ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2091 ถอนพิษสำเร็จ + ตอนที่ 2092 ทำให้อ้วนสำเร็จ

ตอนที่ 2091 ถอนพิษสำเร็จ

เหมยเหมยไม่ได้มีจิตใจแน่วแน่และอดทนมากเท่าเหยียนหมิงซุ่น ต่อให้สกัดเป็นน้ำหญ้าก็ทำเอาเธอเหมือนตายทั้งเป็นและสงสัยว่าทำไมเธอต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย

“ฉันจะใส่ผงปาโต้ให้เฉินซาน…ฉันไม่ปล่อยเขาไว้แน่…เหยียนหมิงซุ่น…พี่ได้ยินไหม…%#@@%@%%…”

เหมยเหมยที่ถูกเทปปิดปากไว้นั่งอยู่บนชักโครกอย่างทรมาน ปากบ่นอู้อี้ไม่หยุด เหยียนหมิงซุ่นฟังไม่ออกเลยสักคำ แต่เขาพอจะเดาได้ว่ามันคืออะไร?

ไม่จำเป็นต้องให้คุณภรรยาย้ำ เขาก็ไม่มีทางปล่อยเฉินซานไปแน่!

ต้องคิดหาบทลงโทษเฉินซานให้เขาเจ็บปวดไปตลอดชีวิต!

ปัญหาข้างต้นได้รับการแก้ไขแล้วแต่ความเจ็บปวดหลังจากนี้ยังคงดำเนินต่อไป เหมยเหมยย้ายไปอยู่ในห้องน้ำ ความถี่เฉลี่ยทุก ๆหนึ่งนาทีจนเธอนึกอยากจะกอดโถชักโครกแล้วหลับไป

ครั้งนี้คงผอมจนกลายเป็นสายฟ้าแน่!

เหมยเหมยปลอบใจตัวเองอยู่อย่างนั้น รอหลังเปิดภาคเรียนเธอจะเฉิดฉายต่อหน้าพวกเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนและฉีฉีเก๋อจนพวกเขาอิจฉาตายไปเลย…

แต่มันทรมานจังแฮะ!

โชคดีที่ผลลัพธ์ของหญ้าพวกนี้ดีมากจริง ๆ ผ่านไปสามวันเหมยเหมยก็ได้รับการถอนพิษอย่างเสร็จสมบูรณ์ เพียงแต่เธอผอมจนสัดส่วนเหมือนสายฟ้า คางอวบอิ่มก่อนหน้านี้ซูบเรียวจนเหมือนสว่าน ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือเล็กลงเข้าไปอีกจนลมแทบพัดปลิวล้มได้เลย เหยียนหมิงซุ่นเห็นเช่นนั้นก็ปวดใจแทบแย่

“กินไม่ลง…คลื่นไส้…”

เหมยเหมยผลักโจ๊กข้าวฟ่างที่ป้าฟางตั้งใจตุ๋นให้ออกห่าง ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะเห็นอาหารอะไรก็ตามต่างก็รู้สึกสะอิดสะเอียน คลื่นไส้ กินไม่ลงเลยสักนิด

“เด็กดี…กินสักหน่อยสิ…พี่ป้อนเธอเอง!”

เหยียนหมิงซุ่นพูดเสียงอ่อนเสียงหวานเพื่อปลอบประโลมและเตรียมที่จะป้อนเธอ แต่เหมยเหมยก็กินไม่ลง ตอนนี้ปวดกระเพาะไปหมด ต้องรอให้ผ่านไปสักระยะหนึ่งก่อนถึงจะฟื้นตัวได้

“ไม่กิน…พี่กินเองเถอะ…ฉันกินไม่ลงจริง ๆ…” เหมยเหมยปิดปากส่ายหน้าเป็นพันละวัน โจ๊กข้าวฟ่างที่เคยหอมกรุ่น ตอนนี้กลับกลายเป็นของน่าสะอิดสะเอียน ขนาดกลิ่นยังทนดมไม่ได้เลย

เหมยเหมยปิดจมูกหันหน้าหนี ไม่มองอาหารบนโต๊ะเพราะกลัวจะคลื่นไส้

เหยียนหมิงซุ่นขมวดคิ้วมุ่นแต่ก็ไม่ได้บังคับให้เธอกินอะไร โชคดีที่ยังมีเม็ดยาวิเศษช่วยไว้ ต่อให้ไม่ได้รับสารอาหารหลายวันก็ไม่มีปัญหาอะไร

ลี่เมิ่งเฉินหัวเราะเยาะ ผู้หญิงก็แค่ดัดจริต!

