ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1336 กลายเป็นเถ้ากระดูก + ตอนที่ 1337 ปล่อยวางทุกอย่างดีไหม
- Home
- ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น
- บทที่ 1336 กลายเป็นเถ้ากระดูก + ตอนที่ 1337 ปล่อยวางทุกอย่างดีไหม
ตอนที่ 1336 กลายเป็นเถ้ากระดูก
อู่เจิ้งซือไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในหลายวันนี้เลยสักนิด เขายังตกอยู่ในห้วงฝันที่มีแต่คนคอยยกย่องเชิดชูเขาหลังจากเขากลายเป็นพ่อตาของเฮ่อเหลียนเช่อ แต่เขาก็นึกแปลกใจเหมือนกันที่อู่เยวี่ยไม่ได้กลับบ้านติดต่อกันหลายวันแล้ว
แต่อู่เจิ้งซือลองขบคิดดูก็พลันดีใจขึ้นมา ยุคสมัยนี้ไม่เหมือนยุคสมัยเดียวกันกับเขาตอนหนุ่ม ๆ คู่รักชายหญิงหลับนอนด้วยกันอยู่มากโข ทุกคนไม่ได้มองเรื่องนี้เป็นเรื่องประหลาด อีกอย่างอู่เยวี่ยก็ไม่ใช่หญิงพรหมจรรย์อะไร ไม่กลับบ้านเป็นเรื่องปกติมากและเป็นการดีที่สุด
หลับนอนให้ท้องป่องเลยสิยิ่งดี!
อู่เจิ้งซือได้วางแผนเอาไว้แล้วว่าทันทีที่อู่เยวี่ยแต่งงานกับเฮ่อเหลียนเช่อเขาจะลาออกจากบริษัทของเหมยซูหานแล้วแยกออกมาเปิดบริษัทบันเทิงของตัวเอง หลายปีมานี้ที่เขาอยู่บริษัทหัวหยู่ได้เรียนรู้เรื่องบริษัทบันเทิงเป็นอย่างดี เขาไม่ขาดแคลนเงินทุน เหตุผลที่ไม่ลงมือสักทีเพราะกลัวจะไม่มีคนหนุนหลังเท่านั้น
ในยุคสมัยนี้การหาเงินนิดหาเงินหน่อยเป็นเรื่องง่าย แต่ถ้าอยากขยายกิจการใหญ่โตมีเพียงเงินคงไม่พอ
สิ่งสำคัญที่สุดคือคนรู้จักกับคนคอยหนุนหลัง!
เขาไม่ขาดแคลนคนรู้จักเพราะการเป็นผู้จัดการใหญ่มาหลายปีก็ใช่ว่าสูญเปล่า เขาเสียเปรียบตรงที่ไม่มีใครคอยหนุนหลังเขาเท่านั้น
ตอนนี้เขากลับไม่กลัวอะไรแล้ว มีแหล่งบ่อเงินบ่อทองเฮ่อเหลียนเช่ออยู่เขาต้องผลักดันบริษัทบันเทิงของตัวเองให้แข็งแกร่งที่สุดในประเทศได้อย่างแน่นอน เหมยซูหานยังไงก็ไล่ตามเขาไม่ทัน
เหอะ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นถึงคุณครูแล้วจะทำงานให้นักเรียนไปตลอดชีวิตได้อย่างไร?
อู่เจิ้งซือที่วาดฝันดิบดีช่วงนี้เวลาทำงานก็ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจเสียเท่าไร จดจ่อกับการทำงานได้ไม่นานเท่าไรก็พัก ตอนนี้เขารอเพียงอู่เยวี่ยแต่งงานกับเฮ่อเหลียนเช่อ จากนั้นเขาจะได้โบยบินเป็นอิสระจากบริษัทหัวหยู่สักที
ชีวิตที่ดีจวนจะมาถึง เขาคงโง่หากทำงานให้เหมยซูหานต่อ!
อู่เยวี่ยโดนเผากลายเป็นเถ้าธุลีและใส่ในโถราคาถูกที่ลูกน้องเฮ่อเหลียนเช่อซื้อมา แต่ไม่ใช่เพราะเฮ่อเหลียนเช่อขี้เหนียว เขาค่อนข้างใจป้ำกับสิ่งของนอกกายพวกนี้แต่กลับไม่เคยใส่ใจ เม็ดเงินที่หลุดจากง่ามนิ้วไปเพียงพอให้ชาวบ้านปกติใช้ชีวิตสุขสบายแล้ว
และเพราะเฮ่อเหลียนเช่อไม่ใส่ใจกับเรื่องแบบนี้ฉะนั้นลูกน้องของเขาเลยซื้อโถราคาถูกที่สุด เวลากลับมาแจ้งทางบัญชีต้องแจ้งราคาที่แพงที่สุดอยู่แล้ว
ในเมื่อคุณชายเช่อก็ไม่มีทางถามเรื่องเล็กน้อยพวกนี้ ไม่หากินกับเงินแบบนี้สิถึงเรียกว่าโง่
เหมยซูหานเห็นโถเก็บเถ้ากระดูกของอู่เยวี่ยก็ลอบถอนหายใจเงียบ ๆ แม้จะเกลียดผู้หญิงคนนี้แต่ไม่ว่าอย่างไรก็เติบโตมาด้วยกัน เดิมทีเขาควรดื่มด่ำกับช่วงวัยรุ่นที่ดีที่สุด แต่ณ ตอนนี้กลับต้องแยกจากกันอยู่สองโลก กลายเป็นเศษขี้เถ้าหนึ่งกำมือ
เขาไม่ได้ดีใจเลย!
