ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1516 หาโฮ่วเซิ่งหนานไม่เจอ + ตอนที่ 1517 เธอเป็นผู้มีพาหะเชื้อไวรัส HIV

ตอนที่ 1516 หาโฮ่วเซิ่งหนานไม่เจอ + ตอนที่ 1517 เธอเป็นผู้มีพาหะเชื้อไวรัส HIV
Ink Stone_Romance
ตอนที่ 1516 หาโฮ่วเซิ่งหนานไม่เจอ

เหมยเหมยพาเหยียนหมิงซุ่นไปที่เปาเซียง พอลและถังม่านลี่ยังบรรเลงบทเพลงอันเร่าร้อนอยู่ พลอดรักกันเสมือนข้างกายไร้ผู้คน เจิ้งเสวี่ยซานก็เดินตามหลังมาดูท่าว้าวุ่นใจไม่น้อย

แต่มากกว่านั้นคือความโชคดี โชคดีที่ไฟซาลไม่ปล่อยเธอไป เช่นนี้เธอปิดปากไม่ยอมรับก็พอแล้ว ไม่มีหลักฐานใดจ้าวเหมยไม่มีทางทำอะไรเธอได้

“จ้าวเหมยทำไมเธอกลับมาล่ะ? อยากร้องเพลงเหรอ?” ถังม่านลี่ลดเสียงสูงลง ส่งยื่นไมโครโฟนให้อย่างพึงพอใจ เธอเข้าใจว่าเหมยเหมยไม่อยากไปจากมโมสรจินตี้จึงวกกลับมาอีกครั้ง

เหยียนหมิงซุ่นมองสองคนนี้เพียงปราดเดียวก็จำได้ ตะโกนด้วยเสียงทุ้ม “เอาตัวพวกมันไป ระวังตัวด้วย!”

“นี่…พวกนายจะทำอะไร…พวกนายเบิกตาดูให้ชัด…แฟนหนุ่มของฉันเป็นชาวต่างชาตินะ พวกนายทำอะไรระวังหน่อย…” ถังม่านลี่ตกใจมาก แต่ฉับพลันก็ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงแข็งกร้าว

ราวกับว่าเหยียนหมิงซุ่นและคนอื่น ๆไม่กล้าทำอะไรพอลอย่างแน่นอน ไม่รู้สึกกลัวสักนิด

พอลเองก็ตีหน้านิ่งขรึมตะโกนด่า ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่เขาบอกว่าตัวเองเป็นชาวต่างชาติแขกบ้านแขกเรือนเพื่อไม่ให้เหยียนหมิงซุ่นทำลายมิตรภาพระหว่างประเทศ เหยียนหมิงซุ่นสีหน้าเรียบนิ่ง บรรดาลูกน้องของเขาลงมืออย่างรวดเร็ว เพียงชั่วครู่ก็พาตัวสองคนนั้นออกไปแล้ว

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมถึงต้องเอาตัวถังม่านลี่และพอลไปด้วย?” สวีจื่อเซวียนและสีอันหน้าตื่น พลันเข้าใจว่าเหมยเหมยแก้แค้นในที่สาธารณะ จงใจเรียกคู่หมั้นมาจับตัวไป!

“ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเธอ เฉากุ้ย นายไปส่งพวกเธอกลับโรงเรียน” เหยียนหมิงซุ่นมีท่าทีไม่แยแส เรียกชื่อลูกน้องคนหนึ่งออกมา ซึ่งก็คือครูฝึกหน้านิ่งแห่งทะเลสาบต้าหมิงผู้นั้นนั่นเอง

“ครับ พี่ใหญ่!”

