ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 1738 ไม่ใช่ว่าคุณไม่ดี + ตอนที่ 1739 อาจารย์ลุงของเธอต่างหากที่อยากเจอ

ตอนที่ 1738 ไม่ใช่ว่าคุณไม่ดี

จินป๋อเหวินมองเซี่ยทิงเทาอย่างหงุดหงิด ลูบจมูกด้วยความโมโห คิดถึงตอนนั้นว่าเขารู้จักลี่ลี่อันก่อน อีกทั้งทำไมเซี่ยถิงเทาเจ้าหมอนี่ถึงรอดชีวิตมาได้ แต่ก็ยังโชคดีที่เขาชวนลิลี่ลี่อันมาเที่ยวฮ่องกง

เดิมทีคิดอยากออกทะเลดื่มด่ำความโรแมนติกกับสาวงามเพื่อเอาชนะใจให้ได้อีกครั้ง แต่ไหนเลยจะรู้ว่ากลับเอาศัตรูหัวใจมาด้วย

เชอะ ก็แค่หน้าตาดูดีกว่าเขานิดหน่อยเท่านั้นแหละ!

อ๋อ แล้วยังมีภาพวาศิลปะที่พอจะเข้าตาอยู่บ้าง!

สายตาที่สามารถแยกแยะของโบราณก็ไม่เลว วิชาความรู้แน่นอนว่าก็ไม่ได้แย่จนเกินไป!

แต่เจ้าหมอนี่ก็ยังสู้เขาไม่ได้ ตอนนั้นลี่ลี่อันไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา นับว่าเป็นความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ!

ถึงแม้ว่าตอนนี้จินป๋อเหวินจะมีครอบครัวที่มีความสุข สามีภรรยารักใคร่กันดีแต่รักแรกมักดีที่สุดเสมอ มันเป็นจุดเล็ก ๆที่ฝังอยู่ในใจของเขาเสมอ ยากที่จะลืมเลือน ดังนั้นถ้าเจอเซี่ยทิงเทาแล้วเขายังทำหน้าดี ๆใส่ได้สิแปลก

“จ้าวเหมยตอบตกลงแล้ว แต่ว่าต้องพาคุณกู้ไปรับเธอด้วยกัน” จินป๋อเหวินบอก

“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวผมจะไปเรียกคุณอา” เซี่ยทิงเทาดีใจมาก รีบวิ่งไปหาหมอกู้ที่กำลังตกปลาด้วยท่าทีสบาย ๆ

ลี่ลี่อันก็มีความสุขมากเช่นกัน ในที่สุดความปรารถนาของสามีก็สมหวังเสียที

จินป๋อเหวินกลับมองเธออย่างไม่พอใจ “ลี่ลี่อันเธอจะเอาแต่ใจเกินไปแล้ว หรือเธอไม่รู้ว่ากลับมาฮ่องกงตอนนี้จะอันตรายมากแค่ไหน? ถ้าหากว่าโดนคนพบว่าเธออยู่ที่นี่ เธอคงจะ…”

เขาไม่ได้พูดต่อ สีหน้าท่าทางดูกังวลเป็นอย่างมาก สถานะของลี่ลี่อันนั้นเป็นความลับ เขาเป็นคนเดียวในฮ่องกงที่รู้ แต่นี่เป็นเรื่องเมื่อสองปีก่อน

ตอนนี้สถานะของลี่ลี่อันไม่ได้เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว ฮ่องกงและกองกำลังญี่ปุ่นต่างก็รู้ดีว่าเธอเป็นลูกสาวที่มีค่าของนายพลแห่งสามเหลี่ยมทองคำ บวกกับระยะนี้มีสงครางกลางเมืองในสามเหลี่ยมทองคำจนวุ่นวายไปหมด ลี่ลี่อันปรากฏตัวในฮ่องกงในตอนนี้ก็เหมือนแกะเข้าปากเสือ

“ขอแค่ได้เจอเหมยเหมย พวกเราก็จะรีบขับเรือจากไป ไม่ให้เกิดปัญหาหรอก” ลี่ลี่อันไม่ได้กังวลมากนัก ยิ้มและพูดปลอบใจเพื่อน

ครั้งต่อไปที่จ้าวเหมยจะมาฮ่องกงอีกก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไร วัน ๆเห็นแต่สามีวิตกกังวล ในใจของเธอก็พลอยทุกข์ไปด้วย ทั้งหมดก็เป็นเพราะเธอทำร้ายสามีจนไม่สามารถกลับไปรวมตัวกับญาติพี่น้องได้ ไม่สามารถกลับบ้านเกิดเมืองนอนได้

เธอจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยสามี!

อันตรายเล็กน้อยแค่นี้จะนับประสาอะไร ขอเพียงแค่เธอระวังตัวหน่อย น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

จินป๋อเหวินส่งเสียงฮึ พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ผู้ชายคนนั้นรู้ไหมว่าเธอต้องเสี่ยงแค่ไหน?”

