ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2183 ลูกของเราในอนาคตจะต้องฉลาด + ตอนที่ 2184 แกอยากได้เมียไหม

ตอนที่ 2183 ลูกของเราในอนาคตจะต้องฉลาด

เหยียนหมิงซุ่นกลับมาในช่วงค่ำ พอได้ฟังเรื่องไอคิวของเสี่ยวเป่าก็ตกใจไม่ต่างกัน เขารู้สึกปวดใจอยู่บ้างเพราะเสียเปรียบเฮ่อเหลียนเช่อเข้าแล้ว จู่ ๆก็ได้น้องชายยอดอัจฉริยะมาเสียอย่างนั้น

“ลูกของเราในอนาคตก็ต้องเป็นอัจฉริยะแน่นอน” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยพูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ ต้องเป็นอัจฉริยะเท่านั้น เขาจะแพ้ไม่ได้

ไอคิวของเขาก็ไม่ได้ด้อยสักหน่อย ตามทฤษฎีวิวัฒนาการของดาร์วินที่กล่าวไว้ว่าเด็กรุ่นใหม่จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าอย่างไรลูกของเขาคงไม่มีทางเป็นคนโง่เขลาแน่นอน

แต่มันก็ใช่ว่าจะได้ใช่เสมอไป…

เหมยเหมยเบะปากและเบรกเขาไว้ก่อน “มันก็ไม่แน่หรอกนะ”

“ต้องใช่สิ เหมือนพี่ไง!” เหยียนหมิงซุ่นยืนยันอีกครั้ง

พอเหมยเหมยได้ยินประโยคนี้ก็ไม่พอใจจึงจ้องเขาเขม็ง วางตะเกียบลงแล้วคำรามว่า “ความหมายของพี่ก็คือถ้าเหมือนฉันจะโง่ใช่ไหม?”

เหยียนหมิงซุ่นใจเต้นระส่ำ แย่แล้ว เขาดันเผลอหลุดพูดความในใจออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่ถ้าพูดจากใจจริงก็ใช่ว่าเขาจะรังเกียจไอคิวของยัยปีศาจน้อยสักหน่อย ปัญหาน้ำเข้าน้ำออกในตอนนั้นเหยียนหมิงซุ่นยังคงจำได้ดีมาจนถึงทุกวันนี้เลย!

เก่งกว่าพวกโง่เขลามาแค่หน่อยเดียวเท่านั้น!

แต่เขาก็ชอบความโง่ของยัยปีศาจน้อยนะเพราะเอาใจง่ายดี!

“เปล่าเลย ตอนนี้ที่รักเป็นถึงนักเขียน แถมด้านดนตรีและการเต้นก็โดดเด่นมาก คนโง่ที่ไหนจะเก่งได้เหมือนเธอล่ะ” เหยียนหมิงซุ่นพูดจาหวานหยดย้อยอย่างรู้งาน พร้อมแกะกุ้งป้อนเหมยเหมย ทำสองอย่างไปพร้อมกันต้องง้อได้แน่

เหมยเหมยแค่นเสียง อยากจะแอบหลุดยิ้มแต่เธอก็ฝืนเอาไว้

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าในใจพี่คิดอะไรอยู่ อยากพูดว่าฉันไอคิวต่ำไม่ใช่เหรอ ฉันจะบอกอะไรให้นะการทดสอบไอคิวแบบนี้ยังไม่ครอบคลุมรอบด้าน มีคนตั้งมากมายที่มีไอคิวปกติแต่ก็ยังเป็นคนเก่งได้เหมือนกัน”

เหมยเหมยเชิดคางขึ้นอย่างทะนงตน เธอรู้สึกว่าไอคิวไม่ครอบคลุมรอบด้านจริง ๆ อย่างเช่นตัวเธอเอง ไอคิวการเรียนไม่ได้สูงนักแต่พรสวรรค์และความสามารถทางด้านดนตรีและการเต้นรำของเธอกลับไม่ได้แย่เลย

พระเจ้าปิดหน้าต่างของคุณบานหนึ่งก็ย่อมต้องเปิดหน้าต่างอีกบานให้คุณบ้างอยู่แล้ว ไม่มีทางทิ้งให้คุณไร้หนทางที่จะก้าวเดินต่อไปได้หรอก!

ประโยคนี้ถูกต้องเสมอ

เหมยเหมยคิดว่าทุกคนล้วนมีพรสวรรค์เป็นของตัวเอง เหตุที่ทำให้โลกนี้มีคนไร้ความสามารถเป็นจำนวนมากเพราะความสามารถของคนเหล่านี้ไม่ได้ถูกขุดออกมาตั้งแต่เด็ก ๆ จึงค่อย ๆเลือนหายไปตามอายุขัยและค่อย ๆกลายเป็นแค่คนธรรมดาไป

ดังนั้นการที่จะวัดคน ๆหนึ่งด้วยไอคิวว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ เป็นไปไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