ครูฝึกหน้านิ่งยืนตรงยืดอกรับคำสั่งอย่างนอบน้อม มองไปยังสีอันน่าและคนอื่น ๆ ความน่าเกรงขามในอดีตยังคงอยู่ สีอันน่าและคนอื่น ๆแทบไม่กล้าหายใจแรง เดินตามหลังครูฝึกไปอย่างเชื่อฟัง ในใจกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง

ไม่แปลกเลยที่ตอนนั้นครูฝึกดูแลจ้าวเหมยเป็นอย่างดี มีนัยยะแอบแฝงนี่เอง

ที่แท้ก็เป็นพี่สะใภ้สินะ!

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนกลับตื่นตระหนก ไขมันส่วนขาและหน้าท้องล้วนสั่นกระเพื่อม เธอไม่ได้ยืนอยู่ผิดฝ่ายจริง ๆด้วย คิคิ!

เจิ้งเสวี่ยซานเดินตามหลังไปเงียบ ๆ เหมยเหมยเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง มุมปากอมยิ้ม วันหลังค่อยสั่งสอนผู้หญิงคนนี้ ตอนนี้ต้องจัดการโฮ่วเซิ่งหนานก่อน

“โฮ่วเซิ่งหนานกับคนอื่นล่ะ?” เหมยเหมยถาม พอลและไฟซาลเจ้าชู้จนเป็นนิสัย ผู้หญิงข้างกายมีมากจนนับไม่ถ้วน หลายวันมานี้ไม่รู้ว่าพวกเขาได้สานสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่นอีกไหม?

เหยียนหมิงซุ่นแสดงท่าทีจริงจัง “คนอื่น ๆควบคุมไว้ได้แล้ว เหลือแค่โฮ่วเซิ่งหนานที่ยังหาตัวไม่เจอ ไม่รู้ว่าเธอไปไหน”

เขาและลูกน้องร่วมกันหามาค่อนคืนแล้วแต่ไม่เจอแม้แต่เงาของโฮ่วเซิ่งหนาน รู้เพียงแค่ช่วงบ่ายเธอเร่งรีบโบกรถแท็กซี่คันหนึ่ง จากนั้นเป็นเพราะรถติด คนของเขาจึงคลาดเธอไป

เหมยเหมยเองก็รู้สึกแปลกใจ คิดไปคิดมาก่อนจะเอ่ยว่า “โฮ่วเซิ่งหนานนอกเสียจากเพื่อนผู้ชายแล้ว เธอก็ไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย เธอจะต้องไปเจอผู้ชายแน่นอน”

ท่าทีของเหยียนหมิงซุ่นเปลี่ยนไปเล็กน้อย ราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้จึงลูบหัวเหมยเหมย “ฉลาดมาก พี่รู้แล้วว่าโฮ่วเซิ่งหนานอยู่ที่ไหน”

โรงแรมนานาชาติจิงตูระดับห้าดาว

เทียนมู่และโฮ่วเซิ่งหนานร่วมกินมื้อค่ำแบบฝรั่งเศสสุดแสนโรแมนติก เมื่อกลับมาถึงห้องของเถียนมู่ พึ่งเข้าห้องมาเถียนมู่ก็สวมกอดโฮ่วเซิ่งหนาน จูบดูดดื่มจนมิอาจผละออกจากกันได้

“เจสสิก้า…คืนนี้อยู่ที่นี่นะ…” เถียนมู่กระชากเสื้อผ้าของโฮ่วเซิ่งหนาน ดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าที่แสนอ่อนโยนเปลี่ยนไปราวกับสัตว์ร้ายมิปาน

โฮ่วเซิ่งหนานไม่เต็มใจอย่างมาก ร่างกายหยุดชะงัก เธอไม่ชอบเถียนมู่จริง ๆแต่เถียนมู่กลับจับจุดอ่อนได้ จะให้เคนรู้ไม่ได้เด็ดขาด

“…ได้สิ…ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ!”

“ได้…อาบไปด้วยแล้วก็…”

เถียนมู่อุ้มโฮ่วเซิ่งหนานเดินไปยังห้องอาบน้ำ เสื้อผ้ากระจายอยู่ตามพื้น…

………………………………………………………………….

