ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1282 อันตรายคืบคลานเข้ามา + ตอนที่ 1283 พิสูจน์ด้วยความตาย

ตอนที่ 1282 อันตรายคืบคลานเข้ามา

เหยียนซินหย่าไม่ได้รู้สึกถึงสายตาอันตรายจากในที่ลับเลยสักนิด ยกแขนขึ้นดูนาฬิกาข้อมือที่ห่างจากเวลานัดหมายกับศิลปินท่านอื่นๆ อีกสิบห้านาที

ทุกอย่างต้องโทษจ้าวอิงหัว หากไม่ใช่เพราะเขาตามวอแวเธอคงไม่ต้องรีบมาขนาดนี้ นึกถึงเจ้าหมอนั่นที่ยิ่งแก่ก็ยิ่งนิสัยเหมือนเด็กที่บ้าน เหยียนซินหย่าก็อดยิ้มไม่ได้ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความสุข

บุคลิกอันสง่าและหน้าตาสะสวยที่โดดเด่นของเธอดึงดูดสายตาผู้ชายได้จำนวนหนึ่ง ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ล้วนมองเหยียนซินหย่าอย่างตะลึง แอบคิดในใจว่าช่างเป็นสาวงามที่หาได้ยากในยุคสมัยเสียจริง

“เห็นไหม หล่อนแก่กว่าเธอตั้งหลายปีแต่หล่อนยังหน้าตาอ่อนเยาว์งดงามเหมือนเดิม มีชื่อเสียงมีเงินทอง ชีวิตสุขสบาย แล้วดูสภาพเธอในตอนนี้สิ สู้คุณป้าทำความสะอาดห้องน้ำยังไม่ได้ด้วยซ้ำ ตอนแรกเธอมีงานมีหน้ามีตามีสามีที่มีความสามารถ ไม่ได้มีชีวิตที่แย่ไปกว่าเหยียนซินหย่าสักนิด เธอลองคิดให้ดีแล้วกันว่าใครกันแน่ที่ทำร้ายชีวิตเธอ?”

หวงอวี้เหลียนปรากฏตัวขึ้นข้างเหอปี้อวิ๋น เธอสวมแว่นกันแดดและผ้าโพกหัวไว้ปกปิดใบหน้าไปกว่าครึ่ง

ใบหน้าของเหอปี้อวิ๋นบิดเบี้ยวสายตาดุดันยิ่งกว่าเดิม เสียงดังเล็ดไรฟันออกมา “เหยียนซินหย่า…นางแพศยา…”

สายตาหวงอวี้เหลียนฉายแววเย้ยหยัน โง่จริง ๆ!

“แล้วก็จ้าวเหมย!” หวงอวี้เหลียนเอ่ยเตือน เจ้าโง่คนนี้ถูกข่มเหงมาพอประมาณแล้ว สุดท้ายนี้คงต้องใช้ประโยชน์ให้มากที่สุดอย่าได้พลาดเหมือนคราวที่แล้ว

เพียงแต่คราวที่แล้วก็ใช่ว่าจะพลาดไปเสียหมด แค่นึกถึงหร่วนเป่าฮุ่ยที่ยังศัลยกรรมใบหน้าอยู่ต่างประเทศ หวงอวี้เหลียนก็อารมณ์ดีเหลือเกิน

อย่าเห็นว่าภายนอกเธอกับหร่วนเป่าฮุ่ยเป็นเพื่อนสนิทมานานนับสิบกว่าปี มีความสัมพันธ์อันดีราวกับพี่น้องกันแท้ ๆ แต่ความจริงก็เป็นแค่ของเปลือกนอก

เธอไม่ได้จริงใจ หร่วนเป่าฮุ่ยเองก็เสแสร้งจอมปลอม ทุกคนต่างสร้างความสัมพันธ์ฉาบหน้ากันเท่านั้น!

