ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2185 เธอต้องการคืนของ + ตอนที่ 2186 จีบสักหน่อย

ตอนที่ 2185 เธอต้องการคืนของ

วันต่อมาการแข่งขันก็จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และยังคงเป็นสถานที่เดิมซึ่งเป็นสนามแข่งม้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง นอกจากนี้ยังเป็นโรงงานอุตสาหกรรมของหนิงเฉินเซวียนด้วย เขาเป็นคนจัดการดูแลด้วยตัวเองมาโดยตลอด

“วันนี้ทำตัวให้มีสติหน่อยล่ะ ทำตามที่ฉันกำชับด้วยได้ยินไหม?” หนิงเฉินเซวียนกล่าวสอนด้วยใบหน้านิ่งขรึม ตรงข้ามมีลูกน้องยืนเรียงแถวอยู่

“ได้ยินแล้วครับ นายท่านโปรดวางใจ!”

เหล่าลูกน้องตอบรับเสียงดังกึกก้องมั่นอกมั่นใจต่องานที่หนิงเฉินเซวียนมอบหมายให้เป็นอย่างมาก ที่นี่เป็นถิ่นของพวกเขา จัดการกับสัตว์แค่ตัวเดียวมันง่ายเสียยิ่งกว่าอะไร

หนิงเฉินเซวียนเองก็มั่นใจเอย่างต็มเปี่ยม เขาแค่สั่งให้ลูกน้องเอาเข็มไปใส่ไว้ในเกือกม้าของโฉ่วโฉ่วแค่สองสามเล่มเอง เรื่องเล็กน้อยแค่นี้หากยังทำไม่ได้ คนพวกนี้ก็สมควรไปตายซะ!

เขาไม่ได้ต้องการฆ่าโฉ่วโฉ่ว แค่ทำให้มันไม่สามารถเข้าร่วมแข่งขันได้ก็เท่านั้น พอดึงเข็มออกก็ไม่เป็นอะไรแล้ว สำหรับม้าโดยเฉพาะม้าพันธุ์ดีหนิงเฉินเซวียนใจดีด้วยเสมอ และยิ่งกว่านั้นคือความอดทน!

เหมยเหมยตั้งใจตื่นแต่เช้า ช่วงนี้ป้าฟางตุ๋นซุป(ยา)บำรุงให้เธอทุกวัน ซุปไก่ดำ ซุปปลาดำ กระเพาะปลา รังนก ซุปเป็ด…ทุกวันไม่ซ้ำกันเลยจนเธอผิวเนียนนุ่ม ใบหน้าเปล่งปลั่งเชียวล่ะ

หมอบอกว่าจะต้องนอนพักหนึ่งเดือนเต็ม ความเป็นจริงยังไม่ทันถึงครึ่งเดือนเธอก็ลุกกระโดดโลดเต้นได้แล้ว ต่อให้วิ่งแปดร้อยเมตรก็ไม่มีปัญหา พอร่างกายแข็งแรงเหมยเหมยก็ไม่ยอมนอนพักบนเตียงอีกเพราะนอนจนปวดกระดูกไปหมดแล้ว อึดอัดแทบบ้า

พอดีกับที่หมอกู้กลับมาเมืองหลวง เหยียนหมิงซุ่นจึงได้เชิญให้เขามาตรวจดูอาการของเหมยหมย หมอกู้วัดแค่ชีพจร ก็บอกว่าไม่ต้องกินยาบำรุงอะไรแล้ว อะไรที่ควรทำก็ทำ อะไรที่ควรกินก็กิน ทำเหมือนปกติก็พอแล้ว

แต่เรื่องเซ็กส์ควรลดให้น้อยที่สุด!

เป็นเรื่องดีสำหรับเหมยเหมย แต่ดันเป็นเรื่องน่าเศร้าของท่านหัวหน้าเหยียน!

“โธ่…เอวฉันหนาไปหมด ใส่เดรสสีขาวไม่ได้แล้ว”

เหมยเหมยลองสวมเดรสสีขาวยาวตัวโปรดก็พบว่าช่วงเอวแน่นเล็กน้อย เธอเศร้าเหลือเกิน ตอนนี้เพิ่งจะครึ่งเดือนกว่า ๆเอง ทำไมถึงท้องโตจังนะ?

