ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1332 เธอควรนึกโชคดีที่มีแค่ห้าชั้น + ตอนที่ 1333 นายสนใจใครกันแน่

ตอนที่ 1332 เธอควรนึกโชคดีที่มีแค่ห้าชั้น

เหมยเหมยตาแดงก่ำกรีดมีดลงบนร่างกายอู่เยวี่ยครั้งแล้วครั้งเล่าซึ่งแต่ละครั้งจะผ่อนความเกลียดชังของเธอให้ลดน้อยลง ไม่นานร่างกายอู่เยวี่ยก็ไม่มีพื้นที่ว่างอีกต่อไป ชุดพยาบาลสีขาวและพื้นล้วนถูกย้อมไปด้วยสีเลือด ภายในห้องพักผู้ป่วยคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

อู่เยวี่ยนอนบนพื้นเหมือนปลาที่ใกล้ตาย ยอมให้คนกรีดกรายสภาพนอนหายใจโรยริน

มือของเหมยเหมยเองก็เต็มไปด้วยเลือดที่เหนียวเหนอะ เธอมองอู่เยวี่ยที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างนึกรังเกียจ จู่ ๆก็รู้สึกหมดซึ่งความสนใจ

“อู่เยวี่ย…ความแค้นชาติที่แล้วต้องชำระในชาตินี้ เธอติดค้างฉันเองนะ เลือดต้องชดใช้ด้วยเลือด!”

เหมยเหมยลากอู่เยวี่ยที่ปางตายไปยังนอกระเบียง อาคารโรงพยาบาลมีทั้งหมดห้าชั้นซึ่งชั้นบนสุดล้วนเป็นห้องพักผู้ป่วยส่วนตัว ดังนั้นเธอจึงอยู่ชั้นบนสุดนั่นเอง เสียดายที่ยุคนี้อาคารห้าชั้นก็นับว่าเป็นตึกสูงแล้ว อู่เยวี่ยจึงได้เปรียบไป

“เธอควรนึกดีใจนะที่ตึกนี้มีแค่ห้าชั้น…”

เสียงลมพัดผิวผ่านแผลบนตัวอู่เยวี่ยเสมือนใบมีดที่เจ็บแสบจนเธอได้สติขึ้นมาบ้าง ฝืนปรือตาที่เปรอะด้วยเลือดขึ้น เมื่อมองชัดแล้วว่าเหมยเหมยคิดจะทำอะไรก็ตกใจจนส่ายศีรษะไม่หยุด

เธอยังไม่อยากตาย!

ยิ่งไปกว่านั้นยิ่งไม่อยากตกจากชั้นดาดฟ้าลงไปตาย!

แต่เหมยเหมยกระชากตัวเธอไว้แน่นไม่ให้ขยับตัวได้แม้แต่ก้าวเดียว อู่เยวี่ยมองเหมยเหมยอย่างเว้าวอน หวังแค่ว่าจะให้เธอตายด้วยมีดในครั้งเดียว อย่าทรมานเธออีกเลย

“เสพสุขกับความรู้สึกที่ล่องลอยอยู่เหนืออากาศเถอะ แม่ของเธอยังรอเธออยู่ใต้นรกนะ ไปสิ!”

เหมยเหมยผลักอู่เยวี่ยไปนอกราวกั้นก่อนจะออกแรงดันให้อู่เยวี่ยร่วงตกลงไปทั้งอย่างนั้น ‘ตุบ’ เสียงทุ้มดังขึ้น เหมยเหมยมองลงไปข้างล่างกลับเห็นว่าอู่เยวี่ยนอนงอตัวอยู่บนพื้นอยู่โดยมีเลือดอาบท่วมอยู่ใต้ร่าง

ตกลงไปจากที่สูงขนาดนี้น่าจะตายแล้วสินะ?

เหมยเหมยคิด ๆดูแล้วก็ยังไม่วางใจจึงเตรียมจะลงไปดูเสียหน่อย แต่ลูกน้องคนหนึ่งผลักประตูเข้ามา และยังเพิกเฉยต่อรอยเลือดในห้องพักผู้ป่วย “คุณหนู คุณชายหมิงบอกให้คุณอยู่แต่ในห้องอย่าออกไป ด้านล่างเขาจะเป็นคนจัดการเอง”

“ได้…”

เหมยเหมยพยักหน้าอย่างเชื่อฟังแล้ววิ่งไปล้างมือที่ห้องน้ำให้สะอาด จากนั้นก็เปลี่ยนชุดที่เปื้อนไปด้วยเลือดออกถึงกลับไปนอนบนเตียงอย่างสงบเสงี่ยม เชื่องยิ่งกว่าเจ้าแมวตัวน้อย ไม่เหลือคราบความโหดไร้ปรานีเมื่อสักครู่เลยสักนิด!

ลูกน้องสองคนเข้ามาทำความสะอาดห้อง เลือดเยอะเกินไปต้องรีบทำความสะอาดให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นจะอธิบายกับทางโรงพยาบาลอย่างไร!

