ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2065 คนที่โกหกฉันตายหมดแล้ว + ตอนที่ 2066 ล็อกขอบเขตเป้าหมาย

ตอนที่ 2065 คนที่โกหกฉันตายหมดแล้ว

เหยียนหมิงซุ่นไม่ได้อยากฟังเรื่องราวในความทรงจำของสองคนนี้ ยิ่งไม่อยากเห็นผู้ชายตัวโตสองคนร้องห่มร้องไห้อย่างน่าสงสารต่อหน้าเขา

“ผมพาเฉินซานกลับมาให้คุณแล้ว ตอนนี้คุณน่าจะช่วยถอนพิษให้ได้แล้วสินะ” เหยียนหมิงซุ่นตะโกนเอ่ยกับพ่อมดใหญ่

“เธออย่าเชื่อคำพูดบ้า ๆของเขา เขาถอนพิษกู่หักสวาทไม่ได้หรอก” เฉินซานตะโกนบอกเสียงดัง

เหยียนหมิงซุ่นจ้องพ่อมดยอดฝีมือตาเขม็ง สิ่งที่เฉินซานพูดเป็นความจริงหรือเท็จไม่นานคงได้รู้

หากพ่อมดคนนี้หลอกลวงเขา เขาคงไม่ใช่คนที่คุยง่ายขนาดนั้น

พ่อมดยอดฝีมือสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย คิด ๆแล้วก็ตอบกลับว่า “ผมลองถอนพิษให้ได้ แต่ใช่ว่าจะสำเร็จ ผมพูดแบบนี้ไปตั้งแต่ต้นแล้วนะ”

เฉินซานแค่นหัวเราะ “หมู่ชื่อ คำพูดเหลวไหลพวกนี้นายหลอกคนอื่นได้แต่หลอกฉันไม่ได้ หมู่ฮวาเป็นคนที่เลี้ยงพิษกู่เป็นคนสุดท้ายในชายแดนเหมียวเจียง หลังจากเธอตายไปก็ไม่มีใครเลี้ยงอีกและไม่มีใครถอนพิษได้ เรื่องพวกนี้หมู่ฮวาเป็นคนบอกฉัน นายอย่าได้คิดจะปั้นเรื่องต่อหน้าฉันเลย!”

เหยียนหมิงซุ่นถามเสียงเย็นชา “คุณพูดมาให้รู้เรื่องสิ อะไรคือคนเลี้ยงพิษกู่เป็นคนสุดท้าย?”

เฉินซานมองเขาแล้วเอ่ย “ไม่ใช่ทุกคนที่จะเลี้ยงพิษกู่ได้ จำเป็นต้องใช้ผู้หญิงที่เกิดในวันที่เป็นเลขคู่เดือนที่เป็นเลขคู่และปีที่เป็นเลขคู่ตรงกับปฏิทินจันทรคติถึงจะเลี้ยงได้ พอมาถึงรุ่นหมู่ฮวาสูตรการเลี้ยงพิษของชาวเหมียวเจียงแทบจะหายไปเกือบหมดแล้ว หมู่ฮวาเป็นคนสุดท้ายที่เลี้ยงพิษกู่ แต่เพราะเวลาหลายสิบปีหลังจากนั้นไม่มีผู้หญิงที่เกิดในวันที่เป็นเลขคู่เดือนที่เป็นเลขคู่และปีที่เป็นเลขคู่ตรงกับปฏิทินจันทรคติอีก ฉะนั้นชายแดนเหมียวเจียงจึงไม่มีทางที่จะมีคนเลี้ยงพิษกู่ได้อีก”

เขาเว้นช่วงแล้วพูดต่อ “มีแค่ผู้หญิงที่เลี้ยงพิษกู่ได้แต่ผู้ชายเลี้ยงไม่ได้ แม้แต่พ่อมดยอดฝีมือก็ทำไม่ได้ ฉะนั้นหมู่ชื่อเขาไม่รู้เรื่องพิษกู่เลย เขากำลังโกหก!”