อีกหน่อยถ้าเจ็ดแปดเดือน เธอไม่ต้องใส่ถุงกระสอบเลยเหรอ?

เหยียนหมิงซุ่นเดินเข้ามาหยิกเอวของเธอทีหนึ่ง พูดอย่างมั่นใจว่า “ไม่อ้วนเลย เหมือนเมื่อก่อนแหละ เธอคิดมากเกินไปแล้ว”

ก็ยังเอวบางเหมือนเดิมไม่ใช่หรือไง!

“พี่นี่ไม่ได้เรื่องเลย ต้องเปลี่ยนไปบางแหละ” เหมยเหมยไม่พอใจต่อท่าทีสบาย ๆของเหยียนหมิงซุ่นเป็นอย่างมาก ใช้มือหยิกจะวัดอะไรได้?

“พอ ๆกันนั่นแหละ คาดเคลื่อนไม่เกินสองเซนติเมตรหรอก” ท่านหัวหน้าเหยียนมั่นอกมั่นใจมาก แต่ว่า…

เหมยเหมยโมโหขึ้นมาในทันที สองมือเท้าสะเอวคำรามลั่น “สองเซนติเมตรนี่ต่างกันไม่มากอย่างไร? พี่รู้หรือเปล่าว่าสองเซนติเมตรนี่มันขนาดไหน ยาวขนาดนี้เห็นหรือยัง ยาวขนาดนี้เชียวนะ…เอวของฉันเพิ่มมาสองเซนติเมตรแล้ว…”

เธอคำรามพร้อมใช้มือเปรียบเทียบขนาดสองเซนติเมตร เหยียนหมิงซุ่นยังไม่ทันคิดอะไร พอเหมยเหมยเห็นขนาดที่ตัวเองเปรียบเทียบให้ดูก็รู้สึกท้อแท้ใจ

สองเซนทำไมถึงยาวขนาดนี้นะ!

นี่เพิ่งจะครึ่งเดือนรอบเอวก็ขยายขึ้นสองเซนติเมตรแล้ว เธอยังเหลืออีกแปดเดือนที่จะคลอด หนึ่งเดือนสี่เซนติเมตร แปดเดือนก็สามสิบสองเซนติเมตร นั่นก็ประมาณ…

เธอยกนิ้วขึ้นมาทาบแล้วพึมพำคำนวณแปลงหน่วยเป็นนิ้ว แต่สมองที่เดิมทีก็ไม่เพียงพอให้ใช้การอยู่แล้ว พอท้องขึ้นมาก็ยิ่งโง่ขึ้นไปอีก ผ่านไปนานก็ยังคำนวณไม่ได้สักที

“ประมาณ 9.6 นิ้ว ซึ่งขาดอีกแค่ 0.4 นิ้วก็จะเท่ากับอี้ฉื่อ[1]” เหยียนหมิงซุ่นทนดูต่อไปไม่ไหวจึงคำนวณออกมาให้เธอ

เขาเพิ่งค้นพบว่าตอนนี้ไอคิวของภรรยาเขานั้น เมื่อเทียบกับการคิดคำนวณน้ำเข้าน้ำออกตอนปีนั้นแล้ว ดูเหมือนว่าจะแย่ลงแล้วล่ะ

เฮ้อ!

อนาคตช่วงน่าเป็นห่วงเหลือเกิน!

เหมยเหมยเงยใบหน้าเขียวปั๊ดขึ้นมอง คำตอบนี้ก็ไม่ต่างจากสายฟ้าฟาดในวันที่อากาศสดใสเลย ก่อนตั้งท้องเอวของเธอคือ 17 นิ้ว บวกเพิ่มอีก 9.6 นิ้ว นั่นก็เท่ากับ 26.9 นิ้ว เอวที่มีขนาดเกือบสามไม้บรรทัด…

สุราลัย…พสุธา…พระโพธิสัตว์ทั้งหลาย!