ตอนที่ 1517 เธอเป็นผู้มีพาหะเชื้อไวรัส HIV

เหยียนหมิงซุ่นรีบพาตัวพวกเขาไปที่โรงแรม ผู้จัดการโรงแรมเห็นเหยียนหมิงซุ่นชูบัตรโชว์สถานะก็ตกใจจนวิญญาณแทบออกจากร่าง ไหนจะกล้าชักช้ารีบนำเอาคีย์การ์ดห้องไปเปิดให้ด้วยตัวเอง ขณะนี้ภายในห้องอาบน้ำอบอวลไปด้วยความเร่าร้อน ละครฉากเด็ดกำลังฉายอยู่!

“โครม!”

เหยียนหมิงซุ่นถีบประตูห้องอาบน้ำด้วยเท้าเดียว ทำให้ทั้งสองคนที่อยู่ในนั้นตกใจไม่น้อย เถียนมู่จึงรีบดึงผ้าเช็ดตัวออกมาพันตัวเขาและโฮ่วเซิ่งหนานไว้

“พวกนายจะทำอะไร? รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” เถียนมู่ก่นด่าอย่างหัวเสีย

“เหยียนหมิงซุ่น…ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอย่างที่นายเห็น…นายอย่าเข้าใจผิด…” โฮ่วเซิ่งหนานคิดว่าเหยียนหมิงซุ่นมาจับชู้จึงรีบอธิบาย แต่เหยียนหมิงซุ่นกลับรู้สึกว่าเหมือนได้ยินคำพูดเสนียดหู

“ให้เวลาพวกคุณสองนาที รีบสวมเสื้อผ้าเสีย”

เหยียนหมิงซุ่นคร้านที่จะเห็นเนื้อหนังที่แสนน่าเกลียดของสองคนนี้จึงสั่งลูกน้องจับตาดูให้ดี แล้วตัวเขาก็ออกไปรอที่ระเบียงพลันพรูลมหายใจยาวอย่างโล่งอก

นับว่าจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว!

“เหยียนหมิงซุ่นนายบ้าไปแล้ว ฉันจะโทรหาคุณลุง…”

โฮ่วเซิ่งหนานและเถียนมู่ถูกพาตัวออกมา ในเวลานี้เธอถึงได้รู้สึกตัวว่าผิดปกติพลางดิ้นบิดตัวไปมาอย่างบ้าคลั่ง เหยียนหมิงซุ่นเห็นก็นึกโกรธจึงเดินเข้าไปถีบซ้ำอยู่สามครั้ง

‘ตุบตับ’

กรามหัก แขนทั้งสองร่วงลงอย่างไร้เรี่ยวแรง

โลกสงบลงในชั่วขณะ

“ฉันได้รับคำสั่งมาจากนายใหญ่ให้มาพาตัวเธอกับคนรักของเธอไป ไฟซาลและพอลไปรออยู่ก่อนแล้ว รีบไปเถอะ!” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยอย่างเย็นชา

เถียนมู่มีสีหน้าเปลี่ยนไปมากหันมองโฮ่วเซิ่งหนานอย่างเหลือเชื่อ “เธอเต็มใจที่ร่วมรักกับไฟซาลแต่ไม่เต็มใจทำกับฉัน? เคนรู้เรื่องไหม?”

“ไม่ใช่นะ…เถียนมู่ฟังฉันพูดก่อน…ฉัน…” โฮ่วเซิ่งหนานรีบแก้ตัว เถียนมู่และเคนสนิทกันมาก เธอต้องเกลี้ยกล่อมเถียนมู่จะปล่อยให้เขาพูดจาไร้สาระไม่ได้

ต่อให้เธอแต่งงานกับเคนไม่ได้แต่เธอไม่อยากทำลายความสัมพันธ์แบบคนรักกับเคน นี่คือหลักประกันพื้นฐานที่ทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตอยู่ในยุโรปได้เป็นอย่างดี