เหยียนหมิงซุ่นมองพ่อมดใหญ่ด้วยสายตาเย็นชาแล้วซักถาม “ที่เขาพูดคือความจริงหรือเปล่า?”

พ่อมดผู้นี้มีสีผิวค่อนไปทางดำคล้ำจึงไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าชัดมาก แต่ความลุกลี้ลุกลนในสายตาของเขาเล็ดลอดผ่านสายตาของเหยียนหมิงซุ่นไปไม่ได้

ไม่ต้องรอคำตอบจากเขา เหยียนหมิงซุ่นก็รู้คำตอบแล้ว!

พ่อมดยอดฝีมือคนนี้โกหกมาตั้งแต่ต้น!

เขาถูกคนที่ดูซื่อสัตย์ใสซื่อคนนี้ปั่นหัวเข้าแล้ว!

สายตาของเหยียนหมิงซุ่นเย็นยะเยือกจนพ่อมดยอดฝีมือคนนี้อดตัวสั่นเทิ้มไม่ได้ ไม่กล้าสบตาเหยียนหมิงซุ่นเพราะเหมือนจะฆ่าคนอย่างไรอย่างนั้น

เขาโกหกจริง ๆแต่เขาก็มีความจำเป็นต้องทำอย่างนั้น ตามหามาสามสิบปีเขาก็ไม่อาจตามหาชายผู้ทรยศอย่างเฉินซานได้ เมื่อลูกน้องของเหยียนหมิงซุ่นมาหาแล้วถามเรื่องพิษกู่หักสวาทจากเขา พ่อมดคนนี้จึงตัดสินใจแล้วว่าจะหลอกใช้เหยียนหมิงซุ่นในการช่วยเขาตามหาเฉินซาน

“ผม…ผมก็ไม่ได้หลอกคุณไปเสียทั้งหมด ผมไม่เคยบอกว่าตัวเองจะช่วยแก้พิษให้คุณได้แน่นอนสักหน่อย…” พ่อมดพูดเสียงแผ่ว

ลูกน้องคนหนึ่งโกรธจนยากจะทนได้อีกจึงพุ่งเข้าไปหมายจะต่อยพ่อมดยอดฝีมือคนนั้นแต่กลับถูกเหยียนหมิงซุ่นห้ามเอาไว้

เขาเดินเข้าไปหลายก้าวให้อยู่ห่างจากพ่อมดใหญ่ในระยะใกล้ขึ้น สายตาเย็นยะเยือกที่ทำเอาพ่อมดตัวสั่นสะท้านและเริ่มรู้สึกเสียใจภายหลัง

ดูท่าว่าเขาจะไปหาเรื่องคนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยเข้าแล้ว!

“รู้ไหมว่าคนที่โกหกผมสุดท้ายจะมีจุดจบแบบไหน?” เหยียนหมิงซุ่นถามเสียงเย็น

พ่อมดยอดฝีมือส่ายศีรษะแล้วก้าวถอยหลังหลายก้าวอย่างอดไม่ได้

เหยียนหมิงซุ่นแค่นหัวเราะพลางตอบเสียงแผ่ว “ตายหมดไงล่ะ…”

พ่อมดคนนี้ตกใจเฮือกใหญ่ มองเหยียนหมิงซุ่นอย่างไม่เชื่อสายตาพร้อมพูดเสียงติดขัด “ผม…ผมแค่…หลอกคุณไปนิดเดียวเอง ผมขอโทษ ผมทำไปเพราะมีเหตุผล…”

แค่หลอกไปนิดเดียวเท่านั้นเองทำไมถึงขั้นต้องตายเลยล่ะ?

ชาวฮั่นร้ายกาจที่สุดตามคาดจริงด้วย!