เพียงรู้สึกเสียดายกับเสียใจ!
เดิมทีอู่เยวี่ยไม่ควรมีจุดจบแบบนี้นี่นา!
ทุกอย่างเป็นกรรมที่เธอก่อเอง จะโทษคนอื่นไม่ได้!
“ทำไม? ทำใจไม่ได้หรือไง?” เฮ่อเหลียนเช่อเห็นท่าทางอาลัยอาวรณ์ของเหมยซูหานก็เกิดอาการหึงทันที
เขาไม่ชอบเห็นท่าทางมีเยื่อใยของเหมยซูหานแบบนี้ที่สุด ดูมีเยื่อใยกับทุกคนรอบตัว ไม่เด็ดขาดเลยสักนิด!
“นายพูดอะไรของนายเนี่ย? ฉันก็แค่เห็นเถ้ากระดูกอู่เยวี่ยแล้วใจเสียเท่านั้นแหละ นายว่าชีวิตคนเราจะแก่งแย่งชิงดีไปทำไมกัน? แย่งไปแย่งมาสุดท้ายก็กลายเป็นแค่ขี้เถ้าหนึ่งกำมือ”
เหมยซูหานกลอกตาใส่เฮ่อเหลียนเช่อทีหนึ่ง นับตั้งแต่ได้เปิดใจคุยกันในวันนั้นเขาผ่อนคลายขึ้นมากยามอยู่ต่อหน้าเฮ่อเหลียนเช่อ ระหว่างทั้งคู่เริ่มมีความรู้สึกเหมือนคู่สามีภรรยาที่แต่งงานกันมานาน
เฮ่อเหลียนเช่อนัยน์ตาเป็นประกายพลางแย่งโถมาจากมือเหมยซูหาน “มีอะไรให้ใจเสีย ลุงฉันบอกว่าเดิมทีโลกนี้เป็นโลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก เนื้อมีแค่นี้ถ้าไม่แย่งกินก็จะหิวตาย และสุดท้ายก็กลายเป็นเนื้อในปากของคนอื่น”
…………………………………………………
ตอนที่ 1337 ปล่อยวางทุกอย่างดีไหม
เหมยซูหานมุ่นคิ้วเล็กน้อย ความจริงเขาไม่ชอบหนิงเฉินเซวียนมาก แม้เขาจะเพิ่งเคยเจอคนคนนี้เพียงครั้งเดียว แต่ความรู้สึกที่หนิงเฉินเซวียนมีให้เขากลับแย่มากเหมือนผุดมาจากบ่วงที่มืดมน เจ้าตัวดูเย็นยะเยือก
ไม่เหมือนเฮ่อเหลียนเช่อที่ถึงแม้เขาจะมีความรู้สึกเช่นนี้เหมือนกัน แต่เหมยซูหานรู้ว่านิสัยที่แท้จริงของเฮ่อเหลียนเช่อไม่ใช่แบบนี้
เฮ่อเหลียนเช่อฉลาดมากและมากความสามารถ เขาเคยเห็นสมุดบันทึกในวัยเด็กของเฮ่อเหลียนเช่อรวมถึงสมุดวาดรูปเต็มไปด้วยความสดใสมีชีวิตชีวา เฮ่อเหลียนเช่อถึงขั้นเคยเขียนบรรยายแบบนี้ไว้ในสมุดบันทึก
‘แม่น้ำสายเล็กรู้สึกคัน…นกน้อยช่วยเกาให้มัน…แม่น้ำสายเล็กยิ้มหน้าบานเหมือนดอกไม้…’
ประโยคที่งดงามขนาดนี้ อีกทั้งยังมีหัวใจความเป็นเด็กน้อยอย่างล้นเหลือ!
แต่ตอนนี้เฮ่อเหลียนเช่อกลับพูดเป็นแค่ว่า ‘แม่งเอ้ย แม่น้ำสายนี้ขัดหูขัดตาจริง เผามันทิ้ง!’
เหมยซูหานคิดว่านี่ไม่ใช่ความผิดของเฮ่อเหลียนเช่อ เดิมเขาเป็นเด็กน้อยใจดีโรแมนติกและกระตือรือร้นแต่กลับถูกหนิงเฉินเซวียนอบรมสั่งสอนให้กลายเป็นคนนิสัย…ป่าเถื่อน คลุ้มคลั่ง สุดโต่ง
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหนิงเฉินเซวียนถึงทำแบบนี้?