เธอต้องการคืนของ!

[1] 尺 คือหน่วยวัดของจีน โดยขนาด 1 ฉื่อมีค่าเท่ากับ 10 นิ้ว

………………………………………………..

ตอนที่ 2186 จีบสักหน่อย

เหมยเหมยมีสีหน้าท่าทีหมดอาลัยตายอยาก จนทำให้เหยียนหมิงซุ่นอดที่จะขำออกมาไม่ได้ ทำไมถึงได้โง่แบบนี้นะ?

“พี่แค่บอกว่าประมาณสองเซนติเมตรไม่ได้แปลว่าจะต้องสองเซนจริง ๆสักหน่อย อีกอย่างเธอนับแบบนี้ก็ไม่ถูก การเจริญเติบโตในช่วงตั้งครรภ์ตอนต้นและตอนปลายแตกต่างกัน การเจริญเติบโตในตอนต้นค่อนข้างช้าแต่ตอนกลางถึงตอนปลายจะเร็วมาก”

เหยียนหมิงซุ่นจงใจโอ้อวดกฎสำหรับคุณแม่มือใหม่ที่ตนเพิ่งหามาใส่สมองเมื่อไม่นานมานี้ หลังจากที่รู้ว่าเหมยเหมยกำลังตั้งครรภ์ เขาก็สั่งให้ลูกน้องของตนไปกว้านซื้อหนังสือที่เกี่ยวกับหญิงตั้งครรภ์ไว้มากมาย ทุกวันหลังเลิกงานจะกลับมาเปิดอ่าน จนตอนนี้ได้กลายร่างเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสูตินารีไปครึ่งหนึ่งแล้ว

สีหน้าของเหมยเหมยเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีขาว สีหน้าแห่งความหวาดกลัวมีมากกว่าเดิม ช่วงปลายจะขยายใหญ่กว่าช่วงแรกอีกเหรอ?

เช่นนั้นคงไม่ใช่แค่หนึ่งไม้บรรทัดแล้วล่ะ?

“อีกหน่อยเอวของฉันจะกลายเป็นถังน้ำ หรือไม่ก็ถังไม้ใบใหญ่…”

เหมยเหมยกุมหน้าด้วยความเสียใจ การมีลูกสักคนต้องเสียสละมากจริง ๆ เอวคอดเล็กที่เธอภาคภูมิใจ เกรงว่าอีกหน่อยคงไม่มีอีกแล้ว!

“เธอคิดมากไปแล้ว ไม่มีทางเป็นเอวถังน้ำหรอก…” เหยียนหมิงซุ่นพูดจาดี ๆปลอบใจเธอ แค่ปัญหาเล็ก ๆน้อย ๆของเอวเองไม่ใช่เหรอ เขาก็ไม่ได้รังเกียจสักหน่อย

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงจะทำอย่างไร?” เหมยเหมยกะพริบตาปริบ ๆ ดวงตาแดงก่ำมองเขาอย่างน่าสงสาร

“พี่ไม่รังเกียจหรอก!” เหยียนหมิงซุ่นขบคิดแล้วพูดขึ้น เขาคิดว่านี่คือคำตอบที่สมบูรณ์แบบ ยัยปีศาจน้อยจะต้องดีใจอย่างแน่นอน

แต่กลับไร้ประโยชน์…

“ใครสนว่าพี่จะรังเกียจไหมกันล่ะ? ฉันไม่มีทางยอมกลายเป็นเอวถังน้ำ รอคลอดลูกแล้วฉันจะไประบำหน้าท้อง หลังจากนั้นจะต้องกลับเข้าสู่สถานะก่อนหน้านี้ได้แน่ พี่คอยดูเถอะ!”

เหมยเหมยจ้องเขาตาเขม็ง กล้าดูถูกเธองั้นเหรอ?

จะได้เห็นดีกัน!

เหยียนหมิงซุ่นสีหน้างุนงง เขาพูดไปแล้วว่าไม่รังเกียจ ทำไมถึงยังโกรธอีกล่ะ?