เฉินซานเสียใจภายหลังแทบแย่ เขารู้ว่าเหยียนหมิงซุ่นไม่ได้พูดเล่น เขาจะฆ่าเจ้าโง่หมู่ชื่อจริง ๆ!

เห็นแก่หมู่ฮวา เขาไม่สามารถเพิกเฉยได้!

“เหยียนหมิงซุ่น ฉันยังมีอีกหนึ่งข้อมูลเกี่ยวกับวินซ์ เธอปล่อยหมู่ชื่อไป เขาไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เฉินซานตะโกนขึ้น

………………………..

ตอนที่ 2066 ล็อกขอบเขตเป้าหมาย

ความจริงเหยียนหมิงซุ่นแค่อยากขู่พ่อมดยอดฝีมือคนนี้ให้กลัวก็เท่านั้น เขาไม่ใช่พวกฆาตกรโรคจิตอย่างเฮ่อเหลียนเช่อสักหน่อย แม้เขาจะโกรธเคืองพ่อมดใหญ่ที่หลอกตัวเองมากขนาดไหนแต่อย่างมากก็แค่ลงโทษเท่านั้น

ในเมื่อไม่ได้สร้างความเสียหายแก่เขาอย่างเป็นรูปธรรมจึงไม่จำเป็นต้องไปสร้างความบาดหมางระหว่างชนเผ่า

แต่การขู่นี้กลับทำให้เกิดเรื่องเหนือคาดเสียอย่างนั้น

เหยียนหมิงซุ่นมองไปทางเฉินซาน คน ๆนี้เจ้าเล่ห์เกินไป แถมยังมีข้อมูลที่ไม่ได้พูดออกมาหมดจริง ๆด้วย

“ข้อมูลอะไร?”

เฉินซานชี้ไปที่ตัวพ่อมดแล้วเอ่ย “เธอปล่อยเขาก่อน!”

เหยียนหมิงซุ่นแค่นหัวเราะ “คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์มาต่อรองกับผมงั้นเหรอ? เชื่อไหมล่ะว่าผมเอาเขาตายตอนนี้ได้เลย!”

เขาส่งสายตาให้ลูกน้อง ลูกน้องรู้ใจเลยรุดหน้าไปคว้าตัวพ่อมดยอดฝีมือคนนั้นไว้ พ่อมดใหญ่ตกใจดิ้นรนอย่างแรงจนทำเอาใบหน้าดำคล้ำซีดเป็นกระดาษ เหงื่อแตกพลั่ก

เฉินซานถอนหายใจยอมแพ้อย่างจนใจ

“วินซ์เป็นคนเมืองหลวง”

“มีหลักฐานอะไร?”

“ตอนวินซ์ไปรักษาตัวให้ท่านผู้เฒ่าบีเบอร์ที่อเมริกา อาหารที่บ้านบีเบอร์เตรียมไว้ไม่ถูกปากวินซ์ ฉะนั้นเพื่อนสนิทของวินซ์หรือคุณชายน้อยของบ้านบีเบอร์จึงให้คนขับเครื่องบินส่วนตัวมาเชิญพ่อครัวจากเมืองหลวงไปทำอาหารที่บ้านเขาโดยเฉพาะ อีกอย่างของว่างที่วินซ์ชอบทานมากที่สุดก็คือขนมแป้งม้วนไส้ถั่วแดง ได้ข่าวว่าเขาทานไม่เคยขาดปากตั้งแต่เด็กจนโต”

เหยียนหมิงซุ่นถาม “ทำไมคุณรู้ละเอียดขนาดนี้?”