แค่อาเจียนมาสามวันเองไม่ใช่เหรอ กระเพาะอาหารอ่อนแอขนาดนั้นเชียว ไม่อยากกินหรือแค่อยากดัดจริตต่อหน้าผู้ชายกันแน่?

“คลื่นไส้เหรอ? ฉันมีวิธีนะ ก็แค่กรอกโจ๊กข้าวฟ่างเข้าปากจากนั้นก็ใช้เทปกาวปิดปากไว้ รับรองว่าภายในหนึ่งเดือนต้องอวบอ้วนผิวขาวเหมือนขนมโมจิเลยล่ะ” ลี่เมิ่งเฉินพูดด้วยท่าทีตื่นเต้น

วิธีนี้เขาเรียกาวิธีเลี้ยงดูแบบให้อาหารเป็ด ไม่ว่าจะดัดจริตเบื่ออาหารแค่ไหน แค่ใช้วิธีการนี้ยังไงก็อ้วนแน่นอน!

“หุบปาก แล้วกินขนมของนายไปเถอะ!”

เหยียนหมิงซุ่นตะโกนใส่เขาอย่างหัวเสีย วิธีกินน้ำหญ้าแล้วใช้เทปกาวปิดปากก่อนหน้านั้นเพราะทำอะไรไม่ได้หรอก แม้ว่าจะสงสารภรรยาอย่างจับใจก็ต้องทน แต่ตอนนี้ปกติดีทุกอย่างแล้วทำไมเขาจะต้องใช้วิธีวิปริตแบบนั้นด้วย?

ไม่กินก็ไม่กินสิ อีกไม่กี่วันก็ดีขึ้นเอง!

เหมยเหมยจ้องลี่เมิ่งเฉินอย่างไร้เรี่ยวแรง แต่เพราะเจ้าบ้านี่ไม่กินผงถั่วเหลือง ไม่งั้นเธอจะผสมมันเข้ากับผงปาโต้แล้วปล่อยให้เจ้าบ้านี่ท้องเสียตายไปเลย!

ขอสาปแช่งให้ผู้ชายคนนี้ได้ผู้หญิงที่ร้ายกาจกว่าเธอมาเป็นเมียในอนาคต โดนผู้หญิงกดขี่จนโงหัวไม่ขึ้นไปตลอดชีวิต!

ลี่เมิ่งเฉินลูบปลายจมูกคว้าขนมอี๋ชิ้นสุดท้ายในจานมากิน จากนั้นก็ยื่นมือไปทางเหยียนหมิงซุ่นโบกมือไปมาสองสามที

“ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว รีบเอายามาให้ฉันเลย ฉันยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำอีก”

เหมยเหมยถามอย่างแปลกใจ “นายมีเรื่องอะไรที่สำคัญด้วยเหรอ? คงไม่ใช่ว่ามีนัดกับผู้หญิงหรอกนะ?”

ตอนแรกเธอแค่พูดเล่นแต่ใบหน้าของลี่เมิ่งเฉินกลับแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างน่าสงสัย แต่แค่พริบตาเดียวก็หายไป

“ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ ไปละนะ ถ้าวันหลังมีเรื่องยาก ๆที่แก้ไม่ได้ก็มาหาฉันได้เลย ฉันเต็มใจช่วยอยู่แล้ว!”

ลี่เมิ่งเฉินคว้าเจ้าพวกหนอนกู่ที่แสนล้ำค่าในห้องทดลองมาแล้วเดินจากไปอย่างสง่าผ่าเผย เหลือเวลาอีกแค่ครึ่งวันก็จะเป็นเวลานัดกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขาจะสายไม่ได้!

…………………………………………..