เห็นหร่วนเป่าฮุ่ยโชคร้ายแบบนั้นอย่าให้ต้องพูดเลยว่าหวงอวี้เหลียนมีความสุขแค่ไหน ใครให้ผู้หญิงคนนี้อายุน้อยกว่าเธอ เป็นที่ชื่นชอบของผู้ชายมากกว่าเธอล่ะ เป็นแค่ดอกไม้ช้ำ ๆแต่ยังได้ผู้ชายดี ๆ หล่อเหลาร่ำรวยได้อีกคน…

เหอปี้อวิ๋นปรายตามองหวงอวี้เหลียนที่ดูสูงส่งด้วยใบหน้าราบเรียบแล้วเอ่ยเสียงแหบพร่าว่า “ใช่ แล้วก็จ้าวเหมย”

หวงอวี้เหลียนยิ้มอย่างพึงพอใจพลางกล่าวเตือนเธอ “ครั้งนี้เอาตัวเธอออกมาเสียแรงฉันไปมาก เธอตั้งใจทำงานให้ดีเชียวล่ะอย่าพลาดเหมือนครั้งที่แล้ว รู้ว่าฉันให้เธอออกมาทำอะไรใช่ไหม?”

“รู้ จับตัวเหยียนซินหย่าไปในที่ที่เธอบอกแล้วโทรเรียกจ้าวเหมยไป” เหอปี้อวิ๋นเชื่อฟังว่าง่าย

“จำไว้ก็ดี ข้างนอกจะมีคนรอรับเธอ เธอทำอะไรให้กระฉับกระเฉงหน่อย จำไว้ ฉันกับเธอไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนะ!”

หวงอวี้เหลียนย้ำอีกครั้งถึงจะเหยียบรองเท้าส้นสูงเดินบิดตัวไปมาด้วยสีหน้าชอบใจ

เธอออกแรงช่วยคุณชายเช่อจัดการเรื่องใหญ่ขนาดนี้ คุณชายเช่อต้องเป็นที่หนุนหลังให้เธอ ถึงเมื่อนั้นซานซานของเธอก็จะกลับประเทศได้ ไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตลำบากที่ต่างแดนอีกแล้ว

ส่วนเรื่องที่ซานซานจ้างมือปืน ขอแค่คุณชายเช่อยอมช่วยก็เป็นเรื่องง่ายเพียงหยิบมือ ถึงเมื่อนั้นแค่บอกว่าจ้าวเหมยจงใจใส่ร้ายซานซานของเธอก็พอแล้ว

สมัยนี้ขอแค่มีอำนาจมีอิทธิพล สีดำยังบอกเป็นสีขาวได้เลย

ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมเฮ่อเหลียนเช่อต้องลักพาตัวสองแม่ลูกเหยียนซินหย่าไป หวงอวี้เหลียนหลงคิดว่าเฮ่อเหลียนเช่อถูกตาต้องใจสองแม่ลูกคู่นี้เข้า ล้วนบอกกันว่าคุณชายเช่อกินเรียบทั้งคนแก่ทั้งเด็ก ไม่แน่เขาอาจจะอยากพาสองแม่ลูกไปเล่นสนุกด้วยกันก็ได้!

ในแวดวงสังคมเหล่าคุณชายเวลาเล่นสนุกบ้าบิ่นแค่ไหนใช่ว่าเธอจะไม่รู้ หนำซ้ำเฮ่อเหลียนเช่อยังเป็นคนที่เหนือกว่าคนพวกนั้น

เหอปี้อวิ๋นจ้องแผ่นหลังหวงอวี้เหลียนเขม็ง กระทั่งลับตาไปจู่ ๆเธอก็แสยะยิ้มอย่างสยดสยอง

ดูถูกเธอแล้วยังคิดจะให้เธอเชื่อฟังคำสั่งเหรอ?

เหอะ คิดว่าเธอเหอปี้อวิ๋นเป็นคนโง่จริงหรือ?