เหยียนหมิงซุ่นไม่เห็นด้วยกับมุมมองความคิดของเหมยเหมย แต่ตอนนี้คนท้องสำคัญที่สุด เขาพยักหน้ารับและเอ่ย “เธอพูดถูก ไอคิวไม่สามารถตัดสินทุกอย่างได้ เธอกินกุ้งอีกตัวนะ”

เขาไม่ให้เหมยเหมยกินกุ้งมังกรน้อยอีกแต่เปลี่ยนมากินกุ้งธรรมดาแทน มีสารอาหารมากกว่า นอกเสียจากว่าอยากกินมากจริง ๆถึงจะยอมให้กินสักครั้งหนึ่ง

“สิ่งที่ฉันพูดมันถูกต้องอยู่แล้ว ในอนาคตต่อให้ไอคิวของลูกฉันไม่ถือว่าสูงแต่อนาคตต้องไกลแน่นอน ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับการถ่ายทอดพรสวรรค์ด้านศิลปะจากฉันไปก็ได้!”

เหมยเหมยรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูงมาก ส่วนใหญ่พูดกันว่ารูปลักษณ์ภายนอกของลูกมักได้รับอิทธิพลมาจากพ่อ แต่ไอคิวส่วนใหญ่มาจากแม่ไม่ใช่เหรอ และไอคิวของเธอนั้น…

เธอจึงไม่ควรตั้งความหวังไว้สูงเกินไป!

“พี่คิดว่าถ้าเป็นลูกชายจะต้องเหมือนพี่ ส่วนลูกสาวก็ต้องสวยเหมือนเธอ แถมยังถนัดศิลปะดนตรีและการเต้นด้วย” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยความหมายของตนอ้อม ๆ

เด็กผู้ชายไม่ควรโง่เกินไปเพราะในอนาคตยังต้องเลี้ยงดูคนในครอบครัวอีก ส่วนเด็กผู้หญิงจะโง่นิดโง่หน่อยย่อมได้ ขอแค่หาลูกเขยที่เก่งกาจให้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้ว ไม่ต้องกลัวด้วยว่าจะถูกใครรังแก

แต่ถ้าหากเลือกได้เหยียนหมิงซุ่นก็หวังว่าไม่ว่าจะลูกชายหรือลูกสาวต่างก็ต้องแข็งแกร่งให้ได้เหมือนเขา ด้วยเหตุนี้เขาจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องลูกชายลูกสาวมากเกินและดูแลภรรยาจอมบื้อได้อย่างเต็มที่

…………………………………………………………

ตอนที่ 2184 แกอยากได้เมียไหม

 อีกสองวันการแข่งม้าของหนิงเฉินเซวียนกับเฮ่อเหลียนเช่อก็จะเริ่มขึ้นแล้ว แน่นอนว่าไม่ใช่พวกเขาแค่สองคนที่เข้าร่วมการแข่งขันแต่ยังมีคนอื่นอีก การแข่งม้าในครั้งนี้เป็นการแข่งขันส่วนตัวในแวดวงของพวกเขาอย่างไม่เป็นทางการ ผู้ที่สามารถเข้าร่วมแข่งขันได้ต้องเป็นพวกคนรวยและข้าราชการระดับสูงเท่านั้น

สามัญชนทั่วไปอย่าได้หวังเลย!

หนิงเฉินเซวียนเป็นคนจัดการแข่งขันในครั้งนี้ขึ้น ความชื่นชอบม้าของเขาเป็นที่เลื่องลือมากในเมืองหลวง ในขณะเดียวกันก็กระตุ้นกระแสให้คนจำนวนมากทำตาม ในเมืองหลวงจึงค่อย ๆมีคนเลี้ยงม้ามากขึ้น หนึ่งในนั้นมีบางส่วนที่รักม้าจริง ๆแต่ส่วนมากกลับต้องการที่จะเลียแข้งเลียขาหนิงเฉินเซวียนเท่านั้น

หนิงเฉินเซวียนพึงพอใจคนเหล่านี้มาก และมีคนเสนอว่าพวกเขาจัดการแข่งม้าขึ้นปีละครั้งเหมือนฮ่องกงก็ได้ โดยทุก ๆปีจะเลือกม้าที่เป็นแชมป์ขึ้นมา

แน่นอนว่าคนที่เสนอความคิดเห็นนี้ขึ้นมาตั้งใจที่จะประจบหนิงเฉินเซวียนอยู่แล้ว เพราะทั่วทั้งเมืองหลวงมีเพียงหนิงเฉินเซวียนเท่านั้นที่เลี้ยงม้าหลากสายพันธุ์ที่สุด แถมยังเป็นสายพันธุ์ชั้นสูงอีกด้วย แชมป์ม้าต้องเป็นของหนิงเฉินเซวียนอย่างแน่นอน

หนิงเฉินเซวียนเองก็คิดเช่นเดียวกัน

แต่ว่า…

เฮ่อเหลียนชิงกลับโผล่มากะทันหัน รั้นที่จะเข้าร่วมให้ได้ และจากนั้น…

แชมป์ม้าของทุก ๆปีจึงตกเป็นของม้าสีดำโฉ่วโฉ่วตัวนั้นที่เป็นของเฮ่อเหลียนชิง หนิงเฉินเซวียนจึงเป็นที่สองมาโดยตลอด