เฉินซานยิ้มอย่างได้ใจ “แมวมีทางของแมว หนูมีทางของหนู ฉันอยู่อเมริกามาหลายปีไม่ได้อยู่สูญเปล่าหรอกนะ เธอสบายใจได้ ครั้งนี้ฉันไม่ได้พูดโกหกหรอก”

เหยียนหมิงซุ่นทำหน้าครุ่นคิด ขนมแป้งม้วนไส้ถั่วแดงเป็นของว่างขึ้นชื่อของเมืองหลวง หากเฉินซานไม่ได้โกหกว่าวินซ์คนนี้ชอบทานขนมแป้งม้วนไส้ถั่วแดงตั้งแต่เด็ก ถ้าอย่างนั้นร้อยละแปดถึงเก้าสิบเขาก็คือคนเมืองหลวงแน่นอน

ทีนี้ขอบเขตก็แคบลงอีกแล้ว

“คุณมีข้อมูลสำคัญขนาดนี้ ทำไมก่อนหน้านี้ถึงไม่พูด?” เหยียนหมิงซุ่นถาม

หากเมื่อกี้เขาไม่ได้ขู่พ่อมดยอดฝีมือคนนี้เฉินซานคงไม่มีทางบอก

เฉินซานสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติแต่ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรไปก็มีจุดจบเพียงอย่างเดียว

“ฉันอยากหาวินซ์ให้เจอก่อนแล้วให้เขารักษาฉันก่อน พวกเธอหนุ่มกว่าฉันมาก ยังมีโอกาสมีลูกชายอีกมาก ฉันอายุมากแล้วเพราะงั้นจึงเหลือเวลาอีกไม่มาก”

เหยียนหมิงซุ่นคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นคำตอบนี้ เขามองเฉินซานที่ดูชราลงมากอย่างเห็นได้ชัดโดยไม่รู้จะพูดอะไรดี

ว่าตามเหตุตามผลเขาควรเกลียดคนนี้ แต่น่าแปลกที่เขาไม่ได้เกลียดมากขนาดนั้น

“หวังว่าคราวนี้คุณจะไม่ได้โกหกอีก”

เหยียนหมิงซุ่นมองเขาด้วยสายตาแฝงนัยยะบางอย่างแวบหนึ่งก่อนจะให้ลูกน้องจับตาดูเฉินซานกับพ่อมดไว้ให้ดี เขาต้องไปหาเสี่ยวกัวเพื่อบอกข้อมูลที่เฉินซานบอกมาเมื่อครู่ให้เขารู้

เรื่องตามหาวินซ์เขาไม่คิดจะสอดมือเข้าไปยุ่ง เรื่องตามหาคนหากเสี่ยวกัวบอกว่าตนเป็นที่สองก็ไม่มีใครกล้ายอมรับว่าตนเป็นที่หนึ่งแล้วล่ะ ตอนนี้ขอบเขตแคบลงมาก ไม่นานเสี่ยวกัวน่าจะตามหาวินซ์เจอ

“เป็นคนเมืองหลวงเหรอ? งั้นก็ง่ายละ ฉันรู้ข้อมูลตระกูลในปักกิ่งอย่างดีเลย ฉันจะลองตรวจสอบทีละอัน คุณรออีกหน่อย”

เสี่ยวกัวตื่นเต้นอย่างมากแล้วหยิบโน้ตบุ๊คเฉพาะตัวของเขาออกว่า สองมือเคาะแป้นพิมพ์ไวปานสายฟ้าที่ทำเอาเหยียนหมิงซุ่นตาลาย แต่มากกว่านั้นคือความตะลึง

ไม่คิดว่าในโน้ตบุ๊คของเสี่ยวกัวจะเก็บข้อมูลตระกูลใหญ่ไว้มากมายขนาดนี้ บางข้อมูลละเอียดกว่าที่เขารู้ด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเจ้าหมอนี่ไปสืบมาจากไหนกันนะ!

“ฉันหาเจอแล้ว คนที่น่าสงสัยเหลือสามคนนี้เท่านั้น แต่ฉันคิดว่าคนที่น่าสงสัยมากที่สุดคือหมอนี่!” เสี่ยวกัวตะโกนขึ้นมากะทันหัน

……………………..