ไม่นานกลับมีเสียงนอนกรนเบาๆ แว่วมาจากบนเตียง ลูกน้องตกใจจนมองหน้ากัน คุณหนูจ้าวช่างน่าทึ่งจริง ๆ!

เมื่อก่อนหลังจากที่พวกเขาฆ่าคนครั้งแรกต้องตกอยู่ในสภาวะนอนไม่หลับอยู่หลายวันหลายคืนถึงขั้นต้องพบจิตแพทย์กันเลยทีเดียวถึงจะสามารถเอาชนะความกลัวในใจได้

แต่คุณหนูจ้าวกลับเกินคาด เมื่อกี้เพิ่งฆ่าคนไปแถมยังใช้วิธีที่โหดเหี้ยมขนาดนั้น แล้วไหนจะยังอยู่ในจุดเกิดเหตุอีก กลิ่นคาวเลือดยังไม่หายไปด้วยซ้ำ!

เธอกลับนอนกรนเสียแล้ว!

ใจแกร่งชะมัด!

สมแล้วที่เป็นผู้หญิงที่คุณชายหมิงถูกใจ ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ!

เหมยเหมยไม่เพียงแค่นอนกรนแต่ยังนอนยิ้มที่มุมปาก แค่ดูก็รู้ว่าฝันดี

อู่เยวี่ยเป็นมารผจญในชีวิตเธอทั้งสองชาติ ครั้งนี้ได้กำจัดมารตัวนี้เองกับมือพลันรู้สึกโล่งเหมือนยกภูเขาออกจากอก เพียงรู้สึกว่าชีวิตงดงามเหลือเกิน โลกมนุษย์มีแต่ความจริงใจต่อกัน ตอนนี้ต่อให้ไม่ใช่ฤดูใบไม้ผลิที่จะนอนหลับสบายได้แต่เธอกลับนอนฝันดีได้เช่นเดิม

เฮ่อเหลียนเช่อมาโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเหมยซูหาน เพิ่งถึงใต้ตึกโรงพยาบาลเขาก็ได้กลิ่นตุ ๆ สีหน้าเปลี่ยนไปฉับพลันพลางกระชากเหมยซูหานไว้

ไม่มีใครคุ้นกลิ่นเลือดเท่ากับเขาแล้ว เขากล้ายืนยันว่าตึกนี้มีคนบาดเจ็บและเลือดออกเยอะมาก อีกทั้งตอนนี้ก็ยังไหลอยู่ กลิ่นหอมหวานของเลือดสดใหม่ลอยเตะจมูกเขามาตามสายลม

……………………………………………..

ตอนที่ 1333 นายสนใจใครกันแน่

เฮ่อเหลียนเช่อแหงนหน้าโดยสัญชาตญาณและเห็นผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่ตรงระเบียงห้องบริเวณชั้นห้าพอดี หนึ่งในนั้นคือจ้าวเหมยส่วนอีกคนที่ร่างเต็มไปด้วยเลือดและใบหน้าที่อาบด้วยเลือดมองเห็นไม่ชัดนัก แต่ดูจากทรงผมน่าจะเป็นผู้หญิง

อีกทั้งเขายังมั่นใจอีกว่านั่นคืออู่เยวี่ย!

ผู้หญิงไร้ประโยชน์คนนี้พลาดท่าจนโดนจ้าวเหมยเอาถึงปางตายขนาดนี้ ดูท่าทางจ้าวเหมยน่าจะคิดผลักอู่เยวี่ยให้ตกลงมาจากชั้นห้า

ดูไม่ออกเลยว่าจ้าวเหมยจะฝีมือดีไม่เบา!

เวลานี้เหมยซูหานก็เห็นภาพตรงชั้นห้าแต่เพราะเขาสายตาไม่ดีจึงเห็นภาพเลือนลาง เขาจำอู่เยวี่ยไม่ได้เลยคิดว่ามีคนปองร้ายเหมยเหมยพลันตกใจรีบพุ่งตัวจะไปช่วย ทว่าโดนเฮ่อเหลียนเช่อคว้าตัวไว้กล่าวด้วยน้ำเสียงติดไม่พอใจ “รีบอะไร จ้าวเหมยไม่เป็นไร ยังสบายดีอยู่!”

ผู้หญิงแต่ละคนเสแสร้งเก่งเหลือเกิน!

อู่เยวี่ยที่ปกติดูไม่ออกเลยสักนิดว่าเป็นคนใจเหี้ยมอำมหิตดั่งงูอสรพิษ ปกติทำตัวเหมือนอ่อนแอไม่สู้คนแต่ภายในกลับร้ายกาจไม่มีใครทัดเทียม ส่วนจ้าวเหมยยิ่งแล้วใหญ่ดูท่าทางอ่อนแอเปราะบางเหมือนน้องสาวหลินไม่มีผิด แต่ดูสภาพอนาถของอู่เยวี่ยนั่นสิ…

จุ๊จุ๊จุ๊ อย่างน้อยก็ต้องโดนแทงหลายสิบทีสินะ!

