย ค่อยจัดการเป็นการส่วนตัวแล้วกัน!

จ้าวอิงหัวยุ่งจนจะตายอยู่แล้ว เธอไม่เอาเรื่องเล็ก ๆพวกนี้ไปกวนใจเขาจะดีกว่า!

เหมยเหมยให้พี่เสือส่งคนไปเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของอู่เยวี่ยเอาไว้ รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง!

อู่เยวี่ยได้รับจดหมายจากเหอปี้อวิ๋น ในจดหมายเขียนไว้ว่าให้ส่งเงินให้เธอห้าสิบหยวน เดิมทีอู่เยวี่ยยังมีความรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่หลังจากที่ได้เห็นจดหมายฉบับนี้มันก็หายไปจนสิ้น

เธอเพิ่งจะให้เงินเหอปี้อวิ๋นไปห้าสิบหยวนอย่างน้อยก็ใช้ได้ถึงสองเดือน แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงครึ่งเดือนเลย เหอปี้อวิ๋นก็ขอเงินอีกแล้ว คิดว่าเธอเป็นธนาคารหรือยังไง?

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้อะไรกับเงินแค่ห้าสิบหยวนแต่จะทำให้เหอปี้อวิ๋นติดเป็นนิสัยได้ วันหลังครึ่งปีส่งครั้งแล้วกัน!

อู่เยวี่ยเผาจดหมายนั้นทิ้งอย่างลวก ๆ ตระกูลอู่ไม่ชอบเหอปี้อวิ๋นจึงให้รู้ไม่ได้ว่าเธอติดต่อกับเหอปี้อวิ๋นที่อยู่ในคุก นึกถึงใบหน้าเย็นชาของอู่เจิ้งซือและคุณปู่อู่ในช่วงนี้ หัวใจของอู่เยวี่ยก็เจ็บปวดข่มขื่น

ทำไมหานป๋อหย่วนยังไม่มาเรียนอีกนะ?

หรือว่าเขาจะเปลี่ยนใจแล้ว?

อู่เยวี่ยใจหายวูบ กังวลว่าจะเป็นผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดที่เธอคิดได้ ถ้าหานป๋อหย่วนไม่แต่งงานกับเธอ ต่อให้เธอกลับมาอยู่กับอู่เจิ้งซือ อู่เจิ้งซือก็คงจะไม่เหลียวแลเธอแน่

เธอกลับมาก็ไม่อยากได้รับความเย็นชานะ!

เธอต้องการพึ่งพาอาศัยทรัพย์สินและเงินของอู่เจิ้งซือ ทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดกลายเป็นนกฟีนิกซ์ทองที่ทุกคนต้องอิจฉา

…………………………………………

 ตอนที่ 1241 เหมาะสมลงตัว

ชีวิตความเป็นอยู่ในเมืองหลวงของหานป๋อหยวนนั้นยากลำบากมาก ไม่ต้องพูดถึงความบอบช้ำทางร่างกาย ในระหว่างที่เขาได้รับบาดเจ็บหานป๋อหยวนแทบเอาชีวิตไม่รอด

แต่เขาไม่ยอม!

ที่เขาเป็นเช่นนี้ทั้งหมดเป็นเพราะจ้าวเหมย ผู้หญิงสารเลวนั่นเขาต้องล้างแค้นให้ได้ เขาต้องการทำให้จ้าวเหมยถูกคนนับพันทำลายเธอจนย่อยยับ เธอต้องชดใช้ความอัปยศที่เขาได้รับเป็นร้อยเท่า!

ความคิดนั้นสวยงามแต่ความเป็นจริงกลับโหดร้าย

หานป๋อหย่วนถอนหายใจแผ่วเบาและมองความว่างเปล่าที่เงียบเหงาในโรงพยาบาล แล้วก้มลงมองดูชุดผู้ป่วยที่หลวมโคร่งบนเรือนร่าง เขาซูบผอมจนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกคล้ายกับโครงกระดูกที่ใส่เสื้อผ้า

เขาออกจากโรงพยาบาลวันนี้ แต่จนถึงตอนนี้ตระกูลหานก็ยังไม่ส่งคนมารับเขาเลย หานป๋อหย่วนรู้ดีว่าคุณปู่ทอดทิ้งเขาเสียแล้ว

เขาทอดถอนใจอีกครั้ง หานป๋อหย่วนลงจากเตียงเก็บกระเป๋าเอง เสื้อผ้ามีเพียงไม่กี่ชุดที่เอาไว้เปลี่ยนซักเท่านั้น ในเมื่อไม่มีคนที่บ้านมารับ ถ้าอย่างนั้นเขาก็นั่งรถประจำทางกลับเอง

ลูกผู้ชายสามารถปรับตัวเข้าได้กับทุกสถานการณ์ คนอย่างหานป๋อหย่วนต้องมีวันที่เริ่มต้นใหม่ได้เสมอ เมื่อถึงเวลานั้นเขาต้องทำให้ทุกคนที่ดูถูกดูแคลนเขาทั้งหมดมาคุกเขาอ้อนวอนแทบเท้าเขา และคุณปู่ต้องเสียใจจนตายตาไม่หลับ

วันที่สองหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล หานป๋อหยวนก็นั่งรถกลับไปที่เมืองจินคนเดียว ภายในใจรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว เมื่อวานคุณปู่บอกกับเขาว่าหลังจากที่เขาเรียนจบเขาไม่ต้องกลับมาเมืองหลวงอีกแล้ว คุณปู่จะช่วยหางานที่มั่นคงให้แก่เขา

จริง ๆ แล้วงานบริษัทปิโตเคมีนั่นก็ไม่เลว แค่มีกินมีใช้ มีบ้านอยู่ ไม่แสวงหาความร่ำรวย รับรองไม่มีปัญหาแน่นอน แต่เขาต้องการแค่มีกินมีใช้ มีบ้านอยู่แค่นั้นเหรอ?