“ไม่พูดเขาก็ไม่รู้ ป๋อเหวินคุณอย่าไปบอกเขานะ” ลี่ลี่อันขอร้อง

จินป๋อเหวินส่งเสียงฮึอีกครั้ง คร้านจะพูดต่ออีก ในใจกลับรู้สึกหงุดหงิด ไม่รู้ว่าเซี่ยทิงเทาทำคุณงามความดีสะสมบุญบารมีอะไรไว้ในชาติก่อน ชาตินี้ถึงได้เจอกับคนที่เขารออย่างสุดจิตสุดใจอย่างลี่ลี่อัน มันน่าโมโหจริง ๆเลย

ลี่ลี่อันรู้จักเขามานานหลายปี พอรู้ว่าเขาเป็นห่วง ในใจก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาจึงอดพูดความในใจที่เธอเก็บซ่อนเอาไว้มานานหลายสิบปีไม่ได้

“ป๋อเหวิน ขอโทษนะที่ตอนนั้นฉันไม่ได้ชอบคุณ แต่ฉันไม่สามารถเป็นตัวถ่วงของคุณได้ ภรรยาของคุณในตอนนี้ถึงจะเหมาะสมกับคุณที่สุด”

จินป๋อเหวินสีหน้าเปลี่ยนไปมองลี่ลี่อันที่อมยิ้มอย่างตกใจ วันเวลาที่เลยผ่านทิ้งริ้วรอยไว้มากมาย ต่างคนต่างก็ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว แต่ในใจของเขากลับยังสวยงามเหมือนเมื่อยี่สิบปีก่อน

ในที่สุดหัวใจของเขาก็ปล่อยวางได้สักที

ที่แท้ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดีสินะ!

เขายิ้ม อ้าแขนทั้งสองข้างโอบกอดลี่ลี่อันไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ต้องพูดอะไรอีก

เป็นคนรักไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้เป็นเพื่อนกันไปตลอดชีวิตก็พอ!

วันรุ่งขึ้นตอนบ่ายสอง หมอกู้และจินป๋อเหวินก็มาถึงบ้าน เหมยเหมยยิ้มและพูดว่า “คุณปู่กู้ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!”

…………………………………………..

ตอนที่ 1739 อาจารย์ลุงของเธอต่างหากที่อยากเจอ

หมอกู้ยังคงเหมือนเดิม ผมขาวโพลนแต่ดูมีชีวิตชีวากระฉับกระเฉง หน้าแดงเปล่งปลั่งมีเลือดฝาดเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด

“เด็กน้อยสวยขึ้นเรื่อย ๆเลยนะ แม่ของเธอเป็นไงบ้าง?” อารมณ์ของหมอกู้ดีไม่เลว ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มักจะทำหน้าเย็นชา บัดนี้กลับมีรอยยิ้มขึ้นเยอะเลย

“แม่ของหนูสบายดีค่ะ มักจะพูดถึงคุณปู่อยู่บ่อย ๆ ไม่รู้ว่าคุณปู่ไปอยู่ที่ไหน” เหมยเหมยพูดพลางเชิญหมอกู้ขึ้นรถของเธอไปด้วย จินป๋อเหวินอยากรู้เป็นอย่างมากจึงถือโอกาสขึ้นรถตามไปด้วย อยากฟังว่าท้ายที่สุดแล้วเซี่ยทิงเทาเกี่ยวข้องอะไรกับจ้าวเหมย

ในใจของเขาคับยิบ ๆจะตายอยู่แล้ว!

“คุณปู่กู้ แล้วใครกันแน่ที่อยากเจอหนูค่ะ? ทนายจินคนนี้บอกว่าเป็นคนรู้จักเก่าแก่ของแม่ฉัน แต่แม่ของฉันไม่เคยพูดมาก่อนเลยว่ามีเพื่อนผู้หญิงที่รู้จักกันอยู่ฮ่องกงด้วย!” เหมยเหมยอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก

จินป๋อเหวินก็หูผึ่ง ตั้งอกตั้งใจฟังเป็นที่สุด

หมอกู้ถอนหายใจกำลังคิดจะบอกแต่รถก็หยุดลงเสียก่อน เสี่ยวอวิ๋นลงจากรถคว้าชายหนุ่มที่สวมแว่นตาจากกระโปรงรถด้านหลังออกมา กระชากกล้องของเขาแล้วดึงฟิล์มออกมา

“อย่าตามมาอีก ไม่อย่างนั้นจะระเบิดหัวนายทิ้ง!” เสี่ยวอวิ๋นกระแทกประตูรถด้วยหมัด พูดขู่เสียงต่ำ มีรอยบุบปรากฏขึ้นที่ประตูรถขนาดใหญ่เท่าหม้อดินเผา