จิตใจของผู้หญิงยากแท้หยั่งถึงจริง ๆ เขาคิดว่าตัวเขาเองอยู่ในระดับกลางแล้ว แต่ตอนนี้กลับพบว่าความจริงแล้วเขาสอบตก!

ในที่สุดเหมยเหมยก็เลือกใส่เสื้อยืดสีขาวเข้าคู่กับกระโปรงลายดอก สวมใส่แล้วดูสบายเอามาก

การแข่งม้าจัดขึ้นในช่วงเก้าโมงเช้า พวกเขามาถึงสนามม้าตอนแปดโมง เหมยเหมยอยากแวะหาโฉ่วโฉ่วเพื่อให้กำลังใจมันก่อน เหยียนหมิงซุ่นก็ไปคอกม้าพร้อมกับเธอด้วย

โฉ่วโฉ่วถูกขังแยกไว้ตัวเดียวเพราะอารมณ์ของมันรุนแรงเกินไป ม้าตัวอื่นล้วนไม่อยู่ในสายตาของมัน ไม่พอใจขึ้นมาก็โมโห เมื่อปีก่อนคุณชายโฉ่วก็ได้เตะม้าแข่งตัวอื่นจนขาหัก เฮ่อเหลียนชิงได้ชดใช้เงินก้อนใหญ่ให้กับเจ้าของม้าไปอย่างชอบใจ

จากนั้นเป็นต้นมา คุณชายโฉ่วก็ได้มีห้องวีไอพีเป็นของตัวเองและไม่อยู่ร่วมกับม้าตัวอื่นอีก

ในขณะเดียวกันคุณหนูเซ็กเธาว์ผู้สูงส่งก็ขี้หงุดหงิดไม่เบาเช่นกัน พอบวกกับที่มันเป็นแก้วตาดวงใจของหนิงเฉินเซวียน คนในสนามม้าก็ยิ่งไม่กล้าละเลย พร้อมกับยกคอกม้าที่ดีที่สุดในสนามนี้ให้แก่คุณหนูผู้นี้ด้วย

ห้องของแขกวีไอพีทั้งสองอยู่ตรงข้ามกัน ระยะห่างกันไม่มาก เงยหน้าขึ้นก็สามารถมองสบตาอีกฝ่ายได้แล้ว

บัดนี้คุณชายโฉ่วกำลังจ้องคุณหนูเซ็กเธาว์ด้วยใจจดจ่อ ทำเสียงฮึดฮัดทางจมูกอยู่บ่อยครั้งพร้อมสะบัดหางไปมา

ชายอ้วนนั่นไม่ได้หลอกมัน ม้าตัวเมียตัวนี้ไม่เลวเลย ตรงสเปกของมันมาก แบบนี้ต้องจีบเสียหน่อยแล้ว

โฉ่วโฉ่วเกิดความสนใจในตัวคุณหนูเซ็กเธาว์ขึ้นมา มันเป็นม้าแสนดีที่พอถูกใจปุ๊บก็ลงมือปั๊บ ในเมื่อเป็นที่ถูกตาต้องใจ งั้นก็ลุยเลย!

“ฮี่…ฮี่ ฮี่…”

โฉ่วโฉ่วส่งเสียงร้องอยู่บ่อยครั้งแถมยังสะบัดหัวไปมา ขนแผงคอยาวเป็นแนวโค้งสยายกลายเป็นเส้นขนที่สวยงามกลางอากาศ ม้าเซ็กเธาว์เองก็สังเกตเห็นม้าสุดหล่อที่อยู่ตรงข้ามเช่นกัน มันเองก็ใจเต้นตึกตักนานแล้ว

ตัวหนึ่งเสน่หา ส่วนอีกตัวหนึ่งมีใจปรารถนา…

ไม่นานม้าสองตัวนี้ก็แอบส่งสายตาให้กัน เธอส่งเสียงร้อง ฉันก็ส่งเสียงร้อง ต่อเนื่องเช่นนี้ไม่มีหยุด…

เพื่อใช้ภาษาม้าของพวกมันถ่ายทอดคำบอกรักกันไปมา

………………………………………………………