เหยียนซินหย่าแย่งคนรักของเธอไป  ทำร้ายลูกชายของเธอ เธอจะต้องจัดการนางแพศยาคนนี้ให้ตายให้ได้!

แล้วก็นางแพศยาตัวน้อยจ้าวเหมย รอบนี้ก็เอาให้ตายไปพร้อมกันเลย!

……………………………………

 ตอนที่ 1283 พิสูจน์ด้วยความตาย

หวงอวี้เหลียนกลับบ้านอย่างชื่นใจ อารมณ์ดีจนแทบลอยขึ้นฟ้าจึงต้มน้ำชานมหอมกรุ่นและอบขนมเค้ก เปิดดนตรีผ่อนคลายดื่มด่ำกับเวลาดื่มชารสชาติหอมหวานตอนเช้าที่บ้านเพียงลำพัง

ผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมงหวงอวี้เหลียนถึงนึกขึ้นได้ว่าเธอยังไม่ตอบกลับทางเฮ่อเหลียนเช่อเลยรีบโทรหาเฮ่อเหลียนเช่อ

เฮ่อเหลียนเช่อที่กำลังรอจนเริ่มไม่สบอารมณ์กดรับสาย น้ำเสียงเย็นยะเยือกทำเอาหวงอวี้เหลียนสะดุ้งตกใจเฮือกไม่กล้าหายใจเสียงดัง

“ทำไมถึงตอบช้าขนาดนี้? เป็นอย่างไรบ้าง?”

หวงอวี้เหลียนกลืนน้ำลายดังเอือก ตอบกลับด้วยเสียงระแวดระวัง “ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ เหอปี้อวิ๋นน่าจะได้ตัวแล้ว คิดว่าอีกครึ่งชั่วโมงคงพาเหยียนซินหย่าไปหาคุณชายเช่อได้”

เฮ่อเหลียนเช่อคลายหัวคิ้วที่ขมวดลง ค่อนข้างพึงพอใจกับผลลัพธ์การทำงานของหวงอวี้เหลียน “ได้ หลังจบเรื่องฉันจะไม่ลืมคุณงามความดีของเธอแน่”

“ขอบคุณคุณชายเช่อ” หวงอวี้เหลียนดีใจอย่างปิดไม่มิด

ซานซานของเธอใกล้จะได้กลับมาแล้ว!

แล้วก็นางแพศยาตัวน้อยจ้าวเหมย หลังจากโดนคุณชายเช่อเล่นสนุกเธอจะไปปล่อยข่าวให้คนนอกรู้ จะต้องให้นางแพศยาคนนี้ชื่อเสียงเสื่อมเสียเหม็นยิ่งกว่าน้ำเน่าในท่อน้ำเสีย เหอะ วัยรุ่ยอัจฉริยะอะไรกัน?

ก็แค่นางแพศยาที่โดนผู้ชายขย้ำเล่นจนบอบช้ำแล้วก็เท่านั้น!

เฮ่อเหลียนเช่อวางสายเอ่ยสั่งลูกน้องว่า “เดี๋ยวพาตัวเหยียนซินหย่าไปที่คฤหาสน์นอกเมือง ยายป้านั่นหน้าตาไม่เลว ตบรางวัลให้พวกแกแล้วกัน แต่อย่าให้ถึงตายล่ะ”

“ขอบคุณคุณชายเช่อ!”

ลูกน้องหลายคนเบิกบานใจไม่น้อย พวกเขาติดตามเหยียนซินหย่ามาหลายวันย่อมรู้ว่าผู้หญิงคนนี้สวยแค่ไหน ต่อให้อายุมากไปหน่อยแต่ก็สวยจนพวกเขาคันยุบยิบในใจ ตอนนี้ลูกพี่อนุญาตแล้วพวกเขาจะไม่ดีใจได้อย่างไร!