จะว่าไปแล้วการแข่งม้าเพิ่งจัดไปได้แค่สองครั้งเอง และปีนี้เป็นครั้งที่สาม

หนิงเฉินเซวียนให้ความสำคัญกับการแข่งม้าในปีนี้มากกว่าปีที่ผ่านมา เพราะครั้งนี้เขารู้สึกว่าหากเขาสามารถเอาชนะเฮ่อเหลียนชิงได้ นั่นหมายความว่าการริเริ่มดำเนินการของเขาจะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน มันเป็นสัญญาณที่ดี

ในทางกลับกันมันไม่ใช่ลางที่ดีเลย

ดังนั้นการแข่งขันครั้งนี้เขาจะต้องชนะให้ได้!

หนิงเฉินเซวียนอารมณ์ไม่ค่อยดีนักเพราะส่งคนไปจัดการม้าของเฮ่อเหลียนชิงอย่างลับ ๆแต่กลับล้มเหลวไม่เป็นท่า แบบนี้จะให้เขาอารมณ์ดีได้อย่างไร?

แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ พนักงานในสนามม้าล้วนเป็นคนของเขาทั้งนั้น เห็นทีว่าเขาคงต้องลงมือในสนามแข่งแล้วล่ะ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดเขาจะต้องได้รับชัยชนะของปีนี้ให้ได้

ในขณะเดียวกันเฮ่อเหลียนชิงผู้มีความมุ่งมั่น ในเวลานี้เขากำลังสั่งสอนโฉ่วโฉ่วตรงหน้าอยู่

“สหายโฉ่วโฉ่ว ปีนี้นายต้องสู้เพื่อฉันนะ อย่าปล่อยให้ตาแก่บ้าหนิงเฉินเซวียนสมดั่งใจหวังเด็ดขาด ขอแค่นายชนะกลับมาฉันจะตอบแทนเต็มที่เลย ลูกอมพวกนี้ฉันให้นายกิน ของนำเข้าเลยนะ!”

เฮ่อเหลียนชิงเอาลูกอมในมือป้อนโฉ่วโฉ่วที่ไม่แม้แต่จะชายตามองเขา ใบหน้าแสดงความเอาอกเอาใจ

โฉ่วโฉ่วส่งเสียงฮึดฮัดในลำคอ ชำเลืองมองชายอ้วนตรงหน้าด้วยสายตาเหยียดหยาม ท้ายที่สุดก็กินน้ำตาลก้อนที่มันไม่ชอบนั้นเข้าไป รสชาติแย่กว่านายหญิงตั้งเยอะ

เฮ่อเหลียนชิงหยิบแปรงขนม้าขึ้นมาแล้วแปรงที่แผงคอให้โฉ่วโฉ่วอย่างตั้งใจ ไม่หนักไม่เบา แรงกำลังพอดี โฉ่วโฉ่วสะบัดหางไปมาอย่างสบายตัว

“คุณชายโฉ่ว ปีนี้แกอายุสี่ปีแล้ว ในสังคมของพวกแกคงถึงช่วงอายุที่ต้องหาเมียแล้วสินะ นายอยากหาเมียสวย ๆ ไหม” เฮ่อเหลียนชิงยิ้มตาหยีพร้อมเปิดประเด็น จากนั้นก็ได้รับเสียงฮึดฮัดจากโฉ่วโฉ่วกลับมา

เฮ่อเหลียนชิงยื่นมือไปเช็ดน้ำลายกลิ่นหญ้าที่ถูกพ่นใส่หน้า จู่ ๆความคิดพลันแล่นขึ้นมานึกวิธีการดี ๆขึ้นได้

“คุณชายโฉ่ว ฉันช่วยหาเมียให้นายสักตัวดีไหม? ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ตาแก่หนิงมีม้าสีแดงตัวเมียที่งดงามมากตัวหนึ่ง เป็นสายพันธุ์แชมป์ม้าถึงสามรุ่น ฐานันดรสูงส่งคู่ควรกับนายมาก ไม่งั้นพรุ่งนี้นายลองเกี้ยวม้าตัวเมียนั้นมาเป็นเมียดีไหมล่ะ?”

แบบนี้ทั้งได้เมียม้ามาฟรี ๆแถมยังยั่วโมโหตาแก่หนิงเฉินเซวียนได้ด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกตั้งสองตัว

โฉ่วโฉ่วฮึดฮัดอีกครั้ง ชายอ้วนคนนี้พูดจริงหรือโกหกกันนะ?

จะว่าไปก็ถึงวัยที่มันควรหาเมียแล้วจริง ๆ พรุ่งนี้ค่อยดูอีกทีแล้วกัน ถ้าหากดีเหมือนที่ชายคนนี้พูดจริง ๆเขาก็จะเกี้ยวพากลับมาเล่นด้วยก็ไม่เลวเลย!

………………………………………..