ตอนที่ 2092 ทำให้อ้วนสำเร็จ

เหมยเหมยรู้สึกสงสัยท่าทีเขินอายของลี่เมิ่งเฉินเมื่อครู่เหลือเกินจึงถามเหยียนหมิงซุ่น “เขามีแฟนแล้วเหรอ?”

“เป็นไปไม่ได้ คนนิสัยใจคออย่างเขาจะมีผู้หญิงคนไหนมาสนใจ?” เหยียนหมิงซุ่นปฏิเสธทันควัน

เหมยเหมยหัวเราะเยาะ “เขาแย่ตรงไหนเหรอ? พื้นเพครอบครัวก็ดี มีความสามารถ หน้าตาก็ไม่ได้แย่…”

เธอยังโกรธอยู่นะ ต้องคอยเหน็บแนมเหยียนหมิงซุ่นบ่อย ๆสิ!

เหยียนหมิงซุ่นมองความคิดของเธอออก เขารู้ดีว่าครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายผิดจริง ๆจึงยิ้มพลางใช้ช้อนตักโจ๊กขึ้นมา “เหมยเหมยหมายความว่าลี่เมิ่งเฉินหล่อกว่าพี่งั้นเหรอ?”

เหมยเหมยปลายตามองเขาและจงใจยั่วโมโหเขาว่า “แน่นอนสิ เขาหล่อกว่าพี่ตั้งเยอะ!”

ขณะเดียวกันในใจก็เอาแต่ภาวนาว่าผิดไปแล้วผิดไปแล้ว ขอพระเจ้าโปรดอภัยเธอไม่ได้พูดมันจากใจจริง อันที่จริงเหยียนหมิงซุ่นหล่อกว่าลี่เมิ่งเฉินเป็นร้อยเท่า!

ในขณะที่เหมยเหมยฟุ้งซ่าน เหยียนหมิงซุ่นก็เอาโจ๊กกรอกเข้าปากเธอ เหมยเหมยกลืนลงไปโดยไม่รู้ตัวแต่ก็ไม่ได้มีอาการอะไรเกิดขึ้น เหยียนหมิงซุ่นจงใจถามอีกว่า “ลี่เมิ่งเฉินหล่อกว่าพี่ตรงไหน?”

“หล่อกว่าพี่ทุกตรง…” เหมยเหมยพูดเคือง ๆแต่ไม่กล้าสบตาเหยียนหมิงซุ่น เหลียวซ้ายแลขวามองรอบบ้านแล้วทานโจ๊กเข้าไปอีกหลายคำโดยไม่รู้ตัว

เธอถูกเหยียนหมิงซุ่นหลอกล่อเอาใจจนป้อนโจ๊กหมดไปหนึ่งชาม

เหมยเหมยรับรู้ถึงการกระทำของเหยียนหมิงซุ่นนานแล้ว เธอไม่ใช่ท่อนไม้สักหน่อย สองสามคำแรกอาจไม่รู้ตัวแต่หลังจากนั้นเธอรู้ดีทุกอย่าง แต่เธอชอบความรู้สึกและบรรยากาศแบบนี้มากกว่า ดังนั้นคนหนึ่งเต็มใจที่จะง้อ อีกคนก็เต็มใจที่จะถูกง้อ…

“เหมยเหมย…พี่มีเรื่องหนึ่งจะพูดกับเธอ”

เหยียนหมิงซุ่นป้อนโจ๊กหมดไปหนึ่งถ้วย ภารกิจเสร็จสิ้นจึงอารมณ์ดีไม่น้อย มุมปากยกยิ้มแต่กลับมีท่าทีจริงจัง

“เรื่องอะไรเหรอ?” เหมยเหมยถามเขาอย่างแปลกใจ

“ดวงตา..ของเธอต้องมีปัญหาแน่ ๆ…ต้องไปหาหมอตาหน่อยแล้ว!” เหยียนหมิงซุ่นกลั้นหัวเราะแล้วเย้าหยอกเธอด้วยท่าทีจริงจัง

เหมยเหมยนิ่งอึ้งไปพักหนึ่งก่อนที่จะเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร ไม่ผิดคาดก็คงว่าเธอตาบอด

“ฉันสายตาดีจะตายไป พี่นั่นแหละที่สายตามีปัญหา!”