ปาปารัสซี่สองคนนั้นวิ่งหนีจนห่างจุกตูด

เสี่ยวอวิ๋นยกมุมปากอย่างพอใจแล้วหันไปสำรวจรอบ ๆ พอไม่พบอะไรน่าสงสัยอีกถึงขึ้นรถ

แต่พวกเขากลับไม่รู้ว่าตรงริมกระจกมุมสูงมีกล้องติดตามรถของพวกเขาอยู่ ไม่นานก็มีรถอีกคันก็ขับตามมาอย่างเงียบ ๆซ่อนตัวอยู่ในรถที่สัญจรไปมา พวกเสี่ยวอวิ๋นไม่ทันสังเกตเห็น

หมอกู้พูดต่อประโยคที่ไม่ได้พูดจบก่อนหน้า “เซี่ยทิงเทาเธอรู้จักไหม?”

เหมยเหมยทั้งแปลกใจทั้งดีใจ “แน่นอนสิคะ เขาเป็นอาจารย์ลุงของหนู คุณปู่กู้รู้ว่าเขาอยู่ไหน?”

“ทิงเทาเป็นเป็นหลานชายแท้ๆของฉัน หลายปีที่ผ่านมาฉันก็ตามหาเขาเช่นกัน สวรรค์ไม่รังแกคนที่มีความพยายาม ในที่สุดฉันก็ได้เจอเขา” หมอกู้ถอนหายใจยาว นัยน์ตามีความปลื้มปิติ

ในที่สุดเขาก็ไม่ต้องละอายใจต่อพี่สาวและพี่เขยแล้ว!

เหมยเหมยยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ อย่างไรก็นึกไม่ถึงว่าหมอกู้จะเป็นลุงแท้ๆของเซี่ยทิงเทา ถ้าอย่างนั้นเขาคงไม่ใช่…

“ถ้าอย่างนั้นคุณปู่กู้รู้จักคุณตาคุณยายของหนูไหมคะ?”

สีหน้าของหมอกู้เปลี่ยนไปเล็กน้อย พูดอย่างไม่พอใจ “รู้จักแค่เพียงยายของเธอ เหยียนตานชิงฉันไม่รู้จัก”

พูดถึงเหยียนตานชิงสามคำนี้ หมอกู้ก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเหมือนกับเคี้ยวกระดูกก็ไม่ปาน เหมยเหมยมองเขาอย่างฉงน หรือว่าคุณหมอคนนี้จะมีความแค้นกับคุณตา?

เธอนึกถึงชื่อเล่นของหมอกู้ที่ชื่อว่า ‘คฤหัสถ์อ้ายเหลียน’ เมื่อก่อนนึกว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคงมีนัยยะแอบแฝง!

สถานการณ์ตรงหน้าเธอไม่มีอารมณ์จะให้ขบคิดอย่างละเอียด การหาตัวเซี่ยทิงเทายังคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด แบบนี้เหยียนซินหยาก็ไม่ต้องเหนื่อยมากแล้ว

“คนที่อยากเจอฉันคืออาจารย์ลุงหรอกเหรอคะ?” เหมยเหมยงงงวย ทำไมจินป๋อเหวินถึงได้บอกว่าเป็นผู้หญิงล่ะ

“เป็นภรรยาของไห่เทียนชื่อ ไห่เทียนชื่อก็คือเซี่ยทิงเทาที่คุณหนูเรียกนั่นแหละ เขากับผมไม่ได้เป็นเพื่อนกัน” จินป๋อเหวินอธิบาย ท่าทางการพูดเหมือนหมอกู้เมื่อก่อนไม่มีผิด

หมอกู้ชำเลืองมองจินป๋อเหวิน มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย รูปร่างหน้าตาของเขาแย่กว่าหลานชายเป็นพันเท่า ตอนนั้นลี่ลี่อันดันมองเขาเข้าตา สายตาย่ำแย่จริง ๆ

สิ่งที่ลี่ลี่อันและจินป๋อเหวินพูดก่อนหน้านี้ อันที่จริงเขาและเซี่ยทิงเทานั้นได้ยินทุกอย่าง ส่วนที่ว่าทำไมลี่ลี่อันถึงเลือกเซี่ยทิงเทาแทนที่จะเป็นจินป๋อเหวิน กลัวว่านอกเหนือจากพรสวรรค์และรูปลักษณ์ของเซี่ยทิงเทาแล้ว เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือเซี่ยถิงเทานั้นตัวคนเดียวไม่มีภาระ

ไม่มีพ่อแม่ให้ต้องเป็นกังวลแถมยังเป็นหนุ่มหล่อและมีความรู้ และยังเป็นสามีที่สมบูรณ์แบบที่พระเจ้าส่งมาให้ลี่ลี่อัน ลี่ลี่อันเพิ่งจะอายุเพียงยี่สิบต้น ๆจะไม่หวั่นไหวได้อย่างไร?

………………………………………….