สิ่งที่คนอย่างหานป๋อหย่วนต้องการคือต้องยิ่งใหญ่เหนือผู้อื่น!

ในเมื่อไม่ได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัว งั้นก็ทำได้เพียงออกไปแสวงหาเอาภายนอก หานป๋อหย่วนนึกถึงอู่เยวี่ยเป็นอย่างแรก เขาจำได้ว่าพ่อของอู่เยวี่ยเหมือนจะเป็นกรรมการผู้จัดการของหัวหยู่มีเดีย

ต้องมีเงินมากมายแน่นอน!

ถ้าผู้ชายต้องการจะประสบความสำเร็จจะขาดเงินไม่ได้!

เดิมทีสำหรับอู่เยวี่ยหานป๋อหย่วนแค่คิดคบเล่น ๆเท่านั้นเพื่อเชยชมพอหอมปากหอมคอ เขาก็ไม่อยากคบอีกแล้ว ผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาหลายสิบคน เขาขยะแขยงจะแย่

ทว่าตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว  เขาในตอนนี้ไม่ใช่คุณชายหานที่สง่างามองอาจอีกแล้วและยังเป็นขยะที่ครอบครัวโยนทิ้ง เขาทำได้เพียงคบคนอย่างอู่เยวี่ยแก้ขัดไปก่อน

ขอเพียงแค่ทำให้อู่เจิ้งซือให้เงินสนับสนุนเขาก็พอแล้ว  เมื่อเขาประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียง เขาอยากได้ผู้หญิงแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น !

ทันทีที่หานป๋อหย่วนกลับถึงมหาวิทยาลัยเขาก็ได้พบอู่เยวี่ยที่ใจร้อน คนหนึ่งมีเจตนาไม่ดีคนหนึ่งมีแผนการร้าย ก็เหมาะสมลงตัวกันพอดี และทุกคนก็ล้วนปิติยินดีด้วยกันทั้งนั้น

ที่จริงแล้วอู่เยวี่ยเกิดความรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง ไม่ถึงสองเดือนหานป๋อหย่วนจากรูปลักษณ์คุณชายรูปร่างสะโอดสะองกลายเป็นชายแก่ที่ผอมโซ หลังงอดูแก่กว่าอู่เจิ้งซือเสียอีก

แต่เมื่อนึกถึงอำนาจและอิทธิพลของตระกูลหานแล้ว อู่เยวี่ยก็ยังคงใจเต้น อย่างไรเสียสิ่งที่เธอสนใจก็มีเพียงชื่อเสียงของคุณนายตระกูลหานเท่านั้น เรื่องอื่นเธอไม่จำเป็นต้องไปสนใจ

หานป๋อหย่วนแอบดีใจที่เมืองจินอยู่ไกลจากเมืองหลวง และข่าวบางเรื่องไม่ได้แพร่มาถึงที่นี่ ฐานะคุณชายตระกูลหานของเขาก็ยังสามารถใช้ได้ในเมืองจิน

พี่เสือโทรศัพท์หาเหมยเหมยบอกว่าอู่เยวี่ยพาหานป๋อหย่วนกับอู่เจิ้งซือไปกินข้าว ดูเหมือนว่าอู่เจิ้งซือยังคงพอใจหานป๋อหย่วนมาก ช่วงนี้เงินค่าขนมที่ให้อู่เยวี่ยก็เพิ่มมากขึ้นด้วย

เหมยเหมยยิ้มเยาะ ร่างกายที่เหมือนวัณโรคในตอนนี้ของหานป๋อหย่วนและยังถูกครอบครัวทอดทิ้งอีก จึงทำได้แค่หาคนอย่างอู่เยวี่ยที่มั่วผู้ชายแก้ขัดไปก่อนเท่านั้น

เพียงแต่ว่าหากอู่เยวี่ยรู้ฐานะปัจจุบันของหานป๋อนหยวน เธอยังอยากจะแต่งงานกับหานป๋อหยวนอีกเหรอ?

เหมยเหมยไม่เปิดโปงหานป๋อหยวนอย่างแน่นอน เธอปรารถนาอยากจะให้อู่เยวี่ยแต่งงานกับคนสกุลหานคนนี้เร็ว ๆแล้วใช้ชีวิตกับหานป๋อหย่วนอย่างยากจนข้นแค้น ปรารถนารอดูอย่างยิ่ง!

แต่ความคิดมักสวยงามอยู่เสมอ ในความเป็นจริงกลับมีคนคิดทำลาย เหมยเหมยรู้จากพี่เสือว่าเหมยซูหานก็กลับมาเมืองจินและก็ยังมีเฮ่อเหลียนเช่อที่กลับมาพร้อมกับเขาด้วย

………………………………………..