มิน่าคุณลุงมักพูดเสมอว่าหัวใจของผู้หญิงราวกับเข็มที่อยู่ก้นมหาสมุทร ตามใจผู้หญิงได้ เล่นสนุกได้แต่จะมอบความจริงใจให้ไม่ได้เด็ดขาด

เหมือนถ้อยคำที่คุณลุงพูดไว้ไม่มีทางผิด ดูอู่เยวี่ยกับจ้าวเหมยสองคนนั่นสิ เฮ่อเหลียนเช่ออดนึกดีใจไม่ได้ที่เหมยซูหานเป็นผู้ชาย เขาเลยไม่ต้องกลัวจะโดนหลอก

เหมยซูหานหยุดชะงักเพียงครู่เดียวก็เห็นคนที่อาบด้วยเลือดคนนั้นร่วงตกลงมาอย่างรวดเร็วราวกับถุงกระสอบทราย เลือดกระเด็นเปื้อนไปทั่วอาณาบริเวณ ดีที่พวกเขายืนอยู่บนบันไดเลยไม่โดนเลือดกระเด็นใส่

ไม่ไกลจากชั้นล่างของตึกอาคารคือสวนดอกไม้ที่มีคนไข้จำนวนไม่น้อยกำลังเดินเล่นอยู่ ได้ยินเสียงเอะอะเลยเดินมาดูเป็นการดึงสติเหมยซูหานกลับมาจากความตกตะลึง รีบกระทุ้งศอกใส่เฮ่อเหลียนเช่อ “อาเช่อ นายรีบหาวิธีย้ายศพนี้ไปเถอะ อย่าให้ทางตำรวจรู้เด็ดขาดว่าเหมยเหมยเป็นคนผลักลงมา”

เฮ่อเหลียนเช่อหน้าถมึงทึงทันที แค่มาโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเขาก็ไม่ชอบใจอยู่แล้ว ตอนนี้ยังต้องมาตามเช็ดตามล้างให้จ้าวเหมยอีก?

จ้าวเหมยไม่ใช่เมียเขาสักหน่อย!

เขาจำเป็นต้องทำด้วยหรือ?

เหมยซูหานมองเขาด้วยสายตาเว้าวอนทำให้เฮ่อเหลียนเช่อโกรธจนสะบัดหน้าหันหนี ตัดสินใจว่าครั้งนี้จะไม่ยอมใจอ่อนเด็ดขาด จ้าวเหมยโดนทางตำรวจพาตัวไปยิ่งดี ถึงเมื่อนั้นเขาจะได้ไปตามหายาวิเศษที่เรือนจำ

“ฉันติดหนี้ชีวิตจ้าวเหมยสองชีวิต ถ้าเธอโดนจับตัวไปจริง ๆ อย่างมากฉันก็แค่ไปมอบตัวแทนเธอ…” เหมยซูหานถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วแอบพึมพำให้ตัวเอง เฮ่อเหลียนเช่อคิ้วกระตุก สีหน้าถมึงทึงดำปี๋ยิ่งกว่าก้นหม้อ

ก็มาไม้นี้ทุกครั้งเขาก็ต้องฝืนใจทำอยู่เรื่อยแล้วใจอ่อนให้เสียทุกทีสิ!

“นายมองออกว่าฉันทำร้ายนายไม่ลงสินะ? นายสนใจใครกันแน่? ฉันหรือจ้าวเหมย?” เฮ่อเหลียนเช่อรู้สึกแย่เหลือเกิน เขาเดาใจเหมยซูหานไม่ออกจริงๆ

ดูท่าทางมีใจให้เขาแต่กลับไม่ลืมจ้าวเหมยสักที หรือว่าเหมยซูหานตัดใจจากทั้งสองฝ่ายไม่ได้?

คิดอยากเหยียบเรือสองแคม?

เหมยซูหานมองเฮ่อเหลียนเช่ออย่างละอายใจ ไม่ว่าจะในความฝันหรือตอนนี้เฮ่อเหลียนเช่อก็ดีกับเขามาก ๆ ไม่เคยปฏิเสธคำขอจากเขาเลยสักครั้ง เกรงว่าต่อให้ในฝันเฮ่อเหลียนเช่อลำบากจนแทบเอาตัวเองไม่รอดก็คงคิดหาทางรอดไว้ให้เขาแล้ว

“อาเช่อ คนที่ฉันสนใจคือนาย กับจ้าวเหมยฉันมีแต่ความรู้สึกผิดและอยากชดใช้ เพราะฉันติดหนี้เธอ ฉันต้องชดใช้หนี้พวกนี้คืน นายอย่าโกรธได้มั้ย?”

เหมยซูหานยื่นแขนขวาลูบไล้ใบหน้าเฮ่อเหลียนเช่อแผ่วเบา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายรุก เฮ่อเหลียนเช่อกลับดูท่าทางตกใจเล็กน้อย ยิ่งไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เหมยซูหานบอกว่าสนใจเขา ฮ่าฮ่า…

นี่ยังเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำที่เหมยซูหานพูดคำหวาน ๆใส่ขนาดนี้ด้วย!

………………………………………………