เหมยซูหานถือกล่องเก็บความร้อนขึ้นมา หลายวันนี้เขาไม่ได้พักที่โรงแรมทำให้เฮ่อเหลียนเช่อเริ่มทำตัวเป็นเด็ก เขาเลยต้มบะหมี่ผักกาดดองเค็มใส่เนื้อมาปลอบเฮ่อเหลียนเช่อสักหน่อย แต่เสียงที่แว่วออกมาจากห้องกลับทำให้เขาใจหล่นวูบ

นี่พวกเขาจะลงมือกับแม่ของเหมยเหมยเหรอ?

แล้วยังใช้วิธีที่โหดร้ายแบบนั้นอีก!

เหมยซูหานโกรธถึงขีดสุดเลยผลักประตูพุ่งเข้าไปอย่างไม่ทันคิด ปรายตามองพวกเฮ่อเหลียนเช่ออย่างเย็นชา

“ทำไมนายต้องทำร้ายเหยียนซินหย่า?”

เฮ่อเหลียนเช่อลอบสบถในใจ เรื่องนี้เขาปิดบังเหมยซูหานมาตลอด ไม่คิดว่าจะโดนจับได้วันนี้โดยไม่ทันระวังตัว เขาส่งสายตาให้เหล่าลูกน้อง ลูกน้องเข้าใจความหมายเลยเตรียมตัวจะออกไปจากห้องนี้

“ห้ามไปไหนทั้งนั้น ห้ามพวกนายไปทำร้ายเหยียนซินหย่า อาเช่อ นายสัญญากับฉันแล้วไม่ใช่หรือว่าจะไม่ทำอะไรจ้าวเหมยอีก? นายเรียกให้พวกเขากลับมานะ” เหมยซูหานยืนขวางหน้าประตูด้วยท่าทีแข็งกร้าว

เฮ่อเหลียนเช่อเริ่มหน้าเสีย เขาเป็นคนรักษาคำพูดต่อหน้าลูกน้องมาตลอด คำสั่งที่หลุดจากปากแม้รู้ดีว่าเป็นเรื่องผิดแต่ก็ไม่มีทางถอนกลับคืนได้

การเปลี่ยนคำสั่งไม่ใช่สไตล์ของเฮ่อเหลียนเช่อ!

“ไม่ได้ ออกคำสั่งไปแล้วฉันไม่มีทางถอนคืน เรื่องงานฉันนายอย่ามายุ่ง” เฮ่อเหลียนเช่อตอบเสียงเย็น

“เรื่องงานนายฉันไม่ยุ่งอยู่แล้ว แต่นายจะทำร้ายเหยียนซินหย่าไม่ได้ นายไม่ยอมถอนคำสั่งใช่มั้ย? ได้ งั้นนายก็ฆ่าฉันไปเลย ฉันรู้ว่านายไม่เชื่อว่าฉันจริงใจ งั้นฉันจะพิสูจน์ด้วยการตายแล้วกัน!”

เหมยซูหานวางกล่องเก็บความร้อนไว้บนพื้นพลาง ล้วงมีดสั้นแสนประณีตเล่มหนึ่งออกมาจากกระเป๋า นี่เป็นสิ่งที่เฮ่อเหลียนเช่อมอบให้เขาพกติดตัวไว้ป้องกันตัว

มีดสั้นแม้ขนาดกะทัดรัดแต่กลับแหลมคมหั่นเหล็กง่ายราวกับก้อนดินโคลน นี่เป็นครั้งแรกที่เหมยซูหานใช้งานมันเลยไม่รู้ว่ามีดสั้นเล่มนี้จะเร็วได้ขนาดนี้

เขาแค่อยากแกล้งหลอกให้เฮ่อเหลียนเช่อตกใจถึงได้ดึงปลอกเก็บมีดออกแล้วเลื่อนปลายโลหะเย็นยะเยือกเข้ามาใกล้ข้อมือ เฮ่อเหลียนเช่อตกใจจนหน้าซีดกระโจนเข้าไปหมายจะแย่งมีดจากมือแต่ก็สายไปหนึ่งก้าว

…………………………………………..