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะเยาะไปที พลันเอ่ยเย้ยหยัน “โฮ่วเซิ่งหนานได้รับการตรวจพบว่าเป็นผู้มีพาหะเชื้อไวรัส HIV คุณเถียนมู่อย่ามัวแต่คิดหึงหวงเลย กลับไปกับผมแล้วเข้ารับการตรวจจะดีกว่า”

“HIV? นายพูดบ้าอะไร? ฉันจะเป็นผู้มีพาหะ HIV ได้ไง? เดือนที่แล้วฉันเพิ่งไปตรวจเลือดมา ทุกอย่างปกติ เหยียนหมิงซุ่นนายกำลังใส่ร้ายฉัน!”

โฮ่วเซิ่งหนานโกรธมาก เคนมีทีมแพทย์ส่วนตัวโดยเฉพาะไว้ให้บริการเฉพาะกลุ่มอัศวิน ทุกเดือนจะมีการตรวจร่างกายเป็นประจำ ตรวจสอบได้อย่างครอบคลุม ไม่รู้เหรอว่าร่างกายของเธอนั้นดีแค่ไหน นึกไม่ถึงว่าไอ้บ้าเหยียนหมิงซุ่นนี่จะกุเรื่องจอมปลอมขึ้นมาซึ่ง ๆหน้า!

เหอะ ตลกสิ้นดี!

เถียนมู่เองก็ไม่เชื่อ เพราะเดือนที่แล้วเขาเข้ารับการตรวจพร้อมโฮ่วเซิ่งหนาน ทั้งคู่แข็งแรงดีมาก จะเป็นไปได้อย่างไรที่หลังจากนั้นหนึ่งเดือนจะติดเชื้อ HIV?

เขามองชายหนุ่มตรงหน้าที่เป็นสุภาพบุรุษจอมเหี้ยม รูม่านตาก็หดลง ชายผู้นี้แหละที่โฮ่วเซิ่งหนานหลอกใช้เคนโดยไม่มีลังเลเพื่อเข้าไปช่วยเขาในเขตทะเลทรายที่แสนอันตราย ในใจเถียนมู่เกิดรู้สึกหึงหวงขึ้นมา

ชายผู้นี้อะไรดีนักนะ?

เถียนมู่จำเหยียนหมิงซุ่นได้ ดังนั้นเขาจึงเอามาข่มขู่โฮ่วเซิ่งหนานเพราะอยากจะมีค่ำคืนแสนหวาน แต่เหยียนหมิงซุ่นได้ทำลายเรื่องดีไปเสียแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นหยิบรายงานผลเลือดอย่างละเอียดของโฮ่วเซิ่งหนานออกมาจากกระเป๋า คอลัมน์ตรง HIV ปรากฏผลเป็นบวก และยังกำกับไว้ว่าเป็นกรณีพิเศษด้วย เลือดลมบนใบหน้าของโฮ่วเซิ่งหนานจางหายไป ร่างกายสั่นเทิ้มไม่หยุด

เธอติดเชื้อไวรัส HIV จริงหรือ?

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

เธอไม่เชื่อ!

พอลและไฟซาลต่างก็ไม่เชื่อเช่นกัน หลังจากที่พวกเขาและถังม่านลี่ถูกพาตัวไป ลูกน้องของเหยียนหมิงซุ่นเจาะเลือดพวกเขาคนละสองหลอดอย่างไม่เกรงใจแล้วส่งมอบให้กับห้องปฏิบัติการของมหาวิทยาลัยทางการแพทย์ ผลการตรวจเลือดจะทราบได้ในวันรุ่งขึ้น พอลและคนอื่น ๆจึงถูกกักตัวไว้ในสวนฟาร์ม

เฮ่อเหลียนชิงยกห้องใหญ่ให้ซึ่งเมื่อก่อนเอาไว้ใช้สำหรับขังหมู คงเพียงพอให้คนพวกนี้พักแล้วล่ะ

……………………………………………………