ทั้งที่เฮ่อเหลียนเช่อเป็นลูกชายแท้ ๆของเขานะ!
คนเป็นพ่อที่ไหนไม่อยากให้ลูกตัวเองเติบโตอย่างมีความสุขและมีจิตใจที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นดั่งแสงอาทิตย์บ้าง!
แน่นอนว่าไม่เสมอไป เหมยซูหานฉุกคิดถึงพ่อตัวเองในทันที นับตั้งแต่เขารู้ความจนถึงตอนนี้พ่อคนนี้ไม่เคยทำเรื่องดี ๆเลยสักอย่าง มีแต่ทำร้ายคุณแม่มาทั้งชีวิตและทำให้เขาต้องโดนคนหัวเราะเยาะตั้งแต่เด็ก
เฮ่อเหลียนรู้ว่าเหมยซูหานรังเกียจและแค้นเคืองพ่อของเขา วิธีของเขาง่ายดายดิบเถื่อนโดยถามไปตรง ๆว่าจะให้หาคนจัดการมันไหมแต่เหมยซูหานก็ปฏิเสธ
ในเมื่อนั่นเป็นพ่อแท้ ๆของเขา เอาให้ตายก็เกินไปแค่ให้เงินนิดๆ หน่อยๆ เลี้ยงอยู่ทุกเดือนก็พอ
อีกอย่างเขาไม่อยากให้เฮ่อเหลียนเช่อมือเปื้อนเลือดเพิ่มอีกหนึ่งชีวิต!
“อาเช่อ เราไปผจญโลกกันเถอะ? ไปทั่วโลกเลยดีมั้ย?” เหมยซูหานไม่ได้สนใจเรื่องนี้เพียงอารมณ์ชั่ววูบ เขามีความคิดแบบนี้มาโดยตลอด
ในฝันเขาจำได้ว่าเฮ่อเหลียนเช่อพาเขาไปมาหลายที่ ไปทั้งชนเผ่ากินคนในป่าอเมซอน พวกเขาเล่นกันอย่างสนุกสนาน
แต่เพิ่งเที่ยวได้ครึ่งโลกเฮ่อเหลียนเช่อได้รับข้อความจากเมืองหลวงจึงต้องรีบกลับมา
ก่อนไปเฮ่อเหลียนเช่อคล้ายสังหรณ์ใจบางอย่างเลยโอนทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้เขา หนำซ้ำยังส่งคนมาปกป้องเขาโดยให้เขาอพยพไปอยู่สวิตเซอร์แลนด์
ก่อนไปเฮ่อเหลียนเช่อบอกให้เขารอที่สวิตเซอร์แลนด์ แต่เขารออยู่ครึ่งปีเฮ่อเหลียนเช่อก็ไม่กลับมาสักที
ในที่สุดเขาก็ทนต่อไปไม่ไหวเลยแอบหนีกลับมา กลับได้ยินข่าวที่ทำให้เขาใจแตกสลาย–
เฮ่อเหลียนเช่อตายแล้ว!
ยิ่งกว่านั้นยังตายไม่เจอศพอีก!
สาเหตุหลักเขาตามสืบไม่พบรู้เพียงว่าเป็นความลับระดับชาติ เขาทุ่มเงินมหาศาลก็รู้เพียงว่าเพราะเกิดเรื่องกับคุณอาของเฮ่อเหลียนเช่อ เฮ่อเหลียนเช่ออยากกลับไปช่วยคุณลุงแต่โดนกับดักเข้าเสียเอง
เหมยซูหานมองเฮ่อเหลียนเช่ออย่างวิงวอน “ดีไหม? ยังไงเงินของเราก็พอใช้หลายสิบชาติแล้ว ทำไมยังต้องหาเพิ่มอีก? ถือโอกาสตอนที่เรายังอายุน้อยไปท่องเที่ยวดูวิวสวย ๆทั่วโลกกันดีไหม? แค่เราสองคน!”
เฮ่อเหลียนเช่อใจเต้นดังตุบ ๆ ๆ เขาต้องดีใจอยู่แล้ว!
มีเพียงเขากับเหมยซูหานสองคน ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานมันดีจะตายไป!
แต่เขาทำไม่ได้!
“คุณอาไม่ยอมแน่ ฉันต้องช่วยทำงานให้เขา รอไว้ไปวันหลังนะ!” เฮ่อเหลียนเช่อพูดอย่างใจเย็น
“คุณอาของนายมีลูกน้องมากมายขนาดนี้จะยังขาดคนช่วยทำงานได้ไง? อาเช่อ ยอมฟังฉันสักครั้งได้หรือเปล่า? อย่าทำงานแทนคุณอาของนายอีกเลย!”
แม้เหมยซูหานไม่รู้ว่าหนิงเฉินเซวียนต้องการทำอะไรแต่เขารู้ว่าคนคนนี้ไม่มีทางทำสิ่งดี ๆแน่ ในฝันเฮ่อเหลียนเช่อตายเพราะบุคคลนี้ เขาจะต้องห้ามไม่ให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นอีกเด็ดขาด
………………………………………………