“สายตาของพี่ดีจะตายไป ไม่งั้นจะเลือกเธอมาเป็นภรรยาได้ไงล่ะ เหมยเหมยจะบอกว่าพี่เลือกผิดงั้นเหรอ?” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยเสียงทุ้มต่ำแล้วหรี่ตามองเธอ

ระดับสมองของยัยปีศาจน้อยต่ำเกินไปแล้ว รับมือกับเธอไม่จำเป็นต้องใช้สมองก็เอาชนะได้อย่างง่ายดายแล้ว!

เหมยเหมยจ้องเขาอย่างน้อยใจ ทำไมเมื่อก่อนเธอไม่รู้เลยว่าเหยียนหมิงซุ่นร้ายกาจขนาดนี้ แถมยังปากร้ายขนาดนี้ด้วย?

เนิ่นนานกว่าเธอจะเอ่ยออกมาหนึ่งประโยค “ในชีวิตนี้พี่ก็สายตาดีแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ ตอนอื่นไม่เห็นได้เรื่องเลย!”

เหยียนหมิงซุ่นมองอย่างขำขันและไม่ได้ต่อปากต่อคำกับเหมยเหมยอีกเพราะกลัวจะทำให้เธอโมโหเสียก่อน ในเมื่อสู่ขอมาเป็นภรรยาแล้วก็ต้องดูแลทะนุถนอมให้ดีสิ!

“เธอพูดถูก ชีวิตนี้สายตาของพี่ใช้การได้แค่ครั้งเดียว มา อ้าปากสิ!” เหยียนหมิงซุ่นให้ป้าฟางเติมโจ๊กมาอีกครึ่งถ้วย

เหมยเหมยเชิดคางแหลม ๆอย่างผู้ชนะคล้ายกับราชินี และจงใจเอ่ยว่า “ร้อนไปหน่อย…”

“พี่เป่าให้นะ…” เหยียนหมิงซุ่นเป่าให้เธออย่างอารมณ์ดี ทั้ง ๆที่รู้ดีว่ายัยปีศาจน้อยจงใจแกล้งเขาแต่เขาก็เต็มใจ

“ฉันอยากคลุกน้ำตาลแดงด้วย…”

กินไปได้ไม่กี่คำเหมยเหมยก็บอกความต้องการออกมา น้ำเสียงเหมือนลูกแมวร้อง ทั้งขี้เซาและขี้อ้อน แถมยังจงใจมองใครบางคนอย่างไร้เดียงสาบ่งบอกว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ

“เติมน้ำตาลแล้ว อ้า…อ้าปาก”

เหยียนเดินไปเติมน้ำตาลให้อย่างอารมณ์ดี เขาจัดการเองทุกอย่างโดยไม่ยอมให้ป้าฟางช่วยเลยสักนิด ขอแค่เจ้าหญิงของเขาอารมณ์ดีก็พอแล้ว

…

พอเหมยเหมยเห็นเหยียนหมิงซุ่นที่ถูกเธอสั่งนั่นสั่งนี่จนหัวหมุนเช่นนั้นแล้ว ไฟโทสะในใจก็จางหายไปจนหมด และใจที่ทะนงตนของเธอก็ถูกเติมเต็มจนอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก

และยังกินเข้าไปเยอะโดยไม่รู้ตัวอีกต่างหาก!

หลังจากนั้นไม่กี่วันภายใต้การดูแลเอาใจใส่ของเหยียนหมิงซุ่นเหมยเหมยก็ได้รับการป้อนโจ๊กข้าวฟ่างจำนวนนับไม่ถ้วน โจ๊กข้าวฟ่างมีสารอาหารที่ดีเหมาะกับการบำรุงร่างกายที่สุด ขนาดตัวเธอเองยังไม่ทันรู้สึกตัวด้วยซ้ำ…

คางแหลม ๆก่อนหน้านี้กลับมากลมมน เนื้อหนังที่หายไปตอนท้องเสียกลับมาเหมือนเดิมแล้ว แถมยังเพิ่มขึ้นกว่าเดิมด้วย

ท่านหัวหน้าเหยียนพึงพอใจเป็นอย่างมาก!

